Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Dienst Hacke-Elsinga
De Dienst Hacke-Elsinga was een anticommunistische inlichtingendienst die vlak na de oorlog werd opgericht als voortzetting van de christelijke verzetsgroep José.[1]
José
Tjerk Elsinga was voor de oorlog werkzaam voor Christelijk Nationaal Vakverbond. In april 1943, na de Duitse nederlaag bij Stalingrad, raakte hij betrokken bij de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO). Kort daarop besloot hij zelf een op te richten verzetsgroep, die naar zijn schuilnaam José werd genoemd. De organisatie hielp Joden en anderen om onder te duiken om zo aan deportatie of de Arbeitseinsatz te ontkomen.
Na de oorlog
Na de oorlog raakte Elsinga betrokken bij de moord op Kitty van der Have. In 1947 richtte hij met de directeur-generaal voor de arbeid Hacke een particuliere inlichtingendienst op, die de Dienst Hacke-Elsinga werd genoemd, maar ook wel Dienst José. De Dienst nam voornamelijk mensen in dienst die tijdens de oorlog als lid van een knokploeg roofovervallen ter zelfverrijking hadden gepleegd, zwarthandelaars, collaborateurs en politiemannen die nauw met de Duitsers hadden samengewerkt en daarvoor na de oorlog waren ontslagen.[2][3] De Belgische voormalige SS'er Pierre Sweerts kreeg een leidinggevende rol bij de activiteiten.[4] De Dienst is kort daarop overgegaan in de particuliere inlichtingendienst met de bedrieglijke naam Stichting Opleiding Arbeidskrachten Nederland.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º Lemma overgenomen van de Wikipedia-versie van 21-5-2016
- º Rudi Harthoorn, Zelfmoord op laagwater, Aspekt, 2015, blz. 451-462.
- º B. de Graaff en C. Wiebes, Gladio der vrije jongens. Een particuliere geheime dienst in de Koude Oorlogstijd, Sdu Uitgeverij, 1992, blz 15-21.
- º Rudi Harthoorn, Zelfmoord op laagwater, Aspekt, 2015, blz. 441.
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)