Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Adrienne d'Aulnis de Bourouill: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adrienne_d%27Aulnis_de_Bourouill&oldid=9718499 -Pvt pauline 8 okt 2007)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(2 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
Dr. mr. H.A.H. barones van Till - barones d'Aulnis de Bourouill wordt op 3 september 1920 geboren als Adrienne d'Aulnis de Bourouill.  
[[Doctor|Dr]]. [[Meester in de rechten|mr]]. '''Hester Adrienne Henriëtte barones d'Aulnis de Bourouill''' ([[Den Haag]], [[3 september]] [[1920]] – aldaar, [[29 december]] [[1997]]) was een [[Nederland]]s juriste die zich met name met medisch-ethische vraagstukken bezighield.


==Haar jeugd==
== Biografie ==
Haar vader overleed in Stockholm op 9 april 1927. Haar moeder hertrouwde niet en overleed op 2 juni [[1949]].<br>
D'Aulnis was een lid van het geslacht [[D'Aulnis de Bourouill]] en een dochter van ir. George baron d'Aulnis de Bourouill (1888-1927) en van Arnolda Johanna Paulina Herten (1885-1949). Ze trouwde in 1943 met Jacobus Catharinus Comelis baron van Till (1900-1977), lid van de familie [[Van Till]], met wie ze drie kinderen kreeg.
In Den Haag deed ze eindexamen gymnasium op het [[Vrijzinnig-Christelijk Lyceum|VCL]], waarna ze in [[Leiden]] rechten ging studeren. Daar studeerde haar oudere broer [[Pierre Louis d’Aulnis de Bourouill|Louis]] ook.


Haar moeder woonde in de Parkstraat in Den Haag, schuin tegenover [[Landry & van Till]]. In oktober 1943 trouwde ze met [[Jaap van Till]]. Ze kregen op 25 juli 1944 hun eerste dochter, [[Pauline van Till|Pauline]], gevolgd door zoon Willem (1946) en dochter Elisabeth (1951). In 1977 werd ze weduwe.  <br>
Ze studeerde af in de rechten aan de [[Rijksuniversiteit Leiden]]. Op 18 december 1970 [[Wetenschappelijke promotie|promoveerde]] D'Aulnis aan diezelfde universiteit op het onderwerp ''Medisch-juridsche aspecten van het einde van het menselijk leven''.
==Haar sport==
   
In haar eerste huwelijksjaren deed ze veel aan sport. Met de [[Pampus (open zeilboot)|Pampus]] 4 zeilde ze veel wedstrijden. Ze deed mee aan auto rally's, waaronder de Scheveningen-Luxemburg-Scheveningen en de eerste en tweede Tulpen Rally's ([[1949]] en [[1950]]) deed ze mee. <br>
Van Till-d'Aulnis de Bourouill, de naam waaronder zij publiceerde, is vooral als gezondheidsjuriste bekend geworden in het medisch-ethische discours over abortus en euthanasie. Ze was adviseur van het hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis. In 1972 was zij medeoprichter van de [[Nederlandse Stichting Vrijwillige Euthanasie]] (NVVE) (voorloper van de [[Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde]]) en was daar secretaris van tot 1985, toen de stichting werd opgeheven. In het euthanasiedebat werd met name haar definiëring van verschillende begrippen (en stadia) overgenomen, zoals die nog eens zijn samengevat in haar publicatie uit 1984. Voor haar bijdragen werd ze benoemd tot [[Officier in de Orde van Oranje-Nassau]].
De pampus werd vervangen door een oudhollandse platbodem, 'de Sampan', die zeewaardig was. Ze zeilde daarmee in [[1967]] naar [[Londen]] met een geheel vrouwelijke bemanning, om de tocht naar [[Chatham]] te herdenken. Het was toen 300 jaar geleden dat op 6 juni 1667 's Lands vloot vertrok onder bevel van luitenant-admiraal [[Michiel de Ruyter|De Ruyter]] van de rede van [[Texel]] naar zee. <br>
De Sampan werd vervangen door de meer comfortabel 11m lange [[Westerley]], waarmee ze nog een paar jaar zeilde.


