Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hille Feicken: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Hille Feicken''' (overleden 27 juni 1534) was een Nederlandse wederdoper in het [[Bewind van de wederdopers in Münster|wederdopersrijk in Münster]], die een aanslag beraamde op de prins-bisschop. | '''Hille Feicken''' ook '''Hilla''', familienaam ook geschreven als '''Feycken''', '''Feiken''' of '''Feickens''' (mogelijk uit [[Sneek]] in Friesland – overleden 27 juni 1534) was een Nederlandse wederdoper in het [[Bewind van de wederdopers in Münster|wederdopersrijk in Münster]], die een aanslag beraamde op de prins-bisschop. | ||
Eind februari of begin maart 1534 kwam zij naar [[Münster (stad)|Münster]] als overtuigde anabaptist.<ref>{{aut|Youjun Chung}}, ''Münster and Minjung: RE-reading the Anabaptist Münsterr Kingdom from a Perspective of Korean Minjung (Common People) Theology'', doctoraatsthesis, Stellenbosch University, 2018. p. 293</ref> | |||
Uit de verhoren is enige informatie over haar beschikbaar. Op 24 juni 1534, verklaarde ze tijdens het eerste verhoor dat zij uit Wirdum kwam. Ze was de dochter van Feicke, die ’vrome lieden diende om dagelijks loon’, en ze was zei dat zij getrouwd was met Psalmus van Utrecht. Zij woonde met haar man woonde in bij haar vader, die een huis had in Sneek, waar zij veel kaas en boter hadden. Haar man was eerst naar Münster vertrokken, en had haar toen een brief gestuurd dat ze ook moest komen. Op de vraag wat ze in Münster had gedaan, antwoordde ze dat ze net als alle vrouwen en maagden aan de versterking van de muur had gewerkt. Bij het tweede verhoor, op 27 juni, verklaarde zij dat ze voor haar vertrek al haar geld en goed aan de armen had gegeven, en dat zij zich in Münster had laten herdopen. Zij verklaarde ze dat ze alleen op eigen initiatief en eigen idee had gehandeld. Waarschijnlijk werd zij nog diezelfde geëxecuteerd. | Zij zou in juni 1534 een visioen hebben gehad, dat zij de commandant van de belegerende troepen, bisschop [[Franz von Waldeck]], moest doden, naar het voorbeeld van het verhaal van [[Judith en Holofernes]] uit het [[apocrief]]e/’[[deuterocanon]]ieke’ boek [[Judith (boek)|Judith]]. | ||
Anders dan de mannelijke ’profeten’ in de stad, werd haar visioen niet serieus genomen. [[Jan van Leiden]] verklaarde later in gevangenschap, dat hij haar niet gestuurd had, dat het volledig haar eigen idee was en dat anderen ertegen waren en vonden dat het plan een fantasie was.<ref>{{aut|Otthein Rammstedt}}, ''Sekte und soziale Bewegung. Soziologische Analyse der Taufer in Munster (1534/35)'', Springer Fachmedien Wiesbaden, 1966, p. 98.</ref> | |||
Op de vroege ochtend van 16 juni 1534 verliet ze de stad om haar plan uit te voeren. Volgens sommige bronnen had zij een vergiftigd hemd voorbereid dat zij als geschenk aan de bisschop wou schenken, maar list werd ontdekt. Zij werd gevangen genomen en ondervraagd. | |||
Uit de verhoren is enige informatie over haar beschikbaar. Op 24 juni 1534, verklaarde ze tijdens het eerste verhoor dat zij uit Wirdum kwam. Ze was de dochter van Feicke, die ’vrome lieden diende om dagelijks loon’, en ze was zei dat zij getrouwd was met Psalmus van Utrecht. Zij woonde met haar man woonde in bij haar vader, die een huis had in Sneek, waar zij veel kaas en boter hadden. Haar man was eerst naar Münster vertrokken, en had haar toen een brief gestuurd dat ze ook moest komen. Op de vraag wat ze in Münster had gedaan, antwoordde ze dat ze net als alle vrouwen en maagden aan de versterking van de muur had gewerkt. Bij het tweede verhoor, op 27 juni, verklaarde zij dat ze voor haar vertrek al haar geld en goed aan de armen had gegeven, en dat zij zich in Münster had laten herdopen. Zij verklaarde ze dat ze alleen op eigen initiatief en eigen idee had gehandeld. Waarschijnlijk werd zij nog diezelfde dag geëxecuteerd. Zij verklaarde tegen de beul, dat hij haar niet kon doden omdat zij heilig was.<ref>{{aut|Henry Suderman}}, ''Manufacturing Places: Anabaptist Origins, Community and Ritual'', doctoraatsthesis, University of Alberta, Edmonton, Alberta, 2012. Noot 261 op p. 270.</ref> | |||
