Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Rachel Oaks Preston
| Rachel Harris | ||
| 186 | ||
| 186 | ||
| Geboren | 22 februari 1809, Vernon, Vermont | |
| Overleden | 2 februari 1868, Vernon, Vermont | |
| Nationaliteit | Amerikaans | |
| Bekend van | Introduceren van de sabbatleer onder adventisten. | |
| Overige informatie | ||
| Partner(s) | Amory Oakes hertrouwd: Nathan T. Preston | |
| Kinderen | Rachel Delight Oakes, gehuwd Farnsworth | |
| Religie | eerst methodistisch vervolgens zevendedagsbaptiste laatste levensjaar: zevendedagsadventiste | |
Rachel Harris, later bekend als Rachel Oakes Preston (1809-1868), was een zevendedagsbaptiste die een rol speelde in het verspreiden van de zienswijze dat christenen de sabbat op de zevende dag dienen te onderhouden. Door haar contact met adventisten kwam de eerste groep van zevendedagsadventisten tot stand.
Leven
Rachel Harris werd geboren op 22 februari 1809 in Vernon, Vermont, als een dochter van Sylvanus Harris en diens echtgenote Nancy Johnson.[1] Ze huwde jong, op 25 oktober 1824, met Amory Oakes,[2][3] en verhuisde naar Verona, Oneida County, New York. Op 9 augustus 1825 werd haar dochtertje geboren, Rachel Delight Oakes[4] Rachel begon omstreeks 1826 naar de methodistische kerk te gaan.
In Verona overleed haar eerste echtgenoot. In 1837 sloten Rachel en haar dochter zich aan bij de kerk van de zevendedagsbaptisten in Verona.
Toen haar dochter in 1843 in Washington, New Hampshire onderwijzeres werd, verhuisde ook Rachel, nu weduwe, naar Washington.
Daar bezochten ze een kerk die zich „Christian Brethren” noemde. Rachel probeerde haar visie over de sabbat aan hen uit te leggen, maar zij waren te druk bezig met de verwachtingen van William Miller over de spoedige wederkomst van Jezus Christus in 1843-1844. Zij schonken geen aandacht aan Rachel en de lectuur van de zevendedagsbaptisten die zij meebracht.
Na verloop van tijd kon ze Frederick Wheeler, een methodistisch predikant die Millers zienswijze over de profetieën deelde en predikte, overtuigen van de sabbat op de zevende dag. Op een zondag merkte hij in een kerkdienst op dat iedereen die door de communie in gemeenschap met Christus is, „bereid moet zijn om God te gehoorzamen en Zijn geboden in alles te gehoorzamen.” Later vertelde mevrouw Oakes hem dat zij bijna was opgestaan tijdens de kerkdienst om hem te zeggen dat hij beter de communietafel opzij zou schuiven en met het communietafelkleed zou bedekken tot hij alle geboden van God wou onderhouden, inclusief het vierde. Wheeler wist dat ze zevendedagsbaptiste was, en begon ernstig na te denken en te studeren, en niet lang na maart 1844, zoals hij later vertelde, begon hij de sabbat op de zevende dag te onderhouden. Na de Great Disappointment in oktober 1844 verklaarde William Farnsworth openlijk in een zondagsdienst in de kerk te Washington, dat hij ervan overtuigd was dat de zevende dag van de week de sabbat is en dat hij besloten had deze te onderhouden. Hij werd onmiddellijk gevolgd door zijn broer Cyrus (die later de echtgenoot werd van Rachels dochter Delight) en door verschillende anderen, in totaal een groepje van 15 personen.
Rachel vond het onwaarschijnlijk dat Jezus een groep van (wat zij zag als) „sabbatbrekers” in de hemel zou opnemen. Ze hield zich dus terug om de boodschap van de Milleritische adventisten volledig te aanvaarden.
Waarchijnlijk kwam de sabbatleer door Frederick Wheeler onder de aandacht van Thomas M. Preble, die er een artikel over publiceerde in zijn adventistisch tijdschrift Hope of Israel.[5] Dit trok de aandacht van andere adventisten.
Rachels dochter overleed in augustus 1858 op 33-jarige leeftijd.[6]
Later hertrouwde mevrouw Oakes met Nathan T. Preston. Zij werd toen Rachel Oakes Preston genoemd. Ze woonden nog een tijdje in Washington en in Milford, en gingen tenslotte in Vernon, Vermont wonen, haar geboorteplaats. Kort voor haar overlijden sloot ze zich aan bij wat intussen de Kerk der Zevende-Dags Adventisten was geworden. Ze overleed op 2 februari 1868.[7] Haar begrafenislezing werd gehouden door de ouderling Haskell van de zevendedagsadventisten.
Bronnen en weblinks
- Arthur Whitefield Spalding, Footprints of the Pioneers, Review and Herald Publishing Association, Washington D.C., 1947, p. 12
- Lest We Forget Vol. 4, No. 1, Adventist Pioneer Library. Rachel Oakes Preston: p. 4-5 e.a.
- Rachel Oakes Preston: A Word Fitly Spoken in: Giving & Sharing Newsletter 58, december 2000.
- Aangepaste versie van biografie uit Seventh-day Adventist Encyclopedia, Volume 10, Review and Herald Publishing Association, 1976. p. 1149
Verwijzingen
- º Vermont, Births and Christenings, 1765-1908, https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/F82T-RZR
Vermont, Vital Records, 1760-1954, https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/XFVF-JZR en https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/XFK7-J5D - º Hier gespeld als Oaks: Vermont, Vital Records, 1760-1954, https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/XFVF-J8S
- º Lest We Forget, Vol 4. Nr. 1
- º Hier gespeld Oaks: Vermont, Vital Records, 1760-1954 https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/XFK7-VM1
- º Thomas M. Preble, The Hope of Israel, herdrukt in de Review and Herald, 23 augustus 1870, p. 73-75.
- º New Hampshire, Death Records, 1654-1947, https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/FSLP-6XS
- º Vermont, Vital Records, 1760-1954, https://familysearch.org/pal:/MM9.1.1/V8MG-PV8