Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Meat the Truth
Meat the Truth is een documentaire over de rol van de bio-industrie in de opwarming van de Aarde. De film is geregisseerd door televisiemaker Gertjan Zwanikken en gepresenteerd door Marianne Thieme, Tweede Kamerlid voor de Partij voor de Dieren. De Nederlandse versie van Meat the Truth ging op 10 december 2007 in première in Tuschinsky in Amsterdam. De titel van de film bevat een woordspeling: behalve 'De Waarheid over Vlees', klinkt het in het Engels tevens als 'Maak kennis met de Waarheid'.
De internationale versie van de film ging op 19 mei 2008 in première, in Odeon West End Cinema op Leicester Square, Londen. Sindsdien is de film wereldwijd vertoond in bioscopen, op filmfestivals en tijdens conferenties en congressen, in onder andere Spanje, Kroatië, Portugal, Brazilië, Taiwan, Australië en de Verenigde Staten.
Meat the Truth ontving op 15 november 2008 de onderscheiding "Honourable Mention" (Eervolle Onderscheiding) van 'The Film Council Of Greater Columbus' tijdens het Columbus International Film & Video Festival. De film is ook op dvd en in boekvorm verschenen. Op 13 juli 2010 werd Meat the Truth vertoond bij de Europese Commissie in Brussel.
In 2010 verscheen een vervolg, Sea the Truth, over het leegvissen van de oceanen.
Inhoud
De film is bedoeld als aanvulling en kritiek op de klimaatfilm An Inconvenient Truth van Al Gore. Volgens de makers van de film Meat the Truth is de bio-industrie als medeveroorzaker van de klimaatverandering onderbelicht gebleven. De hoofdconclusie van de film is dat wereldwijd de veehouderij de grootste bijdrage levert aan uitstoot van broeikasgassen (18%). Dat is meer dan de wereldwijde transportsector (13%). Dat was niet algemeen bekend. De veehouderij legt niet alleen beslag op grond, water en energie door het houden van vee, maar ook door de productie van veevoer (soja, maïs). Het is efficiënter om landbouwgrond te gebruiken voor gewassen die direct door de mens geconsumeerd kunnen worden. Je hebt dan maar 10% van de landbouwgrond nodig. Zelfs als een deel van de vleesconsumptie vervangen zou worden door plantaardige voeding, zou dat de opwarming van het klimaat aanzienlijk kunnen verminderen. De inhoud van de film is voornamelijk gebaseerd op het FAO-rapport Livestock’s Long Shadow[1] en op onderzoek van het Instituut voor Milieuvraagstukken van de VU Amsterdam. Auteurs van de rapporten worden ook in de film geïnterviewd: Dr. Henning Steinfeld (FAO) en Dr. Harry Aiking (VU, Amsterdam). Verder worden geïnterviewd: Howard Lyman (veeboer die vegetariër werd), Danielle Nierenberg (Worldwatch Institute), Dr. Matt Prescott (PETA), Wayne Pacelle (Humane Society of the US), Patricia Schutte (Voedingscentrum), Lousewies van der Laan, Georgina Verbaan, Antonie Kamerling, en Karen van Holst Pellekaan.
Kritiek
Na het verschijnen van de film zijn er kritische kanttekeningen geplaatst door Wageningse wetenschappers.[2] Desondanks schrijven ze: "We constateren na bestudering van de film en de feiten, dat die zijn gebaseerd op actuele kennis in de wetenschap, en op enkele onjuistheden na, geen grote (reken)fouten bevatten" (pag. 8) en dat de film een zinvolle bijdrage levert aan het maatschappelijk debat over de relatie tussen de intensieve veehouderij en klimaatverandering. Hier volgen enkele kritiekpunten:
- Het aandeel van 18% in de uitstoot van broeikasgassen heeft niet alleen met vleesconsumptie te maken maar ook met zuivelproducten zoals melk, kaas en boter.
- De film verzuimt er op te wijzen dat als rundvlees en varkenvlees vervangen zou worden door kip, dit ook een belangrijke reductie van broeikasgassen tot gevolg zou hebben.
