Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Luc De Decker: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(kopie van http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Luc_De_Decker&oldid=30497977 Bewerkers: Dedeckertuur en anderen.)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(11 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
[[Afbeelding:Zelfportret Luc De Decker 1938 001 (small).JPG|thumb|200px|Luc De Decker, Zelfportret, 1938]]
{{Infobox persoon
| naam          = Luc De Decker
| bijnaam        = ’De Schilder van de Denderstreek’
| afbeelding    = Zelfportret Luc De Decker 1938 001 (small).JPG
| onderschrift  = Luc De Decker, Zelfportret, 1938.
| volledigenaam  = Luciaan Arthur De Decker
| geboortedatum  = [[13 augustus]] [[1907]]
| geboorteplaats = [[Ninove]]
| sterfdatum    = [[25 maart]] [[1982]]
| sterfplaats    = [[Meerbeke (Ninove)|Meerbeke]]
| doodsoorzaak  = hartaanval
| nationaliteit  = Belg
| beroep        = kunstschilder
| bekendvan      = Hofschilder [[Boudewijn I van België|Koning Boudewijn]];<br> ontwerper van bankbiljetten van 20 en 50 frank
| website        =
}}
{{Persoon
|voornaam                =Luc
|tussenvoegsel          =De
|achternaam              =Decker
|alt. naam              =Luciaan Arthur De Decker
|geboorteplaats          =Ninove
|alt. geboorteplaats    =
|geboortedag            =13 augustus
|geboortejaar            =1907
|overlijdensplaats      =Meerbeke (Ninove)
|alt. overlijdensplaats  =
|overlijdensdag          =25 maart
|overlijdensjaar        =1982
|afbeelding              =
|onderschrift            =
}} was een [[Vlaanderen|Vlaams]] [[kunstschilder]].


'''Luciaan Arthur (Luc) De Decker''' ([[Ninove]], [[13 augustus]] [[1907]] - [[Meerbeke (Oost-Vlaanderen)|Meerbeke]], [[25 maart]] [[1982]]) was een [[Vlaanderen|Vlaams]] [[kunstschilder]].
==Familiale achtergrond==
Luc De Decker werd geboren in een familie van landbouwers en ambachtslieden. Hij was de tweede zoon van de handelaar Arthur De Decker (Ninove, 1878 – 1948) en Maria Wilhelmina Van Den Bossche (Wetteren, 1871 – Ninove, 1946). Het gezin met vijf kinderen woonde eerst op de Edingenbaan 11 te Ninove en verhuisde na de [[Tweede Wereldoorlog]] naar de Leopoldlaan 5. De andere kinderen waren Frans (1905–1964), Juliana (1909–1989), Robert (1912–2007)<ref>https://billiongraves.com/grave/Robert-De-Decker/29276736</ref> en Emiel (1915–2004).


De Decker werd geboren in een familie van landbouwers en ambachtsmensen. Hij was de tweede zoon van de handelaar Arthur De Decker (Ninove 1878-1948) en Maria Wilhelmina Van Den Bossche (Wetteren 1871-Ninove 1946). Hij groeide op in een gezin van 5 kinderen dat eerst woonde op de Edingenbaan 11 te Ninove en na de Tweede Wereldoorlog verhuisde naar de Leopoldlaan 5. De andere kinderen waren Frans (1905-1964), Juliana (1909-1989), Robert (1912) en Emiel (1915-2004).  
==Onderwijs==
Luc De Decker liep school in de Rijksmiddelbare Jongensschool te Ninove waar hij onder andere les kreeg van de tekenleraar Versteele. Hij toonde zijn eerste werkjes aan de kunstschilder [[Edgar Bytebier]] (1875 – 1940) uit [[Dilbeek]], die Lucs ouders de raad gaf hun zoon les te laten volgen aan de academie. Na zijn [[humaniora]] werkte hij in de bloemenkwekerij van de familie, terwijl hij in zijn vrije tijd reeds schilderde. Rond 1928 volgde hij een zondagscursus van de Tekenschool in [[Anderlecht]]. In 1929 kreeg hij de toelating om zich in te schrijven aan de Academie voor Schone Kunsten te Brussel. De volgende twee jaren fietste hij de 23 kilometer naar Brussel elke schooldag heen en terug. In de academie had hij onder anderen [[Alfred Bastien]] (1873–1955) en [[Jean Delville]] (1867–1953) als leermeesters.


