Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Alexandertechniek: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alexandertechniek&oldid=6947498 Jverveer 12 feb 2007)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alexandertechniek&oldid=36935294 5 apr 2013 MrBlueSky)
Regel 1: Regel 1:
De '''Alexandertechniek''' is een techniek om gemakkelijker en efficiënter te bewegen, zonder onnodige spierspanningen. De techniek is erop gericht om de eigen reactiepatronen en gewoontespanningen te leren herkennen en te doorbreken. Zij  is erop gericht om te worden ingebed in het dagelijks leven.
De '''alexandertechniek''' is een [[Trainen|training]]stechniek waarmee men leert hoe men verkeerde houdingen kan herkennen en aanpassen met als doel het [[Menselijke anatomie|lichaam]] te verlossen van verstijfde spieren die [[stress]] en [[vermoeidheid]] veroorzaken. Dit doel wordt bereikt door gebruikelijke houdingsproblemen aan te pakken die het gevolg zijn van slechte gewoonten, zoals zitten met een kromme rug, telefoneren met het hoofd in een verkeerde houding en het dragen van zware voorwerpen langs één kant van het lichaam.
De techniek is ontwikkeld door [[Frederick Matthias Alexander]] ([[1869]]- [[1955]]), een [[Australië|Australische]] [[Shakespeare]]-acteur, die een chronische keelontsteking had. Omdat hij vastbesloten was, zijn werk als acteur niet op te geven, begon hij nauwgezet met het waarnemen van al zijn bewegingen, en registreerde hij, welke spierspanningen deze veroorzaakten.


Alexander  vond een methode om deze spierspanningen te bestrijden, namelijk door het reduceren van spanningen in de nek. In de ideale situatie wordt zo geleidelijk naar een toestand toegewerkt, waarin het hoofd, dat het zwaarste deel van het menselijk lichaam is, slechts lichtjes op de ruggengraat balanceert, waardoor deze veel soepeler en beweeglijker wordt.  
De techniek gaat ervan uit dat het lichaam ongehinderd en natuurlijk moet kunnen bewegen wanneer het hoofd, de nek en de romp zich in de juiste positie ten opzichte van elkaar bevinden. Hierdoor beseft iemand wat verkeerde spierbewegingen zijn en hoe deze moeten worden gecorrigeerd.


== Oorsprong ==
Toen de [[Australië (land)|Australische]] acteur [[Frederic Matthias Alexander]] (1869-1955) merkte dat hij zijn stem begon te verliezen, ging hij zijn eigen lichaamsbewegingen bestuderen. Als hij merkte dat hij verkeerde bewegingen maakte, verbeterde hij deze. Toen deze methode een succes bleek ging hij anderen zijn methode aanleren. In de decennia die hierop volgden kreeg Alexander veel beroemde aanhangers, onder anderen [[John Dewey]], [[George Bernard Shaw]], [[Aldous Huxley]] {{Bron?||2009|04|21}} en ook een aantal artsen en wetenschappers.
==Toepassing==
Het aantal opleidingen tot leraar in de alexandertechniek is de laatste jaren gestegen. Wanneer iemand leraar in de techniek is, mag hij individuele lessen geven, maar hij mag ook werken in een groep of met workshops. Vele [[fysiotherapeut|fysiotherapeuten]] passen de methode toe en soms verwijzen ziekenhuizen, revalidatiecentra of andere instellingen patiënten door naar leraar die gespecialiseerd is in de alexandertechniek. De alexandertechniek wordt nu ook gebruikt op conservatoria en toneelscholen, maar ook door atleten, dansers en sprekers in het openbaar.
Men kan individuele lessen volgen of les in een groep. De lessen nemen tussen de 30 en 60 minuten in beslag. Hoeveel lessen men moet volgen, hangt af van de ernst van het probleem en hoe snel iemand leert om het probleem te verbeteren, maar gemiddeld zijn 10 tot 15 lessen wel voldoende om de meeste en dringendste problemen op te lossen. Tijdens de eerste lessen moet men op een tafel gaan liggen terwijl de leraar vertelt hoe de verschillende lichaamsdelen met elkaar samenhangen. Het doel hiervan is om de persoon een natuurlijke rusthouding aan te leren zodat de persoon deze houding ook thuis kan toepassen. Vervolgens wordt het lichaam van de persoon bestudeerd hoe hij de dagelijkse dingen doet, tijdens deze oefeningen legt de leraar zijn handen op de nek en schouders van de leerling om de spierspanning te voelen, terwijl hij zegt wat de leerling fout doet. Dit doen ze voor een spiegel zodat de leerling de goede en slechte gewoonten kan zien.


