Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jan Wijn: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| (3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Persoon | {{Zie Luisterrijk}}{{Persoon | ||
|voornaam =Jan | |voornaam =Jan | ||
|achternaam =Wijn | |achternaam =Wijn | ||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
}} is een [[Nederland]]se [[pianist]] en [[muziekpedagoog|pianopedagoog]]. | }} is een [[Nederland]]se [[pianist]] en [[muziekpedagoog|pianopedagoog]]. | ||
Wijn studeerde aan het [[Conservatorium van Amsterdam|Amsterdams Conservatorium]] bij [[Cornelius Berkhout]] waar hij in [[1955]] zijn solistendiploma behaalde. Voorts studeerde hij bij [[Bela Siki]] en [[Alicia de Larrocha]]. In [[1960]] won hij de eerste prijs op het concours van [[Ourense (stad)|Ourense]]. Van [[1962]] tot [[1969]] was hij als hoofdvakdocent piano verbonden aan het [[Fontys Conservatorium|Brabants Conservatorium]] in [[Tilburg]] en vanaf [[1967]] als hoofdvakdocent aan het [[Conservatorium van Amsterdam|Amsterdams Conservatorium]] waar hij [[Ben Smits]] opvolgde. Tot [[1975]] had hij een nationale en internationale carrière als pianist. Door problemen met zijn rechterhand trad hij van [[1975]] tot [[1996]] uitsluitend op met werk voor de linkerhand. Sindsdien speelt hij ook weer tweehandig repertoire. Op [[6 oktober]] [[2008]] speelde hij een recital ter ere van zijn 40-jarig jubileum in de Bernard Haitinkzaal van het Conservatorium van Amsterdam met werken van [[Antonio Soler|Soler]], [[Alexander Skrjabin|Skrjabin]], [[César Franck| | Wijn studeerde aan het [[Conservatorium van Amsterdam|Amsterdams Conservatorium]] bij [[Cornelius Berkhout]] waar hij in [[1955]] zijn solistendiploma behaalde. Voorts studeerde hij bij [[Bela Siki]] en [[Alicia de Larrocha]]. In [[1960]] won hij de eerste prijs op het concours van [[Ourense (stad)|Ourense]]. Van [[1962]] tot [[1969]] was hij als hoofdvakdocent piano verbonden aan het [[Fontys Conservatorium|Brabants Conservatorium]] in [[Tilburg]] en vanaf [[1967]] als hoofdvakdocent aan het [[Conservatorium van Amsterdam|Amsterdams Conservatorium]] waar hij [[Ben Smits]] opvolgde. Tot [[1975]] had hij een nationale en internationale carrière als pianist. Door problemen met zijn rechterhand trad hij van [[1975]] tot [[1996]] uitsluitend op met werk voor de linkerhand. Sindsdien speelt hij ook weer tweehandig repertoire. Op [[6 oktober]] [[2008]] speelde hij een recital ter ere van zijn 40-jarig jubileum in de Bernard Haitinkzaal van het Conservatorium van Amsterdam met werken van [[Antonio Soler|Soler]], [[Alexander Skrjabin|Skrjabin]], [[César Franck|Franck]] en [[Maurice Ravel|Ravel]]. | ||
Zijn pianistisch pensum omvat: | Zijn pianistisch pensum omvat: | ||
| Regel 20: | Regel 20: | ||
Jan Wijn maakte veel naam als pianopedagoog. Onder zijn leerlingen bevinden zich [[Ronald Brautigam]], [[Hans Eijsackers]], [[Paolo Giacometti (pianist)|Paolo Giacometti]], [[Ivo Janssen]], [[Yoram Ish-Hurwitz]], [[Bas Verheijden]], [[Niek van Oosterum]], [[Bart van de Roer]], [[Folke Nauta]], [[Frank Peters]] en [[Wibi Soerjadi]]. | Jan Wijn maakte veel naam als pianopedagoog. Onder zijn leerlingen bevinden zich [[Ronald Brautigam]], [[Hans Eijsackers]], [[Paolo Giacometti (pianist)|Paolo Giacometti]], [[Ivo Janssen]], [[Yoram Ish-Hurwitz]], [[Bas Verheijden]], [[Niek van Oosterum]], [[Bart van de Roer]], [[Folke Nauta]], [[Frank Peters]] en [[Wibi Soerjadi]]. | ||
[[Categorie:Klassiek pianist | {{DEFAULTSORT:Wijn, Jan}} | ||
[[Categorie:Nederlands pianist | [[Categorie:Klassiek pianist]] | ||
[[Categorie:Nederlands muziekpedagoog | [[Categorie:Nederlands pianist]] | ||
[[Categorie:Nederlands muziekpedagoog]] | |||
Huidige versie van 16 feb 2013 om 13:59
Jan Wijn (Amsterdam, 1934) is een Nederlandse pianist en pianopedagoog.
Wijn studeerde aan het Amsterdams Conservatorium bij Cornelius Berkhout waar hij in 1955 zijn solistendiploma behaalde. Voorts studeerde hij bij Bela Siki en Alicia de Larrocha. In 1960 won hij de eerste prijs op het concours van Ourense. Van 1962 tot 1969 was hij als hoofdvakdocent piano verbonden aan het Brabants Conservatorium in Tilburg en vanaf 1967 als hoofdvakdocent aan het Amsterdams Conservatorium waar hij Ben Smits opvolgde. Tot 1975 had hij een nationale en internationale carrière als pianist. Door problemen met zijn rechterhand trad hij van 1975 tot 1996 uitsluitend op met werk voor de linkerhand. Sindsdien speelt hij ook weer tweehandig repertoire. Op 6 oktober 2008 speelde hij een recital ter ere van zijn 40-jarig jubileum in de Bernard Haitinkzaal van het Conservatorium van Amsterdam met werken van Soler, Skrjabin, Franck en Ravel.
Zijn pianistisch pensum omvat:
- Johannes Brahms: Pianosonate in f klein opus 5
- Claude Debussy: De Preludes
- Franz Liszt: Pianosonate
- Frederic Chopin: Pianosonate in b klein opus 58
- Maurice Ravel: Miroirs
- Manuel de Falla: Nachten in de tuinen van Spanje voor piano en orkest
- Richard Strauss: Burleske voor piano en orkest
- Mozart, Beethoven, Rachmaninov, Saint-Saens, Ravel: De pianoconcerten
Jan Wijn maakte veel naam als pianopedagoog. Onder zijn leerlingen bevinden zich Ronald Brautigam, Hans Eijsackers, Paolo Giacometti, Ivo Janssen, Yoram Ish-Hurwitz, Bas Verheijden, Niek van Oosterum, Bart van de Roer, Folke Nauta, Frank Peters en Wibi Soerjadi.