Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025
Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Walter Salter: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
(beginmateriaal, overgenomen uit: http://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Joseph_Franklin_Rutherford&oldid=121628#Karakter_en_houding) |
(in artikelvorm zetten. Verbinden, verschuiven, schrappen, toevoegen enz.) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Walter F. Salter''' was een tijd de opziener van het bijkantoor van [[Jehovah's Getuigen]] in [[Canada]]. | |||
Jarenlang was hij een intieme vriend en vertrouweling van [[Joseph Franklin Rutherford]], de toenmalige president van het [[Wachttorengenootschap]] van Jehovah’s Getuigen. | |||
Volgens het tijdschrift ''The Golden Age'' begon Salter vanaf 1935 eigen voorstellingen te promoten, zoals ideeën over „universele redding” of de mening dat het prediken pas na „Armageddon” nodig zou zijn. Salter schreef verschillende brieven aan [[Alfred Ernst Knoch]], de uitgever van het tijdschrift ''[[Unsearcheable Riches]]'' waarin hij zijn waardering uitte voor hun uitleg over de universele redding of alverzoening, en ging ook verder met deze groep samenwerken.<ref>Een brief werd bijvoorbeeld opgenomen in ''Unsearcheable Riches'', jaargang 28, p. 274.</ref> Salter vertelde openlijk dat hij de volgende president van het Wachttorengenootschap zou worden en dat de Wachttoren zijn ideeën zou overnemen. | |||
In zijn ijver om zijn ideeën te verspreiden, maakte hij ook gebruik van briefpapier met het briefhoofd van het Wachttorengenootschap om gemeenten in Canada en ver daarbuiten opdracht te geven om materiaal te bestuderen dat hij persoonlijk had geschreven.<ref>{{Wachttorenref|publicatie=The Golden Age |editie=5 mei |jaar=1937 |code= |titel= |pagina=498-507 }}</ref> | |||
Deze oneerlijkheid werd hem kwalijk genomen. | |||
In een open brief beschuldigde Salter Rutherford van drankmisbruik en een al te luxueuze levensstijl.<ref>{{en}}[http://corior.blogspot.com/2006/02/walter-salters-letter-to-j-f.html deze pagina] Brief van Walter Salter.</ref> | |||
Het Wachttorengenootschap vatte samen dat Salter een samenzwering had gesmeed „om het werk van de Heer teniet te doen en de dood van sommige dienaren van de Heer te bewerkstelligen”.<ref>{{Wachttorenref|publicatie=The Watchtower Announcing Jehovah’s Kingdom |editie=1 mei |jaar=1937 |code=w1937 1/5-E |titel= |pagina=141 }}</ref> Uiteindelijk werd hij in 1937 door de gemeente te Toronto [[Jehovah's Getuigen en disciplinering|uitgesloten]] (geëxcommuniceerd).<ref>{{Wachttorenref|publicatie=Jaarboek van Jehovah’s Getuigen |editie= |jaar=1980 |code=yb80-O |titel=Canada |pagina=132 }}</ref> | |||
Degenen die op het bijkantoor wilden blijven, dienden in te stemmen met een resolutie waarin zij hun „geloof en loyaliteit in het Genootschap, en zijn dienaren, broeder Rutherford in Brooklyn” en Chapman (de vervanger van Salter) verklaarden.<ref>{{Wachttorenref|publicatie=The Watchtower Announcing Jehovah’s Kingdom |editie=1 juni |jaar=1937 |code=w1937 1/6-E |titel= |pagina=175 }}</ref> | |||
{{Appendix|Bron}} | |||
[[Categorie: Jehovah's Getuigen]] | |||
Versie van 18 dec 2012 11:09
Walter F. Salter was een tijd de opziener van het bijkantoor van Jehovah's Getuigen in Canada.
Jarenlang was hij een intieme vriend en vertrouweling van Joseph Franklin Rutherford, de toenmalige president van het Wachttorengenootschap van Jehovah’s Getuigen.
Volgens het tijdschrift The Golden Age begon Salter vanaf 1935 eigen voorstellingen te promoten, zoals ideeën over „universele redding” of de mening dat het prediken pas na „Armageddon” nodig zou zijn. Salter schreef verschillende brieven aan Alfred Ernst Knoch, de uitgever van het tijdschrift Unsearcheable Riches waarin hij zijn waardering uitte voor hun uitleg over de universele redding of alverzoening, en ging ook verder met deze groep samenwerken.[1] Salter vertelde openlijk dat hij de volgende president van het Wachttorengenootschap zou worden en dat de Wachttoren zijn ideeën zou overnemen.
In zijn ijver om zijn ideeën te verspreiden, maakte hij ook gebruik van briefpapier met het briefhoofd van het Wachttorengenootschap om gemeenten in Canada en ver daarbuiten opdracht te geven om materiaal te bestuderen dat hij persoonlijk had geschreven.[2]
Deze oneerlijkheid werd hem kwalijk genomen.
In een open brief beschuldigde Salter Rutherford van drankmisbruik en een al te luxueuze levensstijl.[3]
Het Wachttorengenootschap vatte samen dat Salter een samenzwering had gesmeed „om het werk van de Heer teniet te doen en de dood van sommige dienaren van de Heer te bewerkstelligen”.[4] Uiteindelijk werd hij in 1937 door de gemeente te Toronto uitgesloten (geëxcommuniceerd).[5]
Degenen die op het bijkantoor wilden blijven, dienden in te stemmen met een resolutie waarin zij hun „geloof en loyaliteit in het Genootschap, en zijn dienaren, broeder Rutherford in Brooklyn” en Chapman (de vervanger van Salter) verklaarden.[6]
Bron
|