== Externe links ==
== Externe links ==
* [http://www.fmalexandertech.be/ Vereniging voor Leraren in de Alexandertechniek in België]
* [http://www.fmalexandertech.be/ Vereniging voor Leraren in de Alexandertechniek in België]
* [http://www.alexandertechniek.nl/ Nederlandse Vereniging van Leraren in de Alexandertechniek]
* [http://www.alexandertechniek.nl/ Nederlandse Vereniging van Leraren in de Alexandertechniek]
* [http://www.gezondheidsnet.nl/informatie/medisch/alt-geneeswijzen/alexandertechniek/?CMSID=e6cd6029db0d7bc4060eb611f26f105b De Alexandertechniek op Gezondheidsnet]
* [http://www.medicinfo.nl/%7B774790fe-fabe-4fd9-aad9-b41e26100224%7D/ Alexandertechniek op medicinfo.nl]
 
{{Appendix|2=
* [http://www.ntvg.nl/publicatie/alexandertechniek-bij-rugpijn/volledig ''Alexandertechniek bij rugpijn''] Ned. Tijdschrift voor de Geneeskunde 2008;152:2039
}}


</br>
[[Categorie:Geneeskundige behandeling]]
[[Categorie:Alternatieve geneeswijze]]
[[Categorie:Lichaamsbeweging]]

Versie van 18 okt 2015 15:36

De alexandertechniek is een trainingstechniek waarmee men leert hoe men verkeerde houdingen kan herkennen en aanpassen met als doel het lichaam te verlossen van verstijfde spieren die stress en vermoeidheid veroorzaken. Dit doel wordt bereikt door gebruikelijke houdingsproblemen aan te pakken die het gevolg zijn van slechte gewoonten, zoals zitten met een kromme rug, telefoneren met het hoofd in een verkeerde houding en het dragen van zware voorwerpen langs één kant van het lichaam.

De techniek gaat ervan uit dat het lichaam ongehinderd en natuurlijk moet kunnen bewegen wanneer het hoofd, de nek en de romp zich in de juiste positie ten opzichte van elkaar bevinden. Hierdoor beseft iemand wat verkeerde spierbewegingen zijn en hoe deze moeten worden gecorrigeerd.

Oorsprong

Toen de Australische acteur Frederic Matthias Alexander (1869-1955) merkte dat hij zijn stem begon te verliezen, ging hij zijn eigen lichaamsbewegingen bestuderen. Als hij merkte dat hij verkeerde bewegingen maakte, verbeterde hij deze. Toen deze methode een succes bleek ging hij anderen zijn methode aanleren. In de decennia die hierop volgden kreeg Alexander veel beroemde aanhangers, onder anderen John Dewey, George Bernard Shaw, Aldous Huxley [bron?] en ook een aantal artsen en wetenschappers.

Toepassing

Het aantal opleidingen tot leraar in de alexandertechniek is de laatste jaren gestegen. Wanneer iemand leraar in de techniek is, mag hij individuele lessen geven, maar hij mag ook werken in een groep of met workshops. Vele fysiotherapeuten passen de methode toe en soms verwijzen ziekenhuizen, revalidatiecentra of andere instellingen patiënten door naar leraar die gespecialiseerd is in de alexandertechniek. De alexandertechniek wordt nu ook gebruikt op conservatoria en toneelscholen, maar ook door atleten, dansers en sprekers in het openbaar.

Men kan individuele lessen volgen of les in een groep. De lessen nemen tussen de 30 en 60 minuten in beslag. Hoeveel lessen men moet volgen, hangt af van de ernst van het probleem en hoe snel iemand leert om het probleem te verbeteren, maar gemiddeld zijn 10 tot 15 lessen wel voldoende om de meeste en dringendste problemen op te lossen. Tijdens de eerste lessen moet men op een tafel gaan liggen terwijl de leraar vertelt hoe de verschillende lichaamsdelen met elkaar samenhangen. Het doel hiervan is om de persoon een natuurlijke rusthouding aan te leren zodat de persoon deze houding ook thuis kan toepassen. Vervolgens wordt het lichaam van de persoon bestudeerd hoe hij de dagelijkse dingen doet, tijdens deze oefeningen legt de leraar zijn handen op de nek en schouders van de leerling om de spierspanning te voelen, terwijl hij zegt wat de leerling fout doet. Dit doen ze voor een spiegel zodat de leerling de goede en slechte gewoonten kan zien.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow