Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Li Ching-Yun
Li Ching-Yun | ||
Li Ching-Yun, gefotografeerd in 1927 tijdens een bezoek bij generaal Yang Sen | ||
Algemene informatie | ||
Volledige naam | 李清雲 | |
Geboren | 1736 of 1677 (?), Chyi Jiang Hsie (Qi Jiang), provincie Szechuan, Chinese keizerrijk | |
Overleden | 5 mei 1933, Szechuan, Volksrepubliek China | |
Nationaliteit | Chinees | |
Bekend van | buitengewoon hoge leeftijd | |
Beroep | Kruidenkundige, gevechtskunstenaar, strategisch adviseur | |
Overige informatie | ||
Religie | taoïsme |
Li Ching-Yun (ook Li Ching-Yuen (traditioneel Chinees: 李清雲; pinyin: Lǐ Qīngyún (1677 of 1736 – 5 mei 1933) was een Chinese kruidenkundige, een gevechtskunstenaar en strategisch adviseur. Hij woonde in Kaihsien (Kai Xian), in de provincie Szechwan. Volgens eigen zeggen werd hij geboren in 1736, maar anderen beweerden te kunnen documenteren dat hij in 1677 zou zijn geboren.
Biografie
In 1930 verscheen een artikel in de The New York Times verscheen waarin professor Wu Chung-Chieh van de Universiteit van Chengdu naar officiële documenten van de Chinese overheid verwees, waaruit bleek dat Li Ching-Yun op zijn 150e verjaardag door de staat gefeliciteerd werd.
Volgens een bericht in de Toronto Globe uit 1933 werd dit bevestigd door een professor van de Minkuo universiteit, die tevens in de documenten uit 1877 vond dat Li Ching-Yun in dat jaar voor zijn 200e verjaardag gefeliciteerd werd.
Toen hij ongeveer elf jaar was, zou hij thuis zijn weggelopen en ging hij drie reizigers vergezellen, die hem alles leerden over de planten waarmee ze handelden. Hij voedde zich van kruiden en rijstwijn. Later trof hij in Tibet een oude kluizenaar, die hem allerlei dingen uitlegde over concentratie- en ademhalingsoefeningen, waaronder Qigong.
In 1748/1749 zou hij naar Kai Xian (Kai Hsien) zijn verhuisd om bij het Chinese leger te gaan werken als leraar in de baguazhang gevechtskunsten en strategisch adviseur.
In 1927 werd Li Ching Yun door generaal Yang Sen uitgenodigd om hem in Wan Xian, Szechuan, enige tijd te komen bezoeken. De generaal zou onder de indruk zijn geweest van zijn jeugdige uitstraling en kracht. Het van hem bekende portret werd daar gefotografeerd.
In 1928 schreef men in de The New York Times dat vele oude mannen in die tijd bevestigden dat hun grootvaders in hun jeugdjaren Li Ching-Yun al als een volwassen man hadden gekend.
Hij zou, toen hij reeds 200 jaar was, nog toespraken aan de universiteit van Sinkiang (Xinjiang) hebben gegeven over lang en gezond leven.
Op 5 mei 1933 bracht een Chinees nieuwsagentschap „rechtstreeks vanuit Peking” de boodschap dat de oudste man ter wereld, professor Li Ching-Yun, zopas overleden was op de leeftijd van 256 jaar.Citefout: Onjuist label <ref>
; de naam mag niet slechts een geheel getal zijn. Gebruik een beschrijvende titel Overlijdensberichten werden opgenomen in de internationale pers zoals de The New York Times en het tijdschrift Time.
Hij zou drieëntwintig echtgenotes overleefd hebben en liet zijn vierentwintigste vrouw als weduwe achter. Ook zou hij elf generaties van zijn nakomelingen hebben gekend: zowat 180 afstammelingen.
Zijn raadgevingen
In 1933 legde Li Ching-Yun aan het tijdschrift Time uit waarin volgens hem het geheim van een lang leven bestond:[1]
- heb een „rustige geest”
- „zit als een schildpad”
- „loop zo kwiek als een duif”
- „slaap als een hond”
Li voedde zich vegetarisch en gebruikte natuurlijke middelen om zich gezond te houden. Hij was een voorstander van wilde lingzhi paddenstoelen, goji bessen, wilde ginseng, he shou wu, gotu kola en andere Chinese kruiden. Hij dronk geen sterke alcoholische dranken of rookte niet en at op geregelde tijden.
Hij ging vroeg slapen en stond vroeg op. Wanneer hij tijd had zat hij rechtop met gesloten ogen en de handen op de schoot, soms enkele uren zonder te bewegen.
In zijn vrije tijd speelde Li graag met de kaarten en slaagde er steeds in genoeg geld te verliezen zodat de tegenspeler zich een maaltijd kon kopen. Wegens zijn vrijgevigheid en zijn nuchtere houding was iedereen graag bij hem.[2]
Twijfel
Of Li Ching-Yun werkelijk zó oud werd, wordt betwijfeld. Men neemt aan dat dit een propagandaleeftijd was. Er bestond geen mogelijkheid om berichten uit China en Rusland van buitenaf te verifiëren. Het valt op dat met de val van het communistische regime blijkbaar ook de hoge leeftijdsrecords in Rusland en China vielen.Citefout: Onjuist label <ref>
; de naam mag niet slechts een geheel getal zijn. Gebruik een beschrijvende titel Het weinige wat over zijn gewoonten bekend is, lijkt wel in overeenstemming met de moderne wetenschappelijke kennis over hoe men lang kan leven.
Bronvermelding
|