Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Onbewuste kennis: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Bron; http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Onbewuste_kennis&oldid=17044127)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 17: Regel 17:


[[Categorie:Filosofie van de geest]]
[[Categorie:Filosofie van de geest]]
[[Categorie:Filosofische terminologie]]
[[Categorie:Kennismanagement]]
[[Categorie:Kennismanagement]]
[[Categorie:Kentheorie]]
[[Categorie:Kentheorie]]
[[Categorie:Psychologie]]
[[Categorie:Psychologie]]

Huidige versie van 5 aug 2011 om 17:44

Onbewuste kennis of ontastbare kennis (van het Engelse tacit knowledge) is een concept ontwikkeld door wetenschapper en filosoof Michael Polanyi. Hij noemde het zelf 'tacit knowing'.

Het is een vorm van individuele kennis die 'in het hoofd zit' en moeilijk overdraagbaar is. Deze vorm van kennis bevat vaak (cultuurgebonden) waarden, ervaringen en attituden. Overdracht vindt meestal plaats door interactie, waarbij leerprocessen van belang zijn. Ikujiro Nonaka en Hirotaka Takeuchi ontwierpen een schema waarin het overgeven van impliciete en expliciete kennis gerepresenteerd wordt.

Onbewuste kennis wordt ook wel vertaald met de begrippen 'know how' en 'know who'. Het staat naast (1) expliciete kennis (feitenkennis), dat uit boeken of geschriften kan worden verkregen, en ook weer makkelijk overdraagbaar is, en naast (2) impliciete kennis, kennis die we expliciet zouden kunnen maken, maar waarbij we dat niet doen, bijvoorbeeld omdat het niet tactisch is, we het niet de moeite waard vinden, of we het over het hoofd zien. Beelddenkers combineren impliciete- en expliciete kennis automatisch tot beelden (antwoorden, conclusies, begrip van zaken), of juist niet.

Vormen van onbewuste kennis zijn handelingen en routines. Onbewuste kennis wordt toegepast als functionele kennis.

Zie ook

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  • Philippe Baumard (1999), Tacit knowledge in organizations.
  • Ikujiro Nonaka en Hirotaka Takeuchi (1995), The Knowledge-Creating Company.
  • Michael Polanyi (1966), The tacit dimension.
rel=nofollow