Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Rembert Dodoens: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(4 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Infobox persoon
| naam            = Dodonaeus
| afbeelding      = Rembert Dodoens.png
| onderschrift    =
| volledigenaam  =
| pseudoniem      =
| bijnaam        =
| academischetitel=
| adeltitel      =
| religieuzetitel =
| religieuzenaam  =
| handtekening    =
| geboortedatum  = [[29 juni]] [[1517]]
| geboorteplaats  = Mechelen
| sterfdatum      = [[10 maart]] [[1586]]
| sterfplaats    = [[Leiden]]
| doodsoorzaak    =
| nationaliteit  =
| beroep          = arts en plantkundige
| bekendvan      = boeken over plantkunde, geneeskunde en geografie
| algemeennaam1  =
| algemeen1      =
| tijdvak1        =
| functie1        =
| tijdvak9        =
| functie9        =
| partners        =
| kinderen        =
| religie        = rooms-katholiek
| politieknaam    =
| politiek        =
| politieknaam1  =
| politiek1      =
| politieknaam2  =
| politiek2      =
| overignaam1    =
| overig1        =
| overignaam2    =
| overig2        =
| zieook          =
| website        =
| portaal        =
| extra portaal  =
}}
{{persoon|Rembert|Dodoens|Mechelen|29 juni 1517|Leiden|10 maart 1586}}, ook bekend onder zijn gelatiniseerde naam '''Rembertus Dodonaeus''', was een arts en botanicus te Mechelen en later te [[Leiden]] en de auteur van een kruidenboek dat reeds in de 16e eeuw internationaal werd uitgegeven.
{{persoon|Rembert|Dodoens|Mechelen|29 juni 1517|Leiden|10 maart 1586}}, ook bekend onder zijn gelatiniseerde naam '''Rembertus Dodonaeus''', was een arts en botanicus te Mechelen en later te [[Leiden]] en de auteur van een kruidenboek dat reeds in de 16e eeuw internationaal werd uitgegeven.


Regel 8: Regel 52:
Toen hij 16 was, verscheen zijn eerste ''Herbarium'' in druk, met daarin, behalve een beschrijving van de kruiden, ook een hoofdstuk over een aantal ziekten.
Toen hij 16 was, verscheen zijn eerste ''Herbarium'' in druk, met daarin, behalve een beschrijving van de kruiden, ook een hoofdstuk over een aantal ziekten.


In 1535 studeerde Dodoens in Leuven af als [[licenciaat]] in de geneeskunde. Hij reisde door Italië, Zwitserland, Duitsland en Frankrijk. In Parijs ontmoette hij de lijfarts van Frans I en de arts [[Andreas Vesalius]].
In 1535 studeerde Dodoens in Leuven af als [[licenciaat]] in de geneeskunde. Naar gewoonte van die tijd, ondernam hij een studiereis, door Italië, Zwitserland, Duitsland en Frankrijk. In Parijs ontmoette hij [[Guillaume Cop]], lijfarts van koning [[Frans I van Frankrijk]], en de arts en anatoom [[Andreas Vesalius]]. In 1539 trouwde hij met Kathelijne De Bruyn (1517–1572), die uit een familie van Mechelse geneeskundigen stamde. Zij hadden vier kinderen: Ursula (1544), Denijs (1548), Antonia en Rembert Dodoens (junior).<ref>Homs, George J., 9 maart 2015, ''Rembertus Dodonaeus'', https://www.geni.com/people/Rembertus-Dodonaeus/6000000018552881068</ref>


In 1546 keerde hij terug naar Mechelen, waar hij zich in de Lange Schipstraat vestigde. Spoedig werd hij stadsgeneesheer. In die functie moest hij de behoeftigen gratis verzorgen, en de nodige maatregelen treffen in geval van besmettelijke ziekten zoals [[lepra]].
In 1546 keerde hij terug naar Mechelen, waar hij zich in de Lange Schipstraat vestigde. Spoedig werd hij stadsgeneesheer. In die functie moest hij de behoeftigen gratis verzorgen, en de nodige maatregelen treffen in geval van besmettelijke ziekten zoals [[lepra]].
Nadat zijn eerste echtgenote in 1572 overleed, hertrouwde hij, met Maria Saerinen. Zij hadden een dochter, Johanna.<ref>Bob van Hee, {{cite book|last1=van Hee|first1=Bob|title=Rembert Dodoens en zijn Galenisch therapeutisch denkbeeld|pages=33–44|url=https://books.google.com/books?id=3Bo3DwAAQBAJ&pg=PA33}}</ref>


