Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Emmanuel Durlet
Emmanuel Durlet (1893 - 1977) was een Vlaams componist en pianist.
Familie
Durlet was de kleinzoon van de architect Frans Andries Durlet, die het Antwerps Museum Steen stichtte.
Loopbaan
Hij studeerde piano aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen bij Frans Lenaerts, harmonie bij Edward Verheyden en compositie bij Lodewijk Mortelmans. Daarna vervolmaakte hij zich voor piano bij de legendarische virtuoos Leopold Godowsky aan het Conservatorium te Wenen, Oostenrijk, de huidige Universität für Musik und darstellende Kunst. Godowsky, van Poolstalige afkomst uit Vilnius, de huidige Litouwse hoofdstad, had toen reeds de Amerikaanse nationaliteit en kwam te Wenen zomercursussen geven. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was hij gedwongen dit stop te zetten. Vervolgens werd Durlet vanaf 1920 gedurende 39 jaar hoogleraar piano aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen.
Werk
Emmanuel Durlet schreef een volledige pianomethode Ik zal goed piano spelen. Naar hem is de Internationale pianowedstrijd Emmanuel Durlet genoemd. In Vlaanderen schenkt de Cantabile Wedstrijd voor piano en compositie een bijzondere aandacht aan het werk van Emmanuel Durlet. Hierin zijn begrepen:
- 80 kleine pianostukken voor jongeren;
- Concerto voor piano en orkest, Middeleeuwse sproke;
- Concerto voor viool en orkest, De kapel van Maria Magdalena extra muros;
- Sonate Verluchte verhalen voor viool en piano;
- Herwerkte versie van het Pianoconcerto van Peter Benoit.
Internationale Prijs Emmanuel Durlet
De Muziekprijs Internationale Prijs Emmanuel Durlet werd vanaf 1978 tot 2005 driejaarlijks ingericht. Deze wedstrijd was toegankelijk voor pianisten van alle nationaliteiten, tussen de 16 en 29 jaar oud. Naast het klassieke repertoire moesten de deelnemers ook originele composities van Emmanuel Durlet brengen.
Laureaten
1979: Cécile Muller - België
1981: Eliane Rodrigues - Brazilië
1983: Luc Devos - België
1985: Nigel Hill - Engeland
1987: Rita Degraeuwe - België
1989: Jan Michiels - België
1991: ex aequo : Stefaan De Schepper en Thomas Dieltjens - België
1993: Mikhaïl Trushechkin - Rusland
1996: Yasuko Toba - Japan, Oostenrijk
1999: Irene Russo - Italië
2002: Lucas Blondeel - België
2005: Olga Kotlyarova - Rusland
Externe link
