Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Karaïsme

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 9 dec 2012 om 19:14 (Wat indelen, anders sorteren en formuleren, cat)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De karaïeten, het karaïtisch jodendom of het karaïsme (Hebreeuws: יהדות קראית, Jahadoet Qara’im) is een joodse beweging die gekenmerkt wordt door het erkennen van de Tenach (Hebreeuwse Bijbel) als enige en superieure autoriteit voor de halacha (joodse wet) en theologie. Het onderscheidt zich van het rabbijns jodendom dat de Mondelinge Wet als een belangrijk fundament van het joodse geloofsleven (’halacha’) beschouwt.

Term

Het woord karaïet is afgeleid van het werkwoord lezen, omdat zij aanvaarden wat zij in de Tenach lezen.

Ontstaan

Men gaat er van uit dat het karaïsme mogelijk opkwam in de zevende en achtste eeuw [n.Chr.] in Baghdad of mogelijk in Egypte.

Beschrijving

De karaïeten geloven dat alle goddelijke geboden die God aan Mozes gaf, door Mozes werden opgetekend in de geschreven Thora, zonder een bijkomende mondelinge wet of mondelinge verklaring. Als een gevolg hiervan zien zij de geschreven verzamelingen van mondelinge tradities in de Misjna en in de Talmoed niet als bindend.

Het karaïtisch jodendom onderscheidt zich hierin van het rabbijns jodendom waarvan de meeste hedendaagse joodse richtingen afstammen. (Dit wordt soms het ’rabbinisme’ genoemd, en de beoefenaars ervan ’rabbanieten’.) In het rabbijnse jodendom vormt de Mondelinge Wet, de wettelijke beslissingen van het Sanhedrin zoals deze in de Talmoed werd vastgelegd, en de daaropvolgende verklarende werken zoals de Misjna, de gezaghebbende interpretatie van de Thora.

Karaïeten willen bij het lezen van de Tenach vasthouden aan de meest rechtstreekse en voor de hand liggende betekenis van de tekst („pesjat”); dit is niet noodzakelijk de meest letterlijke betekenis, maar dikwijls de betekenis die de oude Israëlieten erin zouden hebben gezien toen de boeken van de Tenach werden geschreven. Omdat er in 4000 jaar grote culturele en religieuze veranderingen hebben plaatsgevonden, is de pesjat niet meer zo gemakkelijk te achterhalen als het in Bijbelse tijden was, maar kan nu worden afgeleid van sleutelteksten, parallelteksten en de context.

Het rabbijnse jodendom daarentegen is afhankelijk van de wettelijke regels van het Sanhedrin, die in de Misjna, de Talmoed en andere bronnen werden opgetekend, om de betekenis van de Tenach te achterhalen.

 
rel=nofollow