Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Orkest de Volharding
Orkest De Volharding, meestal kortweg De Volharding genoemd, is een ensemble voor hedendaagse muziek gevestigd in Amsterdam. Het ensemble heeft de unieke vaste bezetting van 1 fluit, 3 saxofoons, 3 trompetten, 3 trombones, 1 hoorn en piano, onder leiding van een dirigent. Voordat de activiteiten in 2009 werden beëindigd stond De Volharding onder leiding van dirigent Jussi Jaatinen en artistiek leider Anthony Fiumara.
Historie
Het ensemble is opgericht in het voorjaar van 1972. De componist Louis Andriessen en de saxofonist Willem Breuker brachten toen een aantal musici uit de geïmproviseerde en uit de klassieke muziek bijeen om Andriessens compositie De Volharding uit te voeren, die geschreven was voor bovengenoemde ongebruikelijke bezetting. Deze eerste uitvoering vond plaats op 12 mei 1972 in Theater Carré tijdens een historisch geworden, rumoerig concert. De musici besloten daarop bij elkaar te blijven als ensemble onder de naam De Volharding.
In 2008 werd bekend dat Orkest de Volharding vanaf 1 januari 2009 geen subsidie meer zou ontvangen van het Nederlands Fonds voor Podiumkunsten. De motivering hiervoor was onder andere dat het ensemble geen diversiteit aan de Nederlandse podiumkunsten zou toevoegen. Het orkest heeft hierop besloten om de activiteiten vanaf 2009 stop te zetten en de geplande bezoeken aan festivals in het buitenland af te zeggen.
Een ongewoon ensemble
Het ensemble kenmerkt zich door een wisselwerking tussen de maatschappelijke stellingname en de ongebruikelijke muzikale uitvoeringspraktijk en tussen klassiek geschoolde musici en musici uit de jazz- en geïmproviseerde muziek. In de beginperiode nam het ensemble stelling tegen het toenmalige elitaire cultuurbeleid en de maatschappelijke ontwikkelingen. Later maakte het orkest zich sterk voor de cultuurspreiding in Nederland en probeerde De Volharding ook te spelen op festivals en poppodia.
Voor de muzikale uitvoeringspraktijk was van belang de vaste bezetting die zorgde voor de unieke klankcultuur van het orkest en er ook voor zorgde dat het verloop onder de orkestleden erg klein was, gecombineerd met het repertoire dat onlosmakelijk deel uitmaakte van het orkest. Alle 300 werken muziek die De Volharding speelde, waren speciaal voor het ensemble geschreven of bewerkt. Een groot deel van deze stukken is geschreven door Nederlandse, veelal jonge componisten. De composities zijn soms moeilijk classificeerbaar tussen hedendaags klassiek, jazz, pop en avant-garde.