Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Sterkste Man van de Wereld: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(weer een linkfix rood>blauw)
(Updates)
 
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 16: Regel 16:


De deelnemers die de voorrondes doorkwamen en aan de finale meededen zijn: [[Žydrūnas Savickas]], [[Brian Shaw]], [[Hafþór Júlíus Björnsson]], [[Eddie Hall]], [[Michael Burke]], [[Jean-Francois Caron]], [[Dimitar Savatinov]], [[Mark Felix]] (oudste deelnemer die ooit door de voorrondes kwam, met 49 jaar), [[Jerry Pritchett]] en [[Mikhail Shivlyakov]]. Op Savickas en Felix na, ging de strijd vooral tussen de twee grootste deelnemers ooit, 'Thor' en Shaw, die respectievelijk 202 cm en 207cm lang zijn, met een lichaamsgewicht van 175-200 kg. De enige deelnemer die langer was, echter met een lager lichaamsgewicht, was Nederlander Ted van der Parre, die in 1992 de titel haalde. In die tijd waren er nog geen voorrondes en deed er per land 1 persoon mee, meestal de winnaar van de landelijke wedstrijd of diens vervanger.
De deelnemers die de voorrondes doorkwamen en aan de finale meededen zijn: [[Žydrūnas Savickas]], [[Brian Shaw]], [[Hafþór Júlíus Björnsson]], [[Eddie Hall]], [[Michael Burke]], [[Jean-Francois Caron]], [[Dimitar Savatinov]], [[Mark Felix]] (oudste deelnemer die ooit door de voorrondes kwam, met 49 jaar), [[Jerry Pritchett]] en [[Mikhail Shivlyakov]]. Op Savickas en Felix na, ging de strijd vooral tussen de twee grootste deelnemers ooit, 'Thor' en Shaw, die respectievelijk 202 cm en 207cm lang zijn, met een lichaamsgewicht van 175-200 kg. De enige deelnemer die langer was, echter met een lager lichaamsgewicht, was Nederlander Ted van der Parre, die in 1992 de titel haalde. In die tijd waren er nog geen voorrondes en deed er per land 1 persoon mee, meestal de winnaar van de landelijke wedstrijd of diens vervanger.
== 2018 ==
Na drie eerdere podiumplaatsen haalde Hafþór Björnsson (Thor) eindelijk het gewilde goud in 2018. Het jaar daarvoor kreeg hij een punt minder bij een onderdeel terwijl hij evenveel reps deed als Eddie Hall. Hall zei op zijn beurt dat hij stopte omdat hij gelijk stond met Hafþór <!--IJslandse namen worden niet met achternaam geschreven-->, maar dat hij nog meer reps (herhalingen) had kunnen doen. Het verschil tussen Hall en Hafþór was dan ook maar een punt, echter legde de IJslander zich er bij neer, om dus een jaar later eindelijk de titel te pakken. Met zijn relatief jonge leeftijd kan dit nog veel beloven.


=== Uitslag 2015 ===
=== Uitslag 2015 ===
Regel 28: Regel 32:
#Mikhail Shivlyakov (Rusland)
#Mikhail Shivlyakov (Rusland)
#Jerry Pritchett (VS)
#Jerry Pritchett (VS)
== 2021 ==
In juni 2021 probeerde Brian Shaw het record van Mariusz Pudzianowski te evenaren, die vijf keer wereldkampioen werd. Shaw werd tweede en haalde het net niet. De 2.03 meter lange en 174 kg zware Tom Stoltman, uit Schotland, werd eerste. Zijn broer, Luke Stoltman, stond lange tijd hoog in het klassement, maar haalde bij de laatste onderdelen in de finales niet genoeg punten voor een podiumplaats. Voor de finale vindt na een pauze van enkele dagen, nog een dagenlange wedstrijd plaats, waarvan twee mannen per groep zich kunnen plaatsen voor de finale. Voor atleten uit Nederland en omstreken is dit niet haalbaar. Als men niet in de prijzen valt, moet men alles zelf betalen en in de VS kan men professioneel strongman worden, waarbij men dus geen andere baan hoeft te hebben, behalve wat demonstraties als strongman. In landen als Polen en Litouwen is dat ook zo. In Nederland wordt deze krachtsport nauwelijks beoefend zonder er nog een ander (zwaar) beroep bij te hebben, waardoor het niet aantrekkelijk en erg zwaar is (wat het zo en zo al is) om mee te doen aan de Sterkste Man van de Wereld.


