Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Israël en de vergelijking met apartheid: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Israël_en_de_vergelijking_met_apartheid&oldid=53532427 2 apr 2019 Wickey)
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 164: Regel 164:
<!-- Misbruik van Wikipedia als politiek platform. Misleidend en verkeerd brongebruik; wezeltaal, om de hete brij heendraaien. Apartheidsstaat Israël. De titel van dit artikel staat ter discussie -->  
<!-- Misbruik van Wikipedia als politiek platform. Misleidend en verkeerd brongebruik; wezeltaal, om de hete brij heendraaien. Apartheidsstaat Israël. De titel van dit artikel staat ter discussie -->  
[[Categorie:Apartheid]]
[[Categorie:Apartheid]]
[[Categorie:Israëlisch-Palestijns conflict]]
[[Categorie:Arabisch-Israëlisch conflict]]
[[Categorie:Arabisch-Israëlisch conflict]]
[[Categorie:Palestina]]
[[Categorie:Palestina]]
[[Categorie:Israël]]
[[Categorie:Israël]]

Huidige versie van 15 jun 2022 om 10:04

De term Israël en de vergelijking met apartheid verwijst naar een analogie van de regeringspolitiek van de staat Israël met die van het regime van Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid. Critici van Israël maken daarbij een vergelijking tussen de behandeling van niet-Joden door de staat Israël en de behandeling van de niet-blanke bevolking (de kleurlingen) door het toenmalige apartheidsregime. Een belangrijke rol speelt de Israëlische wetgeving, die als een onderdeel van de systematische discriminatie van de niet-Joodse bevolking wordt gezien.[1][2]

In haar campagnes tegen de bezetting van Palestijns gebied en voor gelijke behandeling van Palestijnen en Joden, beschuldigt onder meer de BDS-beweging de staat Israël van apartheidspolitiek.[3] Ook Israëlische politici hebben gewaarschuwd voor bestaande of dreigende apartheid.[4][5][6][7][8]

Opmerking - Opmerking:

*De inhoud van dit lemma is een poging om neutraal te beschrijven of een vergelijking tussen de staat Israël en "apartheid" (zoals die zich voordeed in het verleden in Zuid-Afrika) gerechtvaardigd is.

  • Uitdrukkelijk wordt gepoogd om beide zijden van de stellingen juist en objectief weer te geven.
  • Houdt u er bij het bewerken van de inhoud van het lemma rekening mee dat u zo neutraal mogelijke tekst toevoegt.
  • Mocht er in het lemma teksten staan die -naar uw mening- niet gewenst zijn, kaart dit dan aan op: Overleg:Israël en de vergelijking met apartheid

Historie

Voor de geschiedenis van de regio Israël, zie Geschiedenis van Israël.

Voor de geschiedenis van het ontstaan van de huidige staat Israël, zie Israël (Geschiedenis).

Voor de geschiedenis van Palestina, zie Geschiedenis van Palestina (regio).

Voor de geschiedenis van het conflict in de regio, zie Arabisch-Israëlisch conflict.


In 2005 schreef journalist Hirsh Goodman, naar eigen zeggen parachutist in de Zesdaagse Oorlog, dat David Ben Gurion onmiddellijk na die oorlog gezegd zou hebben, dat Israël de bezette gebieden en hun Arabische inwoners zo snel mogelijk kwijt zou moeten raken, om te voorkomen dat het binnen afzienbare tijd een apartheidsstaat zou worden.[9] Ben Gurion zou volgens Goodman voorts gezegd hebben, dat er een Palestijnse meerderheid in de Joodse staat zou zijn en dat Israël, als het een Joodse staat zou willen blijven, het ofwel ongelijke rechten voor delen van de bevolking zou moeten hebben, ofwel zou moeten omgaan met de Palestijnen op een manier die niet consistent is met de Joodse democratische staat.[10]

In 2014 verklaarde Jewish Voice for Peace (JVP), een Amerikaanse, links-activistische vereniging van critici van Israël, dat in Israël het gebruik van het woord apartheid geaccepteerd zou zijn, maar dat de term in de Verenigde Staten omstreden zou zijn. In 2014 protesteerde JVP tegen een veronderstelde "mccarthyistische" lastercampagne, gericht tegen de Amerikaanse Minister van Defensie, die had gewaarschuwd voor het gevaar, dat Israël een apartheidsstaat dreigde te worden.[11] Ondanks dat het in de VS niet populair zou zijn om zich hier over uit te spreken, veroordeelde presidents-kandidaat Bernie Sanders – die Joods is en tegenstander van de BDS-beweging – de apartheid-achtige omstandigheden in Palestina.[12]

Een rapport uit 2017, geschreven in opdracht van de VN-commissie "Economic and Social Commission for Western Asia" (ESCWA), bestaande uit 18 Arabische landen,[13] concludeert op basis van internationaal recht dat Israël een apartheidsregime heeft gevestigd en het Palestijnse volk onderdrukt.[14]

