Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Luc De Decker: verschil tussen versies
(serie kleine) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 33: | Regel 33: | ||
==Familiale achtergrond== | ==Familiale achtergrond== | ||
Luc De Decker werd geboren in een familie van landbouwers en ambachtslieden. Hij was de tweede zoon van de handelaar Arthur De Decker (Ninove, 1878 – 1948) en Maria Wilhelmina Van Den Bossche (Wetteren, 1871 – Ninove, 1946). Het gezin met vijf kinderen woonde eerst op de Edingenbaan 11 te Ninove en verhuisde na de Tweede Wereldoorlog naar de Leopoldlaan 5. De andere kinderen waren Frans ( | Luc De Decker werd geboren in een familie van landbouwers en ambachtslieden. Hij was de tweede zoon van de handelaar Arthur De Decker (Ninove, 1878 – 1948) en Maria Wilhelmina Van Den Bossche (Wetteren, 1871 – Ninove, 1946). Het gezin met vijf kinderen woonde eerst op de Edingenbaan 11 te Ninove en verhuisde na de Tweede Wereldoorlog naar de Leopoldlaan 5. De andere kinderen waren Frans (1905–1964), Juliana (1909–1989), Robert (1912) en Emiel (1915–2004). | ||
==Onderwijs== | ==Onderwijs== | ||
Luc De Decker liep school in de Rijksmiddelbare Jongensschool te Ninove waar hij onder andere les kreeg van de tekenleraar Versteele. Hij toonde zijn eerste werkjes aan de kunstschilder [[Edgar Bytebier]] (1875 – 1940) uit [[Dilbeek]], die Lucs ouders de raad gaf hun zoon les te laten volgen aan de academie. Na zijn [[Algemeen secundair onderwijs|humaniora]] werd hij in de familiale bloemenkwekerij tewerkgesteld, terwijl hij in zijn vrije tijd reeds schilderde. In 1929 kreeg hij de toelating om zich in te schrijven aan de Academie voor Schone Kunsten te Brussel. De volgende twee jaren fietste hij de 23 kilometer naar Brussel elke schooldag heen en terug. In de academie had hij onder anderen [[Alfred Bastien]] ( | Luc De Decker liep school in de Rijksmiddelbare Jongensschool te Ninove waar hij onder andere les kreeg van de tekenleraar Versteele. Hij toonde zijn eerste werkjes aan de kunstschilder [[Edgar Bytebier]] (1875 – 1940) uit [[Dilbeek]], die Lucs ouders de raad gaf hun zoon les te laten volgen aan de academie. Na zijn [[Algemeen secundair onderwijs|humaniora]] werd hij in de familiale bloemenkwekerij tewerkgesteld, terwijl hij in zijn vrije tijd reeds schilderde. In 1929 kreeg hij de toelating om zich in te schrijven aan de Academie voor Schone Kunsten te Brussel. De volgende twee jaren fietste hij de 23 kilometer naar Brussel elke schooldag heen en terug. In de academie had hij onder anderen [[Alfred Bastien]] (1873–1955) en [[Jean Delville]] (1867–1953) als leermeesters. | ||
In 1930 behaalde hij het diploma van tekenleraar middelbaar onderwijs voor de [[middenjury]]. | In 1930 behaalde hij het diploma van tekenleraar middelbaar onderwijs voor de [[middenjury]]. | ||
| Regel 42: | Regel 42: | ||
==Kunstschilder== | ==Kunstschilder== | ||
===Carrièrebegin=== | ===Carrièrebegin=== | ||
In 1930 won hij verschillende kunstprijzen en het jaar daarop 1931 hield hij reeds zijn eerste individuele tentoonstelling te Ninove. Tenslotte vervolmaakte hij zijn portrettechniek met een opleiding aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] waar hij les kreeg van Baron [[Isidore Opsomer|Isidoor Opsomer]] ( | In 1930 won hij verschillende kunstprijzen en het jaar daarop 1931 hield hij reeds zijn eerste individuele tentoonstelling te Ninove. Tenslotte vervolmaakte hij zijn portrettechniek met een opleiding aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] waar hij les kreeg van Baron [[Isidore Opsomer|Isidoor Opsomer]] (1878–1967). | ||