== Winnaars, 2e en 3e plaatsen ==
== Winnaars, 2e en 3e plaatsen ==
Regel 36: Regel 43:
! Derde
! Derde
! Locatie
! Locatie
|-
|[[2021]]|| {{GB-VLAG}} [[Tom Stoltman]] || {{US-VLAG}} [[Brian Shaw]]|| {{CA-VLAG}} [[Maxime Boudreaul]] ||{{US-VLAG}} [[Sacramento (Californië)]], finale: 19 en 20 juni
|-
|[[2020]]|| {{UA-VLAG}} [[Oleksii Novikov]] || {{UK-VLAG}} [[Tom Stoltman]]|| {{CA-VLAG}} [[Jean-Francois Caron]] ||{{US-VLAG}} Bradenton Gulf Islands, Verenigde Staten, finale: 14 en 15 november 2020
|-
|[[2019]]|| {{US-VLAG}} [[Martins Licis]] || {{PL-VLAG}} [[Mateusz Kieliszkowski]] || {{IS-VLAG}} [[Hafþór Júlíus Björnsson]] || {{US-VLAG}} [[Bradenton]], [[Verenigde Staten]], finale: 16-17 juni 2019
|-
|[[2018]]|| {{IS-VLAG}} [[Hafþór Júlíus Björnsson]] || {{PL-VLAG}} [[Mateusz Kieliszkowski]] || {{US-VLAG}} [[Brian Shaw]] || {{PH-VLAG}} [[Manilla]], [[Filipijnen]], april/mei 2018 (finales: 5 en 6 mei)
|-
|[[2017]]|| {{EN-VLAG}} [[Eddie Hall]] || {{IS-VLAG}} Hafþór Júlíus Björnsson || {{US-VLAG}} [[Brian Shaw]] || {{BW-VLAG}} [[Kasane]], [[Botswana]], tweede helft mei 2017 (finale: 28 mei)
|-
|[[2016]]|| {{US-VLAG}} Brian Shaw || {{IS-VLAG}} Hafþór Júlíus Björnsson || {{EN-VLAG}} [[Eddie Hall]] || {{BW-VLAG}} [[Kasane]], [[Botswana]], tweede helft van augustus 2016
|-
|-
|[[2015]]|| {{US-VLAG}} [[Brian Shaw]] || {{LT-VLAG}}  Žydrūnas Savickas || {{IS-VLAG}} Hafþór Júlíus Björnsson || {{MY-VLAG}} [[Putrajaya]], [[Maleisië]], 19-26 april 2015 (finale:25 en 26 april)
|[[2015]]|| {{US-VLAG}} [[Brian Shaw]] || {{LT-VLAG}}  Žydrūnas Savickas || {{IS-VLAG}} Hafþór Júlíus Björnsson || {{MY-VLAG}} [[Putrajaya]], [[Maleisië]], 19-26 april 2015 (finale:25 en 26 april)
Regel 45: Regel 64:
|[[2012]]|| {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]]<ref>http://www.ironmind.com/ironmind/opencms/Articles/2012/Oct/Zydrunas_Savickas-Worldxs_Strongest_Man_Winner.html</ref>|| {{LT-VLAG}} [[Vytaulas Laulas]] || {{IS-VLAG}} [[Hafþór Júlíus Björnsson]] || {{US-VLAG}} [[Los Angeles]] [[Californië]] (eind sept. 2012)
|[[2012]]|| {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]]<ref>http://www.ironmind.com/ironmind/opencms/Articles/2012/Oct/Zydrunas_Savickas-Worldxs_Strongest_Man_Winner.html</ref>|| {{LT-VLAG}} [[Vytaulas Laulas]] || {{IS-VLAG}} [[Hafþór Júlíus Björnsson]] || {{US-VLAG}} [[Los Angeles]] [[Californië]] (eind sept. 2012)
|-
|-
|[[2011]]<ref>http://www.youtube.com/watch?v=z3DXoDFj6ho&feature=related 44:20</ref>|| {{US-VLAG}} [[Brian Shaw (sterke man)|Brian Shaw]]|| {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]]|| {{GB-VLAG}} [[Terry Hollands]] || {{US-VLAG}} [[Wingate (North Carolina)]]
|[[2011]]<ref>http://www.youtube.com/watch?v=z3DXoDFj6ho 44:20</ref>|| {{US-VLAG}} [[Brian Shaw (sterke man)|Brian Shaw]]|| {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]]|| {{GB-VLAG}} [[Terry Hollands]] || {{US-VLAG}} [[Wingate (North Carolina)]]
|-
|-
|[[2010]] || {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]] || {{US-VLAG}} [[Brian Shaw (sterke man)|Brian Shaw]] || {{RU-VLAG}} [[Mikhail Koklyaev]] || {{ZA-VLAG}} [[Sun City (Zuid-Afrika)|Sun City]] (21-22 september)