== Haar werk==
== Bibliografie ==
Langzamerhand ontstond de behoefte iets anders te doen. Ze werd voorzitter bij het [[Rode Kruis|Roode Kruis]] van een commissie die moest gaan omschrijven wanneer een mens 'onomkeerbaar' dood is. Hieraan was dringend behoefte omdat in die tijd medici begonnen met het doen van [[orgaantransplantatie|orgaantransplantaties]]. In april 1969 verschijnt het "Interimrapport van de Commissie Orgaantransplantatie van het Nederlandsche Roode Kruis". <br>
* ''Medisch-juridische aspecten van het einde van het menselijk leven''. Deventer, Kluwer, 1970. ISBN 90-268-0478-4 ([[proefschrift]]).
In [[1970]], op haar 50ste, promoveerde Van Till in Leiden op de "Medisch-juridsche aspecten van het einde van het menselijk leven". <br>
* ''Vrije abortus nu reeds mogelijk? Wat is menselijk leven in de zin van het strafrecht? Wanneer begint het? Waarom juist dan?'' Deventer, Kluwer, 1972. ISBN 90-268-0604-3
In de daaropvolgende jaren verdiepte zij zich op het begin van het menselijk leven. Wat is menselijk leven in de zin van het strafrecht? Wanneer begint het? Waarom juist dan? In 1972 behandelde ze  haar visie in "Vrije abortus, nu reeds mogelijk?"<br>
*'Rechtsbescherming van menselijk leven (Jus constituendum)', in: ''Nederlands Juristenblad'' (1973) 19, p. 565-585.
Vroeger was je dood omdat je hart stil stond, maar in de zeventiger jaren kent de medisch-juridische wereld verschillende manieren van dood zijn: [[hartdood]], [[klinisch dood]], [[schijndood]] en [[hersendood]]. Zij benadrukt dat je pas echt dood bent als je onomkeerbaar dood bent. Dit kan aangetoond worden met angiografie.<br>
*'Abortus en actieve euthanasie', in: ''Nederlands Juristenblad'' (1975) 16, p. 505-514.
In Nederland was de officiële discussie over de [[diagnose]] van de dood bij beademde patiënten op hoog niveau vastgelopen. Het onderwerp lag in de ambtelijke ijskast. Zij probeerde het er weer uit te krijgen.<br>
*'Doodsdiagnostiek ten aanzien van irreversibel comateuze beademde patiënten; enkele conclusies uit een literatuuronderzoek, in: ''Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde'' (1975) 12, p 453-464.
Zoals Dr Leo Fretz, [[filosoof]] aan de [[Technische Hogeschool]] in [[Delft]] schreef in het [[NRC Handelsblad]] in 1985: "Ze heeft met haar geschriften een onschatbare bijdrage geleverd aan de kwaliteit van het abortus- en euthanasiedebat".<br>
*'Diagnosis of death in comatose patients under resuscitation treatment. A critical review of the Harvard report', in: ''American Journal of Law & Medicine'' (1976) 2, p. 1–40.
In 1985 stuurde zij zichzelf met [[pensioen]]. Ze overleed in Den Haag in 1997.
*'Euthanasie in veelvoud', in: ''Intermediair. Informatie voor leidinggevende functionarissen'' 14 (1978) 45, p. 25.
*'Over 'indirecte' euthanasie', in: ''Ars aequi. Juridisch studentenblad. Onder auspiciën van de Vereniging van Juridische Faculteiten in Nederland'' 35 (1986) 2, p. 148.
* ''Doodgaan, wat is dat? Hartdood, klinisch dood, schijndood, hersendood''. Utrecht, Bohn, Scheltema & Holkema, 1984. ISBN 90-313-0681-9


==Haar (klein)kinderen==
{{Appendix|2=
Pauline kreeg 3 kinderen, Willem 5 en Elisabeth 4. Zij had dus 12 kleinkinderen.
*''[[Nederland's Adelsboek]]'' 79 (1988), p. 163 (d'Aulnis de Bourouill).
*''Nederland's Adelsboek'' 95 (2010), p. 219 (Van Till).
*[[PiCarta]] (voor haar publicaties)
{{Wikidata|}} }}


==Publikaties==
[[Categorie:Nederlands bestuurder|Aulnis de Bourouill, Adrienne d']]
* [[1970]]: Medisch-juridische aspecten van het einde van het menselijk leven.<br>
[[Categorie:D'Aulnis de Bourouill|Adrienne]]
* [[1972]]: Vrije abortus, nu reeds mogelijk?<br>
[[Categorie:Geboren in 1920]]
* [[1984]]: Doodgaan, wat is dat?
[[Categorie:Overleden in 1997]]

Huidige versie van 2 aug 2018 om 20:27

Dr. mr. Hester Adrienne Henriëtte barones d'Aulnis de Bourouill (Den Haag, 3 september 1920 – aldaar, 29 december 1997) was een Nederlands juriste die zich met name met medisch-ethische vraagstukken bezighield.

Biografie

D'Aulnis was een lid van het geslacht D'Aulnis de Bourouill en een dochter van ir. George baron d'Aulnis de Bourouill (1888-1927) en van Arnolda Johanna Paulina Herten (1885-1949). Ze trouwde in 1943 met Jacobus Catharinus Comelis baron van Till (1900-1977), lid van de familie Van Till, met wie ze drie kinderen kreeg.

Ze studeerde af in de rechten aan de Rijksuniversiteit Leiden. Op 18 december 1970 promoveerde D'Aulnis aan diezelfde universiteit op het onderwerp Medisch-juridsche aspecten van het einde van het menselijk leven.

Van Till-d'Aulnis de Bourouill, de naam waaronder zij publiceerde, is vooral als gezondheidsjuriste bekend geworden in het medisch-ethische discours over abortus en euthanasie. Ze was adviseur van het hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis. In 1972 was zij medeoprichter van de Nederlandse Stichting Vrijwillige Euthanasie (NVVE) (voorloper van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde) en was daar secretaris van tot 1985, toen de stichting werd opgeheven. In het euthanasiedebat werd met name haar definiëring van verschillende begrippen (en stadia) overgenomen, zoals die nog eens zijn samengevat in haar publicatie uit 1984. Voor haar bijdragen werd ze benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.

Bibliografie

  • Medisch-juridische aspecten van het einde van het menselijk leven. Deventer, Kluwer, 1970. ISBN 90-268-0478-4 (proefschrift).
  • Vrije abortus nu reeds mogelijk? Wat is menselijk leven in de zin van het strafrecht? Wanneer begint het? Waarom juist dan? Deventer, Kluwer, 1972. ISBN 90-268-0604-3
  • 'Rechtsbescherming van menselijk leven (Jus constituendum)', in: Nederlands Juristenblad (1973) 19, p. 565-585.
  • 'Abortus en actieve euthanasie', in: Nederlands Juristenblad (1975) 16, p. 505-514.
  • 'Doodsdiagnostiek ten aanzien van irreversibel comateuze beademde patiënten; enkele conclusies uit een literatuuronderzoek, in: Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (1975) 12, p 453-464.
  • 'Diagnosis of death in comatose patients under resuscitation treatment. A critical review of the Harvard report', in: American Journal of Law & Medicine (1976) 2, p. 1–40.
  • 'Euthanasie in veelvoud', in: Intermediair. Informatie voor leidinggevende functionarissen 14 (1978) 45, p. 25.
  • 'Over 'indirecte' euthanasie', in: Ars aequi. Juridisch studentenblad. Onder auspiciën van de Vereniging van Juridische Faculteiten in Nederland 35 (1986) 2, p. 148.
  • Doodgaan, wat is dat? Hartdood, klinisch dood, schijndood, hersendood. Utrecht, Bohn, Scheltema & Holkema, 1984. ISBN 90-313-0681-9

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Nederland's Adelsboek 79 (1988), p. 163 (d'Aulnis de Bourouill).
  • Nederland's Adelsboek 95 (2010), p. 219 (Van Till).
  • PiCarta (voor haar publicaties)

Zoek op Wikidata

rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Adrienne_d%27Aulnis_de_Bourouill&oldid=255518"