Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Abram Goldwasser
Abram Goldwasser (Odessa 1 april 1898 - sterfdatum onbekend) was en Oekraieens-Russische Joodse overlevende van de holocaust.[1]
Levensloop
Goldwasser werd geboren in de huidige [[Oekraïne] uit een Poolse vader en een Russiche moeder.
Goldwasser emigreerde in 1924 naar België waar hij eerst leerling-kleermaker werd. Hij werd uiteindelijk zaakvoerder van een grote kledingzaak aan het Stefaniaplein, vlakbij de Louizalaan.[2]
Bij het begin van de Achttiendaagse Veldtocht werden Goldwasser en een bont gezelschap van 'staatsgevaarlijken' (waaronder Joden, Vlaams-nationalisten, socialisten, communisten en Duitsers) opgesloten in de toenmalige gevangenis van Brugge. Op 15 mei werden de gevangenen met bussen naar Frankrijk gevoerd. Het is, net zoals bij enkele andere gevangenen, niet geheel duidelijk waarom Goldwasser als staatsgevaarlijk werd beschouwd.
In Frankrijk werden 21 gevangenen waaronder Joris Van Severen zonder proces door de Fransen doodgeschoten tijdens het Bloedbad van Abbeville. Goldwasser ontsnapt aan de slachtpartij.
Na Abbeville komt Goldwasser terecht in een opvangkamp in Rouen en hij wordt nadien gevangen gehouden in een kamp in Zuid-Frankrijk. In oktober 1940 kon Goldwasser terugkeren naar België. Zijn appartement was ondertussen aangeslagen door Duitse officieren, zodat hij elders onderdak moest zoeken. Tijdens de oorlog trouwde hij met Fale Lubelski. Ze probeerden zich verborgen te houden en lieten zich niet registreren in het Jodenregister. In 1942 worden ze toch gesommeerd zich te melden bij de Gestapo, waarop ze onderduiken bij vrienden in Ukkel. Op 16 februari wordt het echtpaar verklikt waarna ze worden opgesloten in de Dossinkazerne. Ze worden op de trein naar Auschwitz gezet maar weten allebei dankzij een verzetsactie te ontsnappen uit het twintigste treinkonvooi. Ze duiken terug onder en overleven de oorlog.
In 1959 vroeg hij de naturalisatie tot Belg aan.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|