|[[2010]] || {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]] || {{US-VLAG}} [[Brian Shaw]] || {{RU-VLAG}} [[Mikhail Koklyaev]] || {{ZA-VLAG}} [[Sun City (Zuid-Afrika)|Sun City]] (21-22 september)
|-
|-
|[[2009]] || {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]] || {{PL-VLAG}} [[Mariusz Pudzianowski]] || {{US-VLAG}} [[Brian Shaw (sterke man)|Brian Shaw]] ||{{MT-VLAG}} [[Valletta]]
|[[2009]] || {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]] || {{PL-VLAG}} [[Mariusz Pudzianowski]] || {{US-VLAG}} [[Brian Shaw]] ||{{MT-VLAG}} [[Valletta]]
|-
|-
|[[2008]] || {{PL-VLAG}} [[Mariusz Pudzianowski]] || {{US-VLAG}} [[Derek Poundstone]] || {{US-VLAG}} [[Dave Ostlund]] ||{{US-VLAG}} [[Charleston (West Virginia)|Charleston]], [[West Virginia]]
|[[2008]] || {{PL-VLAG}} [[Mariusz Pudzianowski]] || {{US-VLAG}} [[Derek Poundstone]] || {{US-VLAG}} [[Dave Ostlund]] ||{{US-VLAG}} [[Charleston (West Virginia)|Charleston]], [[West Virginia]]
|-
|-
|[[2007]] || {{PL-VLAG}} [[Mariusz Pudzianowski]] || {{PL-VLAG}} [[Sebastian Wenta]] || {{GB-VLAG}} [[Terry Hollands]] ||{{US-VLAG}} [[Anaheim]], [[Californië]]
|[[2007]] || {{PL-VLAG}} Mariusz Pudzianowski || {{PL-VLAG}} [[Sebastian Wenta]] || {{GB-VLAG}} [[Terry Hollands]] ||{{US-VLAG}} [[Anaheim]], [[Californië]]
|-
|-
|[[2006]] || {{US-VLAG}} [[Phil Pfister]] || {{PL-VLAG}} [[Mariusz Pudzianowski]] || {{US-VLAG}} [[Don Pope]] ||{{CN-VLAG}} [[Sanya]]
|[[2006]] || {{US-VLAG}} [[Phil Pfister]] || {{PL-VLAG}} [[Mariusz Pudzianowski]] || {{US-VLAG}} [[Don Pope]] ||{{CN-VLAG}} [[Sanya]]
Regel 61: Regel 80:
|[[2004]]|| {{UA-VLAG}} [[Vasyl Virastyuk]] || {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]] || {{SE-VLAG}} [[Magnus Samuelsson]] ||{{BS-VLAG}} Nassau
|[[2004]]|| {{UA-VLAG}} [[Vasyl Virastyuk]] || {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]] || {{SE-VLAG}} [[Magnus Samuelsson]] ||{{BS-VLAG}} Nassau
|-
|-
|[[2003]] || {{PL-VLAG}} [[Mariusz Pudzianowski]] || {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]] || {{UA-VLAG}} [[Vasyl Virastyuk]] ||{{ZM-VLAG}} [[Victoriawatervallen]]
|[[2003]] || {{PL-VLAG}} Mariusz Pudzianowski || {{LT-VLAG}} Žydrūnas Savickas || {{UA-VLAG}} [[Vasyl Virastyuk]] ||{{ZM-VLAG}} [[Victoriawatervallen]]
|-
|-
|[[2002]] || {{PL-VLAG}} [[Mariusz Pudzianowski]] || {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]] || {{LV-VLAG}} [[Raimonds Bergmanis]] ||{{MY-VLAG}} Kuala Lampur
|[[2002]] || {{PL-VLAG}} [[Mariusz Pudzianowski]] || {{LT-VLAG}} [[Žydrūnas Savickas]] || {{LV-VLAG}} [[Raimonds Bergmanis]] ||{{MY-VLAG}} Kuala Lampur
Regel 69: Regel 88:
||[[2000]] || {{FI-VLAG}} [[Janne Virtanen]] || {{NO-VLAG}} [[Svend Karlsen]] || {{SE-VLAG}} [[Magnus Samuelsson]] ||{{ZA-VLAG}} Sun City
||[[2000]] || {{FI-VLAG}} [[Janne Virtanen]] || {{NO-VLAG}} [[Svend Karlsen]] || {{SE-VLAG}} [[Magnus Samuelsson]] ||{{ZA-VLAG}} Sun City
|-
|-
|[[1999]] || {{FI-VLAG}} [[Jouko Ahola]] || {{FI-VLAG}} [[Janne Virtanen]] || {{NO-VLAG}} [[Svend Karlsen]] ||{{MT-VLAG}} [[Valetta]]
