Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Rassensegregatie

Uit Wikisage
(Doorverwezen vanaf Rassenscheiding)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Zie ook : segregatie (doorverwijzing), voor andere betekenissen / vormen van "segregatie".

Foto (1942) van een demonstratiebord
(met Amerikaanse vlaggetjes erop)
tégen kleurlingen oftewel vóór discriminatie
(Detroit (Michigan), VS).

Rassensegregatie oftewel rassenscheiding is een wettelijke regeling waarbij de verschillende rassen van elkaar gescheiden worden. Deze vorm van segregatie kan geografisch van aard zijn, maar wordt vaak doorgevoerd door middel van aparte faciliteiten (zoals scholen) en wetgeving voor de verschillende groepen binnen de samenleving.

Hoewel vele culturen rassenscheiding toepasten binnen hun maatschappij, was het geen algemeen verschijnsel. Multiculturele samenlevingen zoals het Romeinse Rijk stonden bekend vanwege hun verwerping van segregatie. De meeste hedendaagse samenlevingen verbieden racisme door middel van burgerrechten of keuren het af.

Nazi-Duitsland

Ten tijde van het nazistische bewind in Duitsland werden de Rassenwetten van Neurenberg aangenomen, die joden in de jaren '30 tot een afgescheiden bevolkingsgroep maakten. Vanaf toen was het voor joden ("Untermenschen") verboden met Arische Duitsers ("Übermenschen") te trouwen. De overheid van Polen na de bezetting van 1 september 1939 verdeelde haar bevolking op in een aantal groepen, elk met hun eigen rechten, voedselbonnen, openbaar vervoer en uitgaansgelegenheden. De hiërarchie was als volgt:

  1. Duitse staatsburgers (Reichsdeutsche)
  2. Duitsers van buiten Duitsland (Volksdeutsche)
  3. Aangetrouwde Duitsers (waaronder veel etnische Polen)
  4. Oekraïners
  5. Hooglanders (Goralenvolk)
  6. Polen
  7. Joden

Tot het einde van het nazibewind moesten joden en Roma gele linten of andere herkenningstekens dragen, zoals de Davidster. Joodse doktoren mochten geen ariërs onderwijzen of behandelen als patiënt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden verschillende bevolkingsgroepen die als Untermenschen waren geclassificeerd naar concentratiekampen gestuurd en systematisch vermoord. Momenteel zijn er wederom spanningen rond het uitzetten van Roma in Frankrijk, vanwege de vermoedens van veel andere landen, dat geen onderscheid wordt gemaakt inzake bepaalde individuen en volledige groepen van Roma. Volgens Frankrijk is alles gerechtvaardigd aangaande hun beweegredenen, vanwege ondermeer criminele activiteiten en wanorde die er zou zijn. Sowieso zijn dergelijke aangelegenheden precair te noemen, wanneer niet overduidelijk het-één-en-ander overdacht en besproken is met de vele buitenstaanders, althans buiten dat betreffende land. In deze geldt ook het spreekwoord voorkomen is beter dan genezen, temeer de mens egocentrisch en tegelijkertijd naïef is, en vaak foute keuzes achteraf ziet, wat aangaande mensen dan meestal te laat is. De ontwikkeling van alle inzichten, begrippen en andere perspectieven betreffen (onbewust, ongemerkt) meestal tunnelvisies, vicieuze cirkels en kan men moeilijk out-of-the-box-denken, wat belemmeringen danwel de enige mogelijkheden zijn om stilstand of achteruitgang te stuiten, en tot daadwerkelijke vooruitgang te komen. Het komt meestal aan op het maken / tonen van initiatieven.

Verenigde Staten van Amerika

In de Verenigde Staten bestond een lange traditie van rassenscheiding, die geregeld werd door de zogenaamde Jim Crow-wetten. Wetgeving die de afstammelingen van de Afrikaanse slaven beperkingen oplegde werd ingevoerd in de decennia na de Amerikaanse Burgeroorlog, met name in de zuidelijke staten. Deze wetgeving werd in 1964 met de Civil Rights Act afgeschaft. Tot die tijd moesten zwarten op veel plekken gebruikmaken van aparte restaurants, openbare toiletten en scholen. Een aantal staten kenden zelfs wetten die het verboden dat een zwarte met een blanke trouwde. Ook in het leger werden aparte divisies gecreëerd voor zwarten.

Na de aanval van Japan op de Amerikaanse marinebasis Pearl Harbor op Hawaï werden veel Japanners of hun afstammelingen die in aan de westkust van de Verenigde Staten leefden opgesloten in concentratiekampen. Na de capitulatie van Japan in 1945 werd de roep van Afro-Amerikanen om afschaffing van de rassenscheiding steeds luider. President Harry Truman tekende in 1948 een wet die segregatie in het leger beëindigde. Burgerrechtenactivisten zoals Rosa Parks en Martin Luther King jr. en organisaties als de NAACP probeerden de wettelijk vastgelegde rassenscheiding af te schaffen; dit lukte uiteindelijk in 1964, toen met de Civil Rights Act alle segregatie werd verboden. In theorie hebben alle Amerikaanse staatsburgers tegenwoordig recht op dezelfde faciliteiten als ieder ander.

Hoewel het Federale Hooggerechtshof in de zaak Brown vs. Board of Education in 1954 segregatie op openbare scholen verbood, zijn nog niet alle scheidende wetten herschreven. De Grondwet van Alabama stelt nog steeds dat "Aparte scholen zullen worden opgericht voor blanke en zwarte kinderen, en geen kind van het ene ras is toegestaan naar een school van het andere ras te gaan". Deze wetgeving kan echter niet meer in de praktijk worden gebracht.

Zuid-Afrika

Bijna een halve eeuw, van 1948 tot 1994, bestond in Zuid-Afrika de apartheid. De blanke regering, die maar een klein deel van de bevolking vertegenwoordigde, bouwde aan een strikt doorgevoerde rassenscheiding. Zwarten mochten niet op de parkbankjes zitten of op bepaalde plekken wonen of werken. De Verenigde Naties noemden de Apartheid een "misdaad tegen de mensheid".

Naslagwerk

  • Betty Dobratz en Stephanie Shanks-Meile, White Power, White Pride!: the Separatist Movement in the United States; Hopkins University Press, 2001 (ISBN 0801865379)

Zie ook

Externe links