Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Robert Brinsmead: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Robert Daniel Brinsmead''' (geboren in Victoria, [[Australië]] op [[9 augustus]] [[1933]]) was een controversieel figuur in de [[zevendedagsadventisten|kerk der Zevende-Dags Adventisten]]. | '''Robert (’Bob’) Daniel Brinsmead''' (geboren in Victoria, [[Australië]] op [[9 augustus]] [[1933]]) is een Australisch schrijver, [[tuinder]] en locaal politicus. Hij was een controversieel figuur in de [[zevendedagsadventisten|kerk der Zevende-Dags Adventisten]]. | ||
==Leven== | ==Leven== | ||
Reeds in de periode dat hij voor predikant studeerde aan de theologische school in Australië (1955–1959) was hij omstreden.<ref name="Bruinsma">{{Aut|Bruinsma}}, p. 111-112</ref> | Zijn ouders waren Cedric John Brinsmead en Laura Elsie (meisjesnaam Goulette). Beide kwamen uit families die in de 19e eeuw vanuit Engeland en Schotland naar Australië geëmigreerd waren. De familienaam Goulette was afkomstig van Franse hugenoten die naar Schotland waren gevlucht. | ||
In 1951 kocht Bob met zijn broer Laurence een suikerrietkwekerij. Er waren in die tijd nog geen babanenkwekerijen in het Noorden van Australië, maar toen de bananenteelt goed bleek te lukken, verspreidde zich dit nieuws snel en velen trokken naar North Queensland om babanen te kweken. Tegenwoordig komen de meeste Australische bananen uit North Queenland. | |||
Terwijl hij nog landbouwgrond in bezit had, schreef hij zich in 1955 in om theologie te gaan studeren aan het Avondale College bij Newcastle, New South Wales. | |||
Daar leerde hij de lerares Valorie Mann kennen. Zij trouwden op 29 december 1958. Er werden vier kinderen in het gezin geboren (Judith, Paul, Sally en Daniel); en zij adopteerden ook nog twee kinderen (Matthew and Wanda). | |||
Reeds in de periode dat hij voor predikant studeerde aan de theologische school in Australië (1955–1959) was hij een omstreden figuur in de kerk der Zevende-Dags Adventisten.<ref name="Bruinsma">{{Aut|Bruinsma}}, p. 111-112</ref> | |||
In de late jaren 1950 werd hij de natuurlijke leider van diegenen die ontevreden waren met de kerkleiding<ref name=Land>{{Aut|Land}}, p. 47</ref> of diegenen die tot perfectionisme neigden.<ref name="Bruinsma"/> | In de late jaren 1950 werd hij de natuurlijke leider van diegenen die ontevreden waren met de kerkleiding<ref name=Land>{{Aut|Land}}, p. 47</ref> of diegenen die tot perfectionisme neigden.<ref name="Bruinsma"/> | ||
| Regel 9: | Regel 17: | ||
In 1961 verloor hij zijn kerklidmaatschap wegens zijn visie die hij nadrukkelijk propageerde.<ref name="Bruinsma"/> | In 1961 verloor hij zijn kerklidmaatschap wegens zijn visie die hij nadrukkelijk propageerde.<ref name="Bruinsma"/> | ||
In 1972<ref>De historicus {{Aut|Gary Land}} in: ''Historical Dictionary of Seventh-day Adventists'', p. 47, lemma: „Brinsmead, Robert David (1933– )” vermeldt het jaartal 1968. Merk ook op dat Land hem verkeerdelijk ''David'' noemt. Het eerste nummer van het tijdschrift is gedateerd 1972.</ref> begon hij met het tijdschrift ''Present Truth''. In 1978 werd de naam gewijzigd naar ''Verdict''. | In 1972<ref>De historicus {{Aut|Gary Land}} in: ''Historical Dictionary of Seventh-day Adventists'', p. 47, lemma: „Brinsmead, Robert David (1933– )” vermeldt het jaartal 1968. Merk ook op dat Land hem verkeerdelijk ''David'' noemt. Het eerste nummer van het tijdschrift is gedateerd 1972.</ref> begon hij met het tijdschrift ''Present Truth''. In 1978 werd de naam gewijzigd naar ''Verdict''. Het blad had lezers over de hele wereld. | ||
Omstreeks 1970 verliet Brinsmead de perfectionistische visie, mogelijk door toedoen van discussies met [[Desmond Ford]]<ref>{{Aut|Land}}, p. 103, 250</ref> of omdat hij ter gelegenheid van het bezoek van de [[paus]] de historische zienswijze van de reformatoren ging herbekijken. Hij ging zoals [[Maarten Luther]] beklemtonen dat men alleen door geloof rechtvaardig verklaard kan worden. Dit ging hij even nadrukkelijk verkondigen als zijn vorige visie, maar bij deze radicale koerswijziging raakte hij veel van zijn aanhang kwijt.<ref name="Bruinsma"/> | Omstreeks 1970 verliet Brinsmead de perfectionistische visie, mogelijk door toedoen van discussies met [[Desmond Ford]]<ref>{{Aut|Land}}, p. 103, 250</ref> of omdat hij ter gelegenheid van het bezoek van de [[paus]] de historische zienswijze van de reformatoren ging herbekijken. Hij ging zoals [[Maarten Luther]] beklemtonen dat men alleen door geloof rechtvaardig verklaard kan worden. Dit ging hij even nadrukkelijk verkondigen als zijn vorige visie, maar bij deze radicale koerswijziging raakte hij veel van zijn aanhang kwijt.<ref name="Bruinsma"/> | ||
| Regel 27: | Regel 35: | ||
* {{Aut|Gary Land}} in: ''Historical Dictionary of Seventh-day Adventists'', p. 47, lemma: „Brinsmead, Robert David (1933– )” | * {{Aut|Gary Land}} in: ''Historical Dictionary of Seventh-day Adventists'', p. 47, lemma: „Brinsmead, Robert David (1933– )” | ||
* {{Aut|Richard W. Schwarz}}, ''Light Bearers to the Remnant'', Boise, Idaho; Oshawa, Ontario, Canada: Pacific Press and General Conference Department of Education. p. 456–461. {{ISBN|9780816317950}} | * {{Aut|Richard W. Schwarz}}, ''Light Bearers to the Remnant'', Boise, Idaho; Oshawa, Ontario, Canada: Pacific Press and General Conference Department of Education. p. 456–461. {{ISBN|9780816317950}} | ||
* http://www.bobbrinsmead.com/rdb.html Biografie op website van Bob Brinsmead | |||
{{reflist}} | {{reflist}} | ||
{{authority control|TYPE=p |LCCN=n/78/048701 |VIAF=11105318 |Wikidata=Q7342364}} | {{authority control|TYPE=p |LCCN=n/78/048701 |VIAF=11105318 |Wikidata=Q7342364}} | ||
Versie van 9 feb 2022 10:49
Robert (’Bob’) Daniel Brinsmead (geboren in Victoria, Australië op 9 augustus 1933) is een Australisch schrijver, tuinder en locaal politicus. Hij was een controversieel figuur in de kerk der Zevende-Dags Adventisten.
Leven
Zijn ouders waren Cedric John Brinsmead en Laura Elsie (meisjesnaam Goulette). Beide kwamen uit families die in de 19e eeuw vanuit Engeland en Schotland naar Australië geëmigreerd waren. De familienaam Goulette was afkomstig van Franse hugenoten die naar Schotland waren gevlucht.
In 1951 kocht Bob met zijn broer Laurence een suikerrietkwekerij. Er waren in die tijd nog geen babanenkwekerijen in het Noorden van Australië, maar toen de bananenteelt goed bleek te lukken, verspreidde zich dit nieuws snel en velen trokken naar North Queensland om babanen te kweken. Tegenwoordig komen de meeste Australische bananen uit North Queenland.
Terwijl hij nog landbouwgrond in bezit had, schreef hij zich in 1955 in om theologie te gaan studeren aan het Avondale College bij Newcastle, New South Wales.
Daar leerde hij de lerares Valorie Mann kennen. Zij trouwden op 29 december 1958. Er werden vier kinderen in het gezin geboren (Judith, Paul, Sally en Daniel); en zij adopteerden ook nog twee kinderen (Matthew and Wanda).
Reeds in de periode dat hij voor predikant studeerde aan de theologische school in Australië (1955–1959) was hij een omstreden figuur in de kerk der Zevende-Dags Adventisten.[1] In de late jaren 1950 werd hij de natuurlijke leider van diegenen die ontevreden waren met de kerkleiding[2] of diegenen die tot perfectionisme neigden.[1]
Na het lezen van geschriften van vroege adventisten zoals A. T. Jones en E. J. Waggoner[2] werd hij een aanhanger van het theologisch ’perfectionisme’, de zienswijze dat men nu reeds volmaakt kan zijn. Hij beschreef dit als de boodschap van de [Sanctuary] Awakening, het Ontwaken van het Heiligdom.
In 1961 verloor hij zijn kerklidmaatschap wegens zijn visie die hij nadrukkelijk propageerde.[1]
In 1972[3] begon hij met het tijdschrift Present Truth. In 1978 werd de naam gewijzigd naar Verdict. Het blad had lezers over de hele wereld.
Omstreeks 1970 verliet Brinsmead de perfectionistische visie, mogelijk door toedoen van discussies met Desmond Ford[4] of omdat hij ter gelegenheid van het bezoek van de paus de historische zienswijze van de reformatoren ging herbekijken. Hij ging zoals Maarten Luther beklemtonen dat men alleen door geloof rechtvaardig verklaard kan worden. Dit ging hij even nadrukkelijk verkondigen als zijn vorige visie, maar bij deze radicale koerswijziging raakte hij veel van zijn aanhang kwijt.[1]
Hij ontkende dat Ellen G. White geïnspireerd zou zijn, gaf een andere verklaring voor de traditionele adventistische leerstelling over het hemelse heiligdom, en verwierp de zienswijze dat christenen de sabbat dienen te onderhouden.
De historicus Richard Schwarz schreef dat er wel meer dissidente groepen waren geweest, maar dat niemand zo veel moeilijkheden had bezorgd als Brinsmead.[5]
De perfectionistische visie van Brinsmead heeft vandaag vrijwel geen invloed meer op de kerk der Zevende-Dags Adventisten.[1]
Weblinks
- http://www.presenttruthmag.com/ Het voorheen door Brinsmead uitgegeven tijdschrift Present Truth.
- http://bobbrinsmead.com Latere artikelen door Brinsmead
Bronnen en verwijzingen
- Reinder Bruinsma, Het zevende-dags-adventisme, uitgeverij Kok, Kampen, 1999, ISBN 90 435 0093 3 p. 111-112
- Gary Land in: Historical Dictionary of Seventh-day Adventists, p. 47, lemma: „Brinsmead, Robert David (1933– )”
- Richard W. Schwarz, Light Bearers to the Remnant, Boise, Idaho; Oshawa, Ontario, Canada: Pacific Press and General Conference Department of Education. p. 456–461. ISBN 9780816317950
- http://www.bobbrinsmead.com/rdb.html Biografie op website van Bob Brinsmead
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bruinsma, p. 111-112
- ↑ 2,0 2,1 Land, p. 47
- º De historicus Gary Land in: Historical Dictionary of Seventh-day Adventists, p. 47, lemma: „Brinsmead, Robert David (1933– )” vermeldt het jaartal 1968. Merk ook op dat Land hem verkeerdelijk David noemt. Het eerste nummer van het tijdschrift is gedateerd 1972.
- º Land, p. 103, 250
- º Schwarz, p. 456-461
