Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Lector: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Zie artikel|Voor de liturgische betekenis van het woord, zie [[lector (liturgie)]].}}
{{Zie artikel|Voor de liturgische betekenis van het woord, zie [[lector (liturgie)]].}}
De term '''lector''' of '''lectrice''' (meervoud: ''lectores''/''lectrices'') heeft een niet-formele betekenis die direct verband houdt met de Latijnse stam (''legere'' = lezen, dus de ''lector'' is 'degene die leest'). Het gaat dan om de persoon die een lezing houdt.
De term '''lector''' of '''lectrice''' (meervoud: ''lectores''/''lectrices''), uit het Latijn, letterlijk: de voorlezer (''legere'' = lezen), is een wetenschappelijke titel die in een aantal landen een verschillend niveau kan hebben, of een andere voorlezer, zoals bijvoorbeeld een voorlezer in een religieuze eredienst.
 
Het is ook een specifieke titel in verschillende landen en godsdiensten.


== Lector in Nederland ==
== Lector in Nederland ==
Regel 11: Regel 9:
In het hoger beroepsonderwijs ([[hoger beroepsonderwijs|hbo]]) echter, is rond 2001/2002 in Nederland de functie '''lector''' (afkorting: ''lec.'') geïntroduceerd. Een en ander is in een stroomversnelling gekomen door de invoering van de [[bachelor-masterstructuur]] (BaMA-stelsel), waarbij sommige hogescholen samenwerkingsverbanden aangaan met universiteiten of een eigen master-opleiding opzetten.
In het hoger beroepsonderwijs ([[hoger beroepsonderwijs|hbo]]) echter, is rond 2001/2002 in Nederland de functie '''lector''' (afkorting: ''lec.'') geïntroduceerd. Een en ander is in een stroomversnelling gekomen door de invoering van de [[bachelor-masterstructuur]] (BaMA-stelsel), waarbij sommige hogescholen samenwerkingsverbanden aangaan met universiteiten of een eigen master-opleiding opzetten.


Een lector op een hogeschool vervult hierbij een soortgelijke functie als een hoogleraar aan een universiteit. Veelal heeft hij of zij een eigen leeropdracht c.q. leerstoel: [[lectoraat]]. Daar is meestal ook een kenniskring aan verbonden, dat wil zeggen docenten uit de hogeschool die onderzoek en ontwikkeling doen in aanvulling op hun onderwijstaken. [[Rob Oudkerk]] omschreef de rol van lector in een interview naar aanleiding van zijn eigen positie als lector leefstijlverandering bij jongeren aan de Haagse Hogeschool als "een soort praktijkprofessor. Een hoogleraar doet wetenschappelijk onderzoek, verhoogt het kennisniveau van studenten en collega's, beïnvloedt het maatschappelijk debat. Een lector toetst daarnaast of alles wel effectief is wat bedacht wordt".<ref>[http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/2268726/2007/06/01/lsquo-Kinderen-vetmesten-is-mishandeling-rsquo.dhtml 'Kinderen vetmesten is mishandeling'], [[Algemeen Dagblad]], 1 juni 2007</ref>
Een lector op een hogeschool vervult hierbij een soortgelijke functie als een hoogleraar aan een universiteit. Veelal heeft hij of zij een eigen leeropdracht c.q. leerstoel: [[lectoraat]]. Daar is meestal ook een kenniskring aan verbonden, dat wil zeggen docenten uit de hogeschool die onderzoek en ontwikkeling doen in aanvulling op hun onderwijstaken. [[Rob Oudkerk]] omschreef de rol van lector in een interview naar aanleiding van zijn eigen positie als lector leefstijlverandering bij jongeren aan de Haagse Hogeschool als „een soort praktijkprofessor. Een hoogleraar doet wetenschappelijk onderzoek, verhoogt het kennisniveau van studenten en collega’s, beïnvloedt het maatschappelijk debat. Een lector toetst daarnaast of alles wel effectief is wat bedacht wordt.<ref>[http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/2268726/2007/06/01/lsquo-Kinderen-vetmesten-is-mishandeling-rsquo.dhtml 'Kinderen vetmesten is mishandeling'], [[Algemeen Dagblad]], 1 juni 2007</ref>


De Nederlandse HBO-lectoren zijn verenigd in het Forum Praktijkgericht Onderzoek, voorzitter is prof. dr. Mia Duijnstee.
De Nederlandse HBO-lectoren zijn verenigd in het Forum Praktijkgericht Onderzoek, voorzitter is prof. dr. Mia Duijnstee.
Regel 18: Regel 16:
In [[België]] is een lector iemand die als lesgever aangesteld is aan een [[hogeschool]] in de opleiding [[professionele bachelor]]. Het is een ambt in het hoger onderwijs van de eerste graad (OP, Onderwijzend Personeel). Naast lesgeven kunnen ook maatschappelijke dienstverlening en projectmatig wetenschappelijk onderzoek tot het takenpakket van de lector behoren.
In [[België]] is een lector iemand die als lesgever aangesteld is aan een [[hogeschool]] in de opleiding [[professionele bachelor]]. Het is een ambt in het hoger onderwijs van de eerste graad (OP, Onderwijzend Personeel). Naast lesgeven kunnen ook maatschappelijke dienstverlening en projectmatig wetenschappelijk onderzoek tot het takenpakket van de lector behoren.


In de spreektaal vallen de ambten praktijklector, hoofdpraktijklector, lector en hoofdlector onder de verzamelnaam 'lector'. Voor praktijklector en hoofdpraktijklector is minimaal de graad van bachelor vereist, voor de twee overige minimaal de graad van master. Lectoren kunnen lesopdrachten krijgen in het academische richtingen aan een hogeschool, hoewel het gebruikelijker is om lesgevers dan te benoemen tot de ambten in het hoger onderwijs van de tweede graad (AAP, Assisterend Academisch Personeel), nl. praktijkassistent en assistent die dezelfde minimale vereisten en verloning hebben als lector. In tegenstelling tot een assistent krijgt een lector met voltijdse aanstelling geen tijd voor promotieonderzoek, maar kan dan weer wel een volledige carrière in hetzelfde ambt uitbouwen.
In de spreektaal vallen de ambten praktijklector, hoofdpraktijklector, lector en hoofdlector onder de verzamelnaam ’lector’. Voor praktijklector en hoofdpraktijklector is minimaal de graad van bachelor vereist, voor de twee overige minimaal de graad van master. Lectoren kunnen lesopdrachten krijgen in het academische richtingen aan een hogeschool, hoewel het gebruikelijker is om lesgevers dan te benoemen tot de ambten in het hoger onderwijs van de tweede graad (AAP, Assisterend Academisch Personeel), nl. praktijkassistent en assistent die dezelfde minimale vereisten en verloning hebben als lector. In tegenstelling tot een assistent krijgt een lector met voltijdse aanstelling geen tijd voor promotieonderzoek, maar kan dan weer wel een volledige carrière in hetzelfde ambt uitbouwen.
 
==Lector in Scandinavische landen==
In Scandinavische landen is een lector in [[Denemarken]] of [[Zweden]] equivalent aan een docent of in [[Noorwegen]] aan een associate professor.


