Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Hartjesdag

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 12 dec 2021 om 14:59
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Hartjesdag is een feestdag die op de derde maandag in augustus in Haarlem en Bloemendaal werd gehouden, en in delen van Amsterdam, met name rond het Haarlemmerplein, in de Jordaan, en in de Dapperbuurt. Op Hartjesdag werden vuurtjes gestookt en kinderen zamelden geld in voor vuurwerk dat 's avonds werd afgestoken. Later ontwikkelde het zich tot een soort carnaval, waarbij veel werd gedronken, en mannen zich verkleedden als vrouwen, en vrouwen zich verkleedden als mannen. Het werd toen ook rond de Zeedijk gevierd.

Johan Braakensiek maakte in 1926 een olieverfschilderij getiteld Hartjesdag, dat het feest tot onderwerp had.

Door de Duitse bezetter werd Hartjesdag in 1943 verboden. Na de oorlog verwerd het feest tot vuurtjes stoken in de Dapperbuurt, en tenslotte raakte het in onbruik. In 1997 besloot de Buurtvereniging Zeedijk het feest nieuw leven in te blazen. Sindsdien worden elk jaar de Hartjes van de Zeedijk gekozen: de meest origineel verklede man en de meest origineel verklede vrouw.

Oorsprong

Waar Hartjesdag vandaan komt is niet duidelijk. Waarschijnlijk is het in de Middeleeuwen ontstaan. Vermoed wordt dat de naam een verbastering is van 'hertjesdag'. Het zou een feestdag zijn geweest waarop in de bossen rond Haarlem door het gewone volk op herten mocht worden gejaagd, wat normaal gesproken aan de adel was voorbehouden. Het wild werd vervolgens op straat gebraden en opgegeten.

Zie ook

Externe links