Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Militaire dienst

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.
Wereldkaart van de legervormen
Bestand:Conscription map of the world.svg
Legenda

██ geen (eigen) leger

██ geen dienstplicht (vrijwilligersleger/beroepsleger)

██ dienstplicht bestaat, maar minder dan 40% van de mannen wordt daadwerkelijk opgeroepen of minder dan 20% van de hele leeftijdsgroep (mannen en vrouwen)

██ dienstplicht wordt binnen maximaal drie jaar afgeschaft

██ dienstplicht

██ geen opgave

De dienstplicht of militaire dienst is de verplichting tot het tijdelijk vervullen van werkzaamheden door (een deel van) de bevolking. Meestal wordt de term dienstplicht gebruikt voor de militaire dienstplicht, waarbij jonge mensen (in de meeste landen alleen mannen) een tijdlang verplicht deel uitmaken van de krijgsmacht. Beroepsmilitairen spreken over zichzelf als in dienst ofwel in militaire dienst. Men kan dienstplicht zien als een belasting in natura.

Naast verplichtingen biedt de dienstplicht ook (opleidings)mogelijkheden, die vaak wel een militaire toepassing hebben. Men kan bijvoorbeeld leren zware voertuigen te besturen en zo een rijbewijs C behalen. Ook is er vaak ruimte voor andere opleidingen, al dan niet met militair nut. Wie een militaire opleiding heeft gevolgd of wil volgen (wat vaak in dienst eveneens mogelijk is), kan doorstromen naar verdere training of zelfs de officiersopleiding, en beroepsmilitair worden.

Het komt voor (dit hangt van het land af) dat mannen die hun dienstplicht hebben vervuld 'op herhaling' moeten. Dit betreft dan meestal een 'opfriscursus' van enkele weken.

Een verwant historisch begrip is de heervaart, in de middeleeuwen de plicht van weerbare mannen om in oorlogstijd een bepaalde tijd krijgsdienst te verrichten voor de landsheer.

Nederland

Bestand:De Wachter, Nassauplein Den Haag.JPG
De Wachter (Nassauplein, Den Haag)
gemaakt door Shinkichi Tajiri, met de tekst:
Aangeboden ter gelegenheid van
HET EINDE VAN DE DIENSTPLICHT
door de belangenverenigingen van en voor dienstplichtigen
AVNM en VVDM, 31 augustus 1996

Iedere man en vrouw (sinds 2018) in Nederland tussen de 17 en 45 jaar oud heeft te maken met de dienstplicht.[1] Sinds 1 mei 1997 is echter de opkomstplicht opgeschort, wat betekent dat zolang de regering de opkomstplicht niet heractiveert dienstplichtigen zich niet hoeven te melden, en gewoon kunnen blijven leven in de burgermaatschappij.[2] De dienstplicht is niet afgeschaft, en daarom worden dienstplichtigen nog ingeschreven. Als dit gebeurt ontvangt de dienstplichtige een dienstplichtbrief met daarin uitleg over de dienstplicht en de melding dat de dienstplichtige niet verplicht is tot opkomst. De dienstplicht wordt geregeld in artikel 98 van de grondwet en in de Kaderwet dienstplicht.[3]

Geschiedenis

In Nederland werd de militaire dienstplicht, toentertijd "conscriptie" genaamd, in 1810 ingevoerd na inlijving van het Koninkrijk Holland in het Franse Keizerrijk. Iedere man van 20 jaar of ouder moest zich inschrijven. Door middel van loting werd bepaald wie dienst moest nemen (de loteling) in het Franse leger. Het systeem werd na de verdrijving van de Fransen en de stichting van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden in stand gehouden, de zogenaamde Nationale Militie. Tot 1898 kon iemand die ingeloot was echter een vervanger (remplaçant) inhuren. Na 1898 gold de persoonlijke dienstplicht. Later gold de militaire dienstplicht voor alle mannen vanaf 18 jaar. Uitstel, bijvoorbeeld vanwege studie, was mogelijk. Gewetensbezwaarden, mensen die principieel tegen het leger zijn, konden een vervangende dienstplicht vervullen in een andere sector.

In de jaren 1946 tot en met 1949 werden in totaal ongeveer 95.000 Nederlandse dienstplichtigen naar Indonesië gestuurd tijdens de politionele acties. Hiervoor moest de grondwet gewijzigd worden om het mogelijk te maken dienstplichtigen ook tegen hun wil te kunnen sturen.