In 1934 begon hij aan een reis van zes maanden door Italië, die hem de gelegenheid gaf zich te verdiepen in de picturale traditie. Hij verbleef in [[Venetië (stad)|Venetië]], [[Milaan (stad)|Milaan]], [[Florence (stad)|Florence]], [[Rome (stad)|Rome]] en [[Napels (stad)|Napels]]. Hij stelde regelmatig tentoon: in 1933 in Ninove en [[Gent]], in 1934 in Gent en [[Rotterdam]], in 1935 in Gent, [[Aalst]] en Ninove, in 1937 in [[Charleroi]], in 1938 in [[Brussel]], in 1939 nam hij deel aan het vierjaarlijks Kunstsalon te Brussel. De kunstwerken verkochten goed zodat hij ervan kon leven. De reizen kon hij financieren door een paar portretten te schilderen. | In 1934 begon hij aan een reis van zes maanden door Italië, die hem de gelegenheid gaf zich te verdiepen in de picturale traditie. Hij verbleef in [[Venetië (stad)|Venetië]], [[Milaan (stad)|Milaan]], [[Florence (stad)|Florence]], [[Rome (stad)|Rome]] en [[Napels (stad)|Napels]]. Hij stelde regelmatig tentoon: in 1933 in Ninove en [[Gent]], in 1934 in Gent en [[Rotterdam]], in 1935 in Gent, [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]] en Ninove, in 1937 in [[Charleroi]], in 1938 in [[Brussel (stad) |Brussel]], in 1939 nam hij deel aan het vierjaarlijks Kunstsalon te Brussel. De kunstwerken verkochten goed zodat hij ervan kon leven. De reizen kon hij financieren door een paar portretten te schilderen. | ||
In Ninove had hij zijn atelier in het huis van zijn ouders. Dit werd echter gedeeltelijk vernield tijdens de Duitse inval in 1940. Luc De Decker week tijdelijk uit naar [[Frankrijk]] ([[Montpellier]]) en vestigde zich later te Brussel (Sint Gillis). | In Ninove had hij zijn atelier in het huis van zijn ouders. Dit werd echter gedeeltelijk vernield tijdens de Duitse inval in 1940. Luc De Decker week tijdelijk uit naar [[Frankrijk]] ([[Montpellier]]) en vestigde zich later te Brussel (Sint Gillis). | ||
===Schaarbeekse periode=== | ===Schaarbeekse periode=== | ||
In 1942 trouwde hij met de onderwijzeres Mariette Coesens ([[Schaarbeek]], 21 juni 1919 – Vorst, 12 januari 2004). Haar ouders (Jacques Coesens en Honorine De Wolf) waren afkomstig uit [[Aalst]], maar woonden reeds meer dan 25 jaar in [[Schaarbeek]]. Het jonge paar ging zelf ook in Schaarbeek wonen, in de Ooststraat 35, en bleven daar tot in 1972. Ze kregen twee zonen. De oudste, [[Jacques De Decker]] (1945), werd germanist, romancier, toneelauteur, leraar, en een bekend recensent voor film en literatuur bij het Brusselse dagblad [[Le Soir]]. De jongste zoon, [[Armand De Decker]] (1948), werd advocaat en later politicus. Sedert 1995 was hij ononderbroken senator voor de [[Parti réformateur libéral|PRL]], van 1999 tot 2004 voorzitter van de Belgische Senaat en sedert 20 juli 2004 minister van ontwikkelingssamenwerking. | In 1942 trouwde hij met de onderwijzeres Mariette Coesens ([[Schaarbeek]], 21 juni 1919 – Vorst, 12 januari 2004). Haar ouders (Jacques Coesens en Honorine De Wolf) waren afkomstig uit [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]], maar woonden reeds meer dan 25 jaar in [[Schaarbeek]]. Het jonge paar ging zelf ook in Schaarbeek wonen, in de Ooststraat 35, en bleven daar tot in 1972. Ze kregen twee zonen. De oudste, [[Jacques De Decker]] (1945), werd germanist, romancier, toneelauteur, leraar, en een bekend recensent voor film en literatuur bij het Brusselse dagblad [[Le Soir]]. De jongste zoon, [[Armand De Decker]] (1948), werd advocaat en later politicus. Sedert 1995 was hij ononderbroken senator voor de [[Parti réformateur libéral|PRL]], van 1999 tot 2004 voorzitter van de Belgische Senaat en sedert 20 juli 2004 minister van ontwikkelingssamenwerking. | ||
