Kempisch dok

Het Kempische dok is een scheepsdok in Antwerpen Noord. Het ligt in noord-zuid richting. Het staat in verbinding met het Houtdok (ook Mexicodok), waar vroeger de Kempischebrug lag, met 15 ^{[Toelichting gevraagd]} breedte doorgang. Het Kempische dok werd in 1873 gegraven en is 334,50 meter lang, 150 meter breed en 3,33 meter diep. Het Kempische dok is voorzien van oeverhellingen en in ca. 1920 begon de bouw van de noordelijke en westelijke kaaimuren en de inham van 33 op 48 op 16 meter voor de verscheping per lichter van huisvuil en beer van de Openbare Reinigingsdienst, kortom de „Mestpacht”. Later, rond 1970 werden de kaaimuren aan de zuid- en oostkant gebouwd.

In november 2006 begon men het dok om te bouwen tot jachthaven en werden aanlegsteigers gebouwd. Aan de oostkade, het Kempische dok-Oostkaai, zijn hangars en pakhuizen. Aan de kaai, tussen 33 A en 34 B, liggen binnenschepen op ’ligdagen’, in afwachting op een vrachtreis.

Aan de kaai 35 A en 35 B, het Kempische dok-Zuidkaai, liggen enkele schepen die niet meer varen, zoals o.a. de voormalige piratenzender, het Radio Veronica-schip de Norderney. Eind jaren 60 stopten piratenzenderschepen zoals dit met uitzenden, omdat ze zendmachtiging kregen en niet meer buiten de internationale territoriale wateren hoefden uit te zenden. Buiten Veronica waren nog andere piratenzenderschepen: de Britse radio-Caroline, de Belgische Radio Uylenspiegel die tijdens een zware storm van zijn ankerkettingen losbrak en op de kust van Cadzand strandde en radio Miamigo. Nu is het Veronica-schip voorgoed afgemeerd als discotheek-dancing.

Aan de kade zijn ruime parkeerplaatsen voor overnachtende vrachtwagens voorzien. Daar is de kade heraangelegd met boompjes en zitbanken. Op de westkade zijn de bijeenkomstlokalen voor havenarbeiders (onder hen bekend als „’t kot”). Hier krijgen ze orders waar ze moeten werken, aan één der nummeringen van de havendokken. Nog aan de westkade, langs de Binnenvaartstraat zijn nu grote parkeergelegenheden voor overnachtende vrachtwagens. Met de aanleg van de jachthaven aan deze zijde moesten ze mettertijd verdwijnen. Aan deze straat staat het moderne rode bakstenen, en imposante rusthuis en serviceflatgebouw „Gouden Anker”. In november 2005 was het pas klaar, maar binnen moest het nog afgewerkt worden, terwijl er al enkele oudere koppels en ouderlingen verbleven. Een jaar later was het complex zo goed als klaar. Aan de Madrasstraat werden alle houten hangars afgebroken voor nieuwe projecten.