Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Louis Major: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Louis_Major&oldid=49954257) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 27: | Regel 27: | ||
| portaal2 = Politiek | | portaal2 = Politiek | ||
}} | }} | ||
'''Louis Karel Major''' ([[Oostende]], [[20 december]] [[1902]] | '''Louis Karel Major''' ([[Oostende]], [[20 december]] [[1902]] – [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[19 februari]] [[1985]]) was een [[België|Belgisch]] [[syndicalisme|syndicalist]] en politicus voor de [[Belgische Socialistische Partij|BSP]]. | ||
== Levensloop == | == Levensloop == | ||
Major was een zoon van Frans Major en van Coralie De Meere. Hij trouwde met Jeanne Van Vlem. Hij begon in het leven als elektricien. Dankzij een beurs van de socialistische Textielarbeiderscentrale kon hij studeren aan de Arbeidershogeschool in Brussel en behaalde hij het diploma van maatschappelijk assistent. Dit maakte het hem mogelijk in 1919 in dienst te treden bij de metaalbewerkersbond. Hij werd vervolgens socialistisch [[vakbond]]ssecretaris voor de Belgische transportarbeidersbond in [[West-Vlaanderen]] (1925-1937). | Major was een zoon van Frans Major en van Coralie De Meere. Hij trouwde met Jeanne Van Vlem. Hij begon in het leven als elektricien. Dankzij een beurs van de socialistische Textielarbeiderscentrale kon hij studeren aan de Arbeidershogeschool in Brussel en behaalde hij het diploma van maatschappelijk assistent. Dit maakte het hem mogelijk in 1919 in dienst te treden bij de metaalbewerkersbond. Hij werd vervolgens socialistisch [[vakbond]]ssecretaris voor de Belgische transportarbeidersbond in [[West-Vlaanderen]] (1925-1937). | ||
Hij werd verkozen tot [[gemeenteraadslid]] (1933-1938) in [[Oostende]] en [[provincieraadslid]] van West-Vlaanderen (1932-1946). | Hij werd verkozen tot [[gemeenteraadslid]] (1933-1938) in [[Oostende]] en [[provincieraadslid]] van West-Vlaanderen (1932-1946). | ||
In 1937 werd hij algemeen secretaris van de Havenarbeiders van Antwerpen, tot in 1940. Van 1940 tot 1945 was hij (gedeeltelijk clandestien) secretaris van het [[Belgisch Vakverbond]]. | In 1937 werd hij algemeen secretaris van de Havenarbeiders van Antwerpen, tot in 1940. Van 1940 tot 1945 was hij (gedeeltelijk clandestien) secretaris van het [[Belgisch Vakverbond]]. Tevens was hij betrokken bij de uitgave van het landestiene blad ''[[De Werker]]''. | ||
Na de Tweede Wereldoorlog begon hij volop aan een nationale carrière zowel in de vakbond als in de politiek. Hij werd adjunct-algemeensecretaris (1945-1952) en werd (met [[André Renard]] als tegenkandidaat), verkozen tot algemeen secretaris (1952-1968) van het [[Algemeen Belgisch Vakverbond|ABVV]]. | Na de Tweede Wereldoorlog begon hij volop aan een nationale carrière zowel in de vakbond als in de politiek. Hij werd adjunct-algemeensecretaris (1945-1952) en werd (met [[André Renard]] als tegenkandidaat), verkozen tot algemeen secretaris (1952-1968) van het [[Algemeen Belgisch Vakverbond|ABVV]]. | ||
Vanaf 1946 was hij BSP-volksvertegenwoordiger (1946-1974) voor het [[arrondissement Antwerpen]] en hij verwierf zich een stevige reputatie als polemist en als 'scheldmajoor', zowel in de ''Volksgazet'' die hij leidde, als in het parlement. Helemaal op het einde van zijn parlementaire carrière, in de periode december 1971-maart 1974, had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de [[Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap]], die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd en de verre voorloper is van het [[Vlaams Parlement]]. | Vanaf 1946 was hij BSP-volksvertegenwoordiger (1946-1974) voor het [[arrondissement Antwerpen]] en hij verwierf zich een stevige reputatie als [[polemiek|polemist]] en als 'scheldmajoor', zowel in de ''Volksgazet'' die hij leidde, als in het parlement. Helemaal op het einde van zijn parlementaire carrière, in de periode december 1971-maart 1974, had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de [[Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap]], die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd en de verre voorloper is van het [[Vlaams Parlement]]. | ||
