Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Adriaan Rudolf Willem Gey van Pittius (1838-1896)
Adriaan Rudolf Willem Gey van Pittius (Den Haag, 13 augustus 1838 - aldaar, 16 januari 1896) was een Nederlands militair.[1] Hij werd opgeleid aan de Koninklijke Militaire Academie in Breda.[1] In 1857 benoemd tot 2e luitant der artillerie bij het Indische leger. In zijn militaire loopbaan bracht hij het tot de hoge rang van luitenant-generaal en commandant van het Nederlands Indisch leger.[1] Sinds 1859 droeg hij de Militaire Willems-Orde en hij was sinds 1882 adjudant eerst in gewone, later in buitengewone dienst, van Z. M. Koning Willem III der Nederlanden en H.M. de Koningin.[1] [2]
In de rang van een 2e luitenant nam Adriaan Gey van Pittius in 1858 en 1859 deel aan de Tweede expeditie naar Palembang.[3] Als majoor en luitenant-kolonel vocht hij in de jaren 1878-1881 in Atjeh. Daar was hij de chef-staf van generaal Karel van der Heyden.[3] Van 1885 tot 1893 was hij chef van de generale staf van het Indisch leger.[3] In die functie was hij betrokken bij de bloedige expeditie naar Lombok.[3] Ondanks aanvankelijke moeilijkheden en tegenslagen reorganiseerde luitenant-generaal Gey van Pittius de expeditie zodanig dat de Nederlandse troepen hun gezag op Lombok konden vestigen.[3]
Ridderorden en onderscheidingen
Adriaan Rudolph Willem Gey van Pittius werd door de Nederlandse regering herhaaldelijk gedecoreerd. Hij werd op 13 april 1860 bij Koninklijk Besluit benoemd tot Ridder in de Militaire Willems-Orde. Later, op 11 januari 1880 volgde bij bevordering het officierskruis in diezelfde orde. In 1872 werd hij voor het eerst gedecoreerd met het Onderscheidingsteken voor Eervolle Langdurige Dienst als officier, eerst met het getal XV, later volgden XX, XXV, XXX en in 1892 zelfs XXXV. Op 1 oktober 1881 werd hem het dragen van het “ereteken met gesp voor deelneming aan de krijgsverrichtingen tegen Atjeh in de periode 1873-1880” vergund. Bedoeld is het Ereteken voor Belangrijke Krijgsbedrijven met de gebruikelijke gesp. In 1882 volgde een bijzonder koninklijk eerbetoon in de vorm van een huisorde; Adriaan Gey van Pittius werd in het Koninklijk Besluit van 4 juli 1882 benoemd tot Ridder der 3e Klasse in de Orde van de Gouden Leeuw van Nassau. In een Koninklijk Besluit van 10 mei 1889 nr. 28 volgde de benoeming tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Op 15 februari 1995 werd Adriaan Rudolph Willem Gey van Pittius bevorderd tot Commandeur.
Van buitenlandse onderscheidingen lijkt geen sprake te zijn geweest.[4]
literatuur
- W. Cool, De Lombok expeditie (Bat. 's Gravenh. 1896)
- 1903. G. van Steijn. Gedenkboek Koninklijke Militaire Academie. P.B. Nieuwenhuijs. Breda.
- 1940. G.C.E. Köffler. De Militaire Willemsorde 1815-1940. Algemene Landsdrukkerij. Den Haag.
|
Portaal KNIL |
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 P.C. Molhuysen en P.J. Blok (red.), Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 1. Bladzijde 937. A.W. Sijthoff, Leiden 1911
- º Nationaal Archief, Den Haag
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 P.C. Molhuysen en P.J. Blok (red.), Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 1. Bladzijde 938. A.W. Sijthoff, Leiden 1911
- º Nationaal Archief, Den Haag
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)
| Voorganger: T.J.A. van Zijll de Jong |
Commandant van het KNIL 1893 - 1895 |
Opvolger: J.A. Vetter |