==Lector in het christendom==
==Lector in het christendom==
In de [[liturgie]] van de [[Rooms-katholieke Kerk|Katholieke Kerk]] en de [[Oosters-orthodoxe Kerk]] is een [[lector (liturgie)|lector]] degene die tijdens de liturgie de lezingen voorafgaand aan de evangelielezing voorleest. De evangelielezing werd traditioneel voorgelezen door de priester, maar wegens het gebrek aan priesters kan dit, en zelfs het leiden van de kerkdienst, door een lector worden gedaan. Vroeger werd de lector beschouwd als een ’lagere wijding’, zoals de subdiaken, de [[acoliet]] en de [[exorcist]].<ref>Universiteit Tilburg http://www.lucepedia.nl/asp/invado.asp?t=media_detail&id=24208&d_id=456</ref> Sinds het [[[motu proprio]] ''Ministeria quaedam'' van [{paus]} [[Paulus VI]] op 1 januari 1973 zijn hiervan enkel nog de lector en de acoliet (misdienaar) bewaard gebleven.<ref>http://www.lucepedia.nl/asp/invado.asp?t=media_detail&id=23646&d_id=477</ref> Dit zijn voor het grootste deel van de Rooms-katholieke kerk geen lagere of niet-sacramentele wijdingen meer die de priesterkandidaten ontvangen vóór de priesterwijding. In de tradtionalistische [[Priesterbroederschap Sint Pius X]] wordt het lectoraat nog als een lagere wijding behandeld zoals voor het Tweede Vaticaans Concilie.
In de [[liturgie]] van de [[Rooms-Katholieke Kerk|Katholieke Kerk]] en de [[Oosters-Orthodoxe Kerk]] is een [[lector (liturgie)|lector]] degene die tijdens de liturgie de lezingen voorafgaand aan de evangelielezing voorleest. De evangelielezing werd traditioneel voorgelezen door de priester, maar wegens het gebrek aan priesters kan dit, en zelfs het leiden van de kerkdienst, door een lector worden gedaan. Vroeger werd de lector beschouwd als een ’lagere wijding’, zoals de subdiaken, de [[acoliet]] en de [[exorcist]].<ref>Universiteit Tilburg http://www.lucepedia.nl/asp/invado.asp?t=media_detail&id=24208&d_id=456</ref> Sinds het [[motu proprio]] ''Ministeria quaedam'' van [[paus]] [[Paulus VI]] op 1 januari 1973 zijn hiervan enkel nog de lector en de acoliet (misdienaar) bewaard gebleven.<ref>http://www.lucepedia.nl/asp/invado.asp?t=media_detail&id=23646&d_id=477</ref> Dit zijn voor het grootste deel van de Rooms-Katholieke Kerk geen lagere of niet-sacramentele wijdingen meer die de priesterkandidaten ontvangen vóór de priesterwijding. In de traditionalistische [[Priesterbroederschap Sint Pius X]] wordt het lectoraat nog als een lagere wijding behandeld zoals voor het Tweede Vaticaans Concilie.


== Overige betekenissen ==
== Overige betekenissen ==
* In [[Polen]] wordt de term lector gebruikt voor de (meestal mannelijke) persoon die Poolse vertalingen declameert.
* In [[Polen]] wordt de term lector gebruikt voor de (meestal mannelijke) persoon die Poolse vertalingen declameert.
* [[Nasynchronisatie]] middels een lector (voorlezer) is de standaardmethode voor televisie en DVD's.
* [[Nasynchronisatie]] middels een lector (voorlezer) is de standaardmethode voor televisie en DVD’s.
* Volgens [[Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal|Van Dale]] is een lector ook iemand die manuscripten naleest bij een uitgeverij.
* Volgens [[Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal|Van Dale]] is een lector ook iemand die manuscripten naleest bij een uitgeverij.



Huidige versie van 30 mei 2016 om 18:08

Voor de liturgische betekenis van het woord, zie lector (liturgie).

De term lector of lectrice (meervoud: lectores/lectrices), uit het Latijn, letterlijk: de voorlezer (legere = lezen), is een wetenschappelijke titel die in een aantal landen een verschillend niveau kan hebben, of een andere voorlezer, zoals bijvoorbeeld een voorlezer in een religieuze eredienst.

Lector in Nederland

Wetenschappelijk onderwijs

Een lector was in Nederland een docent aan een universiteit met een ambtelijke rang net onder die van hoogleraar. Een lector had vrijwel dezelfde bevoegdheden als een hoogleraar, met name het ius promovendi. Met ingang van 1 januari 1980 werden alle lectoren, die daartegen geen bezwaar maakten, collectief benoemd tot hoogleraar. Enkelen maakten wel bezwaar en bleven lector. Met het verdwijnen van de rang van lector kwamen er twee hoogleraarsrangen, A en B, inmiddels vervangen door categorieën 1 en 2.