In 1574 vertrok hij uit Mechelen om drie jaar aan het Weense hof te werken als lijfarts van keizer [[Maximiliaan van Oostenrijk]] (1459–1519). Daarna vestigde hij zich in Leiden.
In 1574 vertrok hij uit Mechelen om drie jaar aan het Weense hof te werken als lijfarts van keizer [[Maximiliaan van Oostenrijk]] (1459–1519). Daarna vestigde hij zich in Leiden.


In 1578 trok hij naar Keulen. Daar woonde hij een tweetal jaren en reisde toen naar Mechelen en Antwerpen, en vervolgens naar Leiden, waar hij [[hoogleraar]] werd.
In 1578 trok hij naar Keulen, waar hij een tweetal jaren woonde. Daarna reisde hij naar zijn geboortestreek in Mechelen en naar Antwerpen, en vervolgens keerde hij terug naar Leiden, waar hij in 1582 tot [[hoogleraar]] werd benoemd.


Hij overleed in Leiden op 10 maart 1585. In de Leidse Sint-Pieterskerk staat zijn Mechelse herkomst duidelijk aangegeven in het grafschrift.
Hij overleed in Leiden op 10 maart 1585. In de Leidse Sint-Pieterskerk staat zijn Mechelse herkomst duidelijk aangegeven in het grafinschrift.


==Cruydeboeck==
==Cruydeboeck==
Zijn bekendste werk is zijn ''Cruydeboeck'' uit 1554. Hij beschreef hierin meer dan duizend planten. Dodoens had er bewust voor gekozen het boek in de taal van het volk te schrijven: Nederlands/Vlaams, en niet in het Latijn zoals voor wetenschappelijke boeken in die tijd gebruikelijk was, omdat hij wenste dat het boek toegankelijk zou zijn voor het volk, en niet alleen voor een elite. Op die manier had hij een aandeel aan het verspreiden van de volkstaal. Het boek bevat wel 715 afbeeldingen. Dodoens deelde de planten in zes groepen in, met als derde groep de geneeskruiden, die uitvoerig worden besproken.
Zijn bekendste werk is zijn ''Cruydeboeck'' uit 1554. Hij beschreef hierin meer dan duizend planten. Dodoens’ belangstelling voor de plantenwereld ging in de eerste plaats uit van een geneeskundig perspectief, en dit was ook de motivatie om zijn kruidenboek uit te geven. Dodoens had er bewust voor gekozen het boek in de taal van het volk te schrijven: Nederlands/Vlaams, en niet in het Latijn zoals voor wetenschappelijke boeken in die tijd gebruikelijk was, omdat hij wenste dat het boek toegankelijk zou zijn voor het volk, en niet alleen voor een elite. Op die manier had hij een aandeel aan het verspreiden van de volkstaal. Het boek bevat wel 715 afbeeldingen, voor een deel hergebruikt van het werk van [[Leonhart Fuchs]]. Dodoens deelde de planten in zes groepen in, met als derde groep de geneeskruiden, die uitvoerig worden besproken.


Een Franse vertaling door de beroemde Franse botanicus [[Carolus Clusius]] verscheen in 1557, en in 1583 werd een Latijnse bewerking uitgegeven. Het bleef tweehonderd jaar lang het meest verspreide handboek in West-Europa.
Een Franse vertaling door de beroemde Franse botanicus [[Carolus Clusius]] (Charles de l’Écluse) verscheen in 1557. In 1583 gaf Dodoens ''Pemptades'' uit, een Latijnse bewerking van het ''Cruydeboeck'', dat meer dan zijn voorganger botanisch was van karakter was uitgegeven. Hij maakte hierin een synthese van zijn eigen observaties en de beschrijvingen van Clusius en [[Lobelius]] (Mathias de l’Obel), maar het is moeilijk om nauwkeurig vast te stellen welke tekstgedeelten van hem zijn. Het bleef tweehonderd jaar lang het meest verspreide handboek in West-Europa.


