Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hendrik Joan Lulofs: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
(chronologische correctie)
Regel 1: Regel 1:
'''Hendrik Joan Lulofs''' ([[Helmond]], [[8 maart]] [[1871]] – [[Amersfoort]], [[18 januari]] [[1939]]) was een Nederlands historicus.
'''Hendrik Joan Lulofs''' ([[Helmond]], [[8 maart]] [[1871]] – [[Amersfoort]], [[18 januari]] [[1939]]) was een Nederlands historicus.


Hij ging naar school aan het [[gymnasium]] in Rotterdam en in Doetinchem, waarna hij vanaf 1891 in Amsterdam klassieke letteren ging studeren. In 1900 promoveerde hij met het proefschrift ''De Antisthenis studiis rhetoricis''. Hij specialiseerde zich onder leiding van professor [[Cornelius Marius Kan]] in de geografie in de [[oudheid]]. Na tien jaar in Amsterdam, verhuisde hij naar [[Gorinchem]], waar hij vanaf 1911 aan de slag ging aan het gymnasium. In Gorinchem organiseerden de artsen [[Martinus Antonie van Andel]] en [[Jan Gerard de Lint]] bijeenkomsten voor onderzoekers met interesse in de geschiedenis van de geneeskunde. Op 19 oktober 1919 gaf Lulofs op zo’n bijeenkomst de toespraak ''De prisca medicina'', waarin hij zijn bewondering uitte voor [[Hippocrates]], de ’vader van de geneeskunde’. Hij vormde daarop met Van Andel en De Lint de kern van een groep onderzoekers die zich toelegden op de geschiedenis van de geneeskunde. Hij was een regelmatige bezoeker van de vergaderingen van het [[Genootschap voor geschiedenis der genees-, natuur-, en wiskunde]].
Hij ging naar school aan het [[gymnasium]] in Rotterdam en in Doetinchem, waarna hij vanaf 1891 in Amsterdam klassieke letteren ging studeren. In 1900 promoveerde hij met het proefschrift ''De Antisthenis studiis rhetoricis''. Hij specialiseerde zich onder leiding van professor [[Cornelius Marius Kan]] in de geografie in de [[oudheid]]. Na tien jaar in Amsterdam, verhuisde hij naar [[Gorinchem]], waar hij vanaf 1911 aan de slag ging aan het gymnasium.
 
Toen op 19 oktober 1919 in Gorinchem een bijeenkomst werd georganiseerd voor onderzoekers met interesse in de geschiedenis van de geneeskunde, gaf Lulofs de toespraak ''De prisca medicina'', waarin hij zijn bewondering uitte voor [[Hippocrates]], de ’vader van de geneeskunde’. Hij vormde daarop met de artsen [[Martinus Antonie van Andel]] en [[Jan Gerard de Lint]] de kern van een groep onderzoekers die zich toelegden op de geschiedenis van de geneeskunde. Hij was een regelmatige bezoeker van de vergaderingen van het [[Genootschap voor geschiedenis der genees-, natuur-, en wiskunde]].


Zijn gezichtsvermogen ging sterk achteruit, en in juli 1933 stopte hij om gezondheidsredenen met zijn werk in het onderwijs en vertrok vervolgens naar Amersfoort. In 1936 schonk hij een omvangrijk gedeelte van zijn boekencollectie aan het Geografisch Instituut van de Rijksuniversiteit Utrecht.
Zijn gezichtsvermogen ging sterk achteruit, en in juli 1933 stopte hij om gezondheidsredenen met zijn werk in het onderwijs en vertrok vervolgens naar Amersfoort. In 1936 schonk hij een omvangrijk gedeelte van zijn boekencollectie aan het Geografisch Instituut van de Rijksuniversiteit Utrecht.

Versie van 4 aug 2018 15:16

Hendrik Joan Lulofs (Helmond, 8 maart 1871Amersfoort, 18 januari 1939) was een Nederlands historicus.

Hij ging naar school aan het gymnasium in Rotterdam en in Doetinchem, waarna hij vanaf 1891 in Amsterdam klassieke letteren ging studeren. In 1900 promoveerde hij met het proefschrift De Antisthenis studiis rhetoricis. Hij specialiseerde zich onder leiding van professor Cornelius Marius Kan in de geografie in de oudheid. Na tien jaar in Amsterdam, verhuisde hij naar Gorinchem, waar hij vanaf 1911 aan de slag ging aan het gymnasium.

Toen op 19 oktober 1919 in Gorinchem een bijeenkomst werd georganiseerd voor onderzoekers met interesse in de geschiedenis van de geneeskunde, gaf Lulofs de toespraak De prisca medicina, waarin hij zijn bewondering uitte voor Hippocrates, de ’vader van de geneeskunde’. Hij vormde daarop met de artsen Martinus Antonie van Andel en Jan Gerard de Lint de kern van een groep onderzoekers die zich toelegden op de geschiedenis van de geneeskunde. Hij was een regelmatige bezoeker van de vergaderingen van het Genootschap voor geschiedenis der genees-, natuur-, en wiskunde.

Zijn gezichtsvermogen ging sterk achteruit, en in juli 1933 stopte hij om gezondheidsredenen met zijn werk in het onderwijs en vertrok vervolgens naar Amersfoort. In 1936 schonk hij een omvangrijk gedeelte van zijn boekencollectie aan het Geografisch Instituut van de Rijksuniversiteit Utrecht.

Hij overleed in Amersfoort op 18 januari 1939.

Bronnen en weblinks

rel=nofollow