Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Willem Canneman: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 39: | Regel 39: | ||
===Recycling elektr(on)ische apparatuur=== | ===Recycling elektr(on)ische apparatuur=== | ||
Behalve de stimulering van de industrie door middel van beurzen, collectieve handelsmissies en regelgeving diende zich ook de noodzaak tot recycling van elektr(on)ische artikelen, zoals TV's, koelkasten enz. aan. Dit leidde in 1998<ref> ''Verplichte inzameling elektrische apparaten'' in: De Telegraaf, 9 dec. 1998</ref> tot de oprichting van de stichting NVMP/[[Wecycle]], die metterdaad de verplichte recycling van elektr(on)ische apparatuur ter hand nam <ref> ''NVMP-directeur Canneman tevreden over inzameling wit- en bruingoed; Huzarenstukje op wezensvreemd terrein'' in: Metaktro Profiel, april 1999, pag 12 en 13, ''Campagne voor recycling van start'' in: Haagse Courant 11 nov. 1999</ref> en daarmee een '''wereldprimeur''' <ref> ''Nederland heeft zijn wereldprimeur'' in: Forum 23 dec. 1999</ref> organiseerde. Dit z.g. ''Dutch system'' zou later model staan voor de Europese [[WEEE-richtlijn]], die Canneman gedurende drie jaar te Brussel met succes bepleitte <ref> ''Fabrikant moet oude apparaten opruimen, Europees Parlement legt nadruk op individuele verantwoordelijkheid van producent'' in: Het Financieele Dagblad 10 april 2002 en ''Manufacturers responsible for recycling tax, EU to adoptie 'Dutch model' for Collection and processing of brown and white goods'' in: International Herald Tribune 10 april 2002 en ''Nederlands systeem voor recycling goed voor Europa'' in: Financieele Dagblad 16 dec. 2002 pag. 9 </ref>. Voorts richtte hij met 3 landen in 2002 de Europese brancheorganisatie WEEE Forum <ref>http://www.weeeforum.org</ref> op en schreef over het vervoer van afval van Europa naar China<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Environmental_dumping</ref>. | Behalve de stimulering van de industrie door middel van beurzen, collectieve handelsmissies en regelgeving diende zich ook de noodzaak tot recycling van elektr(on)ische artikelen, zoals TV's, koelkasten enz. aan. Dit leidde in 1998<ref> ''Verplichte inzameling elektrische apparaten'' in: De Telegraaf, 9 dec. 1998</ref> tot de oprichting van de stichting NVMP/[[Wecycle]], die metterdaad de verplichte recycling van elektr(on)ische apparatuur ter hand nam <ref> ''NVMP-directeur Canneman tevreden over inzameling wit- en bruingoed; Huzarenstukje op wezensvreemd terrein'' in: Metaktro Profiel, april 1999, pag 12 en 13, ''Campagne voor recycling van start'' in: Haagse Courant 11 nov. 1999</ref> en daarmee een '''wereldprimeur''' <ref> ''Nederland heeft zijn wereldprimeur'' in: Forum 23 dec. 1999</ref> organiseerde. Dit z.g. ''Dutch system'' zou later model staan voor de Europese [[WEEE-richtlijn]], die Canneman gedurende drie jaar te Brussel met succes bepleitte <ref> ''Fabrikant moet oude apparaten opruimen, Europees Parlement legt nadruk op individuele verantwoordelijkheid van producent'' in: Het Financieele Dagblad 10 april 2002 en ''Manufacturers responsible for recycling tax, EU to adoptie 'Dutch model' for Collection and processing of brown and white goods'' in: International Herald Tribune 10 april 2002 en ''Nederlands systeem voor recycling goed voor Europa'' in: Financieele Dagblad 16 dec. 2002 pag. 9 </ref>. Voorts richtte hij met 3 landen in 2002 de Europese brancheorganisatie WEEE Forum <ref>http://www.weeeforum.org</ref> op en schreef over het vervoer van afval van Europa naar China<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Environmental_dumping</ref>. Bij zijn afscheid verzuchtte hij: ''Met diplomatie kun je ver komen, maar soms moet je doorbijten''. in: <ref>Retour , zomer 2012 p. 12 en 13</ref> | ||
== Nevenfuncties == | == Nevenfuncties == |
Versie van 2 mei 2022 17:56
Willem Canneman (Assen 17 maart 1946) is een voormalig werkgeversbestuurder en auteur.
Levensloop
Elias Willem Canneman is opgegroeid in Hoorn (Noord-Holland) als zoon van burgemeester Mr Dr Benjamin Richard Canneman en aquarelliste Digna Canneman -Boland. Hij studeerde rechten aan de Rijksuniversiteit Groningen en ging daarna werken als adjunct-secretaris bij BBM, Bureau Bierhandel en Mineraalwaterindustrie en het Bedrijfschap Frisdranken te Rotterdam [1]. Daar had hij te maken met de afwikkeling van de problemen met springende frisdrankflessen, de statiegeldverhoging [2], en het Bedrijfspensioenfonds voor de Drankindustrie, waarvoor hij een brochure schreef.
Goud en Zilver
In 1975 werd Canneman benoemd tot Algemeen secretaris/directeur van de Federatie Goud en Zilver[3], toentertijd een samenwerkingsverband van negen organisaties in de juweliers-, horlogers- en edelstenen branches. Tezelfdertijd werd hij tot secretaris benoemd van de Vereniging Edelmetaalindustrie, de Vereniging Goud- en Zilversmeden en de Vereniging Groothandel Goud, Zilver en Uurwerken. Daarbij was hij tevens uitgever/redacteur van het maandblad Edelmetaal-Uurwerken-Edelstenen. Als werkgeversvertegenwoordiger was hij als onderhandelaar betrokken bij de onderhandelingen over de CAO Metaalnijverheid [4], het Pensioenfonds en de Bedrijfsvereniging voor de Metaalnijverheid. Hij publiceerde het 4-delige Handboek voor het Juweliers- en Horlogersbedrijf.
Van 1985 tot 1988 was hij voorts secretaris-generaal van de wereldorganisatie CIBJO [5](normalisering en certificering op het gebied van goud, zilver, diamant, edelstenen en parels).
In 1987 was hij oprichter/eerste directeur van de Waarborg Platina, Goud en Zilver NV[6], de geprivatiseerde voortzetting van de Rijksdienst voor keuring en stempeling van edelmetalen voorwerpen[7]. Verder richtte hij in 1987 de Juweliers Onderlinge Verzekerings Maatschappij JUWON op, die zonder winstoogmerk, juweliers verzekert [8].
Diamant
Als secretaris van het Diamantcollege formuleerde Canneman bindende adviezen over geschillen over beleggingsdiamant. Voorts was hij lid van de Stichting het Nederlands Diamant Comité dat publiciteit omtrent diamant organiseerde. Als directeur van het Nederlands Diamant Instituut [9] liet hij certificering van met name kleinere diamanten verzorgen.
Metalektro industrie
In 1989 werd Canneman general-manager bij de Vereniging FME-CWM te Zoetermeer. In die functie was hij verantwoordelijk voor meer dan 150 branche-organisaties in de metaal-, elektrotechnische- en elektronica industrie[10]. Daartoe stelde hij een FME-Managers Manual samen, dat drie keer herzien werd in 1990, 1992 en 1994 [11]. In Europees verband was Canneman actief binnen de Orgalime-organisatie [12] als voorzitter van zowel de Metal Articles als de Mechanical Engineering Liason Committees [13].
Recycling elektr(on)ische apparatuur
Behalve de stimulering van de industrie door middel van beurzen, collectieve handelsmissies en regelgeving diende zich ook de noodzaak tot recycling van elektr(on)ische artikelen, zoals TV's, koelkasten enz. aan. Dit leidde in 1998[14] tot de oprichting van de stichting NVMP/Wecycle, die metterdaad de verplichte recycling van elektr(on)ische apparatuur ter hand nam [15] en daarmee een wereldprimeur [16] organiseerde. Dit z.g. Dutch system zou later model staan voor de Europese WEEE-richtlijn, die Canneman gedurende drie jaar te Brussel met succes bepleitte [17]. Voorts richtte hij met 3 landen in 2002 de Europese brancheorganisatie WEEE Forum [18] op en schreef over het vervoer van afval van Europa naar China[19]. Bij zijn afscheid verzuchtte hij: Met diplomatie kun je ver komen, maar soms moet je doorbijten. in: [20]
Nevenfuncties
- 1977 - 1995 hoofdingeland van het Hoogheemraadschap van Schieland[21]
- 1978 - 1989 secretaris Vereniging Groothandelaren in Relatieartikelen
- 1987 - 2017 bestuurslid resp. voorzitter Begraafplaats Ter Navolging (Scheveningen)
- 1989 - 1990 voorzitter Haagse Kunstkring[22]
- 1990 - 1998 vice-voorzitter College van Afgevaardigden Nieuwe of Littéraire Sociëteit De Witte
Bibliografie
- 1974 - Vragen en antwoorden over het Bedrijfspensioenfonds Drankindustrie
- 1987 - De nieuw Wet op het Cadeaustelsel
- 1981 - Medezeggenschap in kleinere ondernemingen[23]
- 1982 - Handboek voor het Juweliers- en Horlogersbedrijf 4 delen
- 1985 - Arbeidsverhoudingen in voorbeelden
- 1990 - FME Managers Manual, edities in 1990, 1992 en 1995
- 2005 - Cannelieden in Beeld, Drie eeuwen familie Canneman
- 2008 - Riding the waves Shipping waste from Europe to China in: Waste-Management-World.com Dec. 2008. 6 Feb. 2009
- 2016 - Van Pruunte tot Malle Pietje (autobiografie)
- 2017 - Begraafplaats Ter Navolging (Scheveningen)
- 2017 - Dr Gerrit Willem Boland, medicus, theoloog, poëet en uitvinder
- 2019 - Genealogie van de familie Canneman
- 2019 - Digna Canneman, Hommage aan een artistieke laadbloeier
- 2019 - Van Carloman tot Canneman
- 2021 - Zorgvuldig gekozen Voorouders
Onderscheidingen
- 1988 Associate of The Wardens and Commonalty of the Mystery of Goldsmiths of the City of London
- 1975 Erelid Archiefcommissie van het Groninger Studentencorps "Vindicat atque Polit"
Trivia
In het gebouw van Wecycle te Zoetermeer bestaat een Cannemanzaal als waardering [24] voor de oprichter en eerste voorzitter.
Externe link
- Familiewebsite Canneman
- Federatie Goud en Zilver
- CIBJO, The World Jewellery Confederation
- Vereniging FME, metalektro-industrie
- NVMP, recycling elektr(on)ische apparatuur
- Wecycle
- Orgalime, Europe's Technology Industries
- WEEE Forum, International Association of Electronic Waste Producer Responsibility Organisations
Bronnen, noten en/of referenties
|