Dodoens gaf een beschrijving van de plant, waar deze voorkomt, de namen van deze plant in verschillende talen, en hoe deze in de geneeskunde werd gebruikt.
Dodoens gaf een beschrijving van de plant, waar deze voorkomt, de namen van deze plant in verschillende talen, en hoe deze in de geneeskunde werd gebruikt.


== Naar Dodoens genoemde [[taxon|taxa]] ==
== Naar Dodoens genoemde [[taxon|taxa]] ==
[[Charles Plumier]] noemde een geslacht ''Dodonaea'' naar Dodoens.<ref>Charles Plumier: ''[[Nova Plantarum Americanarum Genera]]''. Leiden 1703, p. 26.</ref> [[Carl von Linné]] nam deze indeling, maar deelde ze in bij het geslacht ''Ilex'' in de [[hulst]]familie (''Aquifoliaceae'').<ref>Carl von Linné: ''Critica Botanica''. Leiden 1737, p. 92.</ref><ref>Carl von Linné: ''Genera Plantarum''. Leiden 1742, p. 54.</ref>
[[Charles Plumier]] noemde een geslacht ''Dodonaea'' naar Dodoens.<ref>Charles Plumier, ''[[Nova Plantarum Americanarum Genera]]'', Leiden 1703, p. 26.</ref> [[Carl von Linné]] nam deze indeling en benaming niet over, maar deelde deze planten in bij het geslacht ''Ilex'' in de [[hulst]]familie (''Aquifoliaceae'').<ref>Carl von Linné, ''Critica Botanica'', Leiden 1737, p. 92.</ref><ref>Carl von Linné: ''Genera Plantarum''. Leiden 1742, p. 54.</ref>


Maar Linné gaf de naam ''[[Dodonaea]]''<ref>Carl von Linné: ''Genera Plantarum''. Leiden 1742, p. 159.</ref> daan een geslacht in de [[zeepboomfamilie]] (''Sapindaceae'').
Maar Linné gaf de naam ''[[Dodonaea]]''<ref>Carl von Linné, ''Genera Plantarum''. Leiden 1742, p. 159.</ref> wel aan een geslacht in de [[zeepboomfamilie]] (''Sapindaceae'').


Ook het [[wilgenroosje]] (''Chamaenerion dodonaei'' of ''Epilobium dodonaei'') is naar Dodoens genoemd.
Ook het [[wilgenroosje]] (''Chamaenerion dodonaei'' of ''Epilobium dodonaei'') is naar Dodoens genoemd.
==Dodoens als geneesheer==
In de tijd van Dodoens kwam een nieuwe geneeskundige richting tot stand, die zich verzette tegen de overgeleverde wijsheden van de Arabische geneesheren en zich in de plaats daarvan ging heroriënteren op principes van [[Hippocrates]]. [[Andreas Vesalius|Vesalius]] onderzocht bijvoorbeeld het menselijke lichaam en stelde vergissingen vast van [[Galenus]]. Dodoens volgde deze ’hippocratische’ richting en zette in zijn werk ''Praxis Medica'' de hoofdprincipes ervan uiteen.<ref>[[Alfons De Cock]], ''Rembert Dodoens'', p. 54</ref> Dodoens is een van de stichters van de pathologische ontleedkunde.
Hoewel zijn Cruydt-boek krioelt van fabelachtige [[volkgeneeskunde|geneeskundige]] beweringen die hij vaak uit de volksmond optekende of uit de Oudheid ontleende, zet hij er ook vaak een kritische commentaar bij. De toen zeer populaire [[signaturenleer]] vond hij „ijdel, jae lachelijk ende een slechte beusel.”<ref name=DeCock60>[[Alfons De Cock]], ''Rembert Dodoens'', p. 60</ref>
==Dodoens op andere vakgebieden==
Dodoens was ook heel bekwaam in de wiskunde, taal- en letterkunde. Zijn geschriften over aardrijkskunde en dierkunde werden hoog gewaardeerd. Hij was zo goed bekend met geschiedenis dat de Friese geschiedschrijver Sjoerd Petri over hem zegt dat hij een onschatbare steun was.<ref name=DeCock60/>
==Erkenningen en vernoemingen==
* Dodoensstraat in Borgerhout (Antwerpen);
* Rembert Dodoensstraat in Mechelen (provincie Antwerpen), Lommel (provincie Limburg, België); Noordwijk (Zuid-Holland);
* Dodonaeusstraat in Zaandam (Noord-Holland)
* Rue Dodonée / Dodoneestraat in Ukkel (Brussel)
* Een standbeeld van hem, gebeeldhouwd door Alphonse de Tombay, staat op de Square du Petit Sablon / Kleine Zavelsquare in Brussel.


==Werken (selectie)==
==Werken (selectie)==
* ''Herbarium'', 1533
* ''Den Nieuwen Herbarius'', 1543
* ''Den Nieuwen Herbarius'', 1543
* ''Cosmographica in astronomiam et geographiam isagoge'', 1548; een werk met een beschrijving van de werelddelen, de hemellichamen en de bewegingen ervan.
* ''Cosmographica in astronomiam et geographiam isagoge'', 1548; een werk met een beschrijving van de werelddelen, de hemellichamen en de bewegingen ervan.
Regel 39: Regel 101:
* ''Posteriorum trium de stirpium historia commentariorum imagines'', 1554
* ''Posteriorum trium de stirpium historia commentariorum imagines'', 1554
* ''Cruydeboeck'', 1554 (Het tweede boek gedrukt door [[Christoffel Plantijn|Plantijn]])
* ''Cruydeboeck'', 1554 (Het tweede boek gedrukt door [[Christoffel Plantijn|Plantijn]])
* ''Frumentorum, leguminum, palustrium et aquatilium herbarum, ac eorum quae eo pertinent historia'', Antwerpen, 1566
* ''Florum et coronariarum odoratarumque nonnullarum herbarum historia'', Antwerpen, 1568
* ''Purgantium aliarumque eo facientium, tum et radicum, convolvulorum ac deleteriarum herbarum historiae'', 1574
* ''Historia vitis vinique'', 1580
* ''Physiologices medicinae tabulae'', 1580
* ''Physiologices medicinae tabulae'', 1580
* ''Medicinalium observationum exempla rara'', 1581
* ''Medicinalium observationum exempla rara'', 1581
Regel 65: Regel 131:
[[Categorie:Hoogleraar aan de Universiteit Leuven (1425-1797)]]
[[Categorie:Hoogleraar aan de Universiteit Leuven (1425-1797)]]


{{kiem}}
{{groei}}

Huidige versie van 27 feb 2022 om 19:49

Dodonaeus
Geboren 29 juni 1517, Mechelen
Overleden 10 maart 1586, Leiden
Bekend van boeken over plantkunde, geneeskunde en geografie
Beroep arts en plantkundige
Overige informatie
Religie rooms-katholiek
rel=nofollow

Rembert Dodoens (Mechelen, 29 juni 1517 – Leiden, 10 maart 1586), ook bekend onder zijn gelatiniseerde naam Rembertus Dodonaeus, was een arts en botanicus te Mechelen en later te Leiden en de auteur van een kruidenboek dat reeds in de 16e eeuw internationaal werd uitgegeven.

Leven

De vader van Rembert Dodoens, Denys Dodoens, was afkomstig uit Leeuwarden, Friesland en ging geneeskunde studeren aan de universiteit van Leuven, waarna hij in Mechelen stadsgeneesheer werd.

Rembert Dodoens werd op 13-jarige leeftijd ingeschreven aan de universiteit van Leuven. Hij studeerde Latijn en Grieks, geneeskunde, aardrijkskunde en kosmografie.

Toen hij 16 was, verscheen zijn eerste Herbarium in druk, met daarin, behalve een beschrijving van de kruiden, ook een hoofdstuk over een aantal ziekten.

In 1535 studeerde Dodoens in Leuven af als licenciaat in de geneeskunde. Naar gewoonte van die tijd, ondernam hij een studiereis, door Italië, Zwitserland, Duitsland en Frankrijk. In Parijs ontmoette hij Guillaume Cop, lijfarts van koning Frans I van Frankrijk, en de arts en anatoom Andreas Vesalius. In 1539 trouwde hij met Kathelijne De Bruyn (1517–1572), die uit een familie van Mechelse geneeskundigen stamde. Zij hadden vier kinderen: Ursula (1544), Denijs (1548), Antonia en Rembert Dodoens (junior).[1]

In 1546 keerde hij terug naar Mechelen, waar hij zich in de Lange Schipstraat vestigde. Spoedig werd hij stadsgeneesheer. In die functie moest hij de behoeftigen gratis verzorgen, en de nodige maatregelen treffen in geval van besmettelijke ziekten zoals lepra.

Nadat zijn eerste echtgenote in 1572 overleed, hertrouwde hij, met Maria Saerinen. Zij hadden een dochter, Johanna.[2]

In 1574 vertrok hij uit Mechelen om drie jaar aan het Weense hof te werken als lijfarts van keizer Maximiliaan van Oostenrijk (1459–1519). Daarna vestigde hij zich in Leiden.

In 1578 trok hij naar Keulen, waar hij een tweetal jaren woonde. Daarna reisde hij naar zijn geboortestreek in Mechelen en naar Antwerpen, en vervolgens keerde hij terug naar Leiden, waar hij in 1582 tot hoogleraar werd benoemd.

Hij overleed in Leiden op 10 maart 1585. In de Leidse Sint-Pieterskerk staat zijn Mechelse herkomst duidelijk aangegeven in het grafinschrift.

Cruydeboeck

Zijn bekendste werk is zijn Cruydeboeck uit 1554. Hij beschreef hierin meer dan duizend planten. Dodoens’ belangstelling voor de plantenwereld ging in de eerste plaats uit van een geneeskundig perspectief, en dit was ook de motivatie om zijn kruidenboek uit te geven. Dodoens had er bewust voor gekozen het boek in de taal van het volk te schrijven: Nederlands/Vlaams, en niet in het Latijn zoals voor wetenschappelijke boeken in die tijd gebruikelijk was, omdat hij wenste dat het boek toegankelijk zou zijn voor het volk, en niet alleen voor een elite. Op die manier had hij een aandeel aan het verspreiden van de volkstaal. Het boek bevat wel 715 afbeeldingen, voor een deel hergebruikt van het werk van Leonhart Fuchs. Dodoens deelde de planten in zes groepen in, met als derde groep de geneeskruiden, die uitvoerig worden besproken.

Een Franse vertaling door de beroemde Franse botanicus Carolus Clusius (Charles de l’Écluse) verscheen in 1557. In 1583 gaf Dodoens Pemptades uit, een Latijnse bewerking van het Cruydeboeck, dat meer dan zijn voorganger botanisch was van karakter was uitgegeven. Hij maakte hierin een synthese van zijn eigen observaties en de beschrijvingen van Clusius en Lobelius (Mathias de l’Obel), maar het is moeilijk om nauwkeurig vast te stellen welke tekstgedeelten van hem zijn. Het bleef tweehonderd jaar lang het meest verspreide handboek in West-Europa.

Dodoens gaf een beschrijving van de plant, waar deze voorkomt, de namen van deze plant in verschillende talen, en hoe deze in de geneeskunde werd gebruikt.

Naar Dodoens genoemde taxa

Charles Plumier noemde een geslacht Dodonaea naar Dodoens.[3] Carl von Linné nam deze indeling en benaming niet over, maar deelde deze planten in bij het geslacht Ilex in de hulstfamilie (Aquifoliaceae).[4][5]

Maar Linné gaf de naam Dodonaea[6] wel aan een geslacht in de zeepboomfamilie (Sapindaceae).

Ook het wilgenroosje (Chamaenerion dodonaei of Epilobium dodonaei) is naar Dodoens genoemd.

Dodoens als geneesheer

In de tijd van Dodoens kwam een nieuwe geneeskundige richting tot stand, die zich verzette tegen de overgeleverde wijsheden van de Arabische geneesheren en zich in de plaats daarvan ging heroriënteren op principes van Hippocrates. Vesalius onderzocht bijvoorbeeld het menselijke lichaam en stelde vergissingen vast van Galenus. Dodoens volgde deze ’hippocratische’ richting en zette in zijn werk Praxis Medica de hoofdprincipes ervan uiteen.[7] Dodoens is een van de stichters van de pathologische ontleedkunde.