|[[1999]] || {{FI-VLAG}} [[Jouko Ahola]] || {{FI-VLAG}} [[Janne Virtanen]] || {{NO-VLAG}} [[Svend Karlsen]] ||{{MT-VLAG}} [[Valletta]]
|-
|-
|[[1998]] || {{SE-VLAG}} [[Magnus Samuelsson]] || {{FI-VLAG}} [[Jouko Ahola]] || {{NL-VLAG}} [[Wout Zijlstra]] ||{{MA-VLAG}} [[Tanger]]
|[[1998]] || {{SE-VLAG}} [[Magnus Samuelsson]] || {{FI-VLAG}} [[Jouko Ahola]] || {{NL-VLAG}} [[Wout Zijlstra]] ||{{MA-VLAG}} [[Tanger]]
Regel 79: Regel 98:
|[[1995]] || {{IS-VLAG}} [[Magnús Ver Magnússon]] || {{ZA-VLAG}} [[Gerrit Badenhorst]] || {{FI-VLAG}} [[Marko Varalahti]] ||{{BS-VLAG}} [[Nassau (Bahama's)|Nassau]]
|[[1995]] || {{IS-VLAG}} [[Magnús Ver Magnússon]] || {{ZA-VLAG}} [[Gerrit Badenhorst]] || {{FI-VLAG}} [[Marko Varalahti]] ||{{BS-VLAG}} [[Nassau (Bahama's)|Nassau]]
|-
|-
|[[1994]] || {{IS-VLAG}} [[Magnús Ver Magnússon]] || {{AT-VLAG}} [[Manfred Hoeberl]] || {{FI-VLAG}} [[Riku Kiri]] ||{{ZA-VLAG}} Sun City
|[[1994]] || {{IS-VLAG}} Magnús Ver Magnússon || {{AT-VLAG}} [[Manfred Hoeberl]] || {{FI-VLAG}} [[Riku Kiri]] ||{{ZA-VLAG}} Sun City
|-
|-
|[[1993]] || {{GB-VLAG}} [[Gary Taylor (sterke man)|Gary Taylor]] || {{IS-VLAG}} [[Magnús Ver Magnússon]] || {{FI-VLAG}} [[Riku Kiri]] ||{{FR-VLAG}} [[Parijs|Orange]]
|[[1993]] || {{GB-VLAG}} [[Gary Taylor]] || {{IS-VLAG}} [[Magnús Ver Magnússon]] || {{FI-VLAG}} [[Riku Kiri]] ||{{FR-VLAG}} [[Parijs|Orange]]
|-
|-
|[[1992]] || {{NL-VLAG}} [[Ted van der Parre]] || {{IS-VLAG}} [[Magnús Ver Magnússon]] || {{GB-VLAG}} [[Jamie Reeves]] ||{{IS-VLAG}} [[Reykjavik]]
|[[1992]] || {{NL-VLAG}} [[Ted van der Parre]] || {{IS-VLAG}} [[Magnús Ver Magnússon]] || {{GB-VLAG}} [[Jamie Reeves]] ||{{IS-VLAG}} [[Reykjavik]]
Regel 125: Regel 144:
|style="background:ccccff; width:4.75em; font-weight:bold;"|Totaal
|style="background:ccccff; width:4.75em; font-weight:bold;"|Totaal
|-
|-
| {{US-VLAG}} [[Verenigde Staten]] || 10 || 7 || 7 || 24
| {{US-VLAG}} [[Verenigde Staten]] || 12 || 8 || 9 || 29
|-
| {{IS-VLAG}} [[IJsland]] || 9 || 8 || 4 || 21
|-
|-
| {{IS-VLAG}} [[IJsland]] || 8 || 6 || 3 || 17
| {{GB-VLAG}} [[Verenigd Koninkrijk]] || 6 || 3 || 8 || 17
|-
|-
| {{PL-VLAG}} [[Polen]] || 5 || 3 || 0 || 8
| {{PL-VLAG}} [[Polen]] || 5 || 5 || 0 || 10
|-
|-
| {{LT-VLAG}} [[Litouwen]] || 4 || 7 || 0 || 11
| {{LT-VLAG}} [[Litouwen]] || 4 || 7 || 0 || 11
|-
|-
| {{GB-VLAG}} [[Verenigd Koninkrijk]] || 4 || 2 || 7 || 13
| {{FI-VLAG}} [[Finland]] || 3 || 3 || 5 || 11
|-
|-
| {{FI-VLAG}} [[Finland]] || 3 || 3 || 5 || 11
| {{UA-VLAG}} [[Oekraïne]] || 2 || 0 || 1 || 3
|-
|-
| {{SE-VLAG}} [[Zweden]] || 1 || 3 || 4 || 8
| {{SE-VLAG}} [[Zweden]] || 1 || 3 || 4 || 8
Regel 142: Regel 163:
|-
|-
| {{NO-VLAG}} [[Noorwegen]] || 1 || 1 || 1 || 3
| {{NO-VLAG}} [[Noorwegen]] || 1 || 1 || 1 || 3
|-
| {{UA-VLAG}} [[Oekraïne]] || 1 || 0 || 1 || 2
|-
|-
| {{DK-VLAG}} [[Denemarken]] || 0 || 2 || 0 || 2
| {{DK-VLAG}} [[Denemarken]] || 0 || 2 || 0 || 2
|-
|-
| {{CA-VLAG}} [[Canada]] || 0 || 1 || 1 || 2
| {{CA-VLAG}} [[Canada]] || 0 || 1 || 3 || 4
|-
|-
| {{ZA-VLAG}} [[Zuid-Afrika]] || 0 || 1 || 1 || 2
| {{ZA-VLAG}} [[Zuid-Afrika]] || 0 || 1 || 1 || 2

Huidige versie van 2 jul 2021 om 21:59

Sterkste Man van de Wereld, Žydrūnas Savickas, in Sun City, 21 september 2010
Ted van der Parre (enige Nederlander die deze titel ooit haalde), Sterkste Man van de Wereld, 1992

De Sterkste Man van de Wereld is een wedstrijd die jaarlijks wordt gehouden, soms in het land van de vorige winnaar of in een gastland. De winnaars, of hun vervanger, van de landelijke competities doen mee. De onderdelen bestaan bijvoorbeeld uit "vrachtwagentrekken", "boomstamtillen" of deadlift. Het ene onderdeel vereist vooral alleen kracht, andere kracht en uithoudingsvermogen en alle onderdelen ook de techniek ervan.

In 1992 haalde een Nederlander de eerste plaats, er waren ook een aantal tweede en derde plaatsen van Nederlanders in andere jaren. Mariusz Pudzianowski uit Polen heeft vijf overwinningen op zijn naam staan, het record. Er zijn ook twee IJslanders die beide vier maal wonnen, waarvan er één, Jón Páll Sigmarsson, tijdens een deadlift in 1993 is overleden. De Verenigde Staten hadden in het begin van de competitie, eind jaren 70 en begin jaren 80, veel sterke deelnemers. Dit nam langzaam af maar begin 21e eeuw zijn er een aantal sterke deelnemers terug met tweede en derde plaatsen en drie eerste plaatsen in 2006, 2011 en 2013.

De wedstrijd wordt vanaf 1977 gehouden en vanaf 1979 op televisie uitgezonden in Nederland, in de jaren 70 en 80 werd het bij de AVRO uitgezonden. Later op zenders als Eurosport en RTL 7. In 2009 nam Jimmy Laureys voor België deel aan het toernooi maar wist zich niet te plaatsen voor de finale in een groep met Mariusz Pudzianowski en Phil Pfister, de winnaar van 2006. In 2012 nam Alex Moonen deel aan de voorrondes van deze wedstrijd, aangezien de Sterkste Man van Nederland 2012, Jarno Hams, geen interesse had en Jan Wagenaar, die 2e was in Nederland, andere verplichtingen had. Moonen eindigde als 4e in zijn deelnemersveld van 6 sterke mannen en ging daardoor niet door naar de finale. Wel behaalde hij enkele persoonlijke records.

In 2013 werd het wereldkampioenschap in China gehouden, eind augustus. Brian Shaw won en Savickas werd tweede en Hafþór Júlíus Björnsson uit IJsland, werd derde.[1]

2014 werd weer het jaar voor Savickas. Hafþór Julius Björnsson werd tweede en Brian Shaw (de titelverdediger) werd derde. Sinds enkele jaren heeft de wedstrijd vele voorrondes. Wie deze niet doorkomt, is vaak veel kosten kwijt, terwijl de mensen die de voorrondes wel doorkomen, soms overladen worden met aanbiedingen en voornamelijk in de Verenigde Staten een enorme belangstelling genieten. Dit heeft ertoe geleid dat atleten niet meer deelnemen aan deze wedstrijd en zich meer richten op nationale wedstrijden en op de Strongman Champions League.

2015

De finale van de Sterkste Man van de Wereld 2015 vond op 25 en 26 april plaats in Putrajaya, Maleisië.

De deelnemers die de voorrondes doorkwamen en aan de finale meededen zijn: Žydrūnas Savickas, Brian Shaw, Hafþór Júlíus Björnsson, Eddie Hall, Michael Burke, Jean-Francois Caron, Dimitar Savatinov, Mark Felix (oudste deelnemer die ooit door de voorrondes kwam, met 49 jaar), Jerry Pritchett en Mikhail Shivlyakov. Op Savickas en Felix na, ging de strijd vooral tussen de twee grootste deelnemers ooit, 'Thor' en Shaw, die respectievelijk 202 cm en 207cm lang zijn, met een lichaamsgewicht van 175-200 kg. De enige deelnemer die langer was, echter met een lager lichaamsgewicht, was Nederlander Ted van der Parre, die in 1992 de titel haalde. In die tijd waren er nog geen voorrondes en deed er per land 1 persoon mee, meestal de winnaar van de landelijke wedstrijd of diens vervanger.

2018

Na drie eerdere podiumplaatsen haalde Hafþór Björnsson (Thor) eindelijk het gewilde goud in 2018. Het jaar daarvoor kreeg hij een punt minder bij een onderdeel terwijl hij evenveel reps deed als Eddie Hall. Hall zei op zijn beurt dat hij stopte omdat hij gelijk stond met Hafþór , maar dat hij nog meer reps (herhalingen) had kunnen doen. Het verschil tussen Hall en Hafþór was dan ook maar een punt, echter legde de IJslander zich er bij neer, om dus een jaar later eindelijk de titel te pakken. Met zijn relatief jonge leeftijd kan dit nog veel beloven.


Uitslag 2015

  1. Brian Shaw (VS) [2]
  2. Žydrūnas Savickas (Litouwen)
  3. Hafthor Bjornsson (IJsland)
  4. Eddie Hall (Verenigd Koninkrijk)
  5. Mike Burke (VS)
  6. Jean-François Caron (Canada)
  7. Dimitar Savatinov (Bulgarije)
  8. Mark Felix (Verenigd Konikrijk)
  9. Mikhail Shivlyakov (Rusland)
  10. Jerry Pritchett (VS)

2021

In juni 2021 probeerde Brian Shaw het record van Mariusz Pudzianowski te evenaren, die vijf keer wereldkampioen werd. Shaw werd tweede en haalde het net niet. De 2.03 meter lange en 174 kg zware Tom Stoltman, uit Schotland, werd eerste. Zijn broer, Luke Stoltman, stond lange tijd hoog in het klassement, maar haalde bij de laatste onderdelen in de finales niet genoeg punten voor een podiumplaats. Voor de finale vindt na een pauze van enkele dagen, nog een dagenlange wedstrijd plaats, waarvan twee mannen per groep zich kunnen plaatsen voor de finale. Voor atleten uit Nederland en omstreken is dit niet haalbaar. Als men niet in de prijzen valt, moet men alles zelf betalen en in de VS kan men professioneel strongman worden, waarbij men dus geen andere baan hoeft te hebben, behalve wat demonstraties als strongman. In landen als Polen en Litouwen is dat ook zo. In Nederland wordt deze krachtsport nauwelijks beoefend zonder er nog een ander (zwaar) beroep bij te hebben, waardoor het niet aantrekkelijk en erg zwaar is (wat het zo en zo al is) om mee te doen aan de Sterkste Man van de Wereld.

Winnaars, 2e en 3e plaatsen

Jaar Winnaar Tweede Derde Locatie
2021 Verenigd Koninkrijk Tom Stoltman Verenigde Staten Brian Shaw Canada Maxime Boudreaul Verenigde Staten Sacramento (Californië), finale: 19 en 20 juni
2020 Oekraïne Oleksii Novikov Verenigd Koninkrijk Tom Stoltman Canada Jean-Francois Caron Verenigde Staten Bradenton Gulf Islands, Verenigde Staten, finale: 14 en 15 november 2020
2019 Verenigde Staten Martins Licis Polen Mateusz Kieliszkowski IJsland Hafþór Júlíus Björnsson Verenigde Staten Bradenton, Verenigde Staten, finale: 16-17 juni 2019
2018 IJsland Hafþór Júlíus Björnsson Polen Mateusz Kieliszkowski Verenigde Staten Brian Shaw Filipijnen Manilla, Filipijnen, april/mei 2018 (finales: 5 en 6 mei)
2017 Engeland Eddie Hall IJsland Hafþór Júlíus Björnsson Verenigde Staten Brian Shaw Botswana Kasane, Botswana, tweede helft mei 2017 (finale: 28 mei)
2016 Verenigde Staten Brian Shaw IJsland Hafþór Júlíus Björnsson Engeland Eddie Hall Botswana Kasane, Botswana, tweede helft van augustus 2016
2015 Verenigde Staten Brian Shaw Litouwen Žydrūnas Savickas IJsland Hafþór Júlíus Björnsson Maleisië Putrajaya, Maleisië, 19-26 april 2015 (finale:25 en 26 april)
2014 Litouwen Žydrūnas Savickas IJsland Hafþór Júlíus Björnsson ('Thor') Verenigde Staten Brian Shaw Verenigde Staten Los Angeles, Californië (maart 2014)
2013 Verenigde Staten Brian Shaw Litouwen Žydrūnas Savickas IJsland Hafþór Júlíus Björnsson ('Thor') China (medio aug. 2013)
2012 Litouwen Žydrūnas Savickas[3] Litouwen Vytaulas Laulas IJsland Hafþór Júlíus Björnsson Verenigde Staten Los Angeles Californië (eind sept. 2012)
2011[4] Verenigde Staten Brian Shaw Litouwen Žydrūnas Savickas Verenigd Koninkrijk Terry Hollands Verenigde Staten Wingate (North Carolina)
2010 Litouwen Žydrūnas Savickas Verenigde Staten Brian Shaw Rusland Mikhail Koklyaev Zuid-Afrika Sun City (21-22 september)
2009 Litouwen Žydrūnas Savickas Polen Mariusz Pudzianowski Verenigde Staten Brian Shaw Malta Valletta
2008 Polen Mariusz Pudzianowski Verenigde Staten Derek Poundstone Verenigde Staten Dave Ostlund Verenigde Staten Charleston, West Virginia
2007 Polen Mariusz Pudzianowski Polen Sebastian Wenta Verenigd Koninkrijk Terry Hollands Verenigde Staten Anaheim, Californië
2006 Verenigde Staten Phil Pfister Polen Mariusz Pudzianowski Verenigde Staten Don Pope China Sanya
2005 Polen Mariusz Pudzianowski Verenigde Staten Jesse Marunde Canada Dominic Filiou China Chengdu
2004 Oekraïne Vasyl Virastyuk Litouwen Žydrūnas Savickas Zweden Magnus Samuelsson Bahama's Nassau
2003 Polen Mariusz Pudzianowski Litouwen Žydrūnas Savickas Oekraïne Vasyl Virastyuk Zambia Victoriawatervallen
2002 Polen Mariusz Pudzianowski Litouwen Žydrūnas Savickas Letland Raimonds Bergmanis Maleisië Kuala Lampur
2001 Noorwegen Svend Karlsen Zweden Magnus Samuelsson Finland Janne Virtanen Zambia Victoriawatervallen
2000 Finland Janne Virtanen Noorwegen Svend Karlsen Zweden Magnus Samuelsson Zuid-Afrika Sun City
1999 Finland Jouko Ahola Finland Janne Virtanen Noorwegen Svend Karlsen Malta Valletta
1998 Zweden Magnus Samuelsson Finland Jouko Ahola Nederland Wout Zijlstra Marokko Tanger
1997 Finland Jouko Ahola Denemarken Flemming Rasmussen Zweden Magnus Samuelsson Verenigde Staten Primm Valley Resort, Nevada
1996 IJsland Magnús Ver Magnússon Finland Riku Kiri Zuid-Afrika Gerrit Badenhorst Mauritius Port Louis
1995 IJsland Magnús Ver Magnússon Zuid-Afrika Gerrit Badenhorst Finland Marko Varalahti Bahama's Nassau
1994 IJsland Magnús Ver Magnússon Oostenrijk Manfred Hoeberl Finland Riku Kiri Zuid-Afrika Sun City
1993 Verenigd Koninkrijk Gary Taylor IJsland Magnús Ver Magnússon Finland Riku Kiri Frankrijk Orange
1992 Nederland Ted van der Parre IJsland Magnús Ver Magnússon Verenigd Koninkrijk Jamie Reeves IJsland Reykjavik
1991 IJsland Magnús Ver Magnússon Denemarken Henning Thorsen Verenigd Koninkrijk Gary Taylor Spanje Tenerife
1990 IJsland Jón Páll Sigmarsson Verenigde Staten O.D. Wilson Finland Ilkka Nummisto Finland Joensuu
1989 Verenigd Koninkrijk Jamie Reeves Nederland Ab Wolders IJsland Jón Páll Sigmarsson Spanje San Sebastian
1988 IJsland Jón Páll Sigmarsson Verenigde Staten Bill Kazmaier Verenigd Koninkrijk Jamie Reeves Hongarije Boedapest
1987 Geen wedstrijd
1986 IJsland Jón Páll Sigmarsson Verenigd Koninkrijk Geoff Capes Nederland Ab Wolders Frankrijk Nice
1985 Verenigd Koninkrijk Geoff Capes IJsland Jón Páll Sigmarsson Nederland Cees de Vreugd Portugal Cascais
1984 IJsland Jón Páll Sigmarsson Nederland Ab Wolders Verenigd Koninkrijk Geoff Capes Zweden Mora
1983 Verenigd Koninkrijk Geoff Capes IJsland Jón Páll Sigmarsson Nederland Simon Wulfse Nieuw-Zeeland Christchurch
1982 Verenigde Staten Bill Kazmaier Canada Tom Magee Verenigde Staten John Gamble Verenigde Staten Magic Mountain, Californië
1981 Verenigde Staten Bill Kazmaier Verenigd Koninkrijk Geoff Capes Verenigde Staten Dave Waddington Verenigde Staten Magic Mountain, Californië
1980 Verenigde Staten Bill Kazmaier Zweden Lars Hedlund Verenigd Koninkrijk Geoff Capes Verenigde Staten Newark New Jersey
1979 Verenigde Staten Don Reinhoudt Zweden Lars Hedlund Verenigde Staten Bill Kazmaier Verenigde Staten Universal Studios, Californië
1978 Verenigde Staten Bruce Wilhelm Verenigde Staten Don Reinhoudt Zweden Lars Hedlund Verenigde Staten Universal Studios, Californië
1977 Verenigde Staten Bruce Wilhelm Verenigde Staten Bob Young Verenigde Staten Ken Patera Verenigde Staten Universal Studios, Californië

Kampioenschappen per land

Land Goud Zilver Brons Totaal
Verenigde Staten Verenigde Staten 12 8 9 29
IJsland IJsland 9 8 4 21
Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 6 3 8 17
Polen Polen 5 5 0 10
Litouwen Litouwen 4 7 0 11
Finland Finland 3 3 5 11
Oekraïne Oekraïne 2 0 1 3
Zweden Zweden 1 3 4 8
Nederland Nederland 1 2 4 7
Noorwegen Noorwegen 1 1 1 3
Denemarken Denemarken 0 2 0 2
Canada Canada 0 1 3 4
Zuid-Afrika Zuid-Afrika 0 1 1 2
Oostenrijk Oostenrijk 0 1 0 1
Letland Letland 0 0 1 1
Rusland Rusland 0 0 1 1

Nederlandse en Belgische deelname

Jaar Atleet Plaats
1980 Nederland Gerard du Prie 8
1981 Nederland Stago Piczko 7
1983 Nederland Simon Wulfse 3
1984 Nederland Ab Wolders 2
1985 Nederland Cees de Vreugd 3
1986 Nederland Ab Wolders 3
1988 Nederland Ab Wolders 4
1989 Nederland Ab Wolders 2
1990 Nederland Tjalling van den Bosch 7
1991 Nederland Ted van der Parre 4
1992 Nederland Ted van der Parre 1
1993 Nederland Berend Veneberg 5
1994 Nederland Ted van der Parre 8
1995 Nederland Berend Veneberg Kwalificatie
1996 Nederland Berend Veneberg Kwalificatie
1997 Nederland Berend Veneberg Kwalificatie
1998 Nederland Berend Veneberg 9
1998 Nederland Wout Zijlstra 3
1999 Nederland Berend Veneberg 6
2000 Nederland Peter Baltus Kwalificatie
2001 Nederland Wout Zijlstra 8
2002 Nederland Jarno Hams Kwalificatie
2003 Nederland Peter Baltus Kwalificatie
2003 Nederland Jarno Hams Kwalificatie
2009 België Jimmy Laureys Kwalificatie
2012 Nederland Alex Moonen Kwalificatie
2013 Nederland Alex Moonen Kwalificatie

Trivia 1977

Het eerste jaar deden de bodybuilders Lou Ferrigno ("The Hulk") en Franco Columbu mee en behaalden respectievelijk een vierde en vijfde plaats. Hoewel Columbu, (de kleinste deelnemer ooit) die slechts 165 cm lang is en toen rond de 90 kg woog, 1e stond met nog 1 onderdeel te gaan, kreeg hij een ernstige blessure aan zijn knie waardoor hij 5e werd, omdat hij bij dit laatste onderdeel de minste punten haalde. Hij had 3 jaar nodig om weer te kunnen lopen, terwijl sommige doktoren in de Verenigde Staten, na een operatie van ruim 6 uur, het onmogelijk achtten dat hij ooit nog zou kunnen lopen met zijn ontwrichte knie. Columbu zakte door zijn been tijdens een race waarbij koelkasten zo snel mogelijk van de ene naar de andere plaats gebracht moesten worden. Dit was op de nationale televisie te zien in de Verenigde Staten en het moment van het ongeluk werd een aantal malen herhaald. Columbu kreeg na een proces,[5] $1.000.000,00 schadevergoeding voor deze blessure.

Strongman Champions League

De MHP (Maximum Human Performance) Strongman Champions League, steeds in een ander land gehouden, streeft de populariteit van het jaarlijkse evenement Sterkste Man van de Wereld voorbij. De Strongman Champions League, kent bij elk evenement een top 3 en kent ook een eindklassement later in het jaar, van alle evenementen bij elkaar opgeteld. Van 4 tot 13 juli 2013 werd in China het grootste SCL-evenement ooit gehouden, met ook veel show, zoals vuurwerk en zware onderdelen met een licht showelement, zoals het in duoverband maken van een piramide van wasmachines. Žydrūnas Savickas won dit evenement, met vlak achter hem, een relatief nieuwe deelnemer, een jonge IJslander (24), de grootste deelnemer sinds jaren met 206 cm en bijna 200 kg, bijgenaamd 'Thor', die de tweede plaats behaalde.[6]

De SCL-China, in juli 2013, werd door 95 miljoen mensen (voornamelijk uit China) op televisie bekeken.[7]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow

Zie ook

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Sterkste_Man_van_de_Wereld&oldid=326697"