Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Sensorisch geheugen

Uit Wikisage
Versie door SjorsXY (overleg | bijdragen) op 31 mei 2009 om 10:18 (Nieuwe pagina: Het '''sensorisch geheugen''' (of ''zintuiglijk geheugen'') is ons geheugen voor recente zintuiglijke indrukken. Het heeft een grote capaciteit, maar een zeer korte duur, en moet...)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Het sensorisch geheugen (of zintuiglijk geheugen) is ons geheugen voor recente zintuiglijke indrukken. Het heeft een grote capaciteit, maar een zeer korte duur, en moet niet verward worden met het korte termijngeheugen. Het bevat een nauwkeurige kopie van alle specifieke fysische stimuluskenmerken, en wordt automatisch gevormd zonder tussenkomst van processen als aandacht of bewustzijn. De inhoud van het sensorisch geheugen onttrekt zich ook aan bewuste controle. Er worden doorgaans twee varianten onderscheiden, een visuele variant die iconisch geheugen (naar ikon of visueel beeld), en een auditieve variant die echoïsch geheugen (naar echo of klankbeeld) wordt genoemd. De duur van het iconisch geheugen zou ongeveer 1/2 seconde bedragen. Over de duur van het echoïsch geheugen verschilt men van mening. Sommigen menen dat het dezelfde duur heeft als het iconisch geheugen, anderen menen daarentegen dat het vele seconden kan duren. Het sensorische geheugen is nauw verbonden met zintuigreceptoren voor visuele- en geluids-prikkels en de specifieke projectiegebieden in de hersenen waarnaar deze prikkels projecteren.

Mensen die beelddenken maken voortdurend gebruik van hun sensorische geheugen. Dit is een bepaalde alertheid die automatisch samenwerkt met het zintuiglijke geheugen. Opvallendheden vallen dan automatisch op. Ook kunnen ze vaak gebeurtenissen (waarnemingen) op een later tijdstip weer voor ogen zien.