Luc De Decker was tijdens zijn Schaarbeekse periode zeer actief: minstens elk jaar stelde hij ergens met veel succes tentoon, onder andere in Ninove, Brussel, Gent, Aalst, [[Brugge]], [[Mechelen]], [[Kortrijk]], [[Knokke]], [[Tienen]], Parijs en [[Sint Niklaas]]. | Luc De Decker was tijdens zijn Schaarbeekse periode zeer actief: minstens elk jaar stelde hij ergens met veel succes tentoon, onder andere in Ninove, Brussel, Gent, Aalst, [[Brugge]], [[Mechelen]], [[Kortrijk]], [[Knokke]], [[Tienen]], Parijs en [[Sint Niklaas]]. | ||
| Regel 58: | Regel 58: | ||
Voor de Kortrijkse uitgeverij Zonnewende maakte hij een reeks van ongeveer vijftig houtskoolportretten van Vlaamse schrijvers, die in 1948 in postkaartvorm gedrukt werden. | Voor de Kortrijkse uitgeverij Zonnewende maakte hij een reeks van ongeveer vijftig houtskoolportretten van Vlaamse schrijvers, die in 1948 in postkaartvorm gedrukt werden. | ||
Hij nam deel aan de activiteiten van de kunstkring van zijn woonplaats. Hij werd tot briefwisselend erelid gekozen van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen ( | Hij nam deel aan de activiteiten van de kunstkring van zijn woonplaats. Hij werd tot briefwisselend erelid gekozen van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (1950–1975) en zette zich onder andere in tegen de afbraak van de Heilige Mariakerk te Schaarbeek. Hij was ervan overtuigd dat dit [[eclectisme|eclectische]] gebouw van 1845 bewaard moest worden. Dit lukte uiteindelijk gezien het beschermingsbesluit van 9 november 1976. | ||
Daarnaast was hij medestichter van Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen (1962) en van de Cultuurraad voor Vlaanderen (Antwerpen). | Daarnaast was hij medestichter van Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen (1962) en van de Cultuurraad voor Vlaanderen (Antwerpen). | ||
| Regel 66: | Regel 66: | ||
Luc De Decker werd vooral bekend van zijn portretten van onder anderen Koning Boudewijn (1948, 1965, 1967), [[Ernest Claes]], [[Stijn Streuvels]], [[Herman Teirlinck (schrijver)|Herman Teirlinck]], [[August Vermeylen]], [[Baron Kronacker]], [[Felix Timmermans]], [[Pol De Mont]], enz. Ze geven met rake en snedige toetsen en typische details het innerlijke van de persoon weer. Daarnaast stralen zijn ontelbare landschappen, bloemstukken, interieurs en marines de volheid van het leven uit, een feest van kleur en licht. Wegens de landschappen werd hij ’de schilder van de Denderstreek’ genoemd. | Luc De Decker werd vooral bekend van zijn portretten van onder anderen Koning Boudewijn (1948, 1965, 1967), [[Ernest Claes]], [[Stijn Streuvels]], [[Herman Teirlinck (schrijver)|Herman Teirlinck]], [[August Vermeylen]], [[Baron Kronacker]], [[Felix Timmermans]], [[Pol De Mont]], enz. Ze geven met rake en snedige toetsen en typische details het innerlijke van de persoon weer. Daarnaast stralen zijn ontelbare landschappen, bloemstukken, interieurs en marines de volheid van het leven uit, een feest van kleur en licht. Wegens de landschappen werd hij ’de schilder van de Denderstreek’ genoemd. | ||
In het begin van de jaren zestig kreeg hij de opdracht de [[bankbiljet]]ten te ontwerpen van twintig (1964, type ’atomium’) en vijftig (1966, type ’koninklijk paar’) [[Belgische frank|frank]]. Hij verzorgde ook boekillustraties, waaronder „Geschiedenis van België” van A. Gerard e.a. (1966). Tussen 1970 en 1975 [[postzegelontwerper|ontwierp]] hij ook | In het begin van de jaren zestig kreeg hij de opdracht de [[bankbiljet]]ten te ontwerpen van twintig (1964, type ’atomium’) en vijftig (1966, type ’koninklijk paar’) [[Belgische frank|frank]]. Hij verzorgde ook boekillustraties, waaronder „Geschiedenis van België” van A. Gerard e.a. (1966). Tussen 1970 en 1975 [[postzegelontwerper|ontwierp]] hij ook zeventien Belgische [[postzegel]]s over de meest diverse onderwerpen. In 1992, tien jaar na zijn dood, werd één van zijn werken, een winterzicht op het Koningsplein te Brussel, afgedrukt op de kerstpostzegel. | ||
===Terug naar geboortestreek=== | ===Terug naar geboortestreek=== | ||
Versie van 26 mrt 2015 16:08
| Luc De Decker | ||
.JPG)
| ||
| Luc De Decker, Zelfportret, 1938. | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Luciaan Arthur De Decker | |
| Bijnaam | ’De Schilder van de Denderstreek’ | |
| Geboren | 13 augustus 1907, Ninove | |
| Overleden | 25 maart 1982, Meerbeke | |
| Doodsoorzaak | hartaanval | |
| Nationaliteit | Belg | |
| Bekend van | Hofschilder Koning Boudewijn; ontwerper van bankbiljetten van 20 en 50 frank | |
| Beroep | kunstschilder | |
Luc De Decker, ofwel Luciaan Arthur De Decker, (Ninove, 13 augustus 1907 – Meerbeke (Ninove), 25 maart 1982) was een Vlaams kunstschilder.
Familiale achtergrond
Luc De Decker werd geboren in een familie van landbouwers en ambachtslieden. Hij was de tweede zoon van de handelaar Arthur De Decker (Ninove, 1878 – 1948) en Maria Wilhelmina Van Den Bossche (Wetteren, 1871 – Ninove, 1946). Het gezin met vijf kinderen woonde eerst op de Edingenbaan 11 te Ninove en verhuisde na de Tweede Wereldoorlog naar de Leopoldlaan 5. De andere kinderen waren Frans (1905–1964), Juliana (1909–1989), Robert (1912) en Emiel (1915–2004).
Onderwijs
Luc De Decker liep school in de Rijksmiddelbare Jongensschool te Ninove waar hij onder andere les kreeg van de tekenleraar Versteele. Hij toonde zijn eerste werkjes aan de kunstschilder Edgar Bytebier (1875 – 1940) uit Dilbeek, die Lucs ouders de raad gaf hun zoon les te laten volgen aan de academie. Na zijn humaniora werd hij in de familiale bloemenkwekerij tewerkgesteld, terwijl hij in zijn vrije tijd reeds schilderde. In 1929 kreeg hij de toelating om zich in te schrijven aan de Academie voor Schone Kunsten te Brussel. De volgende twee jaren fietste hij de 23 kilometer naar Brussel elke schooldag heen en terug. In de academie had hij onder anderen Alfred Bastien (1873–1955) en Jean Delville (1867–1953) als leermeesters.
In 1930 behaalde hij het diploma van tekenleraar middelbaar onderwijs voor de middenjury.
Kunstschilder
Carrièrebegin
In 1930 won hij verschillende kunstprijzen en het jaar daarop 1931 hield hij reeds zijn eerste individuele tentoonstelling te Ninove. Tenslotte vervolmaakte hij zijn portrettechniek met een opleiding aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen waar hij les kreeg van Baron Isidoor Opsomer (1878–1967).
In 1934 begon hij aan een reis van zes maanden door Italië, die hem de gelegenheid gaf zich te verdiepen in de picturale traditie. Hij verbleef in Venetië, Milaan, Florence, Rome en Napels. Hij stelde regelmatig tentoon: in 1933 in Ninove en Gent, in 1934 in Gent en Rotterdam, in 1935 in Gent, Aalst en Ninove, in 1937 in Charleroi, in 1938 in Brussel, in 1939 nam hij deel aan het vierjaarlijks Kunstsalon te Brussel. De kunstwerken verkochten goed zodat hij ervan kon leven. De reizen kon hij financieren door een paar portretten te schilderen.