==Verwijzingen== | |||
{{reflist}} | |||
==Weblinks== | ==Weblinks== | ||
* [https://resources.huygens.knaw.nl/vrouwenlexicon/lemmata/data/Feicken ''Hille Feicken''] in: vrouwenlexicon, huygens.knaw.nl | * [https://resources.huygens.knaw.nl/vrouwenlexicon/lemmata/data/Feicken ''Hille Feicken''] in: vrouwenlexicon, huygens.knaw.nl | ||
| Regel 10: | Regel 19: | ||
{{DEFAULTSORT:Feicken, Hille}} | {{DEFAULTSORT:Feicken, Hille}} | ||
[[Categorie: Anabaptist]] | [[Categorie: Anabaptist]] | ||
[[Categorie: Fries persoon]] | |||
[[Categorie: Geëxecuteerd persoon]] | [[Categorie: Geëxecuteerd persoon]] | ||
{{kiem}} | {{kiem}} | ||
Huidige versie van 4 aug 2024 om 18:24
Hille Feicken ook Hilla, familienaam ook geschreven als Feycken, Feiken of Feickens (mogelijk uit Sneek in Friesland – overleden 27 juni 1534) was een Nederlandse wederdoper in het wederdopersrijk in Münster, die een aanslag beraamde op de prins-bisschop.
Eind februari of begin maart 1534 kwam zij naar Münster als overtuigde anabaptist.[1]
Zij zou in juni 1534 een visioen hebben gehad, dat zij de commandant van de belegerende troepen, bisschop Franz von Waldeck, moest doden, naar het voorbeeld van het verhaal van Judith en Holofernes uit het apocriefe/’deuterocanonieke’ boek Judith.
Anders dan de mannelijke ’profeten’ in de stad, werd haar visioen niet serieus genomen. Jan van Leiden verklaarde later in gevangenschap, dat hij haar niet gestuurd had, dat het volledig haar eigen idee was en dat anderen ertegen waren en vonden dat het plan een fantasie was.[2]
Op de vroege ochtend van 16 juni 1534 verliet ze de stad om haar plan uit te voeren. Volgens sommige bronnen had zij een vergiftigd hemd voorbereid dat zij als geschenk aan de bisschop wou schenken, maar list werd ontdekt. Zij werd gevangen genomen en ondervraagd.
Uit de verhoren is enige informatie over haar beschikbaar. Op 24 juni 1534, verklaarde ze tijdens het eerste verhoor dat zij uit Wirdum kwam. Ze was de dochter van Feicke, die ’vrome lieden diende om dagelijks loon’, en ze was zei dat zij getrouwd was met Psalmus van Utrecht. Zij woonde met haar man woonde in bij haar vader, die een huis had in Sneek, waar zij veel kaas en boter hadden. Haar man was eerst naar Münster vertrokken, en had haar toen een brief gestuurd dat ze ook moest komen. Op de vraag wat ze in Münster had gedaan, antwoordde ze dat ze net als alle vrouwen en maagden aan de versterking van de muur had gewerkt. Bij het tweede verhoor, op 27 juni, verklaarde zij dat ze voor haar vertrek al haar geld en goed aan de armen had gegeven, en dat zij zich in Münster had laten herdopen. Zij verklaarde ze dat ze alleen op eigen initiatief en eigen idee had gehandeld. Waarschijnlijk werd zij nog diezelfde dag geëxecuteerd. Zij verklaarde tegen de beul, dat hij haar niet kon doden omdat zij heilig was.[3]
Verwijzingen
- º Youjun Chung, Münster and Minjung: RE-reading the Anabaptist Münsterr Kingdom from a Perspective of Korean Minjung (Common People) Theology, doctoraatsthesis, Stellenbosch University, 2018. p. 293
- º Otthein Rammstedt, Sekte und soziale Bewegung. Soziologische Analyse der Taufer in Munster (1534/35), Springer Fachmedien Wiesbaden, 1966, p. 98.
- º Henry Suderman, Manufacturing Places: Anabaptist Origins, Community and Ritual, doctoraatsthesis, University of Alberta, Edmonton, Alberta, 2012. Noot 261 op p. 270.
Weblinks
- Hille Feicken in: vrouwenlexicon, huygens.knaw.nl
- Die Wiedertäufer - Teil 1 - Hille Feiken eine Geschichte, drei Perspektiven (een geschiedenis vanuit drie perspectieven:)
