Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Johannes de Doper: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(inleiding uit Catholic Encyclopedia, Vertaald met www.DeepL.com/Translator)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(5 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
De voornaamste informatiebronnen over het leven en de bediening van Johannes Johannes de Doper zijn de canonieke evangeliën. Lucas is het meest compleet, omdat hij de wonderbaarlijke omstandigheden van de geboorte van de precursor en voorwerpen op zijn bediening en dood geeft. Matthews evangelie staat in nauw verband met dat van Sint-Lucas, wat het openbaar ambt van Johannes betreft, maar bevat niets over zijn vroege leven. Van St. Mark, wiens levensbeschrijving van de precursor erg mager is, kan geen nieuw detail worden verzameld. Tot slot heeft het vierde Evangelie deze bijzondere eigenschap, dat het het getuigenis van Johannes na de doop van de Verlosser geeft. Naast de indicaties die door deze geschriften worden gegeven, doen zich in passages als Handelingen 13:24;19:1-6 even weinig verwijzingen voor, maar deze zijn er weinig en hebben slechts indirect betrekking op het onderwerp. Aan het bovenstaande moet worden toegevoegd dat Josephus in zijn Joodse Oudheid verwijst (XVIII, v, 2), maar men moet niet vergeten dat hij ergerlijk onregelmatig in zijn tijd is, zich vergist in de juiste namen en feiten schijnt te ordenen volgens zijn eigen politieke opvattingen; Maar zijn oordeel over John, ook wat hij ons vertelt over de populariteit van de precursor en enkele details van ondergeschikt belang, zijn de aandacht van de historicus waard. Hetzelfde kan niet gezegd worden van de apocriefe evangeliën, want de schaarse informatie die zij van de precursor geven, wordt ofwel gekopieerd uit de canonieke evangeliën (en daaraan kunnen zij geen autoriteit toevoegen), ofwel is er een massa van onbeweeglijke vage vagaria.
'''Johannes de Doper''' was een joods prediker die opriep tot berouw. In het door vroege christenen geschreven [[Nieuwe Testament]] treedt hij op als een wegbereider voor Jezus Christus. In de [[Koran]] wordt hij beschreven als de op twee na laatste profeet (voor Isa (Jezus) en Mohammed). (Soera 3:39) De aanhangers van een kleine religie, de [[mandeeërs]], zien hem als hun stichter.


Zachary, de vader van Johannes de Doper, was een priester van het verloop van Abia, de achtste van de vierentwintig cursussen waarin de priesters verdeeld waren (1 Kronieken 24:7-19); Elizabeth, de moeder van de precursor,"behoorde tot de dochters van Aaron", aldus St. Lucas (1:5); dezelfde evangelist, een paar verzen verderop (1:36), noemt haar de "neef" (syggenis) van Maria. Deze twee uitspraken lijken tegenstrijdig, want hoe kan een neef van de Heilige Maagd "van de dochters van Aaron"zijn? Het probleem zou kunnen worden opgelost door de lezing in een oude Perzische versie over te nemen, waarin we "moeder's zus" (metradelphe) vinden in plaats van "neef".
==Bronnen==
De voornaamste informatiebronnen over het leven en de bediening van '''Johannes de Doper''' zijn de [[canon van de Bijbel|canonieke]] [[evangelie|evangeliën]]. Lucas is het meest compleet, omdat hij de omstandigheden van de geboorte van Johannes de Doper en details over zijn bediening en dood geeft. Het evangelie van Johannes sluit nauw aan bij dat Lucas, wat de openbare bediening van Johannes betreft, maar bevat niets over zijn vroege leven. De beschrijving in het evangelie volgens Markus is erg beknopt en bevat geen bijkomende gegevens. Het vierde Evangelie heeft als bijzonderheid dat het het getuigenis van Johannes na de doop van [[Jezus Christus]] geeft. Daarnaast zijn er nog enkele weinige en slechts indirecte verwijzingen in andere nieuwtestamentische teksten zoals Handelingen 13:24; en 19:1-6.
 
[[Flavius Josephus|Josephus]] vermeldt Johannes de Doper in zijn ''Joodse Oudheden'' (XVIII, 5, 2). Hoewel Josephus niet altijd even nauwkeurig was, zijn zijn bemerkingen over de populariteit van Johannes de Doper wel de aandacht van de historicus waard. Dat kan niet worden gezegd over de apocriefe evangeliën: de schaarse informatie die daarin wordt gegeven over Johannes de Doper, is ofwel overgenomen uit de canonieke evangeliën of bestaat uit vaagheden.
 
[[Zacharias]], de vader van Johannes de Doper, was een priester van de afdeling van Abia, de achtste van de vierentwintig afdelingen waarin de priesters waren ingedeeld (1 Kronieken 24:7-19); Elizabeth, de moeder vaan Johannes, „behoorde tot de dochters van Aäron”, volgens de evangelieschrijver (1:5); enkele verzen verder (1:36), noemt hij Maria een ’nicht’ (''syggenis'') van Elizabeth.
 