Hoger beroepsonderwijs

In het hoger beroepsonderwijs (hbo) echter, is rond 2001/2002 in Nederland de functie lector (afkorting: lec.) geïntroduceerd. Een en ander is in een stroomversnelling gekomen door de invoering van de bachelor-masterstructuur (BaMA-stelsel), waarbij sommige hogescholen samenwerkingsverbanden aangaan met universiteiten of een eigen master-opleiding opzetten.

Een lector op een hogeschool vervult hierbij een soortgelijke functie als een hoogleraar aan een universiteit. Veelal heeft hij of zij een eigen leeropdracht c.q. leerstoel: lectoraat. Daar is meestal ook een kenniskring aan verbonden, dat wil zeggen docenten uit de hogeschool die onderzoek en ontwikkeling doen in aanvulling op hun onderwijstaken. Rob Oudkerk omschreef de rol van lector in een interview naar aanleiding van zijn eigen positie als lector leefstijlverandering bij jongeren aan de Haagse Hogeschool als „een soort praktijkprofessor. Een hoogleraar doet wetenschappelijk onderzoek, verhoogt het kennisniveau van studenten en collega’s, beïnvloedt het maatschappelijk debat. Een lector toetst daarnaast of alles wel effectief is wat bedacht wordt.”[1]

De Nederlandse HBO-lectoren zijn verenigd in het Forum Praktijkgericht Onderzoek, voorzitter is prof. dr. Mia Duijnstee.

Lector in België

In België is een lector iemand die als lesgever aangesteld is aan een hogeschool in de opleiding professionele bachelor. Het is een ambt in het hoger onderwijs van de eerste graad (OP, Onderwijzend Personeel). Naast lesgeven kunnen ook maatschappelijke dienstverlening en projectmatig wetenschappelijk onderzoek tot het takenpakket van de lector behoren.

In de spreektaal vallen de ambten praktijklector, hoofdpraktijklector, lector en hoofdlector onder de verzamelnaam ’lector’. Voor praktijklector en hoofdpraktijklector is minimaal de graad van bachelor vereist, voor de twee overige minimaal de graad van master. Lectoren kunnen lesopdrachten krijgen in het academische richtingen aan een hogeschool, hoewel het gebruikelijker is om lesgevers dan te benoemen tot de ambten in het hoger onderwijs van de tweede graad (AAP, Assisterend Academisch Personeel), nl. praktijkassistent en assistent die dezelfde minimale vereisten en verloning hebben als lector. In tegenstelling tot een assistent krijgt een lector met voltijdse aanstelling geen tijd voor promotieonderzoek, maar kan dan weer wel een volledige carrière in hetzelfde ambt uitbouwen.

Lector in Scandinavische landen

In Scandinavische landen is een lector in Denemarken of Zweden equivalent aan een docent of in Noorwegen aan een associate professor.

Lector in het christendom

In de liturgie van de Katholieke Kerk en de Oosters-Orthodoxe Kerk is een lector degene die tijdens de liturgie de lezingen voorafgaand aan de evangelielezing voorleest. De evangelielezing werd traditioneel voorgelezen door de priester, maar wegens het gebrek aan priesters kan dit, en zelfs het leiden van de kerkdienst, door een lector worden gedaan. Vroeger werd de lector beschouwd als een ’lagere wijding’, zoals de subdiaken, de acoliet en de exorcist.[2] Sinds het motu proprio Ministeria quaedam van paus Paulus VI op 1 januari 1973 zijn hiervan enkel nog de lector en de acoliet (misdienaar) bewaard gebleven.[3] Dit zijn voor het grootste deel van de Rooms-Katholieke Kerk geen lagere of niet-sacramentele wijdingen meer die de priesterkandidaten ontvangen vóór de priesterwijding. In de traditionalistische Priesterbroederschap Sint Pius X wordt het lectoraat nog als een lagere wijding behandeld zoals voor het Tweede Vaticaans Concilie.

Overige betekenissen

  • In Polen wordt de term lector gebruikt voor de (meestal mannelijke) persoon die Poolse vertalingen declameert.
  • Nasynchronisatie middels een lector (voorlezer) is de standaardmethode voor televisie en DVD’s.
  • Volgens Van Dale is een lector ook iemand die manuscripten naleest bij een uitgeverij.

Zie ook

Externe links


Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow