Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

De occulta philosophia libri tres: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(toevoegingen als op http://hr.wikipedia.org/w/index.php?&oldid=3869143 door Wikipedia:sv:User:Walter9 // stuk anders, minder reclameachtig)
(cat.)
Regel 28: Regel 28:


{{DISPLAYTITLE:''De occulta philosophia libri tres''}}
{{DISPLAYTITLE:''De occulta philosophia libri tres''}}
[[Categorie:Occult boek]]
[[Categorie:Astrologische tekst]
[[Categorie:Magie]]
[[Categorie:Alchemie]]

Versie van 1 mrt 2016 12:11

Bestand:Pentagram and human body (Agrippa).jpg
Man in een pentagram, uit Heinrich Cornelius Agrippa’s Libri tres de occulta philosophia. De tekens aan de rand van de cirkel zijn astrologisch.

De occulta philosophia libri tres (Drie boeken over occulte filosofie) van Heinrich Cornelius Agrippa is een significante bijdrage tot de filosofische discussie in de renaissance over de krachten van de rituele magie in relatie tot godsdienst.

Nadat het boek in het jaar 1510 klaar was, kwamen er eerst alleen maar handgeschreven kopieën in omloop tot het in 1533 voor het eerst werd gedrukt.[1]

De drie boeken behandelen elk een ander thema, namelijk: de ’elementale’, ’hemelse’ en de ’intellectuele magie’. Ze behandelen de vier elementen, astrologie, (hermetische) kabbala, numerologie, engelen, de namen van God, de verbanden ertussen alsook hoe inzicht in deze verbanden en wetten te gebruiken in onder meer geneeskunde, kristalkijken, alchemie en rituelen.

Een zogenaamd vierde deel, dat rituelen van de zwarte magie behandeld, was volgens Johann Weyer, een leerling van Agrippa, niet het werk van zijn meester.

Het boek The Magus – Celestial Intelligencer,[2] uitgegeven in 1801 door de Engelse occultist Francis Barrett, is eigenlijk een herziening en bewerking van Agrippa’s werk.

Agrippa gebruikte voor zijn boek, zoals teksten van Marsilio Ficino over spirituele magie; het Liber de mirabilibus mundi, dat toegeschreven wordt aan St. Albert de Grote; Johann von Tritheims geschriften over demonische magie; Pico della Mirandola’s Oratio de Dignitate Hominis en Apologia, Johannes Reuchlins De Verbo Mirifici, de Historia Naturalis van Plinius, teksten van Picatrix en andere hermetische en neoplatonische teksten.[3]

In zijn boek vormt hij een synthese van magie en religie. Anders dan de typische grimoires zijn Agrippa’s boeken eerder geleerd en intellectueel opgezet dan mysterieus en vol voortekens. Tot op de dag van vandaag worden zijn boeken gelezen door mensen die geïnteresseerd zijn in het occulte.

Online lezen

(en) Heinrich Cornelius Agrippa, De drie boeken over occulte filosofie op Wikisource (en) Als pdf

Bronnen

Verwijzingen

rel=nofollow

Zie ook


[[Categorie:Astrologische tekst]