Groet (etiquette)

Fist bumping (ook : bump, fist, fuist, boks).

Een groet is een geritualiseerd gebaar, of in het geval van verbale groet, een zin of woord, dat wordt gebruikt om sociaal contact op gang te brengen of af te breken (in het geval van een afscheidsgroet). Groetgewoontes zijn sterk cultuurgebonden en afhankelijk van de situatie en kunnen binnen een cultuur afhankelijk zijn van de sociale status van betrokken personen. Het overdrijven van een groet wordt meestal als onheus (ironisch) opgevat, en het achterwege laten van een groet kan een teken zijn van vijandschap of minachting.

Bekende vormen van verbale begroetingen binnen het Nederlandse taalgebied zijn:

• Goedendag, Goeiendag of Gedag - Een algemene begroeting.
• Goedemorgen - Goedemiddag, Goedenavond, Goedenacht - Formele begroeting afhankelijk van tijdstip.
• Hallo - Dag (Daag), Hoi, Hé - Minder formeel.
  • (Hoi wordt in Friesland zowel gebruikt als iemand komt, als ook iemand weggaat.)
• Moi - regionale groet in Noord- en Oostelijk Nederland en goedgaon bij het afscheid.
• Moaj - regionale groet in West-Friesland (waarschijnlijk afkomstig uit het Nedersaksisch).
• Môh, Môguh - West-Nederland, Westland.
• Morrie - goedendag, goedemorgen, hallo - regionale groet in West-Friesland.
• No heui - regionale groet in West-Friesland.
• Harré - in delen van Friesland.
• Houdoe - regionale afscheidsgroet in Noord-Brabant en het zuiden van Gelderland.
• Tot ziens - Doeg, Doei, Later, Aju, Tot Kiekus - Bij afscheid.
• Tjeu, Mazzel - bij afscheid (lokaal).
• Vaarwel - enigszins formele afscheidsgroet, bijvoorbeeld bij de marine.
• Welterusten - Slaap lekker - bij het naar bed gaan.
• Haije - regionale Limburgse afscheidsgroet. In Noord-Limburg en rondom Nijmegen wordt meestal Houje gebruikt, als mengvorm tussen Brabants en Limburgs.
• Adië - tevens een regionale Limburgse afscheidsgroet, veel gebruikt in Zuid-Limburg.

Hand

In de westerse samenleving is het hand geven de meestgebruikte non-verbale begroeting tussen personen. Dit doet men met de rechterhand terwijl men elkaar in de ogen aankijkt. Het geldt als ongepast om dezelfde persoon twee keer op een dag de hand te schudden als begroeting (behalve bij ontmoeten en afscheid). Een variant die in sommige groepen voorkomt is elkaar zachtjes met de rechtervuisten aanraken (fist bump).

In Japan groet men elkaar door een buiging te maken. In sommige gevallen veroorzaakt dit ongelukken doordat men zijn hoofd stoot.

Kus

De kus of zoen wordt pas gegeven als men elkaar beter kent en is vaak slechts voorbehouden aan intimi. Wel gebruikelijk als groet is het geven van twee of drie zoenen op de wang. Het geven van drie zoenen is afkomstig uit Noord-Brabant, maar heeft tegenwoordig in heel Nederland de voorkeur boven de twee zoenen.

In Zuid-Europa wordt veel meer gezoend, zelfs bij een eerste kennismaking, en vooral met kinderen.

Personen die elkaar voorbijgaan

Komt men buiten iemand tegen die men niet kent en waarmee men verder geen contact heeft, dan is een groet gebruikelijk als de ontmoeting als zeldzaam wordt beschouwd. Dat is bijvoorbeeld het geval bij nacht of als men op een verlaten plek wandelt, omdat men dan niet vaak iemand tegen komt. Verder zijn vriendschappelijke, collegiale begroetingen gebruikelijk tussen buschauffeurs, motorrijders, ligfietsers, bestuurders van gelijke en/of zeldzame auto's, e.d.

Buiging

Ook een buiging is een vorm van begroeten.

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Greetings op Wikimedia Commons.