Gebruiker:Franciscus/kladblok

Deze pagina gebruik ik om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet. Ook kan ik hier enkele geheugensteuntjes kwijt.
Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)

Edward Elgar omstreeks 1925

>> Paul Dukas ( 1865 - 1935 ) >

Franciscus 20 jul 2009 13:33 (UTC)

• sin α = BC / AB = ½ AB / AB = 0,5

Voor zijde AC wordt de stelling van Pythagoras toegepast, en wel als volgt:

• AC = √ ( AB ) ² – ( BC ) ² = √ ( AB ) ² – ( ½ AB ) ² = √ ¾ (AB) ² = ½ AB√3

Hieruit volgt dan :

• cos α = AC / AB = ½ AB √ 3 / AB = ½ √ 3 ( = 8,66 )

en :

• tg α = BC / AC = ½ AB / ½ AB√3 = 1/3 . √3 = 0,577

Quotiënt	Φ
1 : 1	1
2 : 1	2
3 : 2	1,5
5 : 3	1,67
8 : 5	1,6
13 : 8	1.62500
89 : 55	1,6181818
610 : 377	1,61537135
4181 : 2584	1,61803405
28657 : 17711	1,61803399
196418 : 121393	1,618033989

Suite

Een suite is een reeks gestyleerde dansen in dezelfde toonsoort. Na de 2^e helft van de 17^e eeuw, was de opbouw van een suite als volgt:

• Allemande
• Courante
• Sarabande
• Gigue

later weer uitgebreid met:

• Menuett
• Gavotte
• Bourrée
• Passepied
• Rondeau

soms vooraf gegaan door:

• Ouverture
• Prélude
• Préambule

of verder aangevuld met:

• Air
• Badinerie
• Réjouissance

De grote bloeitijd van de suite hield op zo ongeveer na de 2^e helft van de 18^e eeuw.

Opbloei van de suite

De suite is door componisten uit de 19^e en 20^e eeuw herontdekt. Componisten als Edvard Grieg ( Suite: Aus Holbergs Zeit ), Peter Tsaikowsky ( Notenkrakerssuite ), Gabriel Fauré ( Suite Masques et Bergamasques ), Claude Debussy ( Suite

Masques et bergamasques

Clair de lune Votre âme est un paysage choisi Que vont charmant masques et bergamasques Jouant du luth et dansant et quasi Tristes sous leurs déguisements fantasques. Tout en chantant sur le mode mineur L’amour vainqueur et la vie opportune Ils n’ont pas l’air de croire à leur bonheur Et leur chanson se mêle au clair de lune, Au calme clair de lune triste et beau, Qui fait rêver les oiseaux dans les arbres Et sangloter d’extase les jets d’eau, Les grands jets d’eau sveltes parmi les marbres. Paul Verlaine

De Franse dichter Paul Verlaine schreef in 1869 zijn beroemd geworden gedicht Clair de lune, opgenomen in de dichtbundel Fêtes Galantes.
Het is opmerkelijk, dat juist twee grote Franse componisten - Claude Debussy en Gabriel Fauré - zich sterk aangetrokken voelden tot dit tamelijk moeilijke gedicht en er muziek bij schreven.

Claude Debussy

Algemeen wordt aangenomen, dat Claude Debussy in 1890 - toen hij nog muziek studeerde aan het Conservatoire de Paris al een opzet maakte van zijn Suite Bergamasque . In 1905 herzag hij dit werk, publiceerde hij het en gaf het de naam die het werk nu heeft.
De naam van deze compositie ontleende Debussy aan de tweede regel uit het gedicht Clair de lune van Verlaine. In dit gedicht is op schitterende wijze een binnenrijm aangebracht, die door zijn vorm heel muzikaal klinkt.
Suite Bergamasque is een van de meest fascinerende werken voor piano. Niet alleen door zijn rijke, impressionistische klanken, maar bovenal door het mysterieuze karakter van de muziek.

Bergamasque

Het Franse woord Masque uit de titel van de suite heeft een aantal betekenissen, als: masker, mom, ontmaskeren, gemaskerd persoon, uiterlijk en gelaatsuitdrukking.
Het woord bergamascque is niet zo eenvoudig te duiden. Het Franse woord Bergamasque is afgeleid van het Italiaanse Bergamasca, wat letterlijk in het Lombardischbetekent: van Bergamo, waarmee een oude boerendans uit de Italiaanse stad Bergamo mee wordt bedoeld. Het is een zeer snelle dans in 6/8 maat met het accent op de vierde tel. Het doet wat vreemd aan, dat Debussy wél de dans noemt, maar het metrum niet laat terugkomen in zijn suite.

Delen van de suite

De Suite Bergamasque bestaat uit vier delen. In dit werk breekt Debussy door met nieuwe klanken. Vooral het derde deel van de suite: Clair de lune moet bij de eerste uitvoering ervan sensatie hebben opgeroepen.
De delen van Suite Bergamasque dragen de volgende titels:

• I. Prélude
• II. Menuet
• III. Clair de lune
• IV. Passepied

• Het eerste deel Prélude, met een tempo tempo rubato, is vol van dynamische contrasten, zeker in het begin hiervan maar ook in het slot. Het roept een gevoel van improvisatie op. Hier wordt de latere stijl van Debussy al aangekondigd.
• Het volgende deel Menuet, laat het menuet uit de barok herleven. Het beginthema van dit menuet contrasteert met het mysterieuze en dramatische middengedeelte van dit deel.
• Het derde deel, Clair de lune, is het mooiste gedeelte van de suite. De sublieme melodie, klinkt als rivieren van dansende noten in een kleurrijke harmonie. Vaak wordt dit deel als een zelfstandig pianowerk gespeeld. De titel Clair de lune komt een paar keer voor in het gedicht van Paul Verlaine.
• Het laatste deel, met de titel Passepied, is door zijn grote verschillen in de partijen voor linker- en rechterhand dit lastig te spelen, maar levert een wonderlijk en gecompliceerd geluid op. Een werkelijk perfect einde van deze schitterende suite.

Orkestuitvoering

Af en toe hoort men een orkestuitvoering van de Suite Bergamasque, meestal met veel strijkers. Het bijzondere en het aparte karakter van de piano met de bijbehorende bijzondere akkoorden, kan echter bij deze muziek niet worden overtroffen.

Externe link

• Clair de lune uit Suite Bergamasque op YouTube