Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Miskelk: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Miskelk&oldid=53202526) |
(Linkcorrectie) |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
De miskelk bestaat uit een kom (''cuppa''), een voet en daartussen een versierde knoop (''nodus''). | De miskelk bestaat uit een kom (''cuppa''), een voet en daartussen een versierde knoop (''nodus''). | ||
Tijdens de [[Heilige Mis]] wordt de kelk gebruikt om de te [[consecratie|consacreren]] [[miswijn]] in te doen, dat na de consecratie tot bloed van [[ | Tijdens de [[Heilige Mis]] wordt de kelk gebruikt om de te [[consecratie|consacreren]] [[miswijn]] in te doen, dat na de consecratie tot bloed van [[Jezus Christus]] wordt. Omdat de kelk zodoende betrokken is bij het gedeelte van de Mis dat als het meest heilige wordt beschouwd, zijn de meeste kelken bijzonder rijk en liefdevol versierd. | ||
Miskelken zijn meestal van verguld [[zilver]] of [[koper (element)|koper]]. Vóór het [[Tweede Vaticaans Concilie]] moest de binnenkant van de kelk per se [[goud|verguld]] zijn, tegenwoordig is dit niet meer verplicht. | Miskelken zijn meestal van verguld [[zilver]] of [[koper (element)|koper]]. Vóór het [[Tweede Vaticaans Concilie]] moest de binnenkant van de kelk per se [[goud|verguld]] zijn, tegenwoordig is dit niet meer verplicht. | ||
Huidige versie van 30 dec 2019 om 12:04
De miskelk (calix in het Latijn) is een kelk, die tot de vasa sacra (het heilig vaatwerk) van het liturgisch vaatwerk behoort.
De miskelk bestaat uit een kom (cuppa), een voet en daartussen een versierde knoop (nodus).
Tijdens de Heilige Mis wordt de kelk gebruikt om de te consacreren miswijn in te doen, dat na de consecratie tot bloed van Jezus Christus wordt. Omdat de kelk zodoende betrokken is bij het gedeelte van de Mis dat als het meest heilige wordt beschouwd, zijn de meeste kelken bijzonder rijk en liefdevol versierd.
Miskelken zijn meestal van verguld zilver of koper. Vóór het Tweede Vaticaans Concilie moest de binnenkant van de kelk per se verguld zijn, tegenwoordig is dit niet meer verplicht.
De artikelen 327 tot en met 334 van de Institutio Generalis Missalis Romani (editie van 2000) bepalen de vereisten waaraan het heilig vaatwerk moet voldoen. De belangrijkste bepalingen zijn dat, zeker wat het vaatwerk betreft dat bestemd is om het Lichaam en het Bloed van de Heer te bevatten, het uit een nobel en sterk materiaal moet vervaardigd zijn. Breekbaar materiaal zoals glas, aardewerk of klei mogen hiervoor niet gebruikt worden, zoals Redemptionis Sacramentum in 2004 verduidelijkte.
Bij de kelk horen doorgaans een pateen en een kelklepeltje.
Kelk als attribuut
Een kelk waaruit een slang tevoorschijn komt is het attribuut van de H. Johannes de Evangelist; een kelk, mes aan de gordel dragend en gekleed als norbertijn: idem van Herman Josef; een kelk, hamer en tang, paardenvoet en bisschoppelijk ornaat: idem van Eligius (Eloy); een kelk en een toren: idem van Barbara.
Galerij
-
Spaanse kelken uit de 17de eeuw
-
Hughes d'Oiies, De zogenaamde kelk van gilles de Walcourt uit de Kerkschat van Oignies.
-
Kelk van Monseigneur Jean Jadot
,_TO_03,_KBS-FRB.jpg){kind=link}
,_KBS-FRB_01.jpg){kind=link}
Zie ook
| Christendom |  |
|---|
|
Drie-eenheid: Vader • Zoon • Heilige Geest |
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Chalices op Wikimedia Commons.