Luc De Decker liep school in de Rijksmiddelbare Jongensschool te Ninove waar hij onder andere les kreeg van de tekenleraar Versteele. Zijn eerste werkjes toonde hij aan de kunstschilder [[Edgar Bytebier]] (1875-1940) uit Dilbeek, die Lucs ouders de raad gaf hun zoon les te laten volgen aan de academie. Na zijn [[Algemeen secundair onderwijs|humaniora]] wordt hij in de familiale bloemenkwekerij tewerkgesteld. Tegelijkertijd schildert hij reeds en krijgt in 1929 de toelating om zich aan de Academie voor Schone Kunsten te Brussel in te schrijven waar hij tot 1931 iedere dag naar toe fietst (23 km). Hij heeft er onder anderen [[Alfred Bastien]] (1873-1955) en [[Jean Delville]] (1867-1953) als leermeesters. Hij behaalt verschillende prijzen en heeft reeds in 1931 zijn eerste individuele tentoonstelling te Ninove. Tenslotte volmaakt hij zijn portrettechniek met een opleiding aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen waar hij les krijgt van Baron [[Isidore Opsomer|Isidoor Opsomer]] (1878-1967).
In 1930 behaalde hij het diploma van tekenleraar middelbaar onderwijs voor de [[middenjury]].


Om zijn opleiding te vervolmaken, begint hij in 1934 een lange reis door Italië, die zes maanden zal duren en hem de gelegenheid geeft zich te verdiepen in de picturale traditie. Hij verblijft in [[Venetië (stad)|Venetië]], [[Milaan (stad)|Milaan]], [[Florence (stad)|Florence]], [[Rome (stad)|Rome]] en [[Napels (stad)|Napels]]. Hij stelt regelmatig tentoon: in 1933 in Ninove en Gent, in 1934 in Gent en Rotterdam, in 1935 in Gent, Aalst en Ninove, in 1937 in Charleroi, in 1938 in Brussel, in 1939 neemt hij deel aan het vierjaarlijks Kunstsalon te Brussel. Hij leeft van zijn kunst, verkoopt zijn werken, schildert een paar portretten om zijn reis te betalen.
==Kunstschilder==
In Ninove heeft hij zijn atelier in het huis van zijn ouders, dat echter gedeeltelijk vernield wordt tijdens de Duitse inval in 1940. Hij wijkt tijdelijk uit naar Frankrijk (Montpellier) en vestigt zich later te Brussel (Sint Gillis).
===Carrièrebegin===
In 1930 won hij verschillende kunstprijzen en het jaar daarop hield hij reeds zijn eerste individuele tentoonstelling te Ninove. Tenslotte vervolmaakte hij zijn portrettechniek met een opleiding aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]] waar hij les kreeg van baron [[Isidore Opsomer|Isidoor Opsomer]] (1878–1967).


In 1942 trouwt hij met de onderwijzeres Mariette Coesens ([[Schaarbeek]], 21 juni 1919 - Vorst, 12 januari 2004) wier ouders (Jacques Coesens en Honorine De Wolf) afkomstig zijn uit Aalst doch reeds meer dan 25 jaar te Schaarbeek wonen. De jonggehuwden gaan ook in Schaarbeek wonen, in de Ooststraat 35, waar ze tot 1972 verblijven. Er worden twee kinderen geboren. De oudste, [[Jacques De Decker]] (1945), wordt germanist, romancier, toneelauteur, leraar, en bekend recensent voor film en literatuur bij het Brusselse dagblad [[Le Soir]]. De jongste zoon [[Armand De Decker]] (1948) wordt advocaat en is sedert 1995 ononderbroken senator voor de [[Parti réformateur libéral|PRL]], van 1999 tot 2004 voorzitter van de Belgische Senaat en sedert 20 juli 2004 minister van ontwikkelingssamenwerking.
In 1934 begon hij aan een reis van zes maanden door Italië, die hem de gelegenheid gaf zich te verdiepen in de picturale traditie. Hij verbleef in [[Venetië (stad)|Venetië]], [[Milaan (stad)|Milaan]], [[Florence (stad)|Florence]], [[Rome (stad)|Rome]] en [[Napels (stad)|Napels]]. Hij stelde regelmatig tentoon: in 1933 in Ninove en [[Gent]], in 1934 in Gent en [[Rotterdam]], in 1935 in Gent, [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]] en Ninove, in 1937 in [[Charleroi]], in 1938 in [[Brussel (stad) |Brussel]], in 1939 nam hij deel aan het vierjaarlijks Kunstsalon te Brussel. De kunstwerken verkochten goed zodat hij ervan kon leven. De reizen kon hij financieren door een paar portretten te schilderen.


