Alertheid

Alertheid (ook wel waakzaamheid genoemd) is een staat van bewustzijn of onderbewustzijn, waarbij de zintuigen uiterst gespitst zijn. Er wordt dan nadrukkelijk gelet op bepaalde waarnemingen (kenmerken). Bijvoorbeeld kan iemand turen met de ogen, om in de omgeving iets te herkennen. Bij herkenning van de kenmerken, volgt een bepaalde gedachtegang of handeling.

Zowel bewust als onbewust kan iemand alert zijn. Bewust wordt vaak gezocht of gespeurd, waarbij bewust op bepaalde kenmerken wordt gelet. Onbewust valt iemand iets op, zoals bijvoorbeeld opvallendheden waar eerder over nagedacht is, overeenkomsten of lichaamstaal.

Mensen met autisme en Aspergersyndroom hebben een sterke onbewuste alertheid, waarbij de omgeving wordt herkend en opvallendheden automatisch opvallen. Hun valt daardoor vaak méér op. Ook mensen met ADHD en ADD zijn vaak meer alert. Wat opvalt zijn met name dingen die het eigen denken níet bevestigen (verbeterend, aanpassend), dingen die nog niet bekend (begrepen) zijn, en automatische associaties van nog onbekende zaken / kenmerken / overeenkomsten met reeds bekende begrippen en gedachtengangen. Ook tot die onbewuste alertheid behorend is wat buiten het gezichtsveld valt, maar wel binnen het blikveld valt, zodat wél gebeurtenissen (meestal bewegingen) bewust worden gemaakt, en de ogen er nagenoeg gelijktijdig op focussen (richten).

Sommigen met het aspergersyndroom die wél een ontwikkelde emotionele intelligentie hebben (wat bij de meeste Aspergers niet of minder het geval is), is er ook een onbewuste alertheid die naast de bewust gemaakte opvallendheden (gedrag, uitingen) 'van iemand anders' ook de onbewust gemaakte opvallendheden van anderen opvallen, oftewel wat die andere onbewust doet. Van deze bewust- of onbewust gemaakte persoonlijkheden van een ander, worden automatisch ook dingen overgenomen (eigen gemaakt), die op een later moment terstond óók geuit kunnen worden (zonder gekunsteld te hebben). Bij Aspergers (meestal manlijk) vallen in het bijzonder gedragingen / uitingen op, die als in het algemeen als manlijk herkend / gezien worden (zie hierover : Baron-Cohen). Mannen (in het algemeen) begeven zich op een glijdende schaal, richting het Aspergergedrag, maar met een eigen marge (en grenzen, uitersten), die zichzelf bewust worden aangemeten. Deze Aspergers vallen dan ook voor zowel vrouwelijke als mannelijke aanschouwers op, vanwege deze eigengemaakte opeenhoping van gedragingen / uitingen van (oorspronkelijk) anderen. Vrij vertaald zijn deze Aspergers expert in het doen alsof ze normaal zijn, oftewel weten dezen voor de buitenwereld hun stoornis om te zetten (maskeren) naar een uiterst zichzelf en normaal ogend gedrag / uiten.