Zondagsschool

De zondagsschool is een instelling in vele, gewoonlijk protestantse, kerken, bedoeld voor het christelijk godsdienstonderwijs en catechisatie aan kinderen, in mindere mate ook voor volwassenen.

Geschiedenis

In het Verenigd Koninkrijk was het voor dissenters, gelovigen die niet tot de Anglicaanse Kerk behoorden, niet toegelaten om scholen te sponsoren. In 1779 maakte de Enabling Act een einde aan dat verbod.

De eerste protestantse zondagsscholen ontstonden in het begin van de jaren 1780 in Engeland. Ze werden voorgesteld in een artikel door Robert Raikes, esq., redacteur van de Gloucester Journal. In 1777 was de rooms-katholieke priester Daniel Delany in Ierland al begonnen met zondagsscholen.

Gedurende de Industriële Revolutie werkten vele arme arbeiderskinderen zes dagen per week in de fabrieken. Op hadden zij vrij en konden de niet geschoolde kinderen samen rondhangen, waardoor zij een prooi konden wordnn van jeugdcriminaliteit. De zondagsscholen werden opgezet uit sociale bewogenheid om deze kinderen enig algemeen onderricht te geven. Hoewel Raikes de bedoeling had om de kinderen op te voeden in het christelijk geloof, werd op de scholen algemeen onderwijs gegeven, zoals lees- en schrijflessen. Met behulp van de plaatselijke geestelijke, Thomas Stock, waren weldra honderd kinderen ingeschreven in de school.

In 1785 kreeg Aikes financiële steun van William Fox uit Londen, een diaken in de baptistenkerk in de Prescott Street. De leerkrachten van de eerste zondagsscholen werden nog betaald. Hier kwam pas verandering in toen een zondagsschoolleraar, John Wesley, zijn salaris weigerde.

Het principe van de zondagsscholen bereikte al snel het Europese vasteland.

Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Sunday school op Wikimedia Commons.