Tijdens zijn Schaarbeekse periode was Luc De Decker zeer actief en stelde minstens ieder jaar ergens met veel succes tentoon, onder andere in Ninove, Brussel, Gent, Aalst, Brugge, Mechelen, Kortrijk, Knokke, Tienen, Parijs en Sint Niklaas.
In Ninove had hij zijn atelier in het huis van zijn ouders. Dit werd echter gedeeltelijk vernield tijdens de Duitse inval in 1940. Luc De Decker week tijdelijk uit naar [[Frankrijk]] ([[Montpellier]]) en vestigde zich later te Brussel (Sint Gillis).


Buiten het beoefenen van de schilderkunst geeft Luc De Decker tekenlessen aan de Staats Middelbare School en de Vrije Academie te Schaarbeek. Hij behaalde immers in 1930 het diploma van tekenleraar middelbaar onderwijs voor de [[middenjury]].
===Schaarbeekse periode===
In 1942 trouwde hij met de onderwijzeres Mariette Coesens ([[Schaarbeek]], 21 juni 1919 – Vorst, 12 januari 2004). Haar ouders (Jacques Coesens en Honorine De Wolf) waren afkomstig uit [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]], maar woonden reeds meer dan 25 jaar in [[Schaarbeek]]. Het jonge paar ging zelf ook in Schaarbeek wonen, in de Ooststraat 35, en bleven daar tot in 1972. Ze kregen twee zonen. De oudste, [[Jacques De Decker]] (1945), werd germanist, romancier, toneelauteur, leraar, en een bekend recensent voor film en literatuur bij het Brusselse dagblad ''[[Le Soir]]''. De jongste zoon, [[Armand De Decker]] (1948–2019), werd advocaat en later politicus. Sedert 1995 was hij ononderbroken senator voor de [[Parti réformateur libéral|PRL]], van 1999 tot 2004 voorzitter van de Belgische Senaat en sedert 20 juli 2004 minister van ontwikkelingssamenwerking.


Voor de Kortrijkse uitgeverij Zonnewende maakte hij een reeks van ongeveer vijftig houtskoolportretten van Vlaamse schrijvers, die in postkaartvorm in 1948 zullen gedrukt worden.
Luc De Decker was tijdens zijn Schaarbeekse periode zeer actief: minstens elk jaar stelde hij ergens met veel succes tentoon, onder andere in Ninove, Brussel, Gent, Aalst, [[Brugge]], [[Mechelen]], [[Kortrijk]], [[Knokke]], [[Tienen]], Parijs en [[Sint Niklaas]].
 
Daarnaast gaf hij tekenlessen aan de Staats Middelbare School en de Vrije Academie te Schaarbeek.
 
===Activiteiten en werken===
Voor de Kortrijkse uitgeverij Zonnewende maakte hij een reeks van ongeveer vijftig houtskoolportretten van Vlaamse schrijvers, die in 1948 in postkaartvorm gedrukt werden.
 
Hij nam deel aan de activiteiten van de kunstkring van zijn woonplaats. Hij werd tot briefwisselend erelid gekozen van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (1950–1975) en zette zich onder andere in tegen de afbraak van de Heilige Mariakerk te Schaarbeek. Hij was ervan overtuigd dat dit [[eclectisme (architectuur)|eclectische]] gebouw van 1845 bewaard moest worden. Dit lukte uiteindelijk gezien het beschermingsbesluit van 9 november 1976.


