Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Polderse Kermis

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen


rel=nofollow

Polderse Kermis is een in 2016 gepubliceerd boek in de categorie Komische literatuur, van Kees Looijesteijn over de cultuur van de plattelandskermis in Anna Paulowna. Het bevat korte op de werkelijkheid gebaseerde verhalen in combinatie met vele foto’s van kermisgangers. Het is een hilarische schets met serieuze ondertoon van het verschijnsel polderse kermis aan de hand van zelfstandige korte story’s en verhalen gebaseerd op interviews met sleutelfiguren. Het neemt de lezer mee naar een bijzondere wereld: die van de absurditeit die zich afspeelt op deze plattelandskermis.

Zo vele polders en maar één Polderse Kermis? Noord-Holland telt vele polders. Toch verwijst het begrip polderse kermis niet naar de talloze andere polders maar juist naar die ene de Anna Paulownapolder. Het is niet precies bekend wanneer de eerste polderse kermis werd gevierd. Wel blijkt uit bronnen dat die kermis van 1880 tot 1902 verboden was. In 1902 werd ze opnieuw ingesteld. De polderse kermis kan men beschouwen als het centrum van plattelandskermiscultuur in een land dat nauwelijks meer platteland kent. Om die reden wordt de Polderse Kermis als eigennaam met hoofdletters geschreven.

Inhoud

De Polderse Kermis als gebeuren is vergelijkbaar met een boek dat meerdere lagen kent. Als men door de eerste laag van ‘plat vermaak’ heen kijkt, ziet men een diepere laag. Die laag wordt gevormd door de sociale functies die de Polderse Kermis vervult, te weten:

  • De reünie: oud-inwoners komen jaarlijks terug als ware het een reünie. De kermisklant als hoofdpersoon met de hele zaal als hoofdgast.
  • De verbroedering: Mensen spreken elkaar soms lange tijd niet. Maar op de kermis valt de schroom weg en worden ruzies van wel tien jaar oud bijgelegd.
  • De initiatie, bedoeld om hen als jeugdige tot dan nog buitenstaander op te nemen in de groep van jong volwassenen van de gemeenschap.
  • De identificatie, Er is geen sprake van verkleedpartijen zoals bij carnaval. Wel dragen groepen T-shirts met hun eigen Polder Poëzie
  • De grensverkenning: gewaagde en absurde gebeurtenissen, die niet alleen bedacht, maar ook uitgevoerd worden.
  • Last but not least: Kermis is van oudsher een ontmoetingspunt waar vele verkeringen ontstaan

De verhalen zijn gebaseerd op interviews welke zijn onderverdeeld in leeftijdscategorieën: 60-80 jarigen, 40-60 jarigen, 18-40 jarigen. Elk verhaal start met enkele zinnen uit een populair lied uit die tijd. Die regels komen terug in het verhaal. Daarnaast bevat het boek korte, werkelijk gebeurde, anekdotes uit de betreffende periode. Het geeft een beeld van drie generaties kermisgangers die, terugkijkend op hun kermiservaringen, weten dat deze hoogtepunten hen allen even verbond. Met de grenzeloosheid van de verbeelding even aan de macht.

Autobiografische achtergrond

Kees Looijesteijn (Anna Paulowna, 1953) verruilde in 1974 zijn geboorteplaats om enkele jaren in Zuid-Amerika (Peru) als ontwikkelingswerker te werken. Na zijn terugkeer bond ‘De Polder’ hem meer dan hij aanvankelijk verwachtte. Sinds zijn 15e jaar is hij een actieve kermisganger. Hij leerde de kermis echter ook van een andere kant kennen. Zowel als gemeenteraadslid (1975-2002) en als wethouder (1993-2002). Ook als loco-burgemeester waarbij hij verantwoordelijk was voor de openbare orde. Bij zijn afscheid als polderse politicus, in 2002, werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en ereburger van de gemeente Anna Paulowna.

Structuur

  1. Introductie
    1. Welkom in dit paleis van absurditeit
  2. De jaren 1955–1974
  3. De jaren 1975–1994
  4. De jaren 1995–2016
  5. Polderse Kermis wiki
  6. Verantwoording

Datering van de verhaalwerkelijkheid

Op de werkelijkheid gebaseerde verhalen uit drie periodes: 1955 tot 1975: Diegenen die terugkijken op hun ervaringen en de historie van de Polderse Kermis. 1975 tot 1995: De veelal nog actieve kermisgangers die sappige anekdotes vertellen. 1995 tot 2016 : De beginners en gevorderden, de actiefste kermisgangers, die hun grenzen verkennen.

Thema's en motieven

Thema: plattelandskermiscultuur

De Polderse Kermis als icoon van menige plattelandskermis.

Motto: verlangen

‘Vaak is er zo’n smachtend verlangen in je. Maar dan kom je terug met geknakte vleugels. En het leven gaat verder alsof je er nooit bent geweest’ Citaat uit ‘Kasimir en Karline’ Odon van Horvath.

Een slachtoffer bekende: ‘Ik werd opgesloten in een ruimte waarvan de ramen dichtgetimmerd waren. Het rook er naar gemorst bier en vermolmd hout. Bij de uitgang stonden potige kerels als bewaker’.Een andere getroffene vertelde ‘Binnen 10 minuten ben je zeiknat en bont en blauw want er wordt van alle kanten op je in gebeukt. Je denkt dat het mee zal vallen maar dat is niet zo. Dan krijg je een pak meel in je muil en in je haar en je denkt: het is echt zo, wat een troep’. ‘Als je bij iemand in de stad zijn bier omgooit, heb je al ruzie. Hier gooit iemand een heel blad bier in de lucht en lachen ze er ook nog om’. Een omstander: ‘Als ze aan het hossen zijn, beweegt de groep zich onbestuurbaar door de zaal. Het is onvermijdelijk dat ze overal tegenop botsen er vallen zelfs gewonden’.


Zoek op Wikidata

rel=nofollow