Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gentse Opstand (1379-1385)
De Gentse Opstand was een opstand van Gent onder leiding van Jan Hyoens, Frans Ackerman en Filips van Artevelde tegen Lodewijk II van Male, graaf van Vlaanderen en vond plaats van 1379 tot en met 18 december 1385.
In 1379 had graaf Lodewijk een machtiging gegeven aan Brugge om een kanaal te graven tot aan de Leie. Onder leiding van Hyoens vielen de Gentse Witte Kaproenen de gravers van het kanaal aan. [1]
De Gentse rebellen versloegen in 1382 graaf Lodewijk van Male op het Beverhoutsveld en namen Brugge in. Na deze nederlaag riep Lodewijk van Male de hulp van koning Karel VI van Frankrijk in. In de Slag bij Westrozebeke versloeg hij hiermee de troepen onder leiding van Filips van Artevelde, die hierbij het leven liet. Frans Ackerman nam samen met Pieter van den Bossche, de algemene leiding over en zegevierde in de Slag bij Duinkerke.
De opstand eindigde met de Vrede van Doornik , een overeenkomst gesloten op 18 december 1385 tussen de Bourgondische hertog Filips de Stoute en de stad Gent onder aanvoering van Frans Ackerman. Volgens de legende zou de Gentse delegatie, die zichzelf trots de titel van 'heren' aanmatigden, tijdens de onderhandelingen bij gebrek aan zitkussens hun kostbaar versierde mantels hebben samengevouwd tot kussen en deze nadien ostentatief hebben laten liggen uit protest. Ook de weigering van de delegatie om te knielen voor de hertog en zijn gevolg zou de Gentenaren de spotnaam en de voor de Bourgondiërs irriterende reputatie van 'Seigneurs de Gand' opgeleverd hebben.[2] Hoewel deze verhalen wellicht apocrief zijn, zou deze halsstarrige houding de Gentenaren toch geen windeieren leggen. De Vrede van Doornik zorgde ervoor dat alle Gentse privileges gehandhaafd bleven en voor elke vorm van verzet amnestie gold. Alleen moest Gent zijn verbond met Engeland opgeven en de koning van Frankrijk als zodanig erkennen.
De opstand heeft sterk nadelige gevolgen gehad op de handel en economische activiteit in Vlaanderen[3]
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|