Met apartheid geassocieerde basiswetgeving

Israël en voormalig Zuid-Afrika (ZA) worden volgens de theorie van de critici van de staat Israël, beide gekenmerkt worden door een ideologie gebaseerd op rassenscheiding en onderdrukking, vastgelegd in wetgeving. De vergelijking die critici maken tussen de scheiding tussen blanken en zwarten in ZA, met de blanken als dominerende groep; en de scheiding tussen Joden en niet-Joden in Israël, met de Joden als dominerende groep, negeert het verschil tussen etnische discriminatie, (waarbij vermeld dient te worden dat er geen Israëlische nationaliteit bestaat, louter een Staatsburgerschap,) en discriminatie op basis van religie. Volgens de theorie zou er in beide landen ook sprake zijn van systematische discriminatie van de inheemse bevolking.

Voorts zou volgens de theorie van oudsher het doel van zionistische joden zijn geweest, om in historisch Palestina een staat met een Joods karakter te stichten en te handhaven, ten koste van het oorspronkelijke Arabische karakter. Binnen Israël zou het beoogde karakter gevestigd zijn door het creëren van een grote Joodse meerderheid en een daar uit volgende meerderheid in het Israëlische Parlement en de Israëlische Regering. In de bezette gebieden zou de onderdrukking gebaseerd zijn op militaire overheersing.[bron?]

Verankering van discriminatie in wetgeving is een kenmerk van apartheid. Binnen Israël is volgens mensenrechtengroepen systematische discriminatie gebaseerd op een breed web van algemene wetgeving. Er zijn daarvan een aantal voorbeelden te geven.[1][15][2] In de bezette Palestijnse gebieden geldt voor Israëli's en Palestijnen een geheel gescheiden wetgeving.[16]

Israel Law Resource Center heeft in 2007 een kritische studie gedaan naar de Israëlische wetgeving die volgens haar is ontworpen om een joodse dominantie te verzekeren, overeenkomend met apartheid. De praktijk wordt daarin getoetst aan de internationale definitie van apartheid.[17] Mensenrechtengroep Adalah publiceerde in 2011 een rapport over de ongelijke behandeling van de Palestijnen in Israël.[18]

Natiestaat-wet van 2018

In juli 2018 werd in het parlement de basiswet "Israël - de natiestaat van het Joodse volk" aangenomen, die het Land van Israël, dat geheel historisch Palestina omvat, het historische thuisland van het Joodse volk noemt en Israël definieert als louter de staat van het Joodse volk, bestemd voor zelfbeschikking van alle joden in de wereld. De zelfbeschikking voor de Palestijnse/Arabische bevolking, die in het land zijn oorsprong heeft en 20% van de Israëlische bevolking uitmaakt, wordt niet in de wet genoemd. Ook werd de Arabische taal, de oorspronkelijke voertaal van het land, afgewaardeerd van officiële staatstaal tot taal met een "speciale status".[19] Zowel mensenrechten-groepen als Palestijnen vergeleken de wet met de apartheid-wetgeving in ZA.[20] Zelfs President Rivlin had gewaarschuwd voor het discriminerende karakter van de wet.[21]

Na het aannemen van de natiestaat-wet verklaarde de Palestijnse Autoriteit, dat Israël "zichzelf officieel tot apartheidsstaat had verklaard". PLO secretaris-generaal Saeb Erekat verklaarde dat de nieuwe wet Israël verandert in een "de facto apartheid-regime".[22] Adalah schreef, dat de wet duidelijke kenmerken heeft van apartheid en aanzet tot racistische handelingen als grondwettelijke waarden.[23]

Vanwege het in de wet verankerde recht op alleen-voor-joden gemeenschappen, vergeleek een oppositie-lid in de Knesset het wetsontwerp eerder met Zuid-Afrika's Groepsgebiedenwet van 1950, dat ZA opdeelde in gebieden voor verschillende rassen.[24] De natiestaat-wet noemt de ontwikkeling van joodse nederzettingen een "nationale waarde" en moedigt het bouwen en handhaven ervan (binnen Israël) aan. De wet maakt geen onderscheid tussen de bezette gebieden en Israël, maar volgens Adalah is zij in beiden van toepassing.[23]

Vergelijkingen

Kenmerken van apartheid

Onder een apartheidsstaat wordt verstaan een land dat wordt bestuurd door een etnische groep, waarbij de andere etnische groep of groepen van het land bewust en duurzaam worden gedomineerd en gediscrimineerd, door hen gelijke rechten te onthouden.[25][26][27] Een rapport uit 2017, geschreven in opdracht van de VN-commissie ESCWA, concludeert op basis van internationaal recht, dat Israël een apartheidsregime heeft gevestigd en het Palestijnse volk domineert.[14]

Een typisch kenmerk van apartheid is, dat de discriminatie is verankerd in wetgeving. In juli 2018 werd in het Israëlische parlement de basiswet "Israël - de natiestaat van het Joodse volk" aangenomen, die Israël definieert als louter de natiestaat van het Joodse volk, bestemd voor zelfbeschikking van de joden. Ook werd de Arabische taal afgewaardeerd van officiële staatstaal tot taal met een speciale status. Het recht op zelfbeschikking voor de niet-joden, 20% van de Israëlische bevolking, wordt niet erkend.

Parallellen met Zuid-Afrika

Beide staten zijn ontstaan door kolonialisme: Zuid-Afrika ontstond in 1910 uit een vereniging van Britse koloniën en voormalige Boerenrepublieken; Israël door de massale immigratie van zionistische kolonisten, voornamelijk Asjkenazische Joden uit Oost-Europa.

Apartheid in de Bezette Palestijnse gebieden

Scheiding van Palestijnen en Israëli's

  • De A- en B-gebieden in de bezette Westelijke Jordaanoever, die zijn voortgekomen uit de Oslo-akkoorden, worden vaak vergeleken met de Bantoestans (thuislanden), die destijds in Zuid-Afrika door het apartheidsregime waren gecreëerd. Bovendien is er de scheidingsmuur in de Westelijke Jordaanoever, die joodse nederzettingen en Jeruzalem scheidt van de Palestijnse gebieden en bekend staat onder de naam "Apartheidsmuur" (Engels: Apartheid wall).[28][29] Een alternatieve benaming is "Scheidingsmuur" (Engels: Separation wall).
  • De terugtrekking van Israël uit Gaza, maar de gelijktijdige bezetting van het gebied vanaf de buitengrenzen, wordt door critici beschouwd als slechts een onderdeel van de apartheid: de Gazastrook niet meer dan een thuisland.[30][31]
  • De nederzettingen in de bezette gebieden zijn woongebieden speciaal voor joden, gescheiden van de Palestijnse bevolking. In 2017 waarschuwde Israël's president Reuven Rivlin, dat het legaliseren van nederzettingen op Palestijnse privégrond (volgens hem ten onrechte) Israël het aanzien van een apartheidsstaat zou geven.[32] In werkelijkheid bestaan er volgens internationaal recht helemaal geen legale nederzettingen.
  • In de Westelijke Jordaanoever heeft Israël wegen aangelegd die joodse nederzettingen rechtstreeks met Israël verbinden en vaak alleen maar door Israëli's mogen worden gebruikt, terwijl Palestijnen worden omgeleid via speciaal voor hen bestemde wegen. Zulke wegen worden "apartheidswegen" genoemd.[33] Deze wegen scheiden de Israëlische nederzettingen van de Palestijnse woongebieden.

Wettelijke en juridische ongelijkheid

  • Mensenrechten-organisatie The Rights Forum noemt de "Absentee Property Law" uit 1950, die het Palestijnen onmogelijk maakt hun verloren eigendommen in het door Israël veroverde gebied te claimen, tezamen met de "Legal and Administrative Matters Law" uit 1970, die het daarentegen uitsluitend Joden mogelijk maakt hun verloren eigendommen in Oost-Jeruzalem te claimen,[34] een kenmerkend voorbeeld van apartheidswetgeving.[35] De prominente Haaretz-journalist Gideon Levy noemde dezelfde wetgeving, en de goedkeuring ervan door het Israëlische Hooggerechtshof, met "twee rechtssystemen op een etnische basis", apartheid.[36]
  • In de bezette Palestijnse gebieden geldt voor Israëli's en Palestijnen een geheel gescheiden wetgeving. Israëli's vallen daar onder de Israëlische wetgeving; Palestijnen vallen onder het bestuur van de "Civil Administration" en het militaire recht, met sterk ingeperkte rechten en bewegingsvrijheid.[16]
  • Israël verbiedt buitenlanders zich te vestigen in de Bezette gebieden, om daar een gezin met een Palestijn te vormen. Zo kreeg een Duitse vrouw in 2019 geen toestemming van het Hooggerechtshof voor gezins-hereniging met een Palestijn in de Westelijke Jordaanoever, omdat dit een politiek issue zou zijn. Volgens haar advocaat is de reden een Israëlische racistische politiek, om een bevolkings-toename door huwelijk en familie-uitbreiding te voorkomen en het vertrek uit de Westelijke Jordaanoever aan te moedigen.[37]

Apartheid in Israël

De vergelijking blijft niet beperkt tot de bezette gebieden, maar heeft ook betrekking op Israël binnen de "Groene Lijn":

