Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Adrienne d'Aulnis de Bourouill: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adrienne_d%27Aulnis_de_Bourouill&oldid=40072444 -9 jan 2014 -)
Geen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Adrienne d'Aulnis de Bourouill 1970.jpg|thumb|Adrienne van Till - d'Aulnis de Bourouill (1970)]]
[[Doctor|Dr]]. [[Meester in de rechten|mr]]. '''Hester Adrienne Henriëtte barones d'Aulnis de Bourouill''' ([[Den Haag]], [[3 september]] [[1920]] – aldaar, [[29 december]] [[1997]]) was een [[Nederland]]s juriste die zich met name met medisch-ethische vraagstukken bezighield.
[[Doctor|Dr]] [[Meester in de rechten|mr]] '''Hester Adrienne Henriëtte barones d'Aulnis de Bourouill''' ([[Den Haag]], [[3 september]] [[1920]] – aldaar, [[29 december]] [[1997]]) was een [[Nederland]]s juriste en bestuurder van het [[Rode Kruis|Nederlandse Rode Kruis]].


==Jeugd==
== Biografie ==
De vader van Adrienne d'Aulnis overleed in Stockholm op 9 april 1927. Haar moeder hertrouwde niet en overleed op 2 juni [[1949]]. In Den Haag deed d'Aulnis eindexamen gymnasium op het [[Vrijzinnig-Christelijk Lyceum]], waarna ze in 1939 aan de [[Rijksuniversiteit Leiden]] rechten ging studeren. Daar studeerde ook haar oudere broer [[Pierre Louis d’Aulnis de Bourouill|Louis d’Aulnis]]. Ze werd lid van de [[LSV_Minerva#Vereeniging_van_Vrouwelijke_Studenten_te_Leiden|VVSL]] en woonde van september 1939 - september 1940 op [[Steenschuur]] 11. Daarna verhuisde ze naar [[Nieuwe Rijn]] 15a.
D'Aulnis was een lid van het geslacht [[D'Aulnis de Bourouill]] en een dochter van ir. George baron d'Aulnis de Bourouill (1888-1927) en van Arnolda Johanna Paulina Herten (1885-1949). Ze trouwde in 1943 met Jacobus Catharinus Comelis baron van Till (1900-1977), lid van de familie [[Van Till]], met wie ze drie kinderen kreeg.


Hun moeder woonde in de Parkstraat in Den Haag, schuin tegenover [[Landry & van Till]]. Op 16 oktober 1943 trouwde Adrienne d'Aulnis in Den Haag met [[Jaap van Till (1900-1977)|Jaap van Till]]. Ze kregen op 25 juli 1944 hun eerste dochter, [[Pauline van Till|Pauline]], gevolgd door zoon Willem (1946) en dochter Elisabeth (1951). In 1977 werd ze weduwe.
Ze studeerde af in de rechten aan de [[Rijksuniversiteit Leiden]]. Op 18 december 1970 [[Wetenschappelijke promotie|promoveerde]] D'Aulnis aan diezelfde universiteit op het onderwerp ''Medisch-juridsche aspecten van het einde van het menselijk leven''.
[[Bestand:Tulpenrallye.jpg|thumb|120px|Tulpenrallye]]
Van Till-d'Aulnis de Bourouill, de naam waaronder zij publiceerde, is vooral als gezondheidsjuriste bekend geworden in het medisch-ethische discours over abortus en euthanasie. Ze was adviseur van het hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis. In 1972 was zij medeoprichter van de [[Nederlandse Stichting Vrijwillige Euthanasie]] (NVVE) (voorloper van de [[Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde]]) en was daar secretaris van tot 1985, toen de stichting werd opgeheven. In het euthanasiedebat werd met name haar definiëring van verschillende begrippen (en stadia) overgenomen, zoals die nog eens zijn samengevat in haar publicatie uit 1984. Voor haar bijdragen werd ze benoemd tot [[Officier in de Orde van Oranje-Nassau]].