Hij neemt deel aan de activiteiten van de kunstkring van zijn woonplaats. Hij wordt tot briefwisselend erelid gekozen van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (1950-1975) en zal zich onder andere inzetten tegen de afbraak van de Heilige Mariakerk te Schaarbeek. Hij was ervan overtuigd dat dit [[eclectisme|eclectische]] gebouw van 1845 bewaard moest worden. Dit lukte uiteindelijk gezien het beschermingsbesluit van 9 november 1976.
Daarnaast was hij medestichter van Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen (1962) en van de Cultuurraad voor Vlaanderen (Antwerpen).
Daarnaast was hij medestichter van Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen (1962) en van de Cultuurraad voor Vlaanderen (Antwerpen).


Luc De Decker werd vooral bekend van zijn portretten van onder anderen [[Boudewijn I van België|Koning Boudewijn]] (1948, 1965, 1967), [[Ernest Claes]], [[Stijn Streuvels]], [[Herman Teirlinck (schrijver)|Herman Teirlinck]], [[August Vermeylen]], [[Baron Kronacker]], [[Felix Timmermans]], [[Pol De Mont]], enz. Ze geven met rake en snedige toetsen en typische details het innerlijke van de persoon weer. Daarnaast stralen zijn ontelbare landschappen, bloemstukken, interieurs en marines de volheid van het leven uit, een feest van kleur en licht.
In de jaren vijftig werd hij de officiële hofschilder van de jonge [[Boudewijn I van België|Koning Boudewijn]].


In het begin van de jaren zestig wordt hij belast met het ontwerpen van de [[bankbiljet]]ten van twintig (1964, type 'atomium') en vijftig (1966, type 'koninklijk paar') frank. Hij verzorgde ook boekillustraties, waaronder "Geschiedenis van België" van A. Gerard e.a. (1966). Tussen 1970 en 1975 [[postzegelontwerper|ontwierp]] hij tevens 17 Belgische [[postzegel]]s over de meest diverse onderwerpen. In 1992, tien jaar na zijn dood, zal één van zijn werken worden afgedrukt op de kerstpostzegel, een winterzicht op het Koningsplein te Brussel.
Luc De Decker werd vooral bekend van zijn portretten van onder anderen Koning Boudewijn (1948, 1965, 1967), [[Ernest Claes]], [[Stijn Streuvels]], [[Herman Teirlinck (schrijver)|Herman Teirlinck]], [[August Vermeylen]], baron [[Paul Kronacker]], [[Felix Timmermans]], [[Pol De Mont]], enz. Ze geven met rake en snedige toetsen en typische details het innerlijke van de persoon weer. Daarnaast stralen zijn ontelbare landschappen, bloemstukken, interieurs en marines de volheid van het leven uit, een feest van kleur en licht. Wegens de landschappen werd hij ’de schilder van de Denderstreek’ genoemd.


In 1972, verzwakt door verschillende hartaanvallen, besluit hij zich terug te trekken in zijn geboortestreek, te Meerbeke, deelgemeente van Ninove, waar hij zijn atelier inricht in een kleine fermette "Sparrenhof", Valleistraat 161, omringd door een boomgaard. Ten gevolge een [[hartinfarct]] sterft hij er in het najaar van 1982.
In het begin van de jaren zestig kreeg hij de opdracht de [[bankbiljet]]ten te ontwerpen van twintig (uitgegeven in 1964, type ’atomium’) en vijftig (uitgegeven in 1966, type ’koninklijk paar’) [[Belgische frank|frank]]. Hij verzorgde ook boekillustraties, waaronder ''Geschiedenis van België'' van A. Gerard e.a. (1966). Tussen 1970 en 1975 ontwierp hij ook zeventien Belgische [[postzegel]]s over de meest diverse onderwerpen. In 1992, tien jaar na zijn dood, werd één van zijn werken, een winterzicht op het Koningsplein te Brussel, afgedrukt op de kerstpostzegel.


{{DEFAULTSORT:DeDecker, Luc}}
===Terug naar geboortestreek===
[[Categorie:Vlaams kunstschilder]]
In 1972 besloot hij zich, verzwakt door verschillende hartaanvallen, terug te trekken in zijn geboortestreek, te Meerbeke, deelgemeente van Ninove. In een kleine fermette omringd door een boomgaard, genaamd „Sparrenhof”, in de Valleistraat 161, richtte hij zijn atelier in. Ten gevolge een [[hartinfarct]] overleed hij er in het najaar van [[1982]].


[[fr:Luc De Decker]]
{{Appendix|Weblinks|2=
* {{Aut|Wim Redant}} in: {{Ts.|De Standaard}}, 15 november 2007, [http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=A01K6LTB Schilder van Denderstreek en ontwerper 20 frank-biljet].
* {{Aut|Machteld De Schrijver}}, 26 oktober 2007, [http://www.nieuwsclub.be/n/index.php?screen=1&artID=5942 Tentoonstelling Luc De Decker]; uit [http://www.editiepajot.com/ Editiepajot]
* [http://anet.ua.ac.be/record/isaarlh/au::5041 Archiefmateriaal] van Luc De Decker in [[Het Letterenhuis]].
;Verwijzingen
{{reflist}}
}}
{{authority control|TYPE=p|ISAAR=5041|ODIS=PS_116512|Wikidata=Q3264786}}
{{DEFAULTSORT:Decker, Luc de}}
[[Categorie:Vlaams kunstschilder|Dedecker, Luc]]
[[Categorie:Hofschilder]]
[[Categorie:Ontwerper van Belgische postzegels]]

Huidige versie van 5 jul 2024 om 00:56

rel=nofollow

Luc De Decker, ofwel Luciaan Arthur De Decker, (Ninove, 13 augustus 1907Meerbeke (Ninove), 25 maart 1982) was een Vlaams kunstschilder.

Familiale achtergrond

Luc De Decker werd geboren in een familie van landbouwers en ambachtslieden. Hij was de tweede zoon van de handelaar Arthur De Decker (Ninove, 1878 – 1948) en Maria Wilhelmina Van Den Bossche (Wetteren, 1871 – Ninove, 1946). Het gezin met vijf kinderen woonde eerst op de Edingenbaan 11 te Ninove en verhuisde na de Tweede Wereldoorlog naar de Leopoldlaan 5. De andere kinderen waren Frans (1905–1964), Juliana (1909–1989), Robert (1912–2007)[1] en Emiel (1915–2004).

Onderwijs

Luc De Decker liep school in de Rijksmiddelbare Jongensschool te Ninove waar hij onder andere les kreeg van de tekenleraar Versteele. Hij toonde zijn eerste werkjes aan de kunstschilder Edgar Bytebier (1875 – 1940) uit Dilbeek, die Lucs ouders de raad gaf hun zoon les te laten volgen aan de academie. Na zijn humaniora werkte hij in de bloemenkwekerij van de familie, terwijl hij in zijn vrije tijd reeds schilderde. Rond 1928 volgde hij een zondagscursus van de Tekenschool in Anderlecht. In 1929 kreeg hij de toelating om zich in te schrijven aan de Academie voor Schone Kunsten te Brussel. De volgende twee jaren fietste hij de 23 kilometer naar Brussel elke schooldag heen en terug. In de academie had hij onder anderen Alfred Bastien (1873–1955) en Jean Delville (1867–1953) als leermeesters.

In 1930 behaalde hij het diploma van tekenleraar middelbaar onderwijs voor de middenjury.

Kunstschilder

Carrièrebegin

In 1930 won hij verschillende kunstprijzen en het jaar daarop hield hij reeds zijn eerste individuele tentoonstelling te Ninove. Tenslotte vervolmaakte hij zijn portrettechniek met een opleiding aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen waar hij les kreeg van baron Isidoor Opsomer (1878–1967).

In 1934 begon hij aan een reis van zes maanden door Italië, die hem de gelegenheid gaf zich te verdiepen in de picturale traditie. Hij verbleef in Venetië, Milaan, Florence, Rome en Napels. Hij stelde regelmatig tentoon: in 1933 in Ninove en Gent, in 1934 in Gent en Rotterdam, in 1935 in Gent, Aalst en Ninove, in 1937 in Charleroi, in 1938 in Brussel, in 1939 nam hij deel aan het vierjaarlijks Kunstsalon te Brussel. De kunstwerken verkochten goed zodat hij ervan kon leven. De reizen kon hij financieren door een paar portretten te schilderen.

