Intentie

Iemand met een bepaalde intentie (of meerdere) heeft een bepaalde bedoeling iets te doen of te doen ontstaan / veroorzaken enz. Men spreekt ook wel over iets doen met een bepaald oogmerk (iets in het oog, gedachten houden / iets dat te wachten ligt / in het verschiet ligt), dat vervolgens weer negatief of positief van aard kan zijn. Met intentie bedoelt men ook het hebben van een voornemen.

Sommige mensen kunnen kwade bedoelingen hebben, zoals inzake geweld en/of criminaliteit, echter betreft dat een klein percentage van alle mensen, wat impliceert dat de meesten wel goede bedoelingen hebben. Het beredenerende denken van de meeste mensen maakt het ook dat alle gebeurtenissen, obstakels en tegenwerkingen ook eerst een beredenering krijgen toegewezen, waar al een begrip bijbehoort. Dit heeft ook zijn doorwerking op eventuele intenties, welke bedoeld waren, wat daardoor ook een onterechte of foutieve beweegreden kan hebben.

Beweegreden(en) kan/kunnen ook tot stand komen zonder dat iemand zelf die intententie(s) heeft, namelijk door invloeden vanuit de omgeving. De beweegredenen die voort komen uit bepaalde intenties van iemand, hebben daar zelf bepaalde gedachtengangen, gevoelens of beredeneringen aan ten grondslag gehad (zie ook : motto).

Niet ieder individu heeft het vermogen om zijn goede bedoelingen oftewel edele motieven te kunnen vergelijken met die van anderen, welke opvallenderwijze veelal wel degenen zijn die die vergelijkingen maken, of eigenlijk hanteren. Hierdoor kan iemand bijvoorbeeld met groot gemak door het leven gaan/komen, maar kan dat ook een moeilijk begaanbaar leven zijn, bijvoorbeeld door erfelijke factoren of door bepaalde ervaringen.

Intenties komen soms ook niet tot uiting, vanwege bepaalde redenen, onzekerheden en/of gevoelens die het weerhouden tot stand te komen / plaats te laten vinden. Het kan echter ook voorkomen dat iemand z'n intenties teveel opdringt en/of op zich teveel intenties (bijelkaar, achterelkaar) heeft, wat dan als minder plezierig of vertrouwenhebbend overkomt (wordt ervaren). Veelal argwaant men dan de intenties (in het algemeen), en rijst de vraag : "wat is de bedoeling ?" Men gebruikt de term bedoeling ook in de zin van bijbedoeling, zoals iets dat men zijdelings te kennen geeft (ook : toespeling), terwijl men iets anders zegt (bijvoorbeeld : "ik ben erg tevreden", 'erg' zeg ik met bedoeling). Samenvattend gebruikt men bedoeling ook als al de genoemde zaken (bijvoorbeeld : de hele bedoeling is veroorzaakt door dat).

De intenties van een geloof

Van oudsher geloven mensen in diverse religies, vanwege dat het hen zo aangeleerd is te doen. Door de bij uitstek beredenerende aard van gelovigen is men waarde gaan hechten aan deze woorden, zonder het begrip erover te begrijpen als zijnde een onderdeel van het grotere begrip, het geheel. Doordat de diverse afzonderlijke begrippen tot heden aan toe niet de benodigde veranderingen hebben ondergaan, zijn dan ook veel huidige begrippen binnen menig religie zéér uit de tijd. Men ziet momenteel veel kerkelijk leiders met zeer beperkt mensenkennis, dat een van de voortvloeisels is van de kokervisie die ontstaat door specifiek ergens in te geloven en er overtuigd van te zijn, wat onderdeel is van de toewijding. Andere voorbeelden van wat (al lang) niet meer van deze tijd is, zijn de premiddeleeuwse manieren van doen, welke moslims zeggen te moeten doen, zoals het dragen van een hoofddoek. Als men vraagt waarom men dat doet, komt men met antwoorden als dat het bij het geloof hoort en dat men dat zelf verkiest te dragen. De bedoeling, ten tijde van toen het ontstaan is, was zo'n 2000 jaar geleden het bedekken van de haren van een vrouw, vanwege dat de toen nog onbeschaafde mannen daar toen niet tegen konden. Destijds zeer begrijpelijk dus. De zeer verouderde behandeling van vrouwen aangaande hun rechten, bij bijvoorbeeld het overspelig zijn van de man, waarbij de vrouw wordt gestenigd (ingegraven in de grond tot de middel, met de armen eveneens ingegraven) is in huidige tijden absurd te noemen en druist in tegen vele mensenrechten. Deze religies schrijven ook voor te geloven in een God, wat logisch is, anders had niemand het tot heden aan toe gelooft. De intenties die daadwerkelijk z'n vruchten afwerpen is dan ook slechts hetgeen de eigen persoon betreft én andere personen. Zonder religieuze intenties, is de bedoeling eigenlijk dus de emotionele intelligentie, sociologie, empathie, antropologie en onder meer naturalisme te ontwikkelen. Hiermee verkrijgt men juist méér inzichten dan wat men op de religieuze manier tracht te verkrijgen.

Zie ook

• Intentieverklaring, mededeling inzake iets dat men oorneemt te doen of te laten.
• De intenties van woorden

Referentie

• Synoniemen : Intentie
• Intentie is Resultaat ! (wijblijvenhier.nl)
• De aannames over de intenties van God door georganiseerde religie.