Johannes de Doper werd door de menigte beschouwd als een groot profeet (Mattheüs 14:5; Markus 11:32). Zijn uiterlijke verschijning (Mattheüs 11:12) en manier van doen herinnerde aan de profeet Elia, „hij droeg kleding van kameelhaar, en een lederen gordel omr zijn lendenen; en zijn voedsel bestond uit sprinkhanen en wilde honing” (Mattheüs 3:4; vergelijk 11:7-8).
 
Zijn bediening vond gedeeltelijk plaats in zuidelijk Judea en gedeeltelijk in de Jordaanvallei. Twee plaatsen zijn vermeld: Bethanië of Bethabara (Johannes 1:28), en Aenon bij Salim (Johannes 3:23). Men kan van Johannes 3:2 kunnen afleiden dat hij ook enige tijd doorbracht in Perea aan de andere kant van de Jordaan.
 
Terwijl hij „goed nieuws verkondigde aan het volk” (Lukas 3:18), wat inhoudt dat hij verkondigde dat de verlossing nabij was. Hij spoorde zijn discipelen aan berouw te hebben en daarom te vasten en zich te laten dopen (Mattheüs 9:14, 11:18, en parallelle passages). Het gebed dat hij zijn discipelen onderwees was mogelijk vergelijkbaar met het zogenaamde [[onzevader]] (Lukas 11:1).
 
Johannes de Doper had koning Herodes in zijn toespraken meermaals bekritiseerd voor zijn huwelijk met de vrouw van zijn broer Filippus, en voor alle slechte dingen die hij had gedaan. Herodes liet hem daarom in de gevangenis zetten. Het was in de gevangenis dat Johannes hoorde van het werk van prediking of genezing door Jezus (Mattheüs 11:2-19; Lukas 7:18-35). Herodes was bang voor de woede van het volk en was daarom niet van plan om Johannes te doden, maar Herodias (Mattheüs 14:6; Markus 6:19 en volgende) had een plan om zich op Johannes te wreken. Op het verjaardagsfeest van Herodes voerde de dochter van Herodias een dans uit, wat Herodes en de aanwezigen zo beviel dat Herodes beloofde om haar om het even wat te schenken dat zij zou vragen. Op instigatie van haar moeder vroeg zij het hoofd van Johannes de Doper op een schotel. Herodes verleende gehoor aan deze wens en liet Johannes onthoofden. Johannes’ discipelen begroeven zijn lichaam.
 
==Symboliek==
Het symbolische ritueel van het doopsel was zo’n essentieel onderdeel van het werk van Johannes, dat het hem niet alleen zijn onderscheidende titel ’de Doper’ (de onderdompelaar) gaf, maar ook zijn boodschap zo vorm gaf dat hij ’de doop van berouw predikte’. Dat men dit als een noodzakelijk deel van de voorbereiding op de komst van de Messias beschouwde, blijkt uit de belangrijke plaats die Johannes eraan toekende en uit de vurigheid waarmee zijn activiteiten door de menigten werd bezocht. De betekenis van het ritueel kan het best worden begrepen door aandacht te besteden aan zijn historische antecedenten: hoewel Johannes het ritueel een nieuwe betekenis gaf, was zijn doop gelijkaardig aan de bij joden reeds bekende rituele onderdompeling in een [[mikve]].
{{beter}}
{{kiem}}
==Weblinks==
{{CathEn|08486b|St. John the Baptist}}
{{JewEn|8733|John the Baptist}}
{{ISBE|john-the-baptist|John the Baptist}}
[[Categorie: Persoon uit het Nieuwe Testament]]

Huidige versie van 24 feb 2018 om 23:04

Johannes de Doper was een joods prediker die opriep tot berouw. In het door vroege christenen geschreven Nieuwe Testament treedt hij op als een wegbereider voor Jezus Christus. In de Koran wordt hij beschreven als de op twee na laatste profeet (voor Isa (Jezus) en Mohammed). (Soera 3:39) De aanhangers van een kleine religie, de mandeeërs, zien hem als hun stichter.

Bronnen

De voornaamste informatiebronnen over het leven en de bediening van Johannes de Doper zijn de canonieke evangeliën. Lucas is het meest compleet, omdat hij de omstandigheden van de geboorte van Johannes de Doper en details over zijn bediening en dood geeft. Het evangelie van Johannes sluit nauw aan bij dat Lucas, wat de openbare bediening van Johannes betreft, maar bevat niets over zijn vroege leven. De beschrijving in het evangelie volgens Markus is erg beknopt en bevat geen bijkomende gegevens. Het vierde Evangelie heeft als bijzonderheid dat het het getuigenis van Johannes na de doop van Jezus Christus geeft. Daarnaast zijn er nog enkele weinige en slechts indirecte verwijzingen in andere nieuwtestamentische teksten zoals Handelingen 13:24; en 19:1-6.

Josephus vermeldt Johannes de Doper in zijn Joodse Oudheden (XVIII, 5, 2). Hoewel Josephus niet altijd even nauwkeurig was, zijn zijn bemerkingen over de populariteit van Johannes de Doper wel de aandacht van de historicus waard. Dat kan niet worden gezegd over de apocriefe evangeliën: de schaarse informatie die daarin wordt gegeven over Johannes de Doper, is ofwel overgenomen uit de canonieke evangeliën of bestaat uit vaagheden.

Zacharias, de vader van Johannes de Doper, was een priester van de afdeling van Abia, de achtste van de vierentwintig afdelingen waarin de priesters waren ingedeeld (1 Kronieken 24:7-19); Elizabeth, de moeder vaan Johannes, „behoorde tot de dochters van Aäron”, volgens de evangelieschrijver (1:5); enkele verzen verder (1:36), noemt hij Maria een ’nicht’ (syggenis) van Elizabeth.

Johannes de Doper werd door de menigte beschouwd als een groot profeet (Mattheüs 14:5; Markus 11:32). Zijn uiterlijke verschijning (Mattheüs 11:12) en manier van doen herinnerde aan de profeet Elia, „hij droeg kleding van kameelhaar, en een lederen gordel omr zijn lendenen; en zijn voedsel bestond uit sprinkhanen en wilde honing” (Mattheüs 3:4; vergelijk 11:7-8).

Zijn bediening vond gedeeltelijk plaats in zuidelijk Judea en gedeeltelijk in de Jordaanvallei. Twee plaatsen zijn vermeld: Bethanië of Bethabara (Johannes 1:28), en Aenon bij Salim (Johannes 3:23). Men kan van Johannes 3:2 kunnen afleiden dat hij ook enige tijd doorbracht in Perea aan de andere kant van de Jordaan.

Terwijl hij „goed nieuws verkondigde aan het volk” (Lukas 3:18), wat inhoudt dat hij verkondigde dat de verlossing nabij was. Hij spoorde zijn discipelen aan berouw te hebben en daarom te vasten en zich te laten dopen (Mattheüs 9:14, 11:18, en parallelle passages). Het gebed dat hij zijn discipelen onderwees was mogelijk vergelijkbaar met het zogenaamde onzevader (Lukas 11:1).

Johannes de Doper had koning Herodes in zijn toespraken meermaals bekritiseerd voor zijn huwelijk met de vrouw van zijn broer Filippus, en voor alle slechte dingen die hij had gedaan. Herodes liet hem daarom in de gevangenis zetten. Het was in de gevangenis dat Johannes hoorde van het werk van prediking of genezing door Jezus (Mattheüs 11:2-19; Lukas 7:18-35). Herodes was bang voor de woede van het volk en was daarom niet van plan om Johannes te doden, maar Herodias (Mattheüs 14:6; Markus 6:19 en volgende) had een plan om zich op Johannes te wreken. Op het verjaardagsfeest van Herodes voerde de dochter van Herodias een dans uit, wat Herodes en de aanwezigen zo beviel dat Herodes beloofde om haar om het even wat te schenken dat zij zou vragen. Op instigatie van haar moeder vroeg zij het hoofd van Johannes de Doper op een schotel. Herodes verleende gehoor aan deze wens en liet Johannes onthoofden. Johannes’ discipelen begroeven zijn lichaam.

Symboliek

Het symbolische ritueel van het doopsel was zo’n essentieel onderdeel van het werk van Johannes, dat het hem niet alleen zijn onderscheidende titel ’de Doper’ (de onderdompelaar) gaf, maar ook zijn boodschap zo vorm gaf dat hij ’de doop van berouw predikte’. Dat men dit als een noodzakelijk deel van de voorbereiding op de komst van de Messias beschouwde, blijkt uit de belangrijke plaats die Johannes eraan toekende en uit de vurigheid waarmee zijn activiteiten door de menigten werd bezocht. De betekenis van het ritueel kan het best worden begrepen door aandacht te besteden aan zijn historische antecedenten: hoewel Johannes het ritueel een nieuwe betekenis gaf, was zijn doop gelijkaardig aan de bij joden reeds bekende rituele onderdompeling in een mikve.

rel=nofollow


 

Weblinks

The Catholic Encyclopedia (1917)  (en) St. John the Baptist, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

Jewish Encyclopedia 1906  (en) John the Baptist, in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

International Standard Bible Encyclopedia  (en) John the Baptist, in: ISBE, J. Orr, ed., Chicago, Howard-Severance Company, 1915. (vertaal via: Vertaal via Google translate)