Hoewel zijn Cruydt-boek krioelt van fabelachtige geneeskundige beweringen die hij vaak uit de volksmond optekende of uit de Oudheid ontleende, zet hij er ook vaak een kritische commentaar bij. De toen zeer populaire signaturenleer vond hij „ijdel, jae lachelijk ende een slechte beusel.”[8]

Dodoens op andere vakgebieden

Dodoens was ook heel bekwaam in de wiskunde, taal- en letterkunde. Zijn geschriften over aardrijkskunde en dierkunde werden hoog gewaardeerd. Hij was zo goed bekend met geschiedenis dat de Friese geschiedschrijver Sjoerd Petri over hem zegt dat hij een onschatbare steun was.[8]

Erkenningen en vernoemingen

  • Dodoensstraat in Borgerhout (Antwerpen);
  • Rembert Dodoensstraat in Mechelen (provincie Antwerpen), Lommel (provincie Limburg, België); Noordwijk (Zuid-Holland);
  • Dodonaeusstraat in Zaandam (Noord-Holland)
  • Rue Dodonée / Dodoneestraat in Ukkel (Brussel)
  • Een standbeeld van hem, gebeeldhouwd door Alphonse de Tombay, staat op de Square du Petit Sablon / Kleine Zavelsquare in Brussel.

Werken (selectie)

  • Herbarium, 1533
  • Den Nieuwen Herbarius, 1543
  • Cosmographica in astronomiam et geographiam isagoge, 1548; een werk met een beschrijving van de werelddelen, de hemellichamen en de bewegingen ervan.
  • De frugum historia, 1552
  • Trium priorum de stirpium historia commentariorum imagines, 1553
  • Posteriorum trium de stirpium historia commentariorum imagines, 1554
  • Cruydeboeck, 1554 (Het tweede boek gedrukt door Plantijn)
  • Frumentorum, leguminum, palustrium et aquatilium herbarum, ac eorum quae eo pertinent historia, Antwerpen, 1566
  • Florum et coronariarum odoratarumque nonnullarum herbarum historia, Antwerpen, 1568
  • Purgantium aliarumque eo facientium, tum et radicum, convolvulorum ac deleteriarum herbarum historiae, 1574
  • Historia vitis vinique, 1580
  • Physiologices medicinae tabulae, 1580
  • Medicinalium observationum exempla rara, 1581
  • Stirpium historiae pemptades sex, 1583
  • Praxis medica, 1616 (postuum)
  • Ars Medica, ofte Gheneeskunst, 1624 (postuum)

Weblinks

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º Homs, George J., 9 maart 2015, Rembertus Dodonaeus, https://www.geni.com/people/Rembertus-Dodonaeus/6000000018552881068
  2. º Bob van Hee, Rembert Dodoens en zijn Galenisch therapeutisch denkbeeld, p. 33–44
  3. º Charles Plumier, Nova Plantarum Americanarum Genera, Leiden 1703, p. 26.
  4. º Carl von Linné, Critica Botanica, Leiden 1737, p. 92.
  5. º Carl von Linné: Genera Plantarum. Leiden 1742, p. 54.
  6. º Carl von Linné, Genera Plantarum. Leiden 1742, p. 159.
  7. º Alfons De Cock, Rembert Dodoens, p. 54
  8. ↑ 8,0 8,1 Alfons De Cock, Rembert Dodoens, p. 60
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
 
Hulpjes om informatie te verzamelen of teksten te verbeteren
Google • Duck Duck Go • free images Google • Flickr free images • Google zonder Wikipedia, blogs en Facebook • Google Wiki's • Google Scholar • Google Books • Vertaal de titel • Google Translated Search • Engels, Frans, Russisch, Grieks • Wikipedia • Toolserver • Wikidata (Reasonator) • Biografisch Portaal • Britannica • IMDb • RKD • ODIS • DNB • Catholic Encyclopedia • Jewish Encyclopedia • Archive.org • Medische studies op PubMed • Wetenschappelijke studies op Sci-Hub • Familysearch •
Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland)Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT] • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!)] • Claude.ai (Opgepast! Altijd verifiëren!)] • Bing Copilot (Opgepast! Altijd verifiëren!)] • tekst herschrijven met scribbr.io •
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Rembert_Dodoens&oldid=333742"