In 1966 werd de Vereniging van Dienstplichtige Militairen (VVDM) opgericht, die zich als een belangenvereniging voor dienstplichtige soldaten ontwikkelde tot een serieuze gesprekspartner van de militaire en politieke leiding.

Door diverse oorzaken kwam de militaire dienstplicht eind 20e eeuw steeds meer onder druk te staan.

  1. Door het einde van de Koude Oorlog was het directe gevaar van een oorlog afgenomen.
  2. In plaats daarvan werd het Nederlandse leger steeds vaker ingezet bij vredesoperaties die niet direct dienden ter verdediging van Nederlands grondgebied. De complexiteit en het gevaar van deze missies maakten de inzet van dienstplichtigen omstreden.
  3. Bovendien werd steeds vaker gewezen op het discriminerende karakter van de dienstplicht. In een tijd waarin gelijke rechten en plichten voor iedereen steeds vanzelfsprekender werden, paste een plicht voor alleen mannen niet langer. Verder is de dienstplicht op basis van geslacht incompatibel met artikel 1 van de Nederlandse Grondwet.
  4. Verder bestond er kritiek op het gegeven dat in veel landen de dienstplichtigen na een basisopleiding van enkele weken weinig meer te doen hadden en de rest van hun dienstplicht in ledigheid doorbrachten. Niet alleen was dit verspilde tijd vanuit het oogpunt van de dienstplichtigen, maar op deze manier had ook de overheid weinig aan hen.

Opschorting

In Nederland is sinds 1 mei 1997 de opkomstplicht officieel opgeschort. De Tweede Kamer heeft in mei 1993, bij aanvaarding van de Prioriteitennota, ingestemd met opschorting van de opkomstplicht. Sinds 22 augustus 1996 werden er al geen nieuwe dienstplichtigen meer opgeroepen. De opschorting wil zeggen dat burgers geen militaire dienst hoeven te vervullen zolang de veiligheidssituatie dat niet vereist. De Nederlandse krijgsmacht bestaat sindsdien volledig uit (vrijwillige) beroepsmilitairen. Wel krijgt iedere mannelijke staatsburger een dienstplichtbrief waarin wordt verteld dat hij is ingeschreven, maar niet opkomstplichtig is. De dienstplicht is dus niet afgeschaft, alleen de opkomstplicht is opgeschort.[4] De Kaderwet dienstplicht regelt dat opschorting en beëindiging daarvan bij Koninklijk Besluit wordt geregeld, maar dat wordt ingetrokken als de Staten-Generaal bezwaar maakt.

In het voorjaar 2008 waren er geluiden, onder andere in de VVD en in de krijgsmacht zelf (generaal Dick Berlijn), die wilden onderzoeken of de opkomstplicht weer zou moeten worden ingevoerd, vanwege de zware belasting op het beroepsleger door de vele uitzendingen naar conflictgebieden.

Maatschappelijke dienstplicht

Ter vervanging van de militaire dienstplicht maken sommige politieke partijen zich sterk voor de invoering van een maatschappelijke dienstplicht. Deze maatschappelijke stage zou voor alle schoolverlaters moeten gelden. Een jaar lang moeten jongeren vrijwilligerswerk doen dat nuttig is voor de maatschappij en later ook voor henzelf. Hierbij moeten jongeren kiezen wat voor soort werk ze willen gaan doen. Door dit soort werk leren jongeren hoe zij iets nuttigs kunnen doen voor de maatschappij en leren ze niet afwachten tot de maatschappij iets nuttigs doet voor henzelf.

Vrienden uit dienst

In Nederland zijn er, naar Amerikaans voorbeeld, verschillende online platforms ontstaan waar (voormalig) dienstplichtigen en beroepsmilitairen op zoek kunnen naar vrienden uit hun diensttijd. Met name de eerste groep is op zoek naar de dienstmaten[5] waar ze een vaak betekenisvolle periode in hun leven mee hebben gedeeld. Ook genealogiesites [6] maken dankbaar gebruik van geregistreerde informatie over mannen ('naam, rang en registratienummer') die in dienst zijn geweest.

Toekomst

Vanaf 2018 is de dienstplicht ook voor vrouwen ingevoerd (al is beëindiging van de opschorting op dit moment niet aan de orde).[7][8][9]

Curaçao, Aruba en Sint Maarten

Op Curaçao, Aruba en Sint Maarten bestaat een dienstplicht. Dienstplichtigen, die miliciens worden genoemd, moeten een jaar dienen bij de respectievelijke milities. Het eerste halfjaar van de opleiding is een algemene militaire opleiding. In het tweede halfjaar volgen de miliciens een vakopleiding. Wel is de opkomstplicht op Aruba opgeschort.

België

Tot 1909 werd het Belgisch Leger gevormd uit vrijwilligers en conscriptie van lotelingen. Dit systeem, dat vermogende of verzekerde rekruten toeliet om (tegen vergoeding) een vrijwillige plaatsvervanger te sturen, werd in 1909 vervangen door de dienstplicht voor één zoon per gezin. Het oorlogsklimaat zorgde vier jaar later, op 30 augustus 1913, voor de invoering van een algemene dienstplicht voor mannen.

Na de Tweede Wereldoorlog vervulden vele dienstplichtigen hun legerdienst bij de Belgische strijdkrachten in Duitsland. Om de dienstplichtige soldaten te ondersteunen had onder andere de katholieke beweging het sociaal netwerk "Milac" uitgebouwd. Vanaf 1963 konden gewetensbezwaarden een burgerdienst vervullen. In 1992 werd de dienstplicht onder minister Leo Delcroix opgeschort en sindsdien worden er geen dienstplichtigen meer opgeroepen. De dienstplichtwet is niet meer van toepassing op lichtingen na die van 1993.[10] Op 5 februari 1995 zwaaiden de laatste dienstplichtigen af.

Overige EU-landen

Bestand:Swedish military conscription (circa 1918-20).jpg
Zweedse dienstplichtigen (circa 1918-1920).
  • Duitsland schafte op 1 juli 2011 als een van de laatste landen van de Europese Unie de gedwongen opkomst af.[11]
  • Oostenrijk hield op 20 januari 2013 een referendum over afschaffing.[12] Bijna 60% van de deelnemers bleek tegen de komst van een beroepsleger.[13]
  • Dienstplicht bestond in het Verenigd Koninkrijk van 1916 tot 1919 en van 1939 tot 1963. De dienstplicht gold in de eerste periode niet voor ingezetenen van Ierland en in de tweede periode niet voor ingezetenen van Noord-Ierland; van 1942-1945 waren ook vrouwen dienstplichtig.
  • Zeven landen binnen de Europese Unie kennen de militaire dienstplicht, te weten: Cyprus, Denemarken, Estland, Finland, Litouwen, Oostenrijk en Griekenland.
  • In de zomer van 2017 zal de regering van Zweden de dienstplicht opnieuw invoeren, dit omdat het land een toenemende dreiging vanuit Rusland ervaart.
  • Ook andere landen zoals Duitsland, Frankrijk en Polen overwegen herinvoering van de dienstplicht.

Rusland

De dienstplicht heeft een zeer slechte reputatie in Rusland, met name vanwege de extreem hardhandige ontgroening (dedovsjtsjina). Deze ontgroening leidde ieder jaar tot incidenten met als gevolg ernstige gezondheidsschade, psychische problemen, en zelfs dodelijke incidenten en zelfmoorden. Daar komen de slechte levensomstandigheden bij, alsmede de gewoonte dienstplichtigen voor de meest riskante militaire operaties (bijvoorbeeld in Tsjetsjenië) in te zetten omdat zij het goedkoopst en makkelijkst te vervangen zijn. Jonge mannen en hun ouders vrezen de dienstplicht, en er is veelvuldig sprake van ontduiking van de dienstplicht op legale of illegale manieren. Illegale ontduiking van de dienstplicht kan in Rusland met gevangenisstraf (van ten hoogste twee jaar) worden bestraft, waarna men alsnog vanuit de gevangenis rechtstreeks in dienst gaat.

In Rusland geldt sinds 1 januari 2008 een dienstplicht van een jaar. Dit is teruggebracht van twee jaar tot een jaar in de hoop dat dit de dedovsjtsjina zal verminderen. Mannen van 18 tot 27 kunnen worden gerekruteerd, met een aantal uitzonderingsgronden.

Vrijstelling en ontduiking van de militaire dienstplicht

Bestand:Herontdekte loteling.jpg
Bericht over een loteling die zich in 1828 tien jaar te laat meldde voor dienst

Waar de dienstplicht geldt, gelden vaak eveneens vrijstellingen, vaak vastgelegd in de nationale dienstplichtwet. Veelvoorkomende vrijstellingsgronden zijn:

  • Afgekeurd worden bij de medische keuring of een medisch certificaat van ongeschiktheid kunnen overleggen.
  • Familieomstandigheden, waaronder het feit dat één of meer broers in het gezin al eerder in actieve dienst hebben gediend (broederdienst).
  • Het (fulltime) volgen van een studie of (hogere) opleiding.
  • Het bezitten van de doctorstitel, het volgen van een opleiding die hiertoe leidt, het verrichten van onderzoek, of het schrijven van een proefschrift.
  • De gezinssituatie, bijvoorbeeld enig kind of enige kostwinner zijn, of (kleine) kinderen hebben.
  • Homoseksualiteit. In sommige landen bestaat een aversie tegen homoseksuelen in het leger of beschouwt men homoseksualiteit als psychische stoornis en daarmee als medische afkeuringsgrond (vergelijkbaar met de S5 in Nederland).
  • Soms was het mogelijk een woonplaats te kiezen waar een afwijkend regime gold waardoor men niet in dienst werd opgeroepen, bijvoorbeeld Neutraal Moresnet of West-Berlijn.
  • Het vervullen van een belangrijk geachte functie, eventueel met militair nut (leraren, artsen, werknemers in de oorlogsindustrie, chemici, etc.).

Hoewel sommige banen kunnen kwalificeren voor vrijstelling van de dienstplicht, geldt het hebben van een baan op zichzelf niet als vrijstellingsgrond. Reden hiervoor is dat men vaak al wordt opgeroepen voor men de kans heeft een (vaste) baan te vinden, of dat de overheid vindt dat men maar rekening moet houden met het worden opgeroepen voor dienstplicht. Wel kan het vervullen van dienstplicht eventueel een ontslagbescherming met zich meebrengen, bijvoorbeeld in de Verenigde Staten.

Vaak wordt de dienstplicht ook ontdoken. De redenen hiervoor zijn vaak slechte omstandigheden in het leger, angst om in een oorlog te worden ingezet, ontgroening door oudere lichtingen, liever andere dingen willen doen, of gewetensbezwaren. Ontduiking is meestal illegaal. Voorbeelden van ontduiking zijn:

  • Vervalsing van een medisch certificaat van ongeschiktheid, inschrijfbewijzen bij universiteiten, of andere bewijsstukken (deze certificaten zijn veelal tegen betaling verkrijgbaar bij professionele vervalsers of corrupte artsen).
  • Het benadelen van de eigen gezondheid teneinde te worden afgekeurd. In de Franse Tijd geschiedde dit bijvoorbeeld door het afhakken of afschieten van de wijsvinger, waardoor men geen musket meer kon bedienen.
  • Niet komen opdagen na een oproep, onderduiken of naar het buitenland vluchten. Tijdens de Vietnamoorlog vluchtten bijvoorbeeld veel Amerikaanse dienstplichtigen naar Canada.
  • Dienstweigering, het openlijk weigeren om aan de dienstplicht te voldoen. Afhankelijk van het land, en van de redenen die de weigeraar aanvoert, kan dit legaal of illegaal zijn.

Ontduiking van de dienstplicht is in veel landen strafbaar en leidt vaak tot gevangenisstraf, waarna men alsnog direct uit de gevangenis in dienst moet. Ook worden in veel landen, met name op het platteland, dienstontduikers gestigmatiseerd, zodat er een sociale druk bestaat zich (alsnog) te melden. Wanneer een dienstontduiker zichzelf alsnog meldt, kan hij gekort worden op de straf of wordt de straf zelfs kwijtgescholden of wordt er afgezien van vervolging.

Vrouwen

In de meeste landen zijn en waren vrouwen vrijgesteld van dienstplicht. In 2013 waren slechts in Benin, Bolivia, China, Cuba, Eritrea, Israël, Libië, Maleisië, Noorwegen, Noord-Korea, Soedan, Tsjaad en Tunesië vrouwen dienstplichtig.

Sinds 7 februari 2018 krijgen meisjes in Nederland op hun 17e levensjaar, net als de jongens van die leeftijd, een oproep. Dit vanwege de gelijke behandeling van mannen en vrouwen. Echter, ook voor hen geldt de opschorting.

Zie ook

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Conscription op Wikimedia Commons.

rel=nofollow