Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

SSR-Wageningen: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=SSR-W&diff=cur&oldid=2224444 83.84.73.174 19 okt 2005)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(7 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
== De Historie van SSR-W ==
[[Bestand:Uniemaagd SSR.jpg|260px|thumb|De Uniemaagd]]
'''Societas Studiosorum Reformatorum Wageningen''' ('''SSR-W''') is een Nederlandse [[studentenvereniging]] in [[Wageningen (Nederland)|Wageningen]]. Het is een van de drie grote studentenverenigingen gelinkt aan de Wageningen Universiteit en Research center. De sociëteit van SSR-W bevindt zich aan de Generaal Foulkesweg in Wageningen. Een belangrijk punt binnen SSR-Wageningen is de gelijkheid tussen de verschillende jaarlagen.


Waar begon het nu allemaal? Uiteindelijk begon het met de persoon en vooral de leer van Ds. [[Hendrik de Cock]] (1801-1842). Hij is de grondlegger van de Gereformeerde Kerk, die in 1834 met ‘Afscheiding’ van de Hervormde Kerk ontstond. Deze Afscheiding vond plaats omdat de Hervormde Kerk volgens Hendrik de Cock afzwakte, dat wil zeggen dat het geestelijk en moreel verval te ver was gegaan. Deze Afscheiding vormde een sociaal en religieus beginpunt, dat uiteindelijk zou leidden (onder vele andere dingen) tot het huidige SSR-W.
==Geschiedenis==
In 1921 nam een kleine groep Wageningse [[student]]en het initiatief tot het oprichten van een Wageningse afdeling van de landelijke Unie [[Societas Studiosorum Reformatorum]]. De vereniging was echter geen lang leven beschoren: in 1925 waren er nog maar vier leden over en werd de afdeling weer opgeheven. Gelukkig waren er in 1930 weer zes (of mogelijk acht) mensen die in [[Utrecht (stad)|Utrecht]] (als onderdeel van [[Societas Studiosorum Reformatorum#S.S.R. Utrecht|S.S.R. Utrecht]]) een dispuut oprichten: RIBLIV, hetgeen staat voor Reformatorum In BLIJde Verwachting. Na een jaar zou RIBLIV uit twaalf leden bestaan. Hierop besloten het Uniebestuur en het bestuur van S.S.R. afdeling Utrecht dat de tijd rijp was voor de heroprichting van een Wageningse afdeling. RIBLIV hield de boot een half jaar af, maar op 6 november 1931 zag een blijvende studentenvereniging het licht.


In de laatste helft van de negentiende eeuw was ondertussen Dr. Abraham Kuyper (1837-1920) een bekende verschijning. Hij is jarenlang minister-president geweest en is de oprichter van de Vrije Universiteit. Ook heeft hij de Anti Revolutionaire Partij gesticht, deze partij was gereformeerd van aard, zodat zij in 1892 samensmolt met een gedeelte van de ‘Afgescheidenen’. De invloed van Abraham Kuyper op S.S.R. ([[Societas Studiosorum Reformatorum]]) zou vooral daarin liggen dat de gereformeerden meer geaccepteerd werden. Zijn boodschap zou veel leden aanspreken en mede door zijn strijdbare aanpak zou S.S.R. ook strijdbaarder worden. Het was echter wel zo dat Kuyper S.S.R. wantrouwde en weigerde ook maar iets met haar van doen te hebben (een uitnodiging tot het vervullen van een spreekbeurt, wat in die tijd veel gedaan werd door diverse theologen, werd geweigerd omdat Kuyper in S.S.R. concurrentie zag voor de VU).
Deze vereniging startte te midden van drie bestaande verenigingen, te weten het [[W.S.V. Ceres|Wageningsch Studentencorps (later W.S.V. Ceres)]] (1878), de [[KSV St. Franciscus Xaverius|Rooms-Katholieke Studentenvereniging ‘Sint Franciscus Xaverius’]] (1910) en de [[W.S.V. Ceres|Wageningse Vrouwelijke Studentenvereniging]] (het fenomeen vrouwelijke student had eindelijk haar intrede gedaan, 1917). In de eerste jaren groeide de vereniging gestadig. Er werd heftig gediscussieerd over de grondslag en dan wel voornamelijk over de vraag hoe het geloof precies gedefinieerd moest worden. Het karakter van de vereniging in deze tijd, is nog het best te omschrijven als dat van een hecht dispuut (denk aan de achtergrond: RIBLIV). Uiteindelijk zou in 1940 de vereniging 62 leden tellen. De vereniging was naast een plaats waar het geloof centraal staat ook een plaats voor gezelligheid. Moeilijke vraagstukken, zoals wat te doen met leden die zich niet meer met de grondslag (het geloof) konden verenigen, leidden niet tot royement, maar tot een sterk pluriform karakter van S.S.R. afd. Wageningen. Verder was er een zware [[ontgroening (studenten)|ontgroening]] en stamt "het handtekeningenboekje" uit deze begintijd. Ook was in deze tijd de [[anciënniteit]] van belang: ouderejaars hadden te allen tijde meer te vertellen dan jongerejaars. De ruimtes die voor verenigingsactiviteiten gebruikt werden waren de zalen van het ‘Junushof’, [[Hotel De Wereld]] en ‘[[De Wageningse Berg]]’.


In deze tijd, waarin de gereformeerden langzaamaan meer geaccepteerd werden, voelden 5 studenten (waarvan 3 in Leiden en 2 waarschijnlijk in Amsterdam studeerden) zich bij het Corps niet prettig. Het Corps was toentertijd de enige studentenvereniging en was, aangezien de universiteiten openbaar waren, openbaar van karakter. Het losbandige karakter van het verenigingsleven van het Corps werd door deze 5 als zondig beschouwd, hierdoor besloten zij naar hun grote voorbeelds leer een nieuwe vereniging op te richten: Gereformeerde Studentenvereniging ‘Hendrik de Cock’. Deze vereniging zou hun schild tegen de zonde zijn en zij werd om 19.20 op 9 februari van het jaar 1886 te Leiden opgericht. Het was zo dat men de naam Gereformeerde Studentenvereniging "Hendrik de Cock" een beetje stijfjes vond klinken, zodat het een paar jaar later al werd veranderd in ‘Sociëtas Studiosorum Reformatorum’. Al snel werd Prof. Dr. Herman Bavinck (1854-1921) tot ere-lid benoemt.
===Tweede Wereldoorlog===
Herman Bavinck was in die tijd een afgescheiden hoogleraar die zowaar lid was van de Koninklijke Akademie van Wetenschappen. Later zou hij Eerste Kamerlid worden. Verder stond hij bekend om zijn denkende aard; hij was een groot voorstander van zelfbezinning en van de discussie met andersdenkenden. Tevens kende hij de VU van binnenuit. De redenen dat juist deze man ere-lid werd zijn uit bovenstaande tekst af te leiden. Zo was Hendrik de Cock al overleden voor de oprichting en hield Abraham Kuyper S.S.R. op afstand. De precieze invloed van Bavinck op S.S.R. is omschreven als "mysterieus, verborgen in de wolkkolom van een steeds groeiende bezinning die zich van gereformeerd uitstrekte tot hervormd". Zijn invloed zit hem waarschijnlijk hierin, dat de afdelingen een interkerkelijk karakter zouden krijgen (dat wil zeggen dat er, in die tijd van interkerkelijke strijd, bij S.S.R. juist jongeren met verschillende christelijke achtergrond lid werden). Deze pluriformiteit in de overtuigingen van de leden is met het verstrijken van de tijd alleen maar groter geworden. Over Bavinck zal in 1922 geschreven worden: “Hij was de leidsman, wiens woord gezag had, wiens raad werd opgevolgd. Bavinck nam in de Unie een plaats in als geen ander.
De [[Tweede Wereldoorlog|oorlogsjaren]] verliepen niet zonder complicaties. In het eerste jaar was er nog niet zoveel aan de hand; de fluwelen handschoen van de nazi's zou echter snel veranderen in een ijzeren greep. Zo werden eerst alle Joodse hoogleraren ontslagen, daarna werd het verboden voor [[Joden]] om van een niet commerciële vereniging (bijvoorbeeld een studentenvereniging) lid te zijn. Hierop schorste S.S.R. afd. Wageningen, op aanraden van de Unie, op 30 oktober 1941 al haar activiteiten. De andere studentenverenigingen volgden dit voorbeeld, op [[Unitas (Wageningen)|Unitas]] (opgericht in 1935) na.{{Bron?||2009|06|26}} Nadat bleek dat deze vorm van protest geen enkel nut had, bedankten alle S.S.R.-leden als lid, om ondergronds verder te gaan; sommigen gingen het verzet in. In januari 1943 werd het [[bevolkingsregister]] van Wageningen ontvreemd. Studenten kregen hier, misschien niet helemaal ten onrechte, de schuld van en twintig van hen werden opgepakt en naar een [[Kamp Vught|strafkamp in Vught]] getransporteerd. Toen het in mei 1943 de studenten verplicht werd in [[Duitsland]] te gaan werken, verzwakte het contact tussen de S.S.R.-leden (twaalf leden meldden zich, de rest dook onder). Het contact tussen de Unie-afdelingen werd verbroken. Pas in september, door een nummer van het illegale, door studenten opgerichte, blad ‘De Geus’, werd dit contact weer hersteld. Interessant is het te vermelden dat in deze oorlog zeker 400 studenten door [[Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog|verzetsactiviteiten]] het leven lieten, hetgeen 3% van de studentenpopulatie was (ter vergelijking is in totaal van de gehele Nederlandse bevolking ongeveer 0,1% in het verzet omgekomen).{{Bron?||2010|09|23}}


Op 9 februari 1889 werd er een Amsterdamse afdeling van S.S.R. opgericht. Ergens in deze tijd zou de Leidense afdeling overlijden, om 26 november 1901 heropgericht te worden. Vanaf deze tijd was er sprake van de Unie. Deze Unie werd in de loop van de tijd steeds verder uitgebreid met:
===Na oorlogstijd===
* De oprichting van een Utrechtse afdeling op 17 oktober 1906 (omgedoopt tot SSR-Nieuw Utrecht op 31 oktober 1973).
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog konden vele generaties studenten in Nederland eindelijk (weer) gaan studeren. Dit betekende dat er een figuurlijke stormloop ontstond op het hoger onderwijs en op de bijbehorende studentenverenigingen. De 50 à 60 leden die de Wageningse afdeling van S.S.R. telde, moest ineens 100 nieuwe leden verwelkomen. De afdeling besloot op zoek te gaan naar een eigen gebouw, dat werd gevonden in ‘Villa Charlois’ aan de Generaal Foulkesweg, bovenaan de berg. Verder besloot de afdeling de grote toeloop van studenten te stroomlijnen door het oprichten van disputen aan te moedigen. De volgende [[dispuut|disputen]] werden opgericht of heropgericht: H.E.W.D.H.D. A.Z.O.T.O.B.A.C.T.E.R., H.M.R.D.H.D. Hoi Hoplitai en de H.M.I.D.H.D. de Toebacksuyghers. In 1947 volgt De Zwevelpin, het meisjesdispuut Gefjon omstreeks de jaren vijftig (ondertussen is het overleden, evenals T.A.R.T.A.R.O.S. en Sabok) en de Vikingen in 1960. Ook zou Scotia nog volgen. In 1947 werd een nieuw gebouw aangekocht aangezien het oude eigenlijk al meteen te klein was: de (eerste) helft van ‘[[Huize Torck]]’. Dit gebouw kreeg een naam: ‘Sociëteit Sela’. Ondertussen waren ook de meisjes tot S.S.R. afd. Wageningen doorgedrongen, alhoewel zij wel om klokslag middernacht diverse liederen toegezongen kregen, die als doel hadden hen te laten weten dat de tijd om te gaan weer gekomen was.
* De oprichting van een Delftse afdeling op 1 november 1907 (heropgericht op 16 januari 1912).
* De oprichting van een Groningse studentenvereniging op 14 februari 1899, die zich op 11 december 1913 bij de Unie aan zou sluiten.
* De oprichting van een Rotterdamse afdeling op 28 januari 1918.
* De oprichting van een Wageningse afdeling op 22 april 1921 (heropgericht op 6 november 1931).
* De oprichting van een Eindhovense afdeling op 19 september 1957.
Het tot stand komen van een permanente afdeling in Wageningen ging echter met enige moeite.


Allereerst was er in 1921 een kleine groep Wageningse studenten die een Wageningse afdeling van S.S.R. oprichtten. Helaas zou deze poging aan een langzame aderlating sterven: in 1925 waren er nog maar vier leden over en werd de afdeling weer opgeheven. Gelukkig waren er in 1930 weer zes (of mogelijk acht) mensen die in Utrecht (als onderdeel van S.S.R.-Utrecht) een dispuut oprichten: RIBLIV, hetgeen staat voor Reformatorum In BLIjde Verwachting. Na een jaar zou RIBLIV uit twaalf leden bestaan. Hierop besloten het Uniebestuur en het bestuur van S.S.R. afdeling Utrecht dat de tijd rijp was voor de heroprichting van een Wageningse afdeling. RIBLIV hield de boot een half jaar af, maar toen was het op 6 november 1931 eindelijk zo ver: een blijvende studentenvereniging zag het licht!
===Discussies over de grondslag===
In de jaren vijftig laaide de discussie over het [[gereformeerd]] zijn weer op, vooral door de scheiding tussen de ‘bargroep’ en de ‘bijbelgroep’. De tegenstellingen tussen de beide groepen leidden tot rivaliteit en discussies. Naast de discussie over de 'R', is er in deze jaren ook een lange discussie geweest over het al dan niet toestaan van dansen op feesten. Dit toestaan zou er namelijk voor zorgen dat het onderscheid tussen S.S.R. en Ceres zou verdwijnen. De mening van de leden over dit onderwerp verandert echter zodat in 1956 het [[lustrum]] wordt afgesloten met een [[Gala (feest)|galabal]].


Deze vereniging startte te midden van drie bestaande verenigingen, te weten het Wageningse Studenten Corps CERES (1878), de Rooms Katholieke Studentenvereniging ‘Sint Fransiscus Xaverius’ (1910) en de Wageningse Vrouwelijke Studentenvereniging (het fenomeen vrouwelijke student had eindelijk haar intrede gedaan, 1917). In de eerste jaren groeide de vereniging gestadig. Er werd heftig gediscussieerd over de grondslag en dan wel voornamelijk over de vraag hoe het geloof precies gedefinieerd moest worden. Het karakter van de vereniging in deze tijd, is nog het best te omschrijven als dat van een hecht dispuut (denk aan de achtergrond: RIBLIV). Uiteindelijk zou in 1940 de vereniging 62 leden tellen. De vereniging was naast een plaats waar het geloof centraal staat ook een plaats voor gezelligheid. Moeilijke vraagstukken, zoals wat te doen met leden die zich niet meer met de grondslag (het geloof) konden verenigen, leidden gelukkig niet tot royement, wat het pluriforme karakter van S.S.R.-W. alleen maar ten goede kwam. Verder was er een zware ontgroening en stamt het beroemde handtekeningenboekje uit deze begintijd. Ook was in deze tijd de anciënniteit van belang: ouderejaars hadden te allen tijde meer te vertellen dan jongerejaars. De ruimtes die voor verenigingsactiviteiten gebruikt werden waren de zalen van het ‘Junushof’, hotel ‘De Wereld’ en ‘De Wageningse Berg’.
In de jaren zestig wordt S.S.R. afd. Wageningen, met de verbreding van de grondslag van de Unie in 1966 en de opheffing van de Unie drie jaar daarna, een echte onafhankelijke vereniging. De naam van de vereniging wordt dan Societas Studiosorum Reformatorum Wageningen (SSR-W). Het laatste "afdelingsbestuur" legt in oktober 1970 haar taken neer, en wordt opgevolgd door een echt verenigingsbestuur.


De oorlogsjaren verliepen niet zonder complicaties. In het eerste jaar was er nog niet zoveel aan de hand. De fluwelen handschoen van de Duitsers zou echter snel veranderen in een ijzeren greep. Zo werden eerst alle Joodse hoogleraren ontslagen, daarna werd het verboden voor Joden om van een niet commerciële vereniging (bv. een studentenvereniging) lid te zijn. Hierop schorste S.S.R.-W., op aanraden van de Unie, op 30 oktober 1941 al haar activiteiten. De andere studentenverenigingen volgden dit voorbeeld, op Unitas (opgericht in 1935) na. Nadat bleek dat deze vorm van protest geen enkel nut had, bedankten alle S.S.R.-leden als lid, om ondergronds verder te gaan; sommigen gingen het verzet in. In januari 1943 werd het bevolkingsregister van Wageningen ontvreemd. Studenten kregen hier, misschien niet helemaal ten onrechte, de schuld van en twintig van hen werden opgepakt en naar een strafkamp in Vught getransporteerd. Toen het in mei 1943 de studenten verplicht werd in Duitsland te gaan werken, verzwakte het contact tussen de S.S.R.-leden (twaalf leden meldden zich, de rest dook onder). Het contact tussen de Unie-afdelingen werd verbroken. Pas in september, door een nummer van het illegale, door studenten opgerichte, blad ‘De Geus’, werd dit contact weer hersteld. Interessant is het te vermelden dat in deze oorlog zeker 400 studenten door verzetsactiviteiten het leven lieten, hetgeen 3% van de studentenpopulatie was (ter vergelijking is in totaal van de gehele Nederlandse bevolking ongeveer 0,1% in het verzet omgekomen).
De vereniging zou gestaag groeien in ledenaantal, terug te vinden is dat zij 174 leden telde in 1960 en 251 in 1964. Door deze gestage groei werd het gebouw te klein voor de leden, waarna in 1961 de tweede helft van "Huize Torck" aangekocht en in gebruik genomen werd. Voor de gelegenheid kreeg SSR-W van de Wageningse burgerij een [[piano (instrument)|piano]] aangeboden. Natuurlijk werd er een cadeau teruggegeven: twee mooie stevige gietijzeren lantarenpalen. Deze werden zo tactisch mogelijk voor het [[gemeentehuis]] neergezet, zodat er nogal wat auto’s tegenaan reden. Na enkele weken zijn deze lantarenpalen toen weer teruggegeven aan SSR-W…
Aan het einde van de jaren zestig werden de meisjes eindelijk volwaardig lid van SSR-W. Zij bedankten dan ook en masse voor het lidmaatschap van de WVSV, deze fuseerde enkele jaren later met Ceres. Tevens werd het gebouw aan het eind van de jaren zestig weer te klein bevonden, waarna een eetzaal bijgebouwd werd en de centrale verwarming zijn intrede deed.
 
De heftigheid van de discussie 'R' nam in deze jaren af en de Unie nam in 1966 een lichtere grondslag aan. Als gevolg van al deze veranderingen werden eind jaren zestig de kledingvoorschriften afgeschaft.
 
===Sociëteitsloos in 1972===
Op 6 maart 1972 brandde Sociëteit Sela volledig af. Wat er van het pand overbleef werd wegens instortingsgevaar gesloopt, en dat terwijl er eerder die week al brand was geweest op het gemeentehuis (100 m verderop), waarbij de bovenverdieping volledig uitbrandde. Gelukkig konden de studenten die in Sociëteit Sela woonden via de net nieuw aangelegde [[brandtrap]] (deze was een paar jaar voor de brand na een langdurige discussie aangebracht) aan de vlammen ontsnappen. De vereniging had ruim een miljoen schade en was sociëteitsloos.
Al snel werd tot de aankoop van een nieuw eigen gebouw besloten. De uiteindelijke keuze viel met grote meerderheid van stemmen op het gebouw van het ziekenfonds. Dit kantoorgebouw werd aangekocht en grondig verbouwd om het geschikt te maken voor verenigingsgebruik. Dit terwijl de verzekeringsuitkering van de brand niet eens genoeg was om het nieuwe gebouw te betalen. Er waren vele acties om ‘Sela uit de brand te helpen’, wat een hoop geld opleverde dat gelijk nuttig gebruikt werd. In deze jaren steeg het ledenaantal tot 750 in 1976. Daarna volgde er weer een daling, mogelijk veroorzaakt door de toenemende massaliteit en de weinig persoonlijke aanpak, studieverzwaring en het ontbreken van een gemeenschappelijke 'R'. Het is dan ook in dat decennium dat de puntjes uit de afkorting verwijderd werden.
 
Er was nog een ambitieus plan om de kroegzaal iets groter te maken: slechts dubbel zo groot als zij nu is. Dit plan is, door het dalende ledenaantal vanaf 1977, nooit uitgevoerd.
 
===Verbouwingen===
In de jaren tachtig en negentig zou de sociëteit nog wel een paar kleine veranderingen ondergaan. Zo werd in 1983 de achtertuin ingekort doordat de gemeente daar een [[woonwijk]] ging aanleggen (gedwongen verkoop van een gedeelte van de achtertuin). In dit jaar kwam het beruchte ‘Oranjebal’ (georganiseerd door de Toebacksuyghers) in opspraak; het [[parlement]] verbiedt zelfs het vertonen van ‘natuurfilms’. In 1984 was SSR-W bezig met andere natuur: zij liet [[zonnecel|zonnecollectoren]] installeren op haar dak.
Vanaf januari 1989 zou de donderdagavond van SSR-W steeds drukker bezocht worden door immer stijgende aantallen niet-leden. Omzetrecord na omzetrecord volgde, een pasjessysteem werd ingevoerd om de avonden in goede banen te leiden. Dit systeem zou uiteindelijk meer dan 1000 pasjes beslaan. Er waren nogal wat nadelen aan deze drukke donderdagavonden: druk op de leden, bestuur en Gilde gestrest/overwerkt, veel gezeik en gesloop enz., maar het werd vanzelf rustiger. In deze tijd van drukte werd ook het plan tot uitbreiding van de kroegzaal weer naar boven gehaald, ook werd er gedacht aan verhuizen (eventueel zelfs nieuwbouw!). Over de mogelijke opties (verbouwen, maar wat precies?) werd veel gediscussieerd en vergaderd. Uiteindelijk werden alle ambitieuze plannen ingekort tot het besluit in 1994 tot het verbouwen van KwasiR (13 augustus 1996 feestelijk heropend).
In 1996 stapte SSR-W in het [[Zusterlijke Eenheid uit Saamhorigheid|ZEUS]] (Zusterlijke Eenheid Uit Saamhorigheid, ook wel Zo Eindigt Uw Studie)-verband. De samenwerking zou geen lang leven beschoren zijn. In 2000 trad SSR-W toe tot de [[Federatie van Unitates en Bonden]].
 
== Disputen ==
SSR-W kent acht disputen:
 
* H.E.W.D.H.D. A.ZO.T.O.B.A.C.T.E.R.
* H.M.I.D.H.D. De Zwevelpin
* H.M.R.D.H.D. Hoi Hoplitai
* H.M.I.D.H.D. de Toebacksuygers
* T.M.S.D.C.D.C. Scotia
* De Vikingen
* M.R.E.V.T.D.G.H.D. SHINTO
* M.P.L.T.S.H.A.M.D. Isis
 
===A.Z.O.T.O.B.A.C.T.E.R.===
Het Eerste Wageningse Dispuut, Het Dispuut A.Z.O.T.O.B.A.C.T.E.R., groepeerde zich 1 maart 1940 te Societas Studiosorum Reformatorum, afdeling Wageningen. De erkenning als eerste Wageningse dispuut door de ondervereninging was op 29 oktober 1940. De eerste vermelding hiervan valt te zien in de S.S.R. Almanak van 1941. Hier staat ten onrechte in dat de oprichting op 29 oktober was, want Het Dispuut bestond al een x-aantal jaar voordat het zich aan de ondervereniging bond. Dit is echter niet met zekerheid te zeggen omdat veel kennis van deze periode verloren is gegaan. Om het echte lustrum jaar niet ongevierd voorbij te laten gaan viert het dispuut ieder jaar haar lustrum tellende vanaf X+1941.
 
=== Scotia ===
T.M.S.D.C.D.C. Scotia is het dispuut binnen SSR-W dat draait om Schotland en in het bijzonder het Monster van Loch Ness, liefkozend Nessie genoemd. Het dispuut is van oorsprong een gemengd dispuut, maar in de loop der tijd zijn er geen geschikte Scotia mannen meer gevonden en is het dispuut officieus veranderd in een damesdispuut. Daarmee is Scotia uniek binnen SSR-W.
Scotia is een Mysterieus dispuut, waarbij veel gebruiken geheim blijven voor buitenstaanders. Bijna elke week wordt er geborreld en daarnaast zijn er jaarlijks meerdere weekenden of andere activiteiten. Deze worden allemaal door Nessie georganiseerd, waardoor het voor iedereen Mistig blijft wat er precies gaat gebeuren. Eén ding komt altijd terug, het drinken van Schotse whisky, vooraf gegaan door een luide "Quench"!
 
=== [[De Zwevelpin]] ===
Om de grote toeloop van studenten na de Tweede Wereldoorlog te stroomlijnen besluit SSR-W het oprichten van disputen aan te moedigen. Een groep studenten die zich de ''Fundamental Women Chasers Association'' noemt, besluit in 1946 tot de oprichting van een dispuut. Op 2 oktober ziet het dispuut Lucifer het levenslicht. Nadat blijkt dat de [[SSR-Leiden|Afdeling Leiden der S.S.R.]] reeds een dispuut Lucifer bezit, wordt op 10 november 1946 voor de naam '''Zwevelpin''' gekozen. Op 3 februari 1947 wordt ''Het Meest Illustere Dispuut, Het Dispuut De Zwevelpin'' door de algemene ledenvergadering van SSR-W erkend als dispuut. Deze datum wordt officieel als oprichtingsdatum gezien.


Na de oorlog kwamen er weer nieuwe studenten naar Wageningen (de jaren ‘43, ‘44 en ‘45 konden nu pas beginnen met hun studententijd). Dit had tot gevolg dat de 50-60 toendertijd huidige leden van S.S.R.-W. ineens 100 nieuwe leden moesten verwelkomen. Voor S.S.R.-W. was het nu de hoogste tijd om aan een eigen gebouw te gaan denken, dit werd gevonden in ‘Villa Charlois’ aan de Generaal Foulkesweg, bovenaan de berg. Om de structuur zo hecht mogelijk te houden te werden achtereenvolgens de volgende disputen opgericht of heropgericht: A.Z.O.T.O.B.A.C.T.E.R, Hoi Hoplitai en de Toebacksuyghers. In 1947 volgt De Zwevelpin, het meisjesdispuut Gefjon omstreeks de jaren vijftig (ondertussen is het overleden, evenals T.A.R.T.A.R.O.S. en Sabok) en de Vikingen in 1960. Ook zou Scotia nog volgen. In 1947 werd een nieuw gebouw aangekocht aangezien het oude eigenlijk al meteen te klein was: de (eerste) helft van ‘Huize Torck’. Dit gebouw krijgt een naam: ‘Sociëteit Sela’. Ondertussen waren ook de meisjes tot S.S.R.-W. doorgedrongen, alhoewel zij wel om klokslag middernacht diverse liederen toegezongen kregen, die als doel hadden hen te laten weten dat de tijd om te gaan weer gekomen was.
Het dispuutsbestuur van De Zwevelpin wordt ''De Kop'' genoemd en bestaat uit een ''[[voorzitter|praeses]]'' (voorzitter), een ''[[Secretaris|abactis]]'' (secretaris) en een ''[[penningmeester|fiscus]]'' (penningmeester). Later wordt er nog een bestuursassistent in het leven geroepen: de ''fosforiet''. Diverse commissies zorgen ervoor dat noodzakelijke bijzaken geregeld worden of dat er in ieder geval veel over gepraat wordt. De term ''sulfureus'' wordt aangenomen om reünisten van het dispuut aan te duiden. Daarnaast wordt er een erelidmaatschap in het leven geroepen: de zogenaamde ''Bunsenbranders''. Tenslotte wordt het ''College der Solfataren'' opgericht. Een ''Solfataar'' is iemand met een grote staat van dienst binnen het dispuut, die gevraagd en ongevraagd zijn advies kan geven aan het dispuutsbestuur.


In de jaren vijftig laaide de discussie over het gereformeerd zijn weer op. Vooral door de scheiding tussen de ‘bargroep’ en de ‘bijbelgroep’. De tegenstellingen tussen de beide groepen leidden tot rivaliteit en discussies. Naast de discussie over de 'R', is er in deze jaren ook een lange discussie geweest over het al dan niet toestaan van dansen op feesten. Dit toestaan zou er namelijk voor zorgen dat het onderscheid tussen S.S.R.-W. en Ceres zou verdwijnen. De mening van de leden over dit onderwerp verandert echter zodat in 1956 het lustrum wordt afgesloten met een galabal.
Zoals de naam reeds doet vermoeden, is [[vuur]] het centrale thema bij De Zwevelpin. De fascinatie met vuur komt op twee manieren tot uiting: in activiteit en in spraak. Het innerlijke vuur van een Zwevelpinner vormt de basis voor uitgebreide discussies, woordspelingen en zogenaamde [[lullepot]]ten. Een meer dan normale kennis van gerenommeerde [[pyromaan|pyromanen]] als [[Keizer Nero|Nero]], [[Jeanne d'Arc]] en [[Marinus van der Lubbe]] is altijd paraat. Er wordt [[Brandewijn (drank)|brandewijn]] gedronken, afgewisseld met [[Brand (brouwerij)|Brand bier]] en het motto ''Brand!'' wordt te pas en te onpas geroepen. Zoals vroeger ook nog gebruikelijk was op SSR-W, worden dispuutsleden aangesproken met ''amice'' (man) of ''amica'' (vrouw), wat [[Latijn]] is voor vriend en vriendin. Als dispuutssymbool wordt een [[fakkel]] aangenomen.


In de jaren zestig wordt S.S.R.-W., met de opheffing van de Unie van S.S.R., eindelijk een echte onafhankelijke vereniging (zij is niet meer een afdeling van de Unie). De naam van de vereniging wordt dan Sociëtas Studiosorum Reformatorum Wageningen. De vereniging zou gestaag groeien in ledenaantal, terug te vinden is dat zij 174 leden telde in 1960 en 251 in 1964. Door deze gestage groei werd het gebouw te klein voor de leden, waarna in 1961 de tweede helft van "Huize Torck" aangekocht en in gebruik genomen werd. Voor de gelegenheid kreeg SSR-W van de Wageningse burgerij een piano aangeboden. Natuurlijk werd er een kado terug gegeven: twee mooie stevige gietijzeren lantarenpalen. Deze werden zo tactisch mogelijk voor het gemeentehuis neergezet, zodat er nogal wat auto’s tegenaan reden. Na enkele weken zijn deze lantarenpalen toen weer teruggegeven aan SSR-W…
Vanaf 1972 zijn ook vrouwelijke dispuutsleden toegestaan.
Aan het einde van de jaren zestig werden de meisjes eindelijk volwaardig lid van SSR-W. Zij bedankten dan ook en masse voor het lidmaatschap van de WVSV, deze fuseerde enkele jaren later met Ceres. Tevens werd het gebouw aan het eind van de jaren zestig weer te klein bevonden, waarna een eetzaal bijgebouwd werd en de centrale verwarming zijn intrede deed.
 
De heftigheid van de discussie 'R' nam in deze jaren af en de Unie nam in 1966 een lichtere grondslag aan. Als gevolg van al deze veranderingen worden eind jaren zestig de kledingsvoorschriften afgeschaft.
De Zwevelpin heeft de verschillende periodes waarin SSR-W verkeerd heeft, met verve doorstaan. Terwijl de vereniging roerige tijden meemaakte, veranderde het dispuut nauwelijks. Eenmaal per week wordt er nog steeds geborreld, meestal bij een van de dispuutsleden thuis. Driemaal per jaar worden er weekeinden georganiseerd: één in de winter (het lustrumweekend), één in de zomer (het zeilweekend) en één in het najaar (het seloyencieweekend). Vijfmaal per jaar wordt er vergaderd, waarbij onder andere leden van De Kop gewisseld worden en nieuwe leden geïnstalleerd worden. Van de oprichters zijn slechts enkelen nog in leven en in het najaar van 2011 zal het dispuut toe zijn aan de viering van haar vijfenzestigste levensjaar.
 
In 1960 besluiten een aantal Zwevelpinners uit het dispuut te stappen. Om meer aandacht aan cultuur en geschiedenis te kunnen geven, richten zij het dispuut ''De Vikingen'' op.
 
=== SHINTO ===
Het Met Rede en Verstand Tot Dispuut gekomen Dispuut (M.R.E.V.T.D.G.H.D.) ''SHINTO'' is het jongste Dispuut der SSR-W. Het Dispuut is erkend door het parlement der SSR-W op 13 december 2006. Het Dispuut is ontstaan omdat de mannelijke en vrouwelijke leden van Het Dispuut zich niet thuis voelden bij de toenmalige Disputen (de gomi) of omdat ze niet gevraagd waren door deze gomi. Kortom er was dus behoefte aan en ruimte voor een nieuw Dispuut binnen SSR-W. De acht grondleggers van het Dispuut zijn sinds oktober 2003 zichzelf gaan profileren als SHINTO. Op 29 februari 2004 is de eerste Ceremonie (vergadering) van het Dispuut gehouden en hebben de grondleggers zich geïnstalleerd tot Samoerai der M.R.E.V.T.D.G.H.D. SHINTO en daarmee het Dispuut opgericht.
De leiding van het Dispuut is het Torishimari (bestuur) bestaande uit Shogun (voorzitter), Shuji (secretaris) en Suitogakari (penningmeester).
 
Uitgangspunt voor het samen zijn en het uitdragen van de vriendschap is het Shintoïsme. Deze oude Japanse levenswijze bevat tradities en elementen die prima te projecteren zijn op het studentenleven in Wageningen. Respect voor onze leefomgeving, de mensen en het verleden en heden van SSR-W. Aan de Japanse cultuur en het Shintoïsme heeft het dispuut dan ook onze gebruiken ontleend.
De dispuutsdrank van het dispuut is sake.
 
==Jaarclubs==
Naast disputen kent SSR-W vele [[jaarclub]]s, die zich in de loop van het eerste jaar van lidmaatschap vormen. Een jaarclub is een gemengde of ongemengde groep van ongeveer 10 vrienden uit hetzelfde jaar. Maandagavond is jaarclubavond, op deze avond eten jaarclubs samen en wordt er geborreld en gefeest in jaarclubverband. Jaarclubs houden vaak contact tot ver na de actieve studententijd.
 
Om officieel erkend te worden dient de jaarclub in oprichting een opdracht uit te voeren die zij in de AV krijgen toebedeeld. De jaarclub is officieel als de opdracht is uitgevoerd en gepresenteerd aan de vereniging. traditiegetrouw wordt na de presentatie door de kersverse jaarclub een vaatje aangeboden aan de aanwezigen.
 
Rivaliteit tussen jaarclubs wordt gestimuleerd door de jaarclubcompetitie. Elke jaarclubavond kan men strijden om punten voor de jaarclubcompetitie. De jaarclub met de meeste punten aan het eind van het collegejaar wint de jaarclubcompetitie.


Op 6 maart 1972 gebeurde er iets dat SSR-W altijd bij zal blijven. Sociëteit Sela brandde volledig af. Wat er over bleef werd wegens instortingsgevaar gesloopt. En dat terwijl er eerder op die avond al brand was geweest op het gemeentehuis, waarbij de bovenverdieping volledig uitbrandde. Voor de brandweer was het een zeer drukke nacht, waren zij net klaar met het gemeentehuis, stond er al weer een ander pand in de hens. Gelukkig konden de studenten die in Sociëteit Sela woonden via de net nieuw aangelegde brandtrap (deze was een paar jaar voor de brand na een langdurige discussie aangebracht) aan de vlammen ontsnappen. Daar stond de vereniging dan, met ruim een miljoen schade en sociëteitsloos…
==Contractus==
Al snel werd tot de aankoop van een nieuw eigen gebouw besloten. De uiteindelijke keuze valt met grote meerderheid van stemmen op het gebouw van het ziekenfonds. Dit kantoorgebouw werd aangekocht en grondig verbouwd om het geschikt te maken voor verenigingsgebruik. Dit terwijl de verzekeringsuitkering van de brand niet eens genoeg was om het nieuwe gebouw te betalen. Gelukkig waren er vele acties om ‘Sela uit de brand te helpen’, wat een hoop geld opleverde dat gelijk nuttig gebruikt werd. In deze jaren is er natuurlijk ook goed nieuws te melden, zo stijgt het ledenaantal tot 750 (1976). Helaas alleen om weer te dalen, mogelijke oorzaken hiervoor waren de toenemende massaliteit en de weinig persoonlijke aanpak, studieverzwaring en het ontbreken van een gemeenschappelijke 'R'.
Als een van de vier grote studentengezelligheidsverenigingen van Wageningen, maakt SSR-W deel uit van [[Contractus]]. Contractus werkt nauw samen om de belangen van alle vier de verenigingen te behartigen.
Er was nog een ambitieus plan om de kroegzaal iets groter te maken: slechts dubbel zo groot als zij nu is. Dit  plan is, door het dalende ledenaantal vanaf 1977, nooit uitgevoerd.


In de jaren tachtig en negentig zou de vereniging nog wel een paar kleine veranderingen ondergaan. Zo werd in 1983 de achtertuin ingekort doordat de gemeente daar een woonwijk ging aanleggen (gedwongen verkoop van een gedeelte van onze achtertuin). In dit jaar komt het beruchte ‘Oranjebal’ (georganiseerd door de Toebacksuyghers) in opspraak; het parlement verbiedt zelfs het vertonen van ‘natuurflms’. In 1984 was SSR-W bezig met andere natuur: zij liet zonnecollectoren installeren op haar dak.  
==Externe links==
Vanaf januari 1989 zou de donderdagavond van SSR-W steeds drukker bezocht worden door immer stijgende aantallen niet-leden. Omzetrecord na omzetrecord volgt, een pasjessysteem wordt ingevoerd om de avonden in goede banen te leiden. Dit befaamde systeem zou uiteindelijk meer dan 1000 pasjes beslaan… Gelukkig (er waren nog al wat nadelen aan deze drukke donderdagavonden: druk op de leden, bestuur en Gilde gestresst/overwerkt. Veel gezeik en gesloop, enz.) werd het vanzelf rustiger. In deze tijd van drukte werd ook het plan tot uitbreiding van de kroegzaal weer naar boven gehaald, ook werd er gedacht aan verhuizen (eventueel zelfs nieuwbouw!). Over de mogelijke opties (verbouwen, maar wat precies?) werd veel gediscussieerd en vergaderd. Uiteindelijk werden alle ambitieuze plannen ingekort tot het besluit in 1994 tot het verbouwen van KwasiR (13 augustus 1996 feestelijk heropend).
* [http://www.ssr-w.nl/ Website van SSR-W]
In 1996 stapte SSR-W in het ZEUS (Zusterlijke Eenheid Uit Saamhorigheid, ook wel Zo Eindigt Uw Studie)-verband. Het zou geen lang leven beschoren zijn. In 2000 tradt SSR-W toe tot de [[Federatie van Unitates en Bonden]].


{{bron|bronvermelding=
{{Appendix|2=  
# 'Openbaringen', de 6e almanak van SSR-W}}
* 'Openbaringen', de 6e almanak van SSR-W
* www.ssr-w.nl
}}
{{Navigatie Contractus Wageningen}}
{{Navigatie Societas Studiosorum Reformatorum}}
{{Navigatie Federatie van Unitates en Bonden}}
{{Navigatie Zusterlijke Eenheid uit Saamhorigheid}}
{{Navigatie Landelijke Kamer van Verenigingen}}
{{Navigatie christelijke studentenverenigingen in Nederland}}


== Externe links ==
[[Categorie:Studentengezelligheidsvereniging|SSR, Wageningen]]
*[http://www.ssr-w.nl/ SSR-W]
[[Categorie:Studentenvereniging in Wageningen]]

Huidige versie van 11 mei 2021 om 07:49

De Uniemaagd

Societas Studiosorum Reformatorum Wageningen (SSR-W) is een Nederlandse studentenvereniging in Wageningen. Het is een van de drie grote studentenverenigingen gelinkt aan de Wageningen Universiteit en Research center. De sociëteit van SSR-W bevindt zich aan de Generaal Foulkesweg in Wageningen. Een belangrijk punt binnen SSR-Wageningen is de gelijkheid tussen de verschillende jaarlagen.

Geschiedenis

In 1921 nam een kleine groep Wageningse studenten het initiatief tot het oprichten van een Wageningse afdeling van de landelijke Unie Societas Studiosorum Reformatorum. De vereniging was echter geen lang leven beschoren: in 1925 waren er nog maar vier leden over en werd de afdeling weer opgeheven. Gelukkig waren er in 1930 weer zes (of mogelijk acht) mensen die in Utrecht (als onderdeel van S.S.R. Utrecht) een dispuut oprichten: RIBLIV, hetgeen staat voor Reformatorum In BLIJde Verwachting. Na een jaar zou RIBLIV uit twaalf leden bestaan. Hierop besloten het Uniebestuur en het bestuur van S.S.R. afdeling Utrecht dat de tijd rijp was voor de heroprichting van een Wageningse afdeling. RIBLIV hield de boot een half jaar af, maar op 6 november 1931 zag een blijvende studentenvereniging het licht.

Deze vereniging startte te midden van drie bestaande verenigingen, te weten het Wageningsch Studentencorps (later W.S.V. Ceres) (1878), de Rooms-Katholieke Studentenvereniging ‘Sint Franciscus Xaverius’ (1910) en de Wageningse Vrouwelijke Studentenvereniging (het fenomeen vrouwelijke student had eindelijk haar intrede gedaan, 1917). In de eerste jaren groeide de vereniging gestadig. Er werd heftig gediscussieerd over de grondslag en dan wel voornamelijk over de vraag hoe het geloof precies gedefinieerd moest worden. Het karakter van de vereniging in deze tijd, is nog het best te omschrijven als dat van een hecht dispuut (denk aan de achtergrond: RIBLIV). Uiteindelijk zou in 1940 de vereniging 62 leden tellen. De vereniging was naast een plaats waar het geloof centraal staat ook een plaats voor gezelligheid. Moeilijke vraagstukken, zoals wat te doen met leden die zich niet meer met de grondslag (het geloof) konden verenigen, leidden niet tot royement, maar tot een sterk pluriform karakter van S.S.R. afd. Wageningen. Verder was er een zware ontgroening en stamt "het handtekeningenboekje" uit deze begintijd. Ook was in deze tijd de anciënniteit van belang: ouderejaars hadden te allen tijde meer te vertellen dan jongerejaars. De ruimtes die voor verenigingsactiviteiten gebruikt werden waren de zalen van het ‘Junushof’, Hotel De Wereld en ‘De Wageningse Berg’.

Tweede Wereldoorlog

De oorlogsjaren verliepen niet zonder complicaties. In het eerste jaar was er nog niet zoveel aan de hand; de fluwelen handschoen van de nazi's zou echter snel veranderen in een ijzeren greep. Zo werden eerst alle Joodse hoogleraren ontslagen, daarna werd het verboden voor Joden om van een niet commerciële vereniging (bijvoorbeeld een studentenvereniging) lid te zijn. Hierop schorste S.S.R. afd. Wageningen, op aanraden van de Unie, op 30 oktober 1941 al haar activiteiten. De andere studentenverenigingen volgden dit voorbeeld, op Unitas (opgericht in 1935) na.[bron?] Nadat bleek dat deze vorm van protest geen enkel nut had, bedankten alle S.S.R.-leden als lid, om ondergronds verder te gaan; sommigen gingen het verzet in. In januari 1943 werd het bevolkingsregister van Wageningen ontvreemd. Studenten kregen hier, misschien niet helemaal ten onrechte, de schuld van en twintig van hen werden opgepakt en naar een strafkamp in Vught getransporteerd. Toen het in mei 1943 de studenten verplicht werd in Duitsland te gaan werken, verzwakte het contact tussen de S.S.R.-leden (twaalf leden meldden zich, de rest dook onder). Het contact tussen de Unie-afdelingen werd verbroken. Pas in september, door een nummer van het illegale, door studenten opgerichte, blad ‘De Geus’, werd dit contact weer hersteld. Interessant is het te vermelden dat in deze oorlog zeker 400 studenten door verzetsactiviteiten het leven lieten, hetgeen 3% van de studentenpopulatie was (ter vergelijking is in totaal van de gehele Nederlandse bevolking ongeveer 0,1% in het verzet omgekomen).[bron?]

Na oorlogstijd

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog konden vele generaties studenten in Nederland eindelijk (weer) gaan studeren. Dit betekende dat er een figuurlijke stormloop ontstond op het hoger onderwijs en op de bijbehorende studentenverenigingen. De 50 à 60 leden die de Wageningse afdeling van S.S.R. telde, moest ineens 100 nieuwe leden verwelkomen. De afdeling besloot op zoek te gaan naar een eigen gebouw, dat werd gevonden in ‘Villa Charlois’ aan de Generaal Foulkesweg, bovenaan de berg. Verder besloot de afdeling de grote toeloop van studenten te stroomlijnen door het oprichten van disputen aan te moedigen. De volgende disputen werden opgericht of heropgericht: H.E.W.D.H.D. A.Z.O.T.O.B.A.C.T.E.R., H.M.R.D.H.D. Hoi Hoplitai en de H.M.I.D.H.D. de Toebacksuyghers. In 1947 volgt De Zwevelpin, het meisjesdispuut Gefjon omstreeks de jaren vijftig (ondertussen is het overleden, evenals T.A.R.T.A.R.O.S. en Sabok) en de Vikingen in 1960. Ook zou Scotia nog volgen. In 1947 werd een nieuw gebouw aangekocht aangezien het oude eigenlijk al meteen te klein was: de (eerste) helft van ‘Huize Torck’. Dit gebouw kreeg een naam: ‘Sociëteit Sela’. Ondertussen waren ook de meisjes tot S.S.R. afd. Wageningen doorgedrongen, alhoewel zij wel om klokslag middernacht diverse liederen toegezongen kregen, die als doel hadden hen te laten weten dat de tijd om te gaan weer gekomen was.

Discussies over de grondslag

In de jaren vijftig laaide de discussie over het gereformeerd zijn weer op, vooral door de scheiding tussen de ‘bargroep’ en de ‘bijbelgroep’. De tegenstellingen tussen de beide groepen leidden tot rivaliteit en discussies. Naast de discussie over de 'R', is er in deze jaren ook een lange discussie geweest over het al dan niet toestaan van dansen op feesten. Dit toestaan zou er namelijk voor zorgen dat het onderscheid tussen S.S.R. en Ceres zou verdwijnen. De mening van de leden over dit onderwerp verandert echter zodat in 1956 het lustrum wordt afgesloten met een galabal.

In de jaren zestig wordt S.S.R. afd. Wageningen, met de verbreding van de grondslag van de Unie in 1966 en de opheffing van de Unie drie jaar daarna, een echte onafhankelijke vereniging. De naam van de vereniging wordt dan Societas Studiosorum Reformatorum Wageningen (SSR-W). Het laatste "afdelingsbestuur" legt in oktober 1970 haar taken neer, en wordt opgevolgd door een echt verenigingsbestuur.

De vereniging zou gestaag groeien in ledenaantal, terug te vinden is dat zij 174 leden telde in 1960 en 251 in 1964. Door deze gestage groei werd het gebouw te klein voor de leden, waarna in 1961 de tweede helft van "Huize Torck" aangekocht en in gebruik genomen werd. Voor de gelegenheid kreeg SSR-W van de Wageningse burgerij een piano aangeboden. Natuurlijk werd er een cadeau teruggegeven: twee mooie stevige gietijzeren lantarenpalen. Deze werden zo tactisch mogelijk voor het gemeentehuis neergezet, zodat er nogal wat auto’s tegenaan reden. Na enkele weken zijn deze lantarenpalen toen weer teruggegeven aan SSR-W… Aan het einde van de jaren zestig werden de meisjes eindelijk volwaardig lid van SSR-W. Zij bedankten dan ook en masse voor het lidmaatschap van de WVSV, deze fuseerde enkele jaren later met Ceres. Tevens werd het gebouw aan het eind van de jaren zestig weer te klein bevonden, waarna een eetzaal bijgebouwd werd en de centrale verwarming zijn intrede deed.

De heftigheid van de discussie 'R' nam in deze jaren af en de Unie nam in 1966 een lichtere grondslag aan. Als gevolg van al deze veranderingen werden eind jaren zestig de kledingvoorschriften afgeschaft.

Sociëteitsloos in 1972

Op 6 maart 1972 brandde Sociëteit Sela volledig af. Wat er van het pand overbleef werd wegens instortingsgevaar gesloopt, en dat terwijl er eerder die week al brand was geweest op het gemeentehuis (100 m verderop), waarbij de bovenverdieping volledig uitbrandde. Gelukkig konden de studenten die in Sociëteit Sela woonden via de net nieuw aangelegde brandtrap (deze was een paar jaar voor de brand na een langdurige discussie aangebracht) aan de vlammen ontsnappen. De vereniging had ruim een miljoen schade en was sociëteitsloos. Al snel werd tot de aankoop van een nieuw eigen gebouw besloten. De uiteindelijke keuze viel met grote meerderheid van stemmen op het gebouw van het ziekenfonds. Dit kantoorgebouw werd aangekocht en grondig verbouwd om het geschikt te maken voor verenigingsgebruik. Dit terwijl de verzekeringsuitkering van de brand niet eens genoeg was om het nieuwe gebouw te betalen. Er waren vele acties om ‘Sela uit de brand te helpen’, wat een hoop geld opleverde dat gelijk nuttig gebruikt werd. In deze jaren steeg het ledenaantal tot 750 in 1976. Daarna volgde er weer een daling, mogelijk veroorzaakt door de toenemende massaliteit en de weinig persoonlijke aanpak, studieverzwaring en het ontbreken van een gemeenschappelijke 'R'. Het is dan ook in dat decennium dat de puntjes uit de afkorting verwijderd werden.

Er was nog een ambitieus plan om de kroegzaal iets groter te maken: slechts dubbel zo groot als zij nu is. Dit plan is, door het dalende ledenaantal vanaf 1977, nooit uitgevoerd.

Verbouwingen

In de jaren tachtig en negentig zou de sociëteit nog wel een paar kleine veranderingen ondergaan. Zo werd in 1983 de achtertuin ingekort doordat de gemeente daar een woonwijk ging aanleggen (gedwongen verkoop van een gedeelte van de achtertuin). In dit jaar kwam het beruchte ‘Oranjebal’ (georganiseerd door de Toebacksuyghers) in opspraak; het parlement verbiedt zelfs het vertonen van ‘natuurfilms’. In 1984 was SSR-W bezig met andere natuur: zij liet zonnecollectoren installeren op haar dak. Vanaf januari 1989 zou de donderdagavond van SSR-W steeds drukker bezocht worden door immer stijgende aantallen niet-leden. Omzetrecord na omzetrecord volgde, een pasjessysteem werd ingevoerd om de avonden in goede banen te leiden. Dit systeem zou uiteindelijk meer dan 1000 pasjes beslaan. Er waren nogal wat nadelen aan deze drukke donderdagavonden: druk op de leden, bestuur en Gilde gestrest/overwerkt, veel gezeik en gesloop enz., maar het werd vanzelf rustiger. In deze tijd van drukte werd ook het plan tot uitbreiding van de kroegzaal weer naar boven gehaald, ook werd er gedacht aan verhuizen (eventueel zelfs nieuwbouw!). Over de mogelijke opties (verbouwen, maar wat precies?) werd veel gediscussieerd en vergaderd. Uiteindelijk werden alle ambitieuze plannen ingekort tot het besluit in 1994 tot het verbouwen van KwasiR (13 augustus 1996 feestelijk heropend). In 1996 stapte SSR-W in het ZEUS (Zusterlijke Eenheid Uit Saamhorigheid, ook wel Zo Eindigt Uw Studie)-verband. De samenwerking zou geen lang leven beschoren zijn. In 2000 trad SSR-W toe tot de Federatie van Unitates en Bonden.

Disputen

SSR-W kent acht disputen:

  • H.E.W.D.H.D. A.ZO.T.O.B.A.C.T.E.R.
  • H.M.I.D.H.D. De Zwevelpin
  • H.M.R.D.H.D. Hoi Hoplitai
  • H.M.I.D.H.D. de Toebacksuygers
  • T.M.S.D.C.D.C. Scotia
  • De Vikingen
  • M.R.E.V.T.D.G.H.D. SHINTO
  • M.P.L.T.S.H.A.M.D. Isis

A.Z.O.T.O.B.A.C.T.E.R.

Het Eerste Wageningse Dispuut, Het Dispuut A.Z.O.T.O.B.A.C.T.E.R., groepeerde zich 1 maart 1940 te Societas Studiosorum Reformatorum, afdeling Wageningen. De erkenning als eerste Wageningse dispuut door de ondervereninging was op 29 oktober 1940. De eerste vermelding hiervan valt te zien in de S.S.R. Almanak van 1941. Hier staat ten onrechte in dat de oprichting op 29 oktober was, want Het Dispuut bestond al een x-aantal jaar voordat het zich aan de ondervereniging bond. Dit is echter niet met zekerheid te zeggen omdat veel kennis van deze periode verloren is gegaan. Om het echte lustrum jaar niet ongevierd voorbij te laten gaan viert het dispuut ieder jaar haar lustrum tellende vanaf X+1941.

Scotia

T.M.S.D.C.D.C. Scotia is het dispuut binnen SSR-W dat draait om Schotland en in het bijzonder het Monster van Loch Ness, liefkozend Nessie genoemd. Het dispuut is van oorsprong een gemengd dispuut, maar in de loop der tijd zijn er geen geschikte Scotia mannen meer gevonden en is het dispuut officieus veranderd in een damesdispuut. Daarmee is Scotia uniek binnen SSR-W. Scotia is een Mysterieus dispuut, waarbij veel gebruiken geheim blijven voor buitenstaanders. Bijna elke week wordt er geborreld en daarnaast zijn er jaarlijks meerdere weekenden of andere activiteiten. Deze worden allemaal door Nessie georganiseerd, waardoor het voor iedereen Mistig blijft wat er precies gaat gebeuren. Eén ding komt altijd terug, het drinken van Schotse whisky, vooraf gegaan door een luide "Quench"!

De Zwevelpin

Om de grote toeloop van studenten na de Tweede Wereldoorlog te stroomlijnen besluit SSR-W het oprichten van disputen aan te moedigen. Een groep studenten die zich de Fundamental Women Chasers Association noemt, besluit in 1946 tot de oprichting van een dispuut. Op 2 oktober ziet het dispuut Lucifer het levenslicht. Nadat blijkt dat de Afdeling Leiden der S.S.R. reeds een dispuut Lucifer bezit, wordt op 10 november 1946 voor de naam Zwevelpin gekozen. Op 3 februari 1947 wordt Het Meest Illustere Dispuut, Het Dispuut De Zwevelpin door de algemene ledenvergadering van SSR-W erkend als dispuut. Deze datum wordt officieel als oprichtingsdatum gezien.

Het dispuutsbestuur van De Zwevelpin wordt De Kop genoemd en bestaat uit een praeses (voorzitter), een abactis (secretaris) en een fiscus (penningmeester). Later wordt er nog een bestuursassistent in het leven geroepen: de fosforiet. Diverse commissies zorgen ervoor dat noodzakelijke bijzaken geregeld worden of dat er in ieder geval veel over gepraat wordt. De term sulfureus wordt aangenomen om reünisten van het dispuut aan te duiden. Daarnaast wordt er een erelidmaatschap in het leven geroepen: de zogenaamde Bunsenbranders. Tenslotte wordt het College der Solfataren opgericht. Een Solfataar is iemand met een grote staat van dienst binnen het dispuut, die gevraagd en ongevraagd zijn advies kan geven aan het dispuutsbestuur.

Zoals de naam reeds doet vermoeden, is vuur het centrale thema bij De Zwevelpin. De fascinatie met vuur komt op twee manieren tot uiting: in activiteit en in spraak. Het innerlijke vuur van een Zwevelpinner vormt de basis voor uitgebreide discussies, woordspelingen en zogenaamde lullepotten. Een meer dan normale kennis van gerenommeerde pyromanen als Nero, Jeanne d'Arc en Marinus van der Lubbe is altijd paraat. Er wordt brandewijn gedronken, afgewisseld met Brand bier en het motto Brand! wordt te pas en te onpas geroepen. Zoals vroeger ook nog gebruikelijk was op SSR-W, worden dispuutsleden aangesproken met amice (man) of amica (vrouw), wat Latijn is voor vriend en vriendin. Als dispuutssymbool wordt een fakkel aangenomen.

Vanaf 1972 zijn ook vrouwelijke dispuutsleden toegestaan.

De Zwevelpin heeft de verschillende periodes waarin SSR-W verkeerd heeft, met verve doorstaan. Terwijl de vereniging roerige tijden meemaakte, veranderde het dispuut nauwelijks. Eenmaal per week wordt er nog steeds geborreld, meestal bij een van de dispuutsleden thuis. Driemaal per jaar worden er weekeinden georganiseerd: één in de winter (het lustrumweekend), één in de zomer (het zeilweekend) en één in het najaar (het seloyencieweekend). Vijfmaal per jaar wordt er vergaderd, waarbij onder andere leden van De Kop gewisseld worden en nieuwe leden geïnstalleerd worden. Van de oprichters zijn slechts enkelen nog in leven en in het najaar van 2011 zal het dispuut toe zijn aan de viering van haar vijfenzestigste levensjaar.

In 1960 besluiten een aantal Zwevelpinners uit het dispuut te stappen. Om meer aandacht aan cultuur en geschiedenis te kunnen geven, richten zij het dispuut De Vikingen op.

SHINTO

Het Met Rede en Verstand Tot Dispuut gekomen Dispuut (M.R.E.V.T.D.G.H.D.) SHINTO is het jongste Dispuut der SSR-W. Het Dispuut is erkend door het parlement der SSR-W op 13 december 2006. Het Dispuut is ontstaan omdat de mannelijke en vrouwelijke leden van Het Dispuut zich niet thuis voelden bij de toenmalige Disputen (de gomi) of omdat ze niet gevraagd waren door deze gomi. Kortom er was dus behoefte aan en ruimte voor een nieuw Dispuut binnen SSR-W. De acht grondleggers van het Dispuut zijn sinds oktober 2003 zichzelf gaan profileren als SHINTO. Op 29 februari 2004 is de eerste Ceremonie (vergadering) van het Dispuut gehouden en hebben de grondleggers zich geïnstalleerd tot Samoerai der M.R.E.V.T.D.G.H.D. SHINTO en daarmee het Dispuut opgericht. De leiding van het Dispuut is het Torishimari (bestuur) bestaande uit Shogun (voorzitter), Shuji (secretaris) en Suitogakari (penningmeester).

Uitgangspunt voor het samen zijn en het uitdragen van de vriendschap is het Shintoïsme. Deze oude Japanse levenswijze bevat tradities en elementen die prima te projecteren zijn op het studentenleven in Wageningen. Respect voor onze leefomgeving, de mensen en het verleden en heden van SSR-W. Aan de Japanse cultuur en het Shintoïsme heeft het dispuut dan ook onze gebruiken ontleend. De dispuutsdrank van het dispuut is sake.

Jaarclubs

Naast disputen kent SSR-W vele jaarclubs, die zich in de loop van het eerste jaar van lidmaatschap vormen. Een jaarclub is een gemengde of ongemengde groep van ongeveer 10 vrienden uit hetzelfde jaar. Maandagavond is jaarclubavond, op deze avond eten jaarclubs samen en wordt er geborreld en gefeest in jaarclubverband. Jaarclubs houden vaak contact tot ver na de actieve studententijd.

Om officieel erkend te worden dient de jaarclub in oprichting een opdracht uit te voeren die zij in de AV krijgen toebedeeld. De jaarclub is officieel als de opdracht is uitgevoerd en gepresenteerd aan de vereniging. traditiegetrouw wordt na de presentatie door de kersverse jaarclub een vaatje aangeboden aan de aanwezigen.

Rivaliteit tussen jaarclubs wordt gestimuleerd door de jaarclubcompetitie. Elke jaarclubavond kan men strijden om punten voor de jaarclubcompetitie. De jaarclub met de meeste punten aan het eind van het collegejaar wint de jaarclubcompetitie.

Contractus

Als een van de vier grote studentengezelligheidsverenigingen van Wageningen, maakt SSR-W deel uit van Contractus. Contractus werkt nauw samen om de belangen van alle vier de verenigingen te behartigen.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • 'Openbaringen', de 6e almanak van SSR-W
  • www.ssr-w.nl
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
Christelijke Studentenverenigingen in Nederland

Alpha Landelijk: Alpha Arnhem · Alpha Breda · Alpha 's-Hertogenbosch · Alpha's Gravenhage · Alpha Dronten · Alpha Deventer · Alpha Ede · Alpha Haarlem · Alpha Leeuwarden · Ichthus Zwolle

Civitas Studiosorum in Fundamento Reformato: C.S.F.R. dispuut Am.St.E.Lo.D.A.M.E.N.S.E. - (Amsterdam) · C.S.F.R. dispuut Johannes Calvijn - (Delft) · C.S.F.R. dispuut Emèt Qenee - (Eindhoven en Tilburg) · C.S.F.R. dispuut Yir'at 'Adonay (Groningen) · C.S.F.R. dispuut Panoplia - (Leiden) · C.S.F.R. dispuut in oprichting in Nijmegen · Ichthus, sub voce 'In Hoc Signo Vinces' (Rotterdam) · C.S.F.R. dispuut Sola Scriptura (Utrecht) · C.S.F.R. dispuut Dei Gratia (Wageningen)

HBO Landelijk Overkoepelend Overleg orGaan: 'GHBOV Absens Carens' - (Zwolle) · 'GHBOV Ad Tempus Vitae' - (Groningen) · 'VGSHBO Ars Vivendi' - (Den Haag) · 'CSV Betula pubescens' - (Arnhem) · 'GHBOV It Bernlef Ielde' - (Leeuwarden) · 'GHBOV Pro Deo' - (Deventer) · 'GHBOV Quod Nomen Est' - (Rotterdam) · 'GHBOV Ultrajectum' - (Utrecht) · 'GHBOV Vis Vitalis' (Dronten)

V.C.S. Ichthus: Ichthus Amsterdam · Ichthus Eindhoven · Reformatorische Studentenkring (Enschede) · Ichthus Groningen · Ichthus Leiden · Ichthus Nijmegen · Ichthus Rotterdam · Ichthus Tilburg · Ichthus Utrecht · Ichthus Wageningen

Landelijk Contact Gereformeerde Studentenverenigingen: C.S.A.C. Fides Quadrat Intellectum (Kampen) · Vereniging van Gereformeerde Studenten te Rotterdam · Vereniging van Gereformeerde Studenten te Delft · Vereniging van Gereformeerde Studenten te Wageningen · Gereformeerde StudentenVereniging (Groningen) · GSVA Petrus Plancius (Amsterdam) · Vereniging van Gereformeerde Studenten te Eindhoven · Vereniging van Gereformeerde Studenten in Twente · Vereniging van Gereformeerde Tilburgse en Bredase Studenten · VGSL Franciscus Gomarus (Leiden) · Vereniging van Gereformeerde Studenten te Utrecht

Navigators Studentenverenigingen: Navigators Studentenvereniging Amsterdam · Navigators Studentenvereniging Delft · Navigators Studentenvereniging Den Haag · Navigators Studentenvereniging Ede · Navigators Studentenvereniging Enschede · Navigators Studentenvereniging Groningen · Navigators Studentenvereniging Leeuwarden · Navigators Studentenvereniging Leiden · Nijmeegse Studentenvereniging Navigators · Navigators Studenten Rotterdam · Navigators Studentenvereniging Utrecht · Navigators Studentenvereniging Tilburg · Navigators Studentenvereniging Wageningen · Navigators Studenten Zwolle

Overkoepelend Zuster Overleg Nederland: C.S.V. Alpha · C.S.R.-Delft · S.S.R.-N.U.

Solidamentum: Barneveld · Ede-Wageningen · Gouda · Rhenen

POINT: T.S.G. Themelios (Utrecht) · G.T.S.V. Voetius (Utrecht) · Theologische Studievereniging Utrecht · C.S.A.C. Fides Quadrat Intellectum (Kampen) · To the Point (Kampen) · PFSAR (Apeldoorn) · Synopsis (Leiden)

Niet verenigd in een van bovenstaande verbanden: Depositum Custodi (Utrecht) · c.s.v. Lux ad Mosam (Maastricht) · VGSN Thesaurum Quaeritans (Nijmegen) · Virtute Dei (Utrecht)

Inmiddels opgeheven verenigingen: Societas Studiosorum Reformatorum (Landelijke bond) · Trajectum ad Mosam (Maastricht) · Vereniging van Christelijke Studenten te Amsterdam

Verenigingen die zijn omgevormd tot poppodium: Ekko (Utrecht) · Vera (Groningen)

Verenigingen die hun christelijke karakter hebben verlaten: A.S.V. Dionysos · B.I.T.O.N. · OJV de Koornbeurs · SSRA · SSRE · SSR-Leiden · S.S.R.-Rotterdam · SSR-W