Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Zinsbegoocheling

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Met het begrip zinsbegoocheling oftewel zinsbedrog bedoelt men bedrieglijke waarnemingen (gehoor, zicht, reukvermogen, smaak, tastzin) door de zinnen van een persoon. Het meest komen optische zinsbegoochelingen voor, zoals gezichtsbedrog en hallucinaties. Een zinsbegoocheling aangaande iemand zelf noemt men een zelfbegoocheling en een verder gevorderd stadium daarvan (door bepaalde beredeneringen en gevolgelijke begrippen) noemt men zelfbedrog (spreekwoordelijk : zichzelf voor-de-gek-houden).

De hersenen geven op dergelijke momenten onjuiste informatie aan het bewustzijn over wat de zintuigen op dat moment waarnemen oftewel wat ze schijnbaar doen waarnemen. Dat onjuiste informatie wordt doorgegeven komt door het ontbreken van de juiste informatie om het te herkennen, wat het gevolg is van hetgeen men waarneemt (tegemoetkomend) óf hetgeen men denkt waar te nemen (extravert). Dit kan bijvoorbeeld van de positie afhangen, waardoor hetgeen men waarneemt niet goed waar te nemen is, maar kan ook het gevolg zijn van bepaalde (beredeneerde) gedachtengangen en begrippen en voortvloeiende overtuigingen, perspectieven, visies of kokervisies. Zo kan men denken en er van overtuigd zijn dat iets (zo niet alles) ergens het gevolg van is of op een bepaalde manier anders is. Als uitgesproken zinsbegoocheling is menig overtuiging aan te merken, welke ontstaan zijn uit aannames betreffend een religie, waarbij onzekerheid eenvoudigweg omgeruild wordt door een bepaalde zekerheid. Voor de overtuiging is het dan tot zekerheid verworden, echter kunnen aannames nooit als zekerheid gedefiniëerd worden, althans niet buiten het eigen denken. Deze aangenomen waarheden brengen gevolgelijk een tunnelvisie teweeg, waarin men zich zelf begeeft, wat veroorzaakt dat het ego de overhand heeft en de voorkeur geeft aan het eigen denken en begrijpen (bij de meeste mensen, wat de eigen beredeneringen toelaten).

Zie ook