Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ward Hermans: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 29: | Regel 29: | ||
In [[1946]] werd Hermans door de [[Krijgsraad]] van [[Mechelen (stad)|Mechelen]] bij verstek ter dood veroordeeld (+ 10 miljoen BEF schadevergoeding). Op [[9 juli]] [[1947]] werd hij – na door hem aangetekend beroep, op tegenspraak – door de Krijgsraad van Mechelen veroordeeld tot levenslange opsluiting (+ 10 miljoen BEF schadevergoeding). In [[1949]] werd deze straf – ditmaal na beroep van het auditoraat-generaal – bevestigd voor het [[Krijgshof]] in [[Brussel (stad)|Brussel]]. In 1955 kwam hij vervroegd vrij, o.a. op voorspraak van [[Kamiel Huysmans]]. Alhoewel zijn politieke rol toen was uitgespeeld bleef hij actief als publicist en dichter. | In [[1946]] werd Hermans door de [[Krijgsraad]] van [[Mechelen (stad)|Mechelen]] bij verstek ter dood veroordeeld (+ 10 miljoen BEF schadevergoeding). Op [[9 juli]] [[1947]] werd hij – na door hem aangetekend beroep, op tegenspraak – door de Krijgsraad van Mechelen veroordeeld tot levenslange opsluiting (+ 10 miljoen BEF schadevergoeding). In [[1949]] werd deze straf – ditmaal na beroep van het auditoraat-generaal – bevestigd voor het [[Krijgshof]] in [[Brussel (stad)|Brussel]]. In 1955 kwam hij vervroegd vrij, o.a. op voorspraak van [[Kamiel Huysmans]]. Alhoewel zijn politieke rol toen was uitgespeeld bleef hij actief als publicist en dichter. | ||
In 1955, het jaar dat hij vrijkwam, begon hij met het verspreiden van [[negationisme|negationistische]] publicaties. Hij stelde dat de Joden in de kampen werden omgebracht door andere Joden en [[Polen]], en dat de repressie na de oorlog werd geleid door Joden.<ref>Haat is een deugd: het credo van de Jodenjagers, [[Lieven Saerens]], [[Lannoo]] 2017</ref> | |||
== Publicaties == | == Publicaties == | ||
Versie van 2 okt 2021 01:39
| Ward Hermans | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Cornelius Eduardus Hermans | |
| Geboren | 6 februari 1897, Turnhout | |
| Overleden | 23 november 1992, Deurne | |
| Beroep | politicus, schrijver | |
| Dbnl-profiel | ||
Cornelius Eduardus (Ward) Hermans (Turnhout, 6 februari 1897 – Deurne, 23 november 1992) was een Vlaams-nationalistisch politicus, publicist en dichter.
Levensloop
Tijdens de Eerste Wereldoorlog meldde hij zich als vrijwilliger aan in het Belgisch leger. Teleurgesteld door de daar heersende taaltoestanden sloot hij zich aan bij de Frontbeweging. Als straf voor zijn flamingantische activiteiten werd hij overgeplaatst naar het houthakkerspeloton van de Orne in Normandië.
Na de oorlog engageerde Hermans zich in het Verbond van Vlaamse Oudstrijders, VOS en het Vlaamsche Front waarvoor hij in 1929 verkozen werd als volksvertegenwoordiger. In 1932 sloot hij zich aan bij het Verdinaso van Joris van Severen, maar werd er in 1934 reeds aan de deur gezet omdat hij zich niet neerlegde bij de Nieuwe Marsrichting. In 1936 trad hij toe tot het Vlaams Nationaal Verbond, nam via intriges, en met financiële steun uit nazi-Duitsland en van Carel Gerretson, de krant De Schelde en de Antwerpse Frontpartij-krant over. In 1939 werd Hermans voor het VNV verkozen in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Hij liet zich kennen als een antisemiet en raakte steeds meer in de ban van het nationaalsocialisme.
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd Hermans door de Belgische Staatsveiligheid aangehouden en met een zogenaamde spooktrein naar een Frans interneringskamp gedeporteerd. Enkele maanden na zijn terugkeer in België nam hij ontslag uit het VNV en richtte samen met René Lagrou de Algemeene-SS Vlaanderen op.
In 1946 werd Hermans door de Krijgsraad van Mechelen bij verstek ter dood veroordeeld (+ 10 miljoen BEF schadevergoeding). Op 9 juli 1947 werd hij – na door hem aangetekend beroep, op tegenspraak – door de Krijgsraad van Mechelen veroordeeld tot levenslange opsluiting (+ 10 miljoen BEF schadevergoeding). In 1949 werd deze straf – ditmaal na beroep van het auditoraat-generaal – bevestigd voor het Krijgshof in Brussel. In 1955 kwam hij vervroegd vrij, o.a. op voorspraak van Kamiel Huysmans. Alhoewel zijn politieke rol toen was uitgespeeld bleef hij actief als publicist en dichter.
In 1955, het jaar dat hij vrijkwam, begon hij met het verspreiden van negationistische publicaties. Hij stelde dat de Joden in de kampen werden omgebracht door andere Joden en Polen, en dat de repressie na de oorlog werd geleid door Joden.[1]
Publicaties
- Gedichten van Liefde en Strijd, 1919
- Liederen bij nacht en bij dageraad, 1921
- De geestelijke zwerftocht, 1922
- Het treurspel voor recht en beschaving, 1923
- Een woord aan de R.C. Vlaamsche Nationalisten met ’Een open brief’ aan zijn E. Cardinaal Mercier, 1924
- Het bevolkingsvraagstuk in België, 1926
- De deemstering der Europeesche beschaving, 1928
- De Europeesche oriënteering van het Vlaamsche Nationalisme, 1928
- Het Fransch-Belgisch geheim akkoord. Verweerschrift, 1929
- Belgien vor dem Weltgericht, 1929
- Wat is en wat wil het Vlaamsch nationalisme, 1931
- Federaal Statuut en Groot-Nederland, 1931
- De crisis in het Vlaamsch Nationalisme, 1933
- Jodendom, marxisme en wereldheerschappij, 1933
- Het zwartboek van de Belgische oorlogsgruwelen 1914-1918, 1934
- Het Boek der Stoute Waarheden. West-Europeesche perspectieven, 1935
- Jodendom en communisme zonder masker. Nog stoute waarheden, 1936
- Van Eger tot Jasina. 100 dagen in Tsjecho-Slowakije, 1938
- Le Vernet d’Ariège. Van het Belgisch Parlement naar het Fransch concentratiekamp, 1940
- Deutsch flämische, Vlaamsch-Duitsche Harmonie, 1943
- Liederen voor mijn volk, 1944
- Jan van Gent. Roman uit het leven van een Vlaamse familie rond twee wereldoorlogen, 1962
- Poëzie achter tralies, 1964
- Het land van Onan Cyclopië, 1964
- Socratische gesprekken. De ondergang van het Westers burgerdom, 1964
- Waarom het echt onmogelijk was, 1971
Literatuur
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
- Guido PROVOOST, Ward Hermans, 1977.
- Bruno DE WEVER, Hermans,%20Ward%20(eigenlijk%20Cornelis%20Edouard), in de Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Lannoo, Tielt, 1998. Herwerkte uitgave 2023.
Externe link
|
Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl) |
- º Haat is een deugd: het credo van de Jodenjagers, Lieven Saerens, Lannoo 2017