In Ninove had hij zijn atelier in het huis van zijn ouders. Dit werd echter gedeeltelijk vernield tijdens de Duitse inval in 1940. Luc De Decker week tijdelijk uit naar Frankrijk (Montpellier) en vestigde zich later te Brussel (Sint Gillis).

Schaarbeekse periode

In 1942 trouwde hij met de onderwijzeres Mariette Coesens (Schaarbeek, 21 juni 1919 – Vorst, 12 januari 2004). Haar ouders (Jacques Coesens en Honorine De Wolf) waren afkomstig uit Aalst, maar woonden reeds meer dan 25 jaar in Schaarbeek. Het jonge paar ging zelf ook in Schaarbeek wonen, in de Ooststraat 35, en bleven daar tot in 1972. Ze kregen twee zonen. De oudste, Jacques De Decker (1945), werd germanist, romancier, toneelauteur, leraar, en een bekend recensent voor film en literatuur bij het Brusselse dagblad Le Soir. De jongste zoon, Armand De Decker (1948–2019), werd advocaat en later politicus. Sedert 1995 was hij ononderbroken senator voor de PRL, van 1999 tot 2004 voorzitter van de Belgische Senaat en sedert 20 juli 2004 minister van ontwikkelingssamenwerking.

Luc De Decker was tijdens zijn Schaarbeekse periode zeer actief: minstens elk jaar stelde hij ergens met veel succes tentoon, onder andere in Ninove, Brussel, Gent, Aalst, Brugge, Mechelen, Kortrijk, Knokke, Tienen, Parijs en Sint Niklaas.

Daarnaast gaf hij tekenlessen aan de Staats Middelbare School en de Vrije Academie te Schaarbeek.

Activiteiten en werken

Voor de Kortrijkse uitgeverij Zonnewende maakte hij een reeks van ongeveer vijftig houtskoolportretten van Vlaamse schrijvers, die in 1948 in postkaartvorm gedrukt werden.

Hij nam deel aan de activiteiten van de kunstkring van zijn woonplaats. Hij werd tot briefwisselend erelid gekozen van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (1950–1975) en zette zich onder andere in tegen de afbraak van de Heilige Mariakerk te Schaarbeek. Hij was ervan overtuigd dat dit eclectische gebouw van 1845 bewaard moest worden. Dit lukte uiteindelijk gezien het beschermingsbesluit van 9 november 1976.

Daarnaast was hij medestichter van Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen (1962) en van de Cultuurraad voor Vlaanderen (Antwerpen).

In de jaren vijftig werd hij de officiële hofschilder van de jonge Koning Boudewijn.

Luc De Decker werd vooral bekend van zijn portretten van onder anderen Koning Boudewijn (1948, 1965, 1967), Ernest Claes, Stijn Streuvels, Herman Teirlinck, August Vermeylen, baron Paul Kronacker, Felix Timmermans, Pol De Mont, enz. Ze geven met rake en snedige toetsen en typische details het innerlijke van de persoon weer. Daarnaast stralen zijn ontelbare landschappen, bloemstukken, interieurs en marines de volheid van het leven uit, een feest van kleur en licht. Wegens de landschappen werd hij ’de schilder van de Denderstreek’ genoemd.

In het begin van de jaren zestig kreeg hij de opdracht de bankbiljetten te ontwerpen van twintig (uitgegeven in 1964, type ’atomium’) en vijftig (uitgegeven in 1966, type ’koninklijk paar’) frank. Hij verzorgde ook boekillustraties, waaronder Geschiedenis van België van A. Gerard e.a. (1966). Tussen 1970 en 1975 ontwierp hij ook zeventien Belgische postzegels over de meest diverse onderwerpen. In 1992, tien jaar na zijn dood, werd één van zijn werken, een winterzicht op het Koningsplein te Brussel, afgedrukt op de kerstpostzegel.

Terug naar geboortestreek

In 1972 besloot hij zich, verzwakt door verschillende hartaanvallen, terug te trekken in zijn geboortestreek, te Meerbeke, deelgemeente van Ninove. In een kleine fermette omringd door een boomgaard, genaamd „Sparrenhof”, in de Valleistraat 161, richtte hij zijn atelier in. Ten gevolge een hartinfarct overleed hij er in het najaar van 1982.

Bronnen, noten en/of referenties

Weblinks
Verwijzingen
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow