Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Arthur Graaff: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_Graaff&action=edit&oldid=36565662 19 mrt 2013 Webnetprof 4 mrt 2006)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_Graaff&oldid=56914056 13 aug 2020 ‎ 93.117.213.219)
 
(8 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
<!--[[Bestand:Arthur-graaff-1359825053.jpg|thumb|Arthur Graaff]]-->
'''Arthur Graaff''' (Hilversum, 1948) is een Nederlands journalist, auteur en antifascist.  
'''Arthur E.A.J. Graaff''' ([[Hilversum]], [[1953]]) is een [[Nederland]]se journalist, [[uitgever]] en als actievoerder onder meer voorvechter van [[auteursrecht]]en voor [[freelance]]rs en één van de eerste gedupeerden in de affaire PersDatabank.


==Levensloop==
Hij is de zoon van een gedecoreerd verzetsman, Bart Graaff, die drie jaar in nazigevangenschap doorbracht.  
Hij startte zijn carrière als 'jongen civiele dienst' aan boord van het SS Rotterdam op de lijn Rotterdam-New York. In 1971 ging hij werken op de [[redactie]] van ''[[de Volkskrant]]'', waar hij 4 jaar bleef. Hij werd ook bestuurslid van de [[Stichting Elvas]] in Amsterdam. In 1983 begon hij met twee anderen een uitgeverij, Food Publications Media, werkte daarna ook voor de [[Perscombinatie]] (redactiechef bij [[Weekmedia]], plus voor ''[[Het Parool]]'' en ook ''de Volkskrant'' en ''[[Trouw (krant)|Trouw]]''). Vanaf 1992 werkte hij in Polen als hoofdredacteur en medeoprichter van een uitgeverij. Daar richtte hij onder meer een correspondentschap op voor het derdewereldpersbureau [[Inter Press Service|IPS]]. Later werkte hij in Amsterdam voor de ''[[Financial Times]]'' en als [[correspondent]] voor enkele Poolse bladen.


Graaff doceerde ook journalistiek en PR, wat hij onder meer deed in Nederland en aan de Economische Hogeschool (Wysla Skola Ekonomiczna) in [[Warschau]] en via FP Media. Hij was de eerste die in Polen een PR-cursus opzette, in 1992. Tevens zette hij daar een actie op ter ondersteuning van de Poolse afdeling van de Europese vereniging van rechters, [[Medel (vereniging)|Medel]] (i.s.m. de Poolse ambassade en de rechter van het Poolse hooggerechtshof [[Teresa Romer]]).
Hij werkte mee aan  o.m. [[De Volkskrant]], het [[NOS Journaal|NOS-Journaal]], [[Het Parool]], HP/deTijd<ref>{{Citeer web|url=https://www.hpdetijd.nl/2014-05-20/een-monument-voor-deserteurs-uit-het-nazileger-en-een-besmeurd-kindergraf/|titel=Een monument voor deserteurs uit het nazileger en een besmeurd kindergraf|bezochtdatum=2020-08-13|auteur=Arthur Graaff Social media links|datum=2014-05-20|werk=HP/De Tijd|taal=nl}}</ref>  en de [[Financial Times|Financial Times.]] Hij schreef vijf boeken, o.m. Rembrandt voor Dummies en FAQ WO2. Hij woonde werkte van 1992 tot 1996 in Warschau als uitgever van thematische agenda's. Hij startte in 2009 de website Nieuws-WO2 (tot 2017) en werd in 2013 woordvoerder van de bond van antifascistische oud-verzetsstrijders ([[AFVN.nl]]).


==Acties==
Hij voerde o.m. de volgende acties
In 1983 ontwikkelde hij een 'busrallye' (ook wel bekend als 'OV-rallye'), dat in Zaanstreek-Waterland zijn première had. Als redactiechef van regionale weekbladen voerde hij gesteund door de [[Kamer van Koophandel]] campagne voor het aansluiten van het bedrijfsleven in Waterland op het 020-telefoonnet van Amsterdam, onder de titel 'Pumerend 020', vanwege de sterke binding van de bedrijven met Amsterdam. In 1988 zette hij voor het '' Nationaal Comité tegen Alcoholisme en Andere Verslavingen'' in Utrecht samen met o.m. het [[Leger des Heils]] een anit-alcoholcampagne op onder de titel ''Drank maakt meer kapot dan je lief is''.


In 1994 zette hij als uitgever in Polen de eco-prijs op voor de meest invloedrijke [[milieuactivist]] en gaf daar i.s.m. het ministerie van Milieu en [[Greenpeace]] de eerste eco-[[schoolagenda]] uit. In 1995 voerde hij actie voor het behoud van het [[Bosnië en Herzegovina|Bosnische]] dagblad ''[[Oslobodjenje]]'', onder meer samen met de [[Nederlandse Vereniging van Journalisten]] (NVJ), ''Het Parool'', waar hij toen voor schreef (met medewerking van hoofdredacteur [[Sytze van der Zee]]), en de politieke tekenaar [[Opland]]. In 2003 bedacht hij voor het centrum voor ict en onderneming de protoversie van de [[digid]], onder de term 'burgermail'<ref>[http://webwereld.nl/nieuws/9136/-overheid-moet-iedere-burger-e-mail-geven-.html burgermail]</ref>.
* tegen het herdenken van nazidoden op de begraafplaats te [[Vorden]] op 4 mei in 2012 en 2013 (initiatief van [[Federatief Joods Nederland|Fed. Joods Nederland]], succesvol)
* tegen de handel in nazispullen op [[Marktplaats.nl|Marktplaats]] en beurzen (deels succesvol: beurzen in Huizen en Duiven gesloten), ism. Vara's Kassa en het [[Centrum Informatie en Documentatie Israël|CIDI]]
* tegen herdenkingen op de nazibegraafplaats Ysselsteyn (Venray, 31.000 nazi- en Wehrmachtdoden, Nederlandse SS'ers en verraders, om de jaarlijks kranslegging door de Duitse ambassadeur daar te voorkomen (loopt nog). Deze actie kreeg o.m. steun van de Frans-Duitse nazi-jaagster [[Beate Klarsfeld]].
* voor een zuivere 4 mei-herdenking iop de Dam, zonder vermelding van doden van na 1945 (loopt nog)
* tegen het herdenken van de journalist/kunstenaar [[Armando]] in [[Kamp Amersfoort]] (twee van Graaffs ooms zaten daar gevangen) wegens het boek 'De SS'ers' van Armando en Sleutelaar (succesvol).
* tegen het exposeren van nazivoorwerpen met historische fouten en zonder voldoende uitleg in het designmuseum in Den Bosch (deels succesvol; expositie kon niet naar Duitsland). Deze actie kreeg steun van o.m. het Ned. Israëlitisch Kerkgenootschap [[NIK]], [[Hans Knoop]], de holocaust-overlevende [[Chaja Polak]], opperrabbijn Evers uit Düsseldorf.
* voor het herdenken van de 3 miljoen Indonesische burgerdoden tijdens WO-II<ref>{{Citeer web|url=https://www.hpdetijd.nl/2010-08-27/waarom-negeren-we-de-indische-holocaust-van-1943-44/|titel=Waarom negeren we de Indische holocaust van 1943-'44?|bezochtdatum=2020-08-13|auteur=Arthur Graaff Social media links|datum=2010-08-27|werk=HP/De Tijd|taal=nl}}</ref>
* tegen het herdenken van de Nederlandse daders van oorlogsgeweld van 1945 tot 1950 tegen Indonesië in Roermond<ref>{{Citeer web|url=https://www.afvn.nl/nrc-begrip-of-eer-voor-indie-veteranen-onacceptabel/|titel=NRC: Begrip of eer voor Indië-veteranen onacceptabel – Antifascistische oud-Verzetsstrijders Nederland|bezochtdatum=2020-08-13|taal=nl}}</ref><ref>{{Citeer web|url=https://www.limburger.nl/cnt/dmf20180910_00073195/aangiftes-om-racisme-rond-indieherdenking|titel=Aangiftes om racisme rond Indiëherdenking Roermond|bezochtdatum=2020-08-13|werk=De Limburger|taal=nl-BE}}</ref>.


Als bestuurslid van de sectie [[freelance]] van de NVJ ontdekte hij dat [[PCM Uitgevers]], destijds de [[Perscombinatie]] geheten, opzettelijk de rechten van freelancers van de aangesloten dagbladen schond, een [[misdrijf]].. De NVJ wilde geen harde aanpak. Met enkele medestanders zoals [[Johannes van Dam]], [[Herbert Blankesteijn]], [[Hans Ree]], [[Max Pam]] en [[Nicolaas Matsier]] richtte Graaff daarop de [[Freelancers Associatie]] op. Deze bereikte met steun van de [[Vereniging van Letterkundigen]] dat PCM uitgevers in 2002 (naar eigen zeggen) € 2,3 miljoen aan de freelancers uitkeerde.
In 2014 nam hij het initiatief tot de jaarlijkse herdenking van de [[Februaristaking]] in het Gooi in Hilversum. In 2018 hield hij een foto-expositie over [[Dachau (concentratiekamp)|concentratiekamp Dachau]] en organiseerde een herdenking voor 'tante Truus' Wijsmuller-Meijer, die 10.000 Joodse kinderen wist te redden uit Nazi-Duitsland en -Oostenrijk. In maart 2020 benoemden de AFVN en vijf andere organisaties hem tot rapporteur nazisme, fascisme en racisme ten behoeve van de VN (onbetaald).<ref>{{Citeer web|url=https://www.afvn.nl/antifascist-rapporteur-vn/|titel=Antifascist Arthur Graaff benoemd tot rapporteur nazisme voor VN – Antifascistische oud-Verzetsstrijders Nederland|bezochtdatum=2020-08-13|auteur=webmaster|taal=nl}}</ref> Hij blijft voor de AFVN woordvoerder over Ysselsteyn.
 
In 2012 zette hij in samenwerking met het [[Simon Wiesenthal Center]] een actie op tegen de komst van de Duitse president [[Joachim Gauck]] naar Nederland op [[bevrijdingsdag]] omdat Duitsland nog steeds weigerde ontsnapte en veroordeelde Nederlandse [[oorlogsmisdadiger]]s uit te leveren of te berechten, i.c. [[Klaas Carel Faber]], onder de titel ''Gauck niet, Faber wel'' (nl. naar Nederland op 5 mei). Gauck kwam toch, maar Duitse media berichtten op 5 mei 2012 ruim 50 maal 500 over de Nederlandse oorlogsmisdadigers in Duitsland. Ook steunde hij het protest van o.m. het [[Nederlands Auschwitz Comité]] tegen het voorlezen van een SS-gedicht tijdens de [[Nationale Dodenherdenking|Dodenherdenking]]. Het [[Nationaal Comité 4 en 5 mei]] trok daarna dit gedicht weer in.
 
===Auteursrecht===
De PersDatabankzaak was niet de eerste schending van auteursrecht door PCM, dat was de zaak Heg, Stam en Mulder, die Graaff ook actief steunde binnen de NVJ. Deze drie ''Volkskrant''-medewerkers merkten dat hun stukken door de Volkskrant zonder hun toestemming ook op cd's werden uitgebracht, en dat de stukken (meest [[recensie]]s) werden uitgebaat zonder toestemming, de zogenaamde [[Literom]]-zaak van de [[openbare bibliotheek]].
 
==Huidige activiteiten==
Tegenwoordig schrijft Graaff voornamelijk non-fiction voor uitgeverij FP Media in Amsterdam. Hij is sinds 2009 hoofdredacteur van de oorlogswebsite Nieuws-WO2.<ref>[http://www.nieuws-wo2.tk Nieuws-WO2]</ref>. Via die website streeft hij i.s.m. journalisten [[Cees van Hoore]], [[Arnold Karskens]] en het [[Simon Wiesenthal Center]] naar berechting en/of uitvoering van vonnissen tegen Nederlandse [[Schutzstaffel|SS]]'ers in Duitsland, zoals [[Klaas Carel Faber]] en [[Siert Bruins]].
 
==Persoonlijk==
Graaff bracht drie jaar van zijn jeugd in [[Californië]] door en bezocht vanwege zijn vaders overplaatsingen 6 lagere scholen in 6 jaar. Hij is getrouwd met een Poolse en is een achterneef van generaal b.d. [[Peter Graaff]] en theoloog [[Coen Graaff]]. Zijn vader is een gedecoreerd verzetstrijder die 4 jaar in Duitse gevangenschap doorbracht. Een oom stierf tijdens de oorlog in [[Dachau (concentratiekamp)|Dachau]]. Graaff woont tegenwoordig in [[Bussum]].
 
==Geselecteerde bibliografie==
*''Rembrandt ABC'', FP Media, Amsterdam, 2007
*''Rembrandt voor Dummies'', Rembrandthandboek ism dr [[Michiel Roscam Abbing]], Addison Wesley, 2006, ISBN 9043012807; in het Engels ''Rembrandt for Dummies''
*''Marketing en acquisitie voor ontwerpers'', vertaler, bewerker en coauteur, BIS Publishers, 2006, ISBN 90-6369-105-X
*''Het laatste nieuws uit Sarajevo'', vertaling, Arena Amsterdam, 1993, ISBN 90-697-4074-5
*''Alcoholpreventie en gemeentebeleid : feiten over het alcohol- en drugsprobleem'', Nat. Com. tegen Alcoholisme en andere Verslavingen, Utrecht, 1986
*''De 50 Beste Indonesische Restaurants'' FP Media, Amsterdam, 1983
*''[[Vara-Gezinsencyclopedie]]'' (mederedacteur), 1977, ook gepubliceerd als ''Encyclopedie voor Iedereen'' (9e druk, Unieboek, 1978) ISBN 90-228-9009-0
 
==Externe links==
* [http://opc4.kb.nl/DB=1/SET=9/TTL=221/CMD?ACT=SRCH&IKT=1004&SRT=RLV&TRM=graaff%2C+arthur Koninklijke bibliotheek]
* [http://www.fpmedia.tk FP Media]


{{Appendix}}
{{Appendix}}
 
{{authority control|TYPE=p|Wikidata= }}
{{DEFAULTSORT:Graaff, Arthur}}
{{DEFAULTSORT:Graaff, Arthur}}
[[Categorie:Nederlands journalist]]
[[Categorie:Nederlands journalist]]

Huidige versie van 13 aug 2020 om 19:49

Arthur Graaff (Hilversum, 1948) is een Nederlands journalist, auteur en antifascist.

Hij is de zoon van een gedecoreerd verzetsman, Bart Graaff, die drie jaar in nazigevangenschap doorbracht.

Hij werkte mee aan o.m. De Volkskrant, het NOS-Journaal, Het Parool, HP/deTijd[1] en de Financial Times. Hij schreef vijf boeken, o.m. Rembrandt voor Dummies en FAQ WO2. Hij woonde werkte van 1992 tot 1996 in Warschau als uitgever van thematische agenda's. Hij startte in 2009 de website Nieuws-WO2 (tot 2017) en werd in 2013 woordvoerder van de bond van antifascistische oud-verzetsstrijders (AFVN.nl).

Hij voerde o.m. de volgende acties

  • tegen het herdenken van nazidoden op de begraafplaats te Vorden op 4 mei in 2012 en 2013 (initiatief van Fed. Joods Nederland, succesvol)
  • tegen de handel in nazispullen op Marktplaats en beurzen (deels succesvol: beurzen in Huizen en Duiven gesloten), ism. Vara's Kassa en het CIDI
  • tegen herdenkingen op de nazibegraafplaats Ysselsteyn (Venray, 31.000 nazi- en Wehrmachtdoden, Nederlandse SS'ers en verraders, om de jaarlijks kranslegging door de Duitse ambassadeur daar te voorkomen (loopt nog). Deze actie kreeg o.m. steun van de Frans-Duitse nazi-jaagster Beate Klarsfeld.
  • voor een zuivere 4 mei-herdenking iop de Dam, zonder vermelding van doden van na 1945 (loopt nog)
  • tegen het herdenken van de journalist/kunstenaar Armando in Kamp Amersfoort (twee van Graaffs ooms zaten daar gevangen) wegens het boek 'De SS'ers' van Armando en Sleutelaar (succesvol).
  • tegen het exposeren van nazivoorwerpen met historische fouten en zonder voldoende uitleg in het designmuseum in Den Bosch (deels succesvol; expositie kon niet naar Duitsland). Deze actie kreeg steun van o.m. het Ned. Israëlitisch Kerkgenootschap NIK, Hans Knoop, de holocaust-overlevende Chaja Polak, opperrabbijn Evers uit Düsseldorf.
  • voor het herdenken van de 3 miljoen Indonesische burgerdoden tijdens WO-II[2]
  • tegen het herdenken van de Nederlandse daders van oorlogsgeweld van 1945 tot 1950 tegen Indonesië in Roermond[3][4].

In 2014 nam hij het initiatief tot de jaarlijkse herdenking van de Februaristaking in het Gooi in Hilversum. In 2018 hield hij een foto-expositie over concentratiekamp Dachau en organiseerde een herdenking voor 'tante Truus' Wijsmuller-Meijer, die 10.000 Joodse kinderen wist te redden uit Nazi-Duitsland en -Oostenrijk. In maart 2020 benoemden de AFVN en vijf andere organisaties hem tot rapporteur nazisme, fascisme en racisme ten behoeve van de VN (onbetaald).[5] Hij blijft voor de AFVN woordvoerder over Ysselsteyn.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º (nl) Arthur Graaff Social media links. Een monument voor deserteurs uit het nazileger en een besmeurd kindergraf. HP/De Tijd (2014-05-20) Geraadpleegd op 2020-08-13
  2. º (nl) Arthur Graaff Social media links. Waarom negeren we de Indische holocaust van 1943-'44?. HP/De Tijd (2010-08-27) Geraadpleegd op 2020-08-13
  3. º (nl) NRC: Begrip of eer voor Indië-veteranen onacceptabel – Antifascistische oud-Verzetsstrijders Nederland Geraadpleegd op 2020-08-13
  4. º (nl-BE) Aangiftes om racisme rond Indiëherdenking Roermond. De Limburger Geraadpleegd op 2020-08-13
  5. º (nl) webmaster. Antifascist Arthur Graaff benoemd tot rapporteur nazisme voor VN – Antifascistische oud-Verzetsstrijders Nederland Geraadpleegd op 2020-08-13
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Arthur_Graaff&oldid=313618"