Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Anne van den Dool
| Anne van den Dool | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Algemene informatie | ||
| Geboren | 1993 | |
| Land |  Nederland
| |
| Beroep | auteur | |
| Werk | ||
| Jaren actief | 2012-heden | |
Anne van den Dool (Leiderdorp, 1993) is een Nederlands schrijver en dichter. Zij debuteerde in 2014 bij uitgeverij Querido met de roman Achterland. In 2020 verscheen haar tweede roman, Vluchthaven. Verder publiceert zij regelmatig in literaire tijdschriften, zoals Poëziekrant, Tirade en DW B. Daarnaast werkt zij als tekstschrijver en publicist. In die hoedanigheid schrijft ze artikelen voor onder meer NRC Handelsblad, Vrij Nederland, vtwonen en Libelle. Ook is ze curator voor het Literatuurmuseum.
Carrière
Van den Dool won op de basisschool de juryprijs van de jaarlijkse poëziewedstrijd van de Stichting Kinderen en Poëzie (SKEP) en werd meermaals opgenomen in bundels van Doe Maar Dicht Maar. Ze studeerde cum laude af aan de Universiteit Leiden in zowel Film- en Literatuurwetenschap als Neerlandistiek. In 2013 won zij de Volkskrant-schrijfwedstrijd, waarmee zij toegang kreeg tot een tweedaagse cursus van literair agentschap Sebes & Bisseling. Dit leidde tot een contract met uitgeverij Querido voor twee boeken, die respectievelijk in 2014 en 2020 verschenen. Van den Dool was hiermee de jongste auteur die ooit[1] bij Querido debuteerde.
Bibliografie
- Achterland, Em. Querido's Uitgeverij, 2014.[2]
- Vluchthaven, Em. Querido's Uitgeverij, 2020.
Externe links
- Officiële website
- Essays van Anne van den Dool, Literatuurmuseum
Bronnen
Referenties
|