In Ninove had hij zijn atelier in het huis van zijn ouders. Dit werd echter gedeeltelijk vernield tijdens de Duitse inval in 1940. Luc De Decker week tijdelijk uit naar Frankrijk (Montpellier) en vestigde zich later te Brussel (Sint Gillis).
Schaarbeekse periode
In 1942 trouwde hij met de onderwijzeres Mariette Coesens (Schaarbeek, 21 juni 1919 – Vorst, 12 januari 2004). Haar ouders (Jacques Coesens en Honorine De Wolf) waren afkomstig uit Aalst, maar woonden reeds meer dan 25 jaar in Schaarbeek. Het jonge paar ging zelf ook in Schaarbeek wonen, in de Ooststraat 35, en bleven daar tot in 1972. Ze kregen twee zonen. De oudste, Jacques De Decker (1945), werd germanist, romancier, toneelauteur, leraar, en een bekend recensent voor film en literatuur bij het Brusselse dagblad Le Soir. De jongste zoon, Armand De Decker (1948), werd advocaat en later politicus. Sedert 1995 was hij ononderbroken senator voor de PRL, van 1999 tot 2004 voorzitter van de Belgische Senaat en sedert 20 juli 2004 minister van ontwikkelingssamenwerking.
Luc De Decker was tijdens zijn Schaarbeekse periode zeer actief: minstens elk jaar stelde hij ergens met veel succes tentoon, onder andere in Ninove, Brussel, Gent, Aalst, Brugge, Mechelen, Kortrijk, Knokke, Tienen, Parijs en Sint Niklaas.
Daarnaast gaf hij tekenlessen aan de Staats Middelbare School en de Vrije Academie te Schaarbeek.
Activiteiten en werken
Voor de Kortrijkse uitgeverij Zonnewende maakte hij een reeks van ongeveer vijftig houtskoolportretten van Vlaamse schrijvers, die in 1948 in postkaartvorm gedrukt werden.
Hij nam deel aan de activiteiten van de kunstkring van zijn woonplaats. Hij werd tot briefwisselend erelid gekozen van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (1950–1975) en zette zich onder andere in tegen de afbraak van de Heilige Mariakerk te Schaarbeek. Hij was ervan overtuigd dat dit eclectische gebouw van 1845 bewaard moest worden. Dit lukte uiteindelijk gezien het beschermingsbesluit van 9 november 1976.
Daarnaast was hij medestichter van Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen (1962) en van de Cultuurraad voor Vlaanderen (Antwerpen).
In de jaren vijftig werd hij de officiële hofschilder van de jonge Koning Boudewijn.
Luc De Decker werd vooral bekend van zijn portretten van onder anderen Koning Boudewijn (1948, 1965, 1967), Ernest Claes, Stijn Streuvels, Herman Teirlinck, August Vermeylen, Baron Kronacker, Felix Timmermans, Pol De Mont, enz. Ze geven met rake en snedige toetsen en typische details het innerlijke van de persoon weer. Daarnaast stralen zijn ontelbare landschappen, bloemstukken, interieurs en marines de volheid van het leven uit, een feest van kleur en licht. Wegens de landschappen werd hij ’de schilder van de Denderstreek’ genoemd.
In het begin van de jaren zestig kreeg hij de opdracht de bankbiljetten te ontwerpen van twintig (1964, type ’atomium’) en vijftig (1966, type ’koninklijk paar’) frank. Hij verzorgde ook boekillustraties, waaronder „Geschiedenis van België” van A. Gerard e.a. (1966). Tussen 1970 en 1975 ontwierp hij ook zeventien Belgische postzegels over de meest diverse onderwerpen. In 1992, tien jaar na zijn dood, werd één van zijn werken, een winterzicht op het Koningsplein te Brussel, afgedrukt op de kerstpostzegel.
Terug naar geboortestreek
In 1972 besloot hij zich, verzwakt door verschillende hartaanvallen, terug te trekken in zijn geboortestreek, te Meerbeke, deelgemeente van Ninove. In een kleine fermette omringd door een boomgaard, genaamd „Sparrenhof”, in de Valleistraat 161, richtte hij zijn atelier in. Ten gevolge een hartinfarct overleed hij er in het najaar van 1982.
Weblinks
|