Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Eugène Ysaÿe: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 27: | Regel 27: | ||
*een opera, ''Pierre le Mineur'', geschreven in het [[Waals]] [[dialect]]: ''Piére Li Houyeû'', geschreven in [[1931]] en opgevoerd door de Opéra de Wallonie in concertante vorm in het najaar van [[2006]]. | *een opera, ''Pierre le Mineur'', geschreven in het [[Waals]] [[dialect]]: ''Piére Li Houyeû'', geschreven in [[1931]] en opgevoerd door de Opéra de Wallonie in concertante vorm in het najaar van [[2006]]. | ||
{{DEFAULTSORT:Ysaye, Eugène}} | |||
[[Categorie:Belgisch violist|Ysaye, Eugène]] | [[Categorie:Belgisch violist|Ysaye, Eugène]] | ||
[[Categorie:Belgisch componist|Ysaye, Eugène]] | [[Categorie:Belgisch componist|Ysaye, Eugène]] | ||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata= }} |
Versie van 26 jun 2017 12:44
Eugène Ysaÿe (Luik, 16 juli 1858 – Brussel, 12 mei 1931) was een Belgisch violist en componist.
Ysaÿe kreeg zijn eerste vioollessen van zijn vader toen hij ongeveer vijf jaar oud was. Op zevenjarige leeftijd gaf hij zijn eerste concert voor publiek. Dit eerste optreden verliep echter niet zo als zijn vader had gehoopt. Eugène gooide er een beetje met zijn pet naar. Op een gegeven moment werd hij zelfs geweigerd aan het Conservatorium van Luik vanwege slechte prestaties.
In 1873 kreeg Eugène Ysaÿe twaalf lessen van Henryk Wieniawsky. Doordat Eugène een enorm ontzag voor Wieniawsky had – en hem eigenlijk aanbad – hadden deze twaalf lessen een enorme invloed op zijn carrière. In 1880 werd hij concertmeester bij het Bilse-orkest in Berlijn, de directe voorloper van de Berliner Philharmoniker. Dit hield hij vol tot 1881.
Rond 1896 werd hij benoemd tot professor aan het Brussels Conservatorium. Eugène Ysaÿe bleek niet alleen een groot violist te zijn, in Ysaÿe bleek ook een componist te schuilen.
De Belgische koningin Elisabeth, bekend om haar passie voor muziek, kreeg vioolles van hem. Zij richtte in 1937 een muziekconcours voor viool op dat naar hem genoemd werd, de latere Koningin Elisabeth Wedstrijd.
Op zijn zeventigste trouwde Ysaÿe met de 36-jarige Jeanette Dincin, hetgeen hem goed deed. Eugène Ysaÿe hield nog al van het goede leven; een uitgebreid(e) ontbijt, lunch of diner ging hij niet uit de weg, het goede leven ging echter ook gepaard met een ruime hoeveelheid drank. Het verhaal gaat dat hij eens voor een concert iets te diep in het glaasje had gekeken en het concert dat hij moest geven gewoonweg heeft staan te verprutsen.
Toen hij dit echter zelf merkte, heeft hij zich gecorrigeerd en de rest van het concert zo mooi gespeeld als hij nog nooit had gedaan. Het verhaal gaat dat het publiek na het concert de zaal diep geroerd en met tranen in de ogen verliet.
Eugène Ysaÿe was volgens sommigen een imposant en corpulent figuur die best een beetje arrogant kon zijn; toch was hij voor anderen juist een buitengewoon aimabel man.
Kort voor zijn 73e verjaardag, overleed hij. Eugène Ysaÿe ligt begraven op de begraafplaats van Elsene (Brussel). Eugène Ysaÿe was de overgrootvader van Machiavel-drummer Marc Ysaye.
Belangrijkste werken
- 6 solosonates voor viool, Op. 27;
- Harmonies du Soir, Op. 31;
- Caprice d'après l'étude en forme de valse de C. Saint-Saëns, Op. 52;
- 8 vioolconcerto's;
- een strijkkwartet;
- een opera, Pierre le Mineur, geschreven in het Waals dialect: Piére Li Houyeû, geschreven in 1931 en opgevoerd door de Opéra de Wallonie in concertante vorm in het najaar van 2006.