- 18% geldt wel wereldwijd, maar niet voor Nederland. In Nederland is de bijdrage van de veehouderij maar 9% van de totale emissie. Daarbij moet wel opgemerkt worden dat dit komt omdat veel veevoer geïmporteerd wordt naar Nederland.
- De Wageningse onderzoekers betwijfelen of gezonde voeding heel goed zonder vlees kan (vegetarisme), zoals de film zegt. "Vleesloos of diereiwitloos consumeren is vaak een (westerse) luxe" (p. 12). En: "Feit is ook dat dierlijke producten tot gewaardeerde en verantwoorde voedingsmiddelen zullen blijven behoren" (p. 5).
- "Een vegetariër in een Hummer stoot minder broeikasgas uit dan een vleeseter in een Toyota Prius" zegt de film. Maar er wordt daarbij onvoldoende rekening gehouden met de broeikasgasuitstoot van een vegetarisch dieet. Bijvoorbeeld: het telen van rijst produceert ontzettend veel methaan.
- "Wageningen UR onderschrijft de noodzaak voor het maatschappelijke en wetenschappelijke debat over deze onderwerpen" (p. 8).
Pro
- De film Meat The Truth gaat niet alleen over vlees. De film laat reclamecampagnes zien die als doel hebben om de melkconsumptie te verhogen ('Melk moet', 'Melk, de witte motor'. Zie: Lijst van Nederlandstalige reclameslagzinnen). De melkconsumptie in Nederland is gestegen van 1968 - 1990.
- Gebleken is dat 18% een onderschatting is en het werkelijke percentage 51% bedraagt[3]
- De uitspraken "Vleesloos of diereiwitloos consumeren is vaak een (westerse) luxe" en "gewaardeerde en verantwoorde voedingsmiddelen" gaan niet uit van een neutraal, wetenschappelijk standpunt. Er zijn argumenten voor de tegenovergestelde mening dat de hoge vleesconsumptie een Westerse luxe is. Landen als India en Cuba, waar weinig vlees gegeten wordt, laten dat zien. De auteurs schrijven dat "biologische processen geen omzettingsrendement van 100% kennen" en "dierlijk eiwit geeft daarom in principe meer emissies en doet een grotere aanspraak op bronnen dan plantaardig eiwit" (p. 4). Daarom is "vleesloos of diereiwitloos consumeren" géén luxe. Afgaande op hun eigen gegevens, zouden de Wageningse onderzoekers moeten concluderen dat vlees eten een luxe is. Bovendien suggereert de uitspraak dat vlees en zuivel "gewaardeerde en verantwoorde voedingsmiddelen" zijn dat een vegetarisch dieet niet gewaardeerd en onverantwoord is. Volgens Patricia Schutte (Voedingscentrum) kan gezond eten ook zonder vlees (citaat uit de film).
- De vergelijking van de vegetarische Hummerrijder is bedoeld om op humoristische wijze te illustreren dat de klimaatwinst van de overschakeling van 100% vleeseten naar 100% vegetarisch eten groter is dan van auto wisselen. Het verschil in CO2 uitstoot van een Hummer (1:6) en een Prius (1:25) is een factor 4. Voor de productie van vlees is wereldwijd 400 miljoen ha nodig (veevoer), terwijl 25 miljoen ha voldoende is voor een gelijkwaardige hoeveelheid eiwit (Harry Aiking). Dat is een factor 16x. Het voorbeeld van rijstproductie is niet relevant voor het klimaateffect van een vegetarisch dieet, omdat rijst geen vleesvervanger is. Vleeseters eten ook rijst.
- In zo'n debat kan de bio-industrie niet als vaststaand gegeven aangenomen worden. Er kan niet volstaan worden om met technische middelen een reductie van broeikasgasemissies te realiseren met behoud van de gangbare intensieve veehouderij. In zo'n debat moet ook de reductie van vlees- en zuivelconsumptie omwille van het dierenwelzijn als optie open blijven.
Externe links
Bronnen
|
Veganisme en vegetarisme |
---|
|