==Sport==
== Bibliografie ==
In haar eerste huwelijksjaren deed ze veel aan sport. Ze deed mee aan [[rally|autorally's]] in een [[Fiat 1400]], o.a. de Scheveningen-Luxemburg-Scheveningen en de eerste en tweede [[Tulpenrallye]] ([[1949]] en [[1950]]). <br />
* ''Medisch-juridische aspecten van het einde van het menselijk leven''. Deventer, Kluwer, 1970. ISBN 90-268-0478-4 ([[proefschrift]]).
Met de [[Pampus (open zeilboot)|Pampus]] met zeilnummer 4 zeilde ze veel wedstrijden. De pampus werd vervangen door een oudhollandse platbodem, 'de Sampan', die zeewaardig was. Met een geheel vrouwelijke bemanning zeilde ze daarmee in [[1967]] naar [[Londen]] om de tocht naar [[Chatham (Kent)|Chatham]] te herdenken. Het was toen 300 jaar geleden dat op 6 juni 1667 's Lands vloot vertrok onder bevel van luitenant-admiraal [[Michiel de Ruyter|De Ruyter]] van de rede van [[Texel]] naar zee. De Sampan werd vervangen door de meer comfortabel 11m lange [[Westerley]], waarmee ze nog een paar jaar zeilde.
* ''Vrije abortus nu reeds mogelijk? Wat is menselijk leven in de zin van het strafrecht? Wanneer begint het? Waarom juist dan?'' Deventer, Kluwer, 1972. ISBN 90-268-0604-3
 
*'Rechtsbescherming van menselijk leven (Jus constituendum)', in: ''Nederlands Juristenblad'' (1973) 19, p. 565-585.
==Werk==
*'Abortus en actieve euthanasie', in: ''Nederlands Juristenblad'' (1975) 16, p. 505-514.
[[Bestand:Rode Kruis medaille.JPG|thumb|120px|Rode Kruis medaille]]
*'Doodsdiagnostiek ten aanzien van irreversibel comateuze beademde patiënten; enkele conclusies uit een literatuuronderzoek, in: ''Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde'' (1975) 12, p 453-464.
Langzamerhand ontstond de behoefte iets anders te doen. Ze werd secretaris van de Commissie Orgaantransplantatie, ingesteld door het [[Rode Kruis|Nederlandse Rode Kruis]] die moest gaan omschrijven wanneer een mens 'onomkeerbaar' dood is. Hieraan was dringend behoefte omdat in die tijd medici begonnen met het doen van [[orgaantransplantatie]]s. In april 1969 verscheen het "Interimrapport van de Commissie Orgaantransplantatie van het Nederlandsche Roode Kruis". Het eindrapport verscheen in mei 1971.
*'Diagnosis of death in comatose patients under resuscitation treatment. A critical review of the Harvard report', in: ''American Journal of Law & Medicine'' (1976) 2, p. 1–40.
 
*'Euthanasie in veelvoud', in: ''Intermediair. Informatie voor leidinggevende functionarissen'' 14 (1978) 45, p. 25.
In alle volgende jaren heeft zij veel steun gehad van Prof. dr [[George Willem Bruyn|George W. Bruyn]] (Delft, 1928 - [[La Salvetat-Peyralès|La Salvetat]], 2002). die haar voorzag van de benodigde medische lectuur en toelichting daarop.{{Bron?||2013|03|31}} Hij was professor neurologie aan de Leidse Universiteit.
*'Over 'indirecte' euthanasie', in: ''Ars aequi. Juridisch studentenblad. Onder auspiciën van de Vereniging van Juridische Faculteiten in Nederland'' 35 (1986) 2, p. 148.
 
====Onomkeerbaar dood====
Op 18 december [[1970]], op haar 50ste, [[Wetenschappelijke promotie|promoveerde]] Van Till aan de [[Rijksuniversiteit Leiden]] op het onderwerp "Medisch-juridsche aspecten van het einde van het menselijk leven". <br />
Vroeger was je dood omdat je hart stil stond, maar in de zeventiger jaren kent de medisch-juridische wereld verschillende manieren van dood zijn: [[hartdood]], [[klinisch dood]], [[schijndood (bewusteloosheid)|schijndood]] en [[hersendood]]. Zij benadrukt dat je pas echt dood bent als je onomkeerbaar dood bent. Dit kan aangetoond worden met [[angiografie]]. <br />In 1979-1983 was zij lid van de [[Commissie Hersendoodcriteria]], ingesteld door de Gezondheidsraad. Dit leidde tot het tweede Advies inzake Hersendoodscriteria.
 
====Euthanasie====
In Nederland was de officiële discussie over de [[diagnose]] van de dood bij beademde patiënten op hoog niveau vastgelopen. Het onderwerp lag in de ambtelijke ijskast. Zij probeerde het er weer uit te krijgen.<br />
In 1971-1974 was zij lid van de [[Commissie Medische Ethiek]], ingesteld door de [[Gezondheidsraad]]. <br />In 1973 verscheen het eindrapport "Advies inzake Euthanasie" en in 1975 het rapport "Advies inzake Euthanasie bij Pasgeborenen".<br />Eind 1972 was zij mede-oprichter van de [[Nederlandse Stichting Vrijwillige Euthanasie]] (NVVE) (voorloper van de [[Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde]]) en was daar secretaris van tot 1985, toen de stichting werd opgeheven. <br />In 1976-1978 was zij lid van de [[Piet Muntendam#Commissie Muntendam|Commissie Muntendam]], ingesteld door de NVVE.<br />Van 1980-1982 was zij lid van de [[Commissie Belinfante]], ingesteld door de Gezondheidsraad om een basisrapport te maken voor het werk van de [[Staatscommissie Euthanasie]]. Het rapport werd in 1982 ingediend.<br />Van 1980-1984 was zij bestuurslid van de [[World Federation of Right-to-Die Societies]] en secretaris van de Europese afdeling.
 
In april 1985 maakt de Stichting Vrijwillige Euthanasie haar opheffing bekend. Er zijn inmiddels veel andere instantiesdie zich met euthanasie bemoeien en voorlichting doen. Het geld van de stichting ging naar de [[Landelijke Stichting voor Terminale Zorg]].
 
====Abortus====
In de daaropvolgende jaren verdiepte zij zich op het begin van het menselijk leven. Wat is menselijk leven in de zin van het strafrecht? Wanneer begint het? Waarom juist dan? In 1972 behandelde ze haar visie in "Vrije abortus, nu reeds mogelijk?".<br />
In 1985 stuurde zij zichzelf met [[pensioen]]. Zoals dr. [[Leo Fretz]], [[filosoof]] aan de [[Technische Universiteit Delft|Technische Hogeschool Delft]], in 1985 in ''[[NRC Handelsblad]]'' schreef: "Ze heeft met haar geschriften een onschatbare bijdrage geleverd aan de kwaliteit van het abortus- en euthanasiedebat".{{Bron?||2013|03|31}}<!-- 1985 vind ik als bron te mager -->
 
Ze overleed op 77-jarige leeftijd in Den Haag.
 
==Publicaties==
* ''Medisch-juridische aspecten van het einde van het menselijk leven''. Deventer, Kluwer, 1970. ISBN 90-268-0478-4
* '' Vrije abortus nu reeds mogelijk? Wat is menselijk leven in de zin van het strafrecht? Wanneer begint het? Waarom juist dan?'' Deventer, Kluwer, 1972. ISBN 90-268-0604-3
* ''Doodgaan, wat is dat? Hartdood, klinisch dood, schijndood, hersendood''. Utrecht, Bohn, Scheltema & Holkema, 1984. ISBN 90-313-0681-9
* ''Doodgaan, wat is dat? Hartdood, klinisch dood, schijndood, hersendood''. Utrecht, Bohn, Scheltema & Holkema, 1984. ISBN 90-313-0681-9
==Onderscheiding==
* Op 17 mei 1971 kreeg zij de [[Medaille van Verdienste van het Nederlandse Rode Kruis|Zilveren Medaille van Verdiensten van het Nederlandse Rode Kruis]].
* Op 28 april 1986 werd ze op voordracht van [[Benk Korthals|minister Korthals]] benoemd tot [[Officier in de Orde van Oranje-Nassau]].


{{Appendix|2=
{{Appendix|2=
* Eigen CV d.d. 30 maart 1985
*''[[Nederland's Adelsboek]]'' 79 (1988), p. 163 (d'Aulnis de Bourouill).
* [http://books.google.nl/books?id=YF7uXDYq6BgC&pg=PA451&lpg=PA451&dq=aulnis+abortus&source=bl&ots=IQGL5E3tzi&sig=vna2Wm_v57GrlZJVme3xXN_M7Kc&hl=nl&sa=X&ei=FYPNUffwO4jKtAad2IDQDA&ved=0CEQQ6AEwBg#v=onepage&q=aulnis%20abortus&f=false Boeken]
*''Nederland's Adelsboek'' 95 (2010), p. 219 (Van Till).
* [http://books.google.nl/books?id=YF7uXDYq6BgC&pg=PA149&dq=Commissie+Belinfante&hl=nl&sa=X&ei=0ITNUYjAIYXDtAaYioG4Bg&ved=0CE8Q6AEwBg#v=onepage&q=Commissie%20Belinfante&f=false Commissie Belinfante: ledenlijst]
*[[PiCarta]] (voor haar publicaties)
}}
{{Wikidata|}} }}


[[Categorie:Nederlands bestuurder|Aulnis de Bourouill, Adrienne d']]
[[Categorie:Nederlands bestuurder|Aulnis de Bourouill, Adrienne d']]
[[Categorie:Huis Aulnis de Bourouill|Adrienne]]
[[Categorie:D'Aulnis de Bourouill|Adrienne]]
[[Categorie:Geboren in 1920]]
[[Categorie:Overleden in 1997]]

Huidige versie van 2 aug 2018 om 20:27

Dr. mr. Hester Adrienne Henriëtte barones d'Aulnis de Bourouill (Den Haag, 3 september 1920 – aldaar, 29 december 1997) was een Nederlands juriste die zich met name met medisch-ethische vraagstukken bezighield.

Biografie

D'Aulnis was een lid van het geslacht D'Aulnis de Bourouill en een dochter van ir. George baron d'Aulnis de Bourouill (1888-1927) en van Arnolda Johanna Paulina Herten (1885-1949). Ze trouwde in 1943 met Jacobus Catharinus Comelis baron van Till (1900-1977), lid van de familie Van Till, met wie ze drie kinderen kreeg.

Ze studeerde af in de rechten aan de Rijksuniversiteit Leiden. Op 18 december 1970 promoveerde D'Aulnis aan diezelfde universiteit op het onderwerp Medisch-juridsche aspecten van het einde van het menselijk leven.

Van Till-d'Aulnis de Bourouill, de naam waaronder zij publiceerde, is vooral als gezondheidsjuriste bekend geworden in het medisch-ethische discours over abortus en euthanasie. Ze was adviseur van het hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis. In 1972 was zij medeoprichter van de Nederlandse Stichting Vrijwillige Euthanasie (NVVE) (voorloper van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde) en was daar secretaris van tot 1985, toen de stichting werd opgeheven. In het euthanasiedebat werd met name haar definiëring van verschillende begrippen (en stadia) overgenomen, zoals die nog eens zijn samengevat in haar publicatie uit 1984. Voor haar bijdragen werd ze benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.

Bibliografie

  • Medisch-juridische aspecten van het einde van het menselijk leven. Deventer, Kluwer, 1970. ISBN 90-268-0478-4 (proefschrift).
  • Vrije abortus nu reeds mogelijk? Wat is menselijk leven in de zin van het strafrecht? Wanneer begint het? Waarom juist dan? Deventer, Kluwer, 1972. ISBN 90-268-0604-3
  • 'Rechtsbescherming van menselijk leven (Jus constituendum)', in: Nederlands Juristenblad (1973) 19, p. 565-585.
  • 'Abortus en actieve euthanasie', in: Nederlands Juristenblad (1975) 16, p. 505-514.
  • 'Doodsdiagnostiek ten aanzien van irreversibel comateuze beademde patiënten; enkele conclusies uit een literatuuronderzoek, in: Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (1975) 12, p 453-464.
  • 'Diagnosis of death in comatose patients under resuscitation treatment. A critical review of the Harvard report', in: American Journal of Law & Medicine (1976) 2, p. 1–40.
  • 'Euthanasie in veelvoud', in: Intermediair. Informatie voor leidinggevende functionarissen 14 (1978) 45, p. 25.
  • 'Over 'indirecte' euthanasie', in: Ars aequi. Juridisch studentenblad. Onder auspiciën van de Vereniging van Juridische Faculteiten in Nederland 35 (1986) 2, p. 148.
  • Doodgaan, wat is dat? Hartdood, klinisch dood, schijndood, hersendood. Utrecht, Bohn, Scheltema & Holkema, 1984. ISBN 90-313-0681-9

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Nederland's Adelsboek 79 (1988), p. 163 (d'Aulnis de Bourouill).
  • Nederland's Adelsboek 95 (2010), p. 219 (Van Till).
  • PiCarta (voor haar publicaties)

Zoek op Wikidata

rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Adrienne_d%27Aulnis_de_Bourouill&oldid=255518"