Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Max Gerson
Dr. Max B. Gerson (Wongrowitz (Duitse Rijk), nu Wągrowiec (Polen); 10 oktober 1881 – New York, 8 maart 1959) was een Duits-Amerikaans arts, bekend voor zijn therapie tegen tuberculose, die later toegepast werd bij kanker.
Leven
Gerson werd geboren in 1881 in Wągrowiec, toen een deel van het Duitse Rijk. Hij studeerde geneeskunde in Breslau, Würzburg, Berlijn en de Albert-Ludwigs-Universiteit te Freiburg im Breisgau. Hij begon eerst een praktijk in Breslau; later werd hij arts voor interne en zenuwziekten in Bielefeld. In 1930 werkte hij in het Klinikum Am Urban in Berlijn. Als Jood ontvluchtte hij in 1933 Duitsland en emigreerde eerst naar Wenen, waar hij werkte in het Westend Sanatorium. In 1935 vertrok hij naar Parijs en na een kort verblijf in Londen emigreerde hij in 1936 naar de VS en vestigde zich in New York City. Hij kreeg in 1938 een medische toelating en begon een privépraktijk.[1]
In 1942 werd hij Amerikaans staatsburger. Van 1946 tot 1950 werkte hij in het New Yorkse Gotham Hospital (dat later Madison Avenue Hospital genoemd werd). Van 1949 tot 1959 voerde hij in de staat New York operaties uit. Na onderzoek van zijn dieet dat als kankertherapie omstreden was, trok de New York County Medical Society in 1958 zijn medische licentie voor twee jaar in.[1]
Gerson stierf in 1959 aan een longontsteking.
Therapie
Omdat hij aan ernstige migraine leed en collega’s artsen hem niet konden helpen, ging hij zelf op zoek naar een behandeling. Hij stelde een dieet samen dat het mogelijk maakte de migraineaanvallen te voorkomen. Toen een van zijn patiënten opmerkte dat dit migrainedieet zijn huidtuberculose had genezen, ging Gerson dit dieet nog wat nader onderzoeken. Zijn werk kwam onder de aandacht van de chirurg Ferdinand Sauerbruch. Onder prof. Sauerbruchs supervisie werkte dr. Gerson in het Universitair Ziekenhuis van München aan een behandelingsprogramma tegen huidtuberculose.
In een klinische studie genazen 446 van 450 huidtuberculosepatiënten volledig met het Gersondieet. Dr. Sauerbruch en dr. Gerson publiceerden hierover gelijktijdig artikelen in een tiental toonaangevende medische vaktijdschriften. De Gersonbehandeling werd hierdoor gevestigd als de eerste behandeling tegen huidtuberculose. Professor Sauerbruch en zijn assistent, dr. Adolf Hermannsdorfer, ontwikkelden een gewijzigde versie van het dieet (Gerson-Sauerbruch-Herrmannsdorfer-dieet).
In die periode werd dr. Gerson bevriend met de Nobelprijswinnaar dr. Albert Schweitzer. Gerson genas Schweitzers echtgenote van haar longtuberculose nadat alle conventionele behandelingen zonder resultaat waren gebleven. Dr. Schweitzer volgde de ontwikkelingen in verband met Gersons therapie met interesse. Door Gersons dieet te volgen kon Schweitzer zijn diabetes type 2 terugdringen.
Een kankerpatiënte smeekte om haar te helpen. Gerson stond afwijzend tegenover dit idee, maar toen de patiënte hem kwijtschold van eventuele juridische gevolgen, besloot hij in 1828 het te wagen om de behandeling in verder aangepaste vorm toe te passen.
In 1958 publiceerde hij het boek A Cancer Therapy: Results of 50 Cases, waarin hij schreef dat hij 50 terminaal zieke kankerpatiënten had genezen.
De Gersontherapie is gebaseerd op de overtuiging dat ziekte wordt veroorzaakt door de ophoping van (niet nader omschreven) gifstoffen, en tracht de ziekte te behandelen door de patiënten een overwegend vegetarische voedingswijze te laten volgen, zoveel mogelijk rauw om de enzymen niet te deactiveren, met biologisch sap en diverse voedingssupplementen. Dierlijke eiwitten worden uit het dieet geweerd op grond van de stelling dat tumoren zich zouden ontwikkelen als gevolg van een tekort aan pancreasenzymen (zie de theorie van John Beard). Zout is niet toegelaten. Bovendien kregen de patiënten klysma’s van koffie, ricinusolie of soms waterstofperoxide of ozon.
Begrafenis
Tijdens de begrafenistoespraak zei Albert Schweitzer: „Ik zie in hem een van de meest eminente genieën in de geschiedenis van de geneeskunde. Vele van zijn basisideeën werden aangenomen zonder dat zijn naam hieraan verbonden is. Toch heeft hij meer gerealiseerd dan mogelijk leek onder moeilijke omstandigheden. Hij laat een erfenis achter dat de aandacht vraagt en dat hem zijn rechtmatige plaats zal garanderen. Diegenen die door hem genezen werden zullen getuigen van de waarheid van zijn ideeën.”[2]
Gersontherapie wetenschappelijk onderzocht
Het drinken van kalfslever werd geschrapt uit de richtlijnen voor Gersontherapie in 1989.
Het eerste wetenschappelijk onderzoek van de Gerson-kankertherapie vond plaats in 1947. In de daaropvolgende decennia volgden nog een dozijn studies. Alle wezen in dezelfde richting: dat de Gersontherapie geen voordelen – of zelfs nadelen – zou hebben vergeleken met de conventionele kankertherapie.
Verwijzingen en noten
- ↑ 1,0 1,1 Gerson Method, in: CA: a cancer journal for clinicians, jaargang 40, nr. 4, juli 1990, p. 252–256, doi: 10.3322/canjclin.40.4.252, PMID 2114206
- º …I see in him one of the most eminent geniuses in the history of medicine. Many of his basic ideas have been adopted without having his name connected with them. Yet, he has achieved more than seemed possible under adverse conditions. He leaves a legacy which commands attention and which will assure him his due place. Those whom he has cured will now attest to the truth of his ideas.
Literatuur
- Howard Straus (kleinzoon van Max gerson), Dr. Max Gerson: Healing the Hopeless (biografie)
Weblinks
- Pro
- Contra
