Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

The Stranglers

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

The Stranglers is een Britse punkgroep, ontstaan in het midden van de jaren zeventig in Guildford. Aanvankelijk noemden zij zich The Guildford Stranglers.

Geschiedenis

Hugh Cornwell (zang, gitaar) was biologieleraar, Jet Black (drums) had een ijs- en wijndistributiebedrijf, Jean-Jacques Burnel (zang, bas) was karateka en motorenfanaat en Dave Greenfield, de opvolger van Hans Warmling (toetsen), was al jaren semiprofessioneel muzikant.

De sound van dit viertal had zijn roots in de pubrock en de Amerikaanse rock van eind jaren zestig. Door de power van de punkbeweging aan hun geluid toe te voegen raakte hun carrière in een stroomversnelling, en in 1977 speelden ze in bijna elke Engelse zaal en braken ze ook internationaal door met de albums Rattus Norvegicus en No More Heroes. Ook het titelnummer van No More Heroes werd een internationale hit en de groep plaatste zich in het rijtje groten der rock.

In de daaropvolgende jaren werd er door The Stranglers meer en meer geëxperimenteerd, met wisselend succes. Vooral The Raven en The Meninblack konden critici behagen maar het grote publiek niet. Pas in 1982 had de groep weer een hit met het sfeervolle Golden Brown, een traditionele wals in 3/4 maat, afgewisseld met frases waarbij 3 maten in 3/4 gevolgd worden door één maat in 4/4, waarvan de obscure tekst over heroïnegebruik en/of een meisje handelt. Ook nummers als Skin Deep (1984) en Always the Sun (1986) wisten het grote publiek te boeien.

In augustus 1990 hield Hugh Cornwell het voor gezien; hij had ruzie met de andere bandleden en vond dat ze op een dood spoor zaten. Cornwell ging solo verder en trok in 2009 in zijn eentje langs de zalen van Engeland om zijn laatste boek te promoten.

The Stranglers gingen verder met gitarist John Ellis (die met The Vibrators nog als voorprogramma fungeerde) en zanger Paul Roberts. In deze bezetting werd tot 2000 de wereld rond getoerd en werden, met minimaal succes, de albums Written in Red en Coup de Grace uitgebracht.

Pas in 2004 wisten The Stranglers (nu met Baz Warne in plaats van John Ellis) weer de aandacht te trekken met het album Norfolk Coast.

In juni 2006 verliet Roberts de band om zich op zijn project Soulsec te richten. De overige vier kondigden aan in september hun album Suite XIV uit te brengen. Burnel en Warne namen samen de zang voor hun rekening.

In 2011 toerden The Stranglers door Engeland met ex-Dr. Feelgood-gitarist Wilko Johnson als voorprogramma.

Discografie

Albums

Album(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Album Top 20/50/75/100
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
Rattus norvegicus 1977
No more heroes 1977
Black and white 1978
The Raven 1979
The gospel according to the meninblack 1981
La folie 1981 20-02-1982 6 12
Feline 1983
Aural sculpture 1984 24-11-1984 23 21
Dreamtime 1986 15-11-1986 37 7
10 1990
Stranglers in the night 1992
About time 1995
Written in red 1997
Coupe de grace 1998
Norfolk coast 2004
Suite XVI 2006
Giants 2012
Accoustic in Brugge 2012

Singles

Single(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Top 40
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
Something better change 1977 15-10-1977 32 4 #29 in de Single Top 100
No more heroes 1978 14-01-1978 29 5 #25 in de Single Top 100
Golden brown 1982 13-02-1982 8 8 #10 in de Single Top 100
Skin deep 1984 24-11-1984 27 5 #21 in de Single Top 100
No mercy 1985 02-02-1985 27 6 #32 in de Single Top 100
Always the sun 1986 06-12-1986 35 3 #42 in de Single Top 100
Heaven or hell 1992 12-09-1992 tip 16 - #77 in de Single Top 100

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18
Golden brown 422 390 452 425 404 382 463 386 430 405 454 467 441 430 335 457 434 580 514
No more heroes - 1185 1137 894 1243 1220 1673 1431 1879 1459 1806 1908 1796 1806 1661 - - - -

Trivia

  • Het nummer Peaches uit 1977, werd in 2002 nog gebruikt door Adidas in haar reclames.
  • Het nummer No more heroes uit 1977, werd in 2003 en 2004 nog door internetprovider Wanadoo gebruikt in haar reclames.
  • Het nummer Golden Brown uit 1982, werd in 2015 gebruikt in de film Ventoux.