  • Bijna al het land is eigendom van de Israëlische staat, die de handhaving van het joodse karakter als eerste prioriteit heeft. In ZA was al het land gekoloniseerd door blanke kolonisten. Zij wilden in het grootste deel ervan een christelijk-blanke cultuur handhaven. Het ESCWA-rapport uit 2017 concludeert, dat op basis van wetgeving 93% van al het land in Israël niet beschikbaar is voor niet-joden.[38]
  • Vrijwel alle woongebieden in Israël zijn ingedeeld in ofwel joods, ofwel Arabisch. Er zijn slechts vijf gemengde steden en twee dorpen,[39] die in principe weer verdeeld zijn in joodse en niet-joodse wijken.[40] Deze gemengde steden zijn een gevolg van de verdrijving van Arabische inwoners in 1947-1949 en de vervanging door een joodse meerderheid.[40] In 2016 woonde 90% van de Arabische Israëli's in exclusief Arabische gemeenschappen[41] De scheiding wordt in stand gehouden, door het weren van niet-joodse burgers van de woningmarkt in joodse woongebieden. In 2011 werd bijvoorbeeld een "Admissions Committees Law" aangenomen, die het mogelijk maakt om niet-joden te weren uit joodse woongemeenschappen.[42] In Haaretz werd het "een apartheidswet" genoemd. Volgens hetzelfde artikel is de segregatie tussen joden en Arabieren in Israël bijna absoluut, niet alleen op het gebied van huisvesting.[43]
In ZA was er een soortgelijke scheiding van woongebieden tussen de etnische groepen, die de "Grote Apartheid" werd genoemd, ter onderscheiding van de "Kleine Apartheid", die betrekking had op discriminatie ten aanzien van zaken als algemene voorzieningen, beroepen en de behandeling van minderheidsgroepen.
  • Net als destijds in ZA, is er in Israël op het gebied van huwelijk en nationaliteit een strikte scheiding tussen etniciteiten. ZA had de Wet op verbod van gemengde huwelijken die huwelijken tussen blanken en zwarten verbood, terwijl in Israël het sluiten van huwelijken tussen joden en niet-joden verboden is.[44] Binnen Israël kunnen alleen orthodoxe joden officieel trouwen met orthodoxe joden via het rabbinaat.[45] Op grond van internationale verdragen, worden in het buitenland gesloten gemengd-joodse huwelijken wel erkend.[44] Er zijn in Israël slechts enkele honderden van zulke gemengde huwelijken, die in de joodse gemeenschap wel worden afgekeurd, omdat zij de joodse staat zouden ondermijnen.[46]
Eind 2015 werd door de overheid verspreiding op scholen van een boek over een gemengde relatie verboden, omdat gemengde relaties "een bedreiging zijn voor een gescheiden identiteit."[47]
  • De "tijdelijke" Citizenship and Entry into Israel Law van 2003 ontneemt familieleden en huwelijkspartners van Israëlische Palestijnen, die zich vanuit onder andere de bezette gebieden willen vestigen in Israël, het recht op immigratie en burgerschap, maar de wet geldt niet voor inwoners uit de joodse nederzettingen.[48] De verordening was aanleiding om in een Haaretz-artikel Israël te bestempelen als een apartheidsstaat.[49]
  • Israël heeft twee gescheiden schoolsystemen, een Hebreeuws en een Arabisch. Op de Arabische scholen is het leren van Hebreeuws verplicht; op de Hebreeuwse is het leren van Arabisch niet verplicht, zodat slechts 10% van de joden vloeiend Arabisch spreekt. De weinige tweetalige basisscholen krijgen geen overheids-financiering voor de hoge extra kosten.[41] Hoewel er formeel vrijheid van onderwijs is, is het Arabische onderwijs achtergesteld, onder andere doordat het structureel minder overheidsgeld krijgt dan het joodse.[50]
Volgens de Jewish Agency, is er door het gescheiden schoolsysteem weinig contact tussen de verschillende segmenten van de samenleving.[51]
  • Joden en niet-joden hebben een gelijk stemrecht en kunnen beiden in het Parlement (Knesset) worden verkozen. Toch is de Arabische invloed in het bestuur vrijwel nihil, doordat zij altijd een kleine minderheid vormen en er slechts incidenteel een (bescheiden) regeringsfunctie aan een niet-jood wordt toegewezen.

Internationale beoordeling

  • Parallel aan de Wereldconferentie tegen Racisme in Durban, 2001, hielden zo'n 3000 NGO's hun eigen conferentie. In de slotverklaring van 3 september sprak de conferentie zich naast het verschijnsel van racisme, slavernij en kolonisatie wereldwijd, ook uit over de positie van de Palestijnen.
Israël wordt in de verklaring een racistische apartheidsstaat genoemd, met voorbeelden van praktijken die deze apartheid zouden karakteriseren (par. 162-163). De verklaring roept op tot "het afschaffen van alle discriminerende wetten binnen de staat Israël, inclusief die over terugkeer en burgerschap, die deel uitmaken van het geïnstitutionaliseerde racisme en het apartheidsregime" (par. 419). Er wordt ook opgeroepen tot de oprichting van een internationale anti-apartheidsbeweging, naar het voorbeeld van die tegen het voormalige Zuid-Afrikaanse apartheidsregime. Dit zou gepaard moeten gaan met isolatie, boycot en sancties (par. 424-425).[52] Dezelfde verklaring veroordeelt overigens ook anti-semitisme als een verderfelijke vorm van racisme en roept op tot maatregelen hiertegen (par. 77-78; 248-249).
  • De Israëlische apartheidsanalogie is een van de pijlers van de BDS-beweging (Boycot, Desinvesteringen en Sancties), die zich inzet voor de beëindiging van de bezetting van de Palestijnse gebieden. BDS promoot een wereldwijde boycot van Israël, vergelijkbaar met de boycot die destijds een einde maakte aan het apartheidsregime van Zuid-Afrika.[53]
BDS houdt jaarlijks wereldwijd de "Israëlische Apartheid Week" (IAW), die volgens de Beweging tot doel heeft "het bewustzijn van Israël's apartheid-regime over de Palestijnen te bevorderen" en de groeiende BDS-beweging te steunen.[54]
  • In zijn rapport van maart 2012 toonde het VN Committee ter Bestrijding van Rassendiscriminatie zich zeer bezorgd over de segregatie binnen Israël en discriminatie van niet-joodse minderheden. Ook het gescheiden rechtssysteem in de bezette gebieden werd gehekeld. Er was ook kritiek op bestaande discriminerende wetten en het ontbreken in de basiswetgeving van een verbod op rassendiscriminatie en het principe van gelijkheid.[55]

Internationaal recht

In het internationaal recht wordt voor het begrip apartheid een ruimere uitleg gehanteerd, dan bij het specifieke model dat destijds in ZA werd toegepast. In ZA regeerde een blanke minderheid over een niet-blanke minderheid. In de moderne definitie is er ook sprake van apartheid, indien een etnische meerderheid systematisch domineert over een of meer etnische minderheden, met de intentie om die dominantie in stand te houden. Daarmee kan de vergelijking toegepast worden op Israël, waar een joodse meerderheid regeert over een arabische minderheid.

Het "Internationaal Verdrag inzake het verbod op, en bestraffing van de misdaad apartheid" (ICSPCA, 1973) definieert apartheid – een misdaad tegen de menselijkheid – in Art.2 als: "soortgelijke politiek en praktijken van rassenscheiding en discriminatie, als toegepast in Zuid-Afrika, toegepast met het doel om overheersing door een raciale groep over enige andere raciale groep te vestigen en handhaven en hen systematisch te onderdrukken".[25][26] In die tijd was het apartheid-regime nog aan de macht.

Bij de totstandkoming van het Statuut van Rome inzake het Internationaal Strafhof (ICC) werd in 1998 een soortgelijke definitie van apartheid toegevoegd als misdrijf tegen de menselijkheid. Bovendien wordt een raciale groep bij apartheid gelijkgesteld met andere groepen die identificeerbaar zijn op grond van etniciteit, religie, enzovoort.[27] Daarom is de term apartheid ook van toepassing ten aanzien van de Palestijnen, zowel in Israël als in de bezette gebieden.[56]

In 2009 schreef de Human Sciences Research Council of South Africa (HSRC) een rapport, waarin zij concludeerde dat Israël zowel kolonialisme als apartheid praktiseert. De studie was uitgevoerd door academici en deskundigen op het gebied van Internationaal Recht, uit Zuid-Afrika, Verenigd Koninkrijk, Israël en de Westelijke Jordaanoever. Het rapport is gepubliceerd onder de titel Occupation, Colonialism, Apartheid? — A re-assessment of Israel's practices in the occupied Palestinian territories under international law.[57]

De VN-commissie ESCWA publiceerde in 2017 een rapport, waarin op basis van de moderne definitie werd geconcludeerd dat Israël een apartheid-staat is. Het rapport stelt onder andere, dat Israël een demografisch beleid voert ("Demographic engineering") om een overweldigende joodse meerderheid te vestigen en te handhaven en merkt op dat dit, zoals in elke raciale democratie, het mogelijk maakt om een democratie op te tuigen met democratische verkiezingen en een sterke wetgevende macht, zonder de hegemonie van de dominante raciale groep te bedreigen.[58]

Een samenvatting van het rapport werd op de website gepubliceerd, maar het rapport zelf onmiddellijk op last van VN secretaris-generaal Antonio Gutteres gecensureerd. Op de pagina werd een fake-link geplaatst naar het betreffende rapport.[14] Secretaris van de ESCWA, Rima Khalaf, nam haar ontslag naar aanleiding van de censurering van het rapport. Co-auteur van het rapport Richard Falk verklaarde, dat het rapport duidelijk is gepresenteerd als het werk van onafhankelijke wetenschappers en niet noodzakelijk de mening van de VN weergeeft. Het is noch een VN-rapport, noch is het door de VN onderschreven.[59]

Israëlische politici over apartheid

  • In 1967 zei David Ben Gurion, de eerste premier van Israël, via de radio dat 'Israël de bezette gebieden en hun Arabische inwoners zo snel mogelijk kwijt zou moeten raken, om te voorkomen dat het binnen afzienbare tijd een apartheidsstaat zou worden'.[9]
  • In 1976 zei premier Yizhak Rabin dat Israël 'het risico loopt een apartheidsstaat te worden indien het de Westelijke Jordaanoever annexeert en de Arabische inwoners assimileert'.[4]
  • In 2007 zei premier Ehud Olmert, dat zonder een twee-staten-oplossing Israël zou worden beschouwd als een apartheidsstaat Zuid-Afrikaanse stijl.[5]
  • In 2010 zei minister van Defensie Ehud Barak, dat Israël recht heeft op al het land ten Westen van de Jordaan, maar moest kiezen tussen vrede en apartheid.[6]
  • In 2013 zei voormalig topbestuurder van het Ministerie van Buitenlandse Zaken Alon Liel, dat Israël een de facto apartheid staat is, zolang er geen Palestijnse staat is en het over de Westelijke Jordaanoever heerst. Hij suggereerde, dat president Barack Obama bij zijn bezoek moest waarschuwen voor de gevaren van de "apartheid-klif" en stelde dat, totdat een Palestijnse staat is gecreëerd, "we feitelijk één staat zijn. Deze gezamelijke – hopelijk tijdelijke – staat is een apartheidsstaat." De ex-ambassadeur voor Israël in Zuid-Afrika zei, dat de overeenkomsten tussen de originele apartheid en de situatie in Israël en de Westelijke Jordaanoever "ten hemel schreiend" zijn.[7]
  • In 2017 zei president Reuven Rivlin dat een nieuwe wet die nederzettingen op Palestijnse privégrond met terugwerkende kracht legaliseert 'ervoor zorgt dat Israël op een apartheidsstaat gaat lijken'.[8]
  • In 2019 zei premier Benjamin Netanyahu dat Israël 'niet een staat voor al zijn inwoners is, maar alleen voor het Joodse volk'.[60]

In de kunst

In 2012 maakten Ana Nogueira (een blanke Zuid-Afrikaan) en Eron Davidson (een Joodse Israëliër) de documentaire 'Roadmap to Apartheid' over de parallellen tussen de Zuid-Afrikaanse en Israëlische vormen van apartheid. Ze onderzochten en verkenden nagenoeg elk gebied ervan: de zucht naar kolonialisme, gedwongen migratie, controleposten, pasjes, de in het buitenland geborenen, de nog heden afwezigen, regelingen betreffende scheiding en verwantschap, bombardementen en boycots, bulldozers en Bantustans. De kwesties met betrekking tot de Palestijnse vluchtelingen zijn volgens journalist Allister Sparks "significantly worse than apartheid" in Zuid-Afrika[61]

Zie ook

Literatuur

Externe links

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. ↑ 1,0 1,1 The Discriminatory Laws Database. Adalah, update 25 september 2017
  2. ↑ 2,0 2,1 Timeline: Israel’s anti-Palestinian laws since 1948. MEMO, 15 mei 2017
  3. º Israel's System of Apartheid Laws bdsmovement.net, 19 juli 2018
  4. ↑ 4,0 4,1 In 1976 interview, Rabin likens settler ideologues to ‘cancer,’ warns of ‘apartheid’ Times of Israel, 25 september 2015
  5. ↑ 5,0 5,1 Israel risks apartheid-like struggle if two-state solution fails, says Olmert. The Guardian, 30 november 2007
  6. ↑ 6,0 6,1 Barak: make peace with Palestinians or face apartheid. The Guardian, 3 februari 2010
  7. ↑ 7,0 7,1 ‘Joint Israel-West Bank’ reality is an apartheid state. Times of Israel, 21 februari 2013
  8. ↑ 8,0 8,1 President Rivlin: Outpost law makes Israel look like ‘apartheid state’ Times of Israel, 13 februari 2017
  9. ↑ 9,0 9,1 Top Israelis Have Warned of Apartheid, so Why the Outrage at a UN Report?. The Intercept, 22 maart 2017
    Citaat uit Let Me Create A Paradise, God Said To Himself; zie beschrijving.
  10. º Israel and apartheid: echoes of South Africa. The World Today, 4 augustus 2005. Transcriptie van een radio-uitzending van Australian Broadcasting Commission
    "Arriving in Israel in 1965, Hirsh Goodman fought in the 1967 war, but was soon surprised to find similarities between his new homeland and the apartheid country he'd left. As he told me [...] , the comments by Israel's first Prime Minster David Ben-Gurian immediately after the 1967 war, that Israel was in danger of becoming an apartheid state, had particular resonance for him."
  11. º Stop McCarthyite Campaign Against Use of Apartheid Word in US. Jewish Voice for Peace, 28 maart 2014
  12. º Bernie Sanders posts video citing ‘apartheid-like’ conditions for Palestinians. JTA/TOI, 20 maart 2019
  13. º "ESCWA member countries in alphabetical order as designated by the United Nations" & "The Arab countries in alphabetical order as designated by the United Nations", unescwa.org (pdf)
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 ESCWA Launches Report on Israeli Practices Towards the Palestinian People and the Question of Apartheid. ESCWA, 15 maart 2017
    Samenvatting rapport; Hele rapport.
    "Israel ... has succeeded over the past decades in imposing and maintaining an apartheid regime that works on two levels. First, the political and geographic fragmentation of the Palestinian people ... Secondly, the oppression of all Palestinians through an array of laws, policies and practices that ensure domination of them by a racial group and serve to maintain the regime."
  15. º Israel's System of Apartheid Laws. BDS-beweging, 19 juli 2018]
  16. ↑ 16,0 16,1 “Through the Lens of Israel's Interests”: The Civil Administration in the West Bank. Yesh din, 21 januari 2018
    One Rule, Two Legal Systems: Israel's Regime of Laws in the West Bank. ACRI, 2014. Via
  17. º Israeli Apartheid – A Basic Legal Perspective. Israel Law Resource Center, februari 2007.
  18. º The Inequality Report – The Palestinian Arab Minority in Israel. Adalah, maart 201. Via
  19. º "Basic Law: Israel - the nation state of the Jewish People". Knesset, 19 juli 2018.
  20. º Israel's Nation-State Law: 'Apartheid is a process'. +972 Magazine, 19 juli 2018
  21. º In rare rebuke, Rivlin urges MKs to amend ‘discriminatory’ Jewish state bill. Times of Israel, 10 juli 2018
  22. º Palestinians slam nation-state law as ‘racism, apartheid’. Khaled Abu Toameh, Jerusalem Post, 19 juli 2018
  23. ↑ 23,0 23,1 Israeli parliament votes to approve Nation-State Law that enshrines Jewish supremacy over Palestinian citizens. adalah, 19 juli 2018
  24. º Israel’s president worried apartheid bill will strengthen critics. MEMO, 10 juli 2018.
  25. ↑ 25,0 25,1 "... the term 'the crime of apartheid', which shall include similar policies and practices of racial segregation and discrimination as practised in southern Africa, shall apply to the following inhuman acts committed for the purpose of establishing and maintaining domination by one racial group of persons over any other racial group of persons and systematically oppressing them: ..."
    Convention on the Suppression and Punishment of the Crime of Apartheid, 30 november 1973 (tekst). Via
  26. ↑ 26,0 26,1 Toelichting op het Verdrag van 1973, John Dugard, 2008. Als pdf
  27. ↑ 27,0 27,1 Zie Art. 7.1(h) en (j) en 7.2(h): 1998 Rome Statute of the International Criminal Court , 17 juli 1998 (tekst). Via
  28. º Israel's Apartheid Wall. CJPME, maart 2004
  29. º "The Wall". StopTheWall (januari 2019 bekeken)
  30. º On the Gaza disengagement. Mazin Qumsiyeh, Free Press, 8 september 2005. "Remaining Palestinians are relegated to "homelands" in a similar scheme to what was attempted by South Africa under Apartheid. The Gaza strip is merely one such homeland."
  31. º Talking Points: The Gaza “Disengagement”. Electronic Intifada, 15 augustus 2005.
    "According to international law and agreements signed by Israel and the PLO, the Gaza Strip and West Bank (including East Jerusalem) is a single territorial unit, illegally occupied by Israel since 1967. The “disengagement” plan is a smokescreen to further isolate one Palestinian area from the other to create apartheid-like Bantustans. ... [Israel will] confine the Palestinians to ever shrinking parcels of land. This “Bantustanization” of Palestinian land effectively denies the Palestinian people true self-determination and the right to return to their homeland."
  32. º Rivlin issues 'apartheid' warning over settlements bill. The Jewish Chronicle, 12 februari 2017
  33. º ‘Apartheid road’: RT tests notorious West Bank highway segregating Palestinian & Israeli drivers, RT News, 14 januari 2019 Israel opens 'apartheid road' in occupied West Bank. Megan Giovannetti, Al Jazeera, 11 januari 2019
  34. º 80+ INGOs call on Israel to halt actions to forcibly transfer Palestinian family from Sheikh Jarrah home. AIDA, 20 februari 2019
  35. º EU veroordeelt huisuitzettingen Palestijnse gezinnen in Oost-Jeruzalem. The Rights Forum, 26 februari 2019
  36. º In Arab East Jerusalem: Zionism's Model Apartment. Gideon Levy, Haaretz, 7 september 2017 (premium)
  37. º The Secret Palestinian Doomsday Weapon. Amira Hass, JFJFP/Haaretz, 17 en 21 maart 2019
  38. º ESCWA-rapport, p. 33-34, 2017 (2,6 MB)
    "Thus, State land, which accounts for 93 per cent of land within the country’s internationally recognized borders, is managed through laws prohibiting its use by non-Jews."
  39. º Mixed Cities in Israel. ReformJudaism, (januari 2019 bekeken)
  40. ↑ 40,0 40,1 Mixed Arab-Jewish cities in Israel: not separate and not equal. +972 Magazine, 26 februari 2011
  41. ↑ 41,0 41,1 The Two-School Solutionl. Foreign Policy, 18 mei 2016
  42. º Israeli Supreme Court upholds "Admissions Committees Law" that allows Israeli Jewish communities to exclude Palestinian Arab citizens. Adalah, 17 september 2014
    "Admissions Committees Law" - Cooperative Societies Ordinance - Amendment No. 8. Adalah, 2011
  43. º Segregation of Jews and Arabs in 2010 Israel Is Almost Absolute. Haaretz, 29 oktober 2010
  44. ↑ 44,0 44,1 Zie Mixed Marriages: Marriage. U.S. Embassy in Israel (januari 2019 bekeken)
  45. º Israel Detains Conservative Rabbi for Performing non-Orthodox Weddings. Haaretz, 19 juli 2018. "Israeli police detained on Thursday a Conservative rabbi who presided over non-Orthodox weddings. ... He was detained following a complaint filed against him by the Rabbinical Court in Haifa for allegedly "marrying those who are not eligible to be married.""
  46. º What is it like to be a Jew married to an Arab in Israel? The Telegraph, 11 januari 2016
  47. º Officials ban book depicting love story between Israeli and Palestinian from Israeli classrooms. The Telegraph, 31 december 2015
  48. º The Citizenship and Entry into Israel Law (temporary provision) 5763 - 2003. Knesset website.
    "inhabitant of an area" - including anyone residing in the area, even though he is not registered in the population register of the area, and excluding the inhabitant of an Israeli settlement in the area.
  49. º Citizenship law makes Israel an apartheid state. Amos Schocken, Haaretz, 27 juni 2008
  50. º For Jews and Arabs, Israel’s School System Remains Separate and Unequal. Or Kashti, Haaretz, 7 juli 2016 (premium). "But the decision to give Arab teachers’ colleges in the north only about half the funding per student compared to other teachers’ colleges casts doubt on that statement. Arab students already suffer budgetary discrimination in elementary and high school, and now this discrimination is being extended to higher education. [...]
    Separation between Jews and Arabs in the school system remains almost hermetic. [...]
    Meanwhile, from elementary school up, Jewish students receive more state funding than their Arab peers. In high school, per-student funding in 2013-14 was 35 percent to 68 percent higher for Jews than for Arabs at the same socioeconomic level. That statistic comes from the Education Ministry itself."
  51. º The diverse nature ... the framework of the education system. The Jewish Agency, 11 juni 2014
  52. º World Conference against Racism – NGO Forum Declaration. 3 september 2001
  53. º Why should you boycott Israel?. bdslist.org (jan. 2019 bezocht)
  54. º Call Out | 15th Annual Israeli Apartheid Week (jan. 2019 bezocht)
  55. º Consideration of reports submitted by States parties under article 9 of the Convention — Israel. CERD, 9 maart 2012 (CERD/C/ISR/CO/14-16)
  56. º Apartheid By Any Other Name. Ronald Bruce St John, CounterPunch, 2 februari 2007.
  57. º SA academic study finds that Israel is practicing apartheid and colonialism in the Occupied Palestinian Territories. HSRC, mei 2009
    Occupation, Colonialism, Apartheid? (3,4MB)
  58. º Apartheid wears a veil. Jonathan Ofir Mondo, 19 maart 2017
    "the first general policy of Israel has been one of demographic engineering, in order to establish and maintain an overwhelming Jewish majority in Israel. As in any racial democracy, such a majority allows the trappings of democracy — democratic elections, a strong legislature — without threatening any loss of hegemony by the dominant racial group."
  59. º Professor who labelled Israel an ‘apartheid regime’ defends UN report stating Israelis have used same term. Harriet Agerholm, Independent, 29 maart 2017
  60. º Benjamin Netanyahu says Israel is ‘not a state of all its citizens’. The Guardian, 10 maart 2019
  61. º Film explores striking parallels between South African, Israeli apartheid electronicintifada.net, 22 juni 2012
rel=nofollow
rel=nofollow
  Authority control    (type ontbreekt): Bekijkt de gegevens op Wikidata  Q2630220 (reasonator)
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Israël_en_de_vergelijking_met_apartheid&oldid=337907"