Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gibbon (mensaap)
Gibbons | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Hylobates | |||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
Familie | |||||||||
Hylobatidae Gray, 1871 |
De Gibbon oftewel Hylobatidae behoort tot de familie van de mensapen (Hominoidea). Er bestaan 14 soorten gibbons in vier geslachten. De bekendste soorten zijn de withandgibbon (Hylobates lar) en de siamang (Symphalangus syndactylus). Deze komen alleen in Zuidoost-Azië voor. Enkele soorten dreigen uit te sterven.
Volwassen gibbons wegen 4-8 kilogram en leven in monogame familiegroepen, bestaande uit 2 tot 6 dieren. Zij leven hoog in de bomen en hebben lange armen, met handen die speciaal gevormd zijn om zich gemakkelijk slingerend langs takken voort te bewegen.
Wanneer ze op de grond lopen, lopen ze rechtop. Dit in tegenstelling tot de grote mensapen, die zich voortbewegen op handen en voeten.
Jonge gibbons blijven de eerste twee jaar zeer dicht bij hun moeder. Dit maakt deze diersoort extra kwetsbaar, want stropers die de jonge dieren willen vangen om ze als huisdier te verkopen, moeten beide ouders doden.
Wanneer de dieren als "huisdier" gehouden worden, worden ze na ongeveer zes jaar "moeilijk". Ze worden dan vaak in te kleine kooien gehouden en hun tanden worden afgeknipt.
Alle soorten staan op de Appendix I van de CITES lijst (Convention in International Trade in Endangered Species).
Op het eiland Phuket in Thailand is een Gibbon Rehabilitation Center waar men probeert uit gevangenschap geredde dieren weer in het wild uit te zetten.
Soorten
De familie omvat de volgende geslachten en soorten:
- Bunopithecus (uitgestorven)
- Bunopithecus sericus (uitgestorven)
- Hoeloks (Hoolock)
- Westelijke hoelok (Hoolock hoolock)
- Oostelijke hoelok (Hoolock leuconedys)
- Hylobates
- Oenka (Hylobates agilis)
- Hylobates albibarbis
- Dwergsiamang (Hylobates klossii)
- Withandgibbon of lar (Hylobates lar)
- Zilvergibbon, Javaanse gibbon of wau-wau (Hylobates moloch)
- Borneogibbon of Müllers gibbon (Hylobates muelleri)
- Zwartkoplar (Hylobates pileatus)
- Nomascus
- Ruifgibbon of kuifgibbon (Nomascus concolor)
- Nomascus gabriellae
- Nomascus hainanus
- Witwanggibbon of witwangruifgibbon (Nomascus leucogenys)
- Nomascus siki
- Symphalangus
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Gibbons op Wikimedia Commons.