In 1968 werd hij minister van arbeid en tewerkstelling en bleef dit tot in 1972, de hele tijd van de [[Regering-G. Eyskens V|regering Gaston Eyskens-André Cools]]. | In 1968 werd hij minister van arbeid en tewerkstelling en bleef dit tot in 1972, de hele tijd van de [[Regering-G. Eyskens V|regering Gaston Eyskens-André Cools]]. | ||
In 1973 werd hij benoemd tot [[minister van Staat (België)|minister van Staat]]. | In 1973 werd hij benoemd tot [[minister van Staat (België)|minister van Staat]]. | ||
==Literatuur== | ==Literatuur== | ||
* J. FLORQUIN, ''Ten huize van...'', Deel VII, Brugge, 1971. | * J. FLORQUIN, ''Ten huize van...'', Deel VII, Brugge, 1971. | ||
* Paul VAN MOLLE, ''Het Belgisch Parlement, 1894-1972'', Antwerpen, 1972. | * Paul VAN MOLLE, ''Het Belgisch Parlement, 1894-1972'', Antwerpen, 1972. | ||
* Luc SCHEPENS, ''De provincieraad van West-Vlaanderen, 1836-1921'', Tielt, 1976 | * Luc SCHEPENS, ''De provincieraad van West-Vlaanderen, 1836-1921'', Tielt, 1976. | ||
* In 1983 schetste auteur [[Piet Van Aken]] in zijn boek ''De Goddemaers'' een ontluisterend beeld van Chris Goddemaer, gemodelleerd naar Major. | * In 1983 schetste auteur [[Piet Van Aken]] in zijn boek ''De Goddemaers'' een ontluisterend beeld van Chris Goddemaer, gemodelleerd naar Major. | ||
Huidige versie van 20 jan 2024 om 02:31
| Louis Major | ||
| Naam | Ludovicus Carolus Major | |
| Geboren | Oostende, 20 december 1902 | |
| Overleden | Antwerpen, 19 februari 1985 | |
| Land | .png){kind=small} België
| |
| Functie | Politicus Vakbondsbestuurder | |
| Partij | BWP / BSP | |
| Vakbond | ABVV | |
| Mandaten | ||
| 1933 - 1938 | Gemeenteraadslid Oostende | |
| 1946 - 1974 | Volksvertegenwoordiger | |
| 1952 - 1968 | Algemeen-secretaris ABVV | |
| 1968 - 1973 | Minister van Arbeid en Tewerkstelling | |
| 1971 - 1974 | Lid Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap[1] | |
Louis Karel Major (Oostende, 20 december 1902 – Antwerpen, 19 februari 1985) was een Belgisch syndicalist en politicus voor de BSP.
Levensloop
Major was een zoon van Frans Major en van Coralie De Meere. Hij trouwde met Jeanne Van Vlem. Hij begon in het leven als elektricien. Dankzij een beurs van de socialistische Textielarbeiderscentrale kon hij studeren aan de Arbeidershogeschool in Brussel en behaalde hij het diploma van maatschappelijk assistent. Dit maakte het hem mogelijk in 1919 in dienst te treden bij de metaalbewerkersbond. Hij werd vervolgens socialistisch vakbondssecretaris voor de Belgische transportarbeidersbond in West-Vlaanderen (1925-1937).
Hij werd verkozen tot gemeenteraadslid (1933-1938) in Oostende en provincieraadslid van West-Vlaanderen (1932-1946).
In 1937 werd hij algemeen secretaris van de Havenarbeiders van Antwerpen, tot in 1940. Van 1940 tot 1945 was hij (gedeeltelijk clandestien) secretaris van het Belgisch Vakverbond. Tevens was hij betrokken bij de uitgave van het landestiene blad De Werker.
Na de Tweede Wereldoorlog begon hij volop aan een nationale carrière zowel in de vakbond als in de politiek. Hij werd adjunct-algemeensecretaris (1945-1952) en werd (met André Renard als tegenkandidaat), verkozen tot algemeen secretaris (1952-1968) van het ABVV.
Vanaf 1946 was hij BSP-volksvertegenwoordiger (1946-1974) voor het arrondissement Antwerpen en hij verwierf zich een stevige reputatie als polemist en als 'scheldmajoor', zowel in de Volksgazet die hij leidde, als in het parlement. Helemaal op het einde van zijn parlementaire carrière, in de periode december 1971-maart 1974, had hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook zitting in de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd en de verre voorloper is van het Vlaams Parlement.
In 1968 werd hij minister van arbeid en tewerkstelling en bleef dit tot in 1972, de hele tijd van de regering Gaston Eyskens-André Cools.
In 1973 werd hij benoemd tot minister van Staat.
Literatuur
- J. FLORQUIN, Ten huize van..., Deel VII, Brugge, 1971.
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
- Luc SCHEPENS, De provincieraad van West-Vlaanderen, 1836-1921, Tielt, 1976.
- In 1983 schetste auteur Piet Van Aken in zijn boek De Goddemaers een ontluisterend beeld van Chris Goddemaer, gemodelleerd naar Major.
Externe link
| Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Paul Finet |
Algemeen secretaris van het ABVV 1952 - 1968 |
Opvolger: Georges Debunne |
| Voorganger: Léon Servais |
Minister van Arbeid en Tewerkstelling 1968-1973 |